12-2008

More documents

Recommendations

Info

A u g u s t u s 2 0 0 8 p a g i n a 6 KEEP IN TOUCH zou treden en alsdan vooralsnog aanvankelijk eerst slechts als navigator(tje) op dezelfde Noordatlantische route zou worden ingedeeld. Het ook toen al voor mij ontroerendste deel van het boek is nog steeds het ‘Naschrift’ dat ik u gaarne hieronder laat lezen. Wat dapper, dacht ik toen al, om de illusies van heel je leven, neergelegd in dat boek, niet te vernietigen en die gewoon het licht te laten zien. Eenmaal bij de KLM aangeland bleek dat de naam Viruly aanleiding was voor het ontstaan van een met zijn naam samenhangend werkwoord dat werd gebruikt om een ongemerkte landing in modder aan te duiden. Ook wisten collega’s te vertellen dat zijn volgende boek als titel zou dragen ‘Wij dachten dat wij naar New York vlogen’. Vorige maand vernam ik dat er een boek gewijd aan het werkwoord ‘viruleren’ in aantocht was en op 30 oktober <strong>2008</strong> overhandigde auteur Wim Adriaansen in het Militaire Luchtvaart Museum op Soesterberg het eerste exemplaar van dit boek aan de heer Lucas Viruly, kleinzoon van de hoofdpersoon ervan: Adriaan ‘Jons’ Viruly. ‘Jons Viruly–Vlieger en schrijver’ is een prachtig boek en het vormt een meer dan voldoende weerwoord op beide hierboven vermelde smalende opmerkingen. De vindplaatsen van vrijwel alle mededelingen en citaten worden met voetnoten aangegeven; gelukkig zijn al deze (574) noten achter in het boek geplaatst, hetgeen de leesbaarheid nog verder ten goede komt. De auteur schetst met volle overtuiging en een breed penseel een welhaast volledig beeld van de destijds vermaarde vlieger-schrijver en tevens van de geschiedenis en omstandigheden in en om zijn leven. Hij heeft uit allerlei mogelijke en onmogelijke bronnen kunnen putten, niet het minst uit het familie-archief van de familie Viruly dat, naar verluid, uit vele fotoalbums en plakboeken bestaat. Het boek is met (vliegende) vaart geschreven; ik werd in gedachten meegenomen naar allerlei bekende en ook veel Vereniging van Gepensioneerde Verkeersvliegers — voorheen RKPA
A u g u s t u s 2 0 0 8 p a g i n a 7 KEEP IN TOUCH onbekende gebeurtenissen in de luchtvaart-, toneel- en letterkundige historie van de vorige eeuw. Het zou te ver gaan om deze allemaal te bespreken. Laat ik een aantal voor mij min of meer onbekende wederwaardigheden van de hoofdpersoon in vraagvorm aan u voorleggen: Waar komt de naam Viruly vandaan? Welke waren de ‘Burgerlijke Stand’-namen van zijn dochter Avyola? Waarom heeft hij vanuit Soesterberg zoveel ‘weer’vluchten uitgevoerd? Wat was de naam van zijn secretaresse voor wie hij zijn eerste vrouw verliet? Met welk verhaal werd in eind 1940 een Duitse Gestapoofficier zover gekregen dat hij aan Viruly een uitreisvisum voor Zweden verstrekte? Wie was hem daarbij behulpzaam? Met welk vliegtuigje heeft hij in Zweden gevlogen? Met welke type vliegtuig botste hij op 28 December 1943 tijdens een start vanaf Gander tegen een sneeuwhoop? Waarom liet Viruly na terugkomst uit de oorlog in Nederland zijn zoon Maarten zijn koffer niet naar boven brengen? Met welke functionaris van de Verenigde Naties heeft Viruly in 1948 een groot aantal reizen in het Midden-Oosten gemaakt? Wat schreef Viruly in een boek dat hij al voor 1940 aan Mary Dresselhuis ten geschenke gaf ? Zou dit een wens van hem hebben ingehouden? Heeft Viruly ooit een Mauritius-vlucht gemaakt? Tot hoelang heeft Viruly (aan wie?) alimentatie moeten betalen? Welk schip heeft een rol gespeeld bij een serieuze crisis in het huwelijk van het echtpaar Viruly-Dresselhuis? Is er een verband tussen Viruly en Audrey Hepburn? Welk incident in 1946 is bij het vliegend personeel van de KLM niet bevorderlijk geweest voor de reputatie van Viruly als vlieger? En zo zijn er in het boek nog meer belangrijke en wellicht onbelangrijke aspecten uit het leven van Jons Viruly te vinden. Maar het meest benieuwd was ik toch naar de beschrijving van de auteur van de ramp met de ‘Triton’. En ook hier weet Wim Adriaansen in mijn ogen een juiste toon te treffen. In een evenwichtig betoog laat hij alle aspecten van dit ongeval de revue passeren, inclusief de cynische woorden die Viruly (volgens een journalist om de ellende uit te drukken waarmee hij – achter een facade van flinkheid – rondliep in zijn hart): ‘Je mag niet eens een vliegtuig in de Shannon zetten’. Toen het boek al bij de drukker lag, heb ik onderstaande (ongedateerde) brief van toenmalig copiloot Roy Parfitt aan onze oud-collega Jan Bartelski, aan de auteur toegezonden. Ook uit deze brief Vereniging van Gepensioneerde Verkeersvliegers — voorheen RKPA
Page 1 and 2: d e c e m b e r 2 0 0 8 p a g i n a
Page 3 and 4: A u g u s t u s 2 0 0 8 p a g i n a
Page 5: A u g u s t u s 2 0 0 8 p a g i n a
Page 23: A u g u s t u s 2 0 0 8 p a g i n a

12-2008

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?