t krantje (Lommel) jan 2011/nr.62 - Geneeskunde voor het Volk

WAREN WE MAAR ALLEMAAL
GEMIDDELDE BELGEN
Gemiddeld hoeven we ons nooit meer zorgen te
maken over geld. Dat is het goede nieuws na het
lezen van de kranten gisteren. Iedere Belg (oud en
jong) bezit 160.000 euro. Helaas zeggen die titels
meer over het gemiddelde EQ en IQ van diegenen
die ze verzinnen dan over de toestand van onze
bankrekening.
Ze zijn er weer. Die titels in alle kranten die schreeuwen
dat de gemiddelde Belg een miljonair is.
"Gemiddelde Belg bezit 160.000 euro", aldus De
Morgen of deredactie.be. Een gezin met twee ouders
en twee kinderen heeft 640.000 euro roerend
en onroerend vermogen.
Zeg maar een eigen huis en een appartement aan
zee en dan nog een paar honderdduizend euro op
de spaarrekening. De bedelaarster aan de ingang van
het Noordstation zal het graag horen. Net als de 80
procent Belgen die ver onder het gemiddelde zitten.
Gemiddelden leveren vaak nutteloze kennis op.Wat
heb je er aan dat een buurvrouw en een buurman
gemiddeld één fraai gevormde borst hebben, dat
elke inwoner van dit land gemiddeld twintig minuten
in zijn leven koning is in Laken en dat elke Belg
twee keer in zijn leven wordt uitgescholden voor
'vuile Marokkaan' en evenveel keer wordt opgepakt
omdat hij met enkele anderen op de hoek van een
straat stond te verkleumen. De bergen in Zuid-
Amerika zijn ook gemiddeld maar 500 meter hoog
zodat het onbegrijpelijk is dat Kris Peeters daar niet
op geraakt is.
Verdeling rijkdom
Nee, dan liever cijfers over de verdeling van al die
rijkdom. Daar wringt het schoentje want die zijn er
niet. Of toch geen recente cijfers. De laatste grote
wetenschappelijke studie is al meer dan tien jaar
oud. Dat komt omdat er vanuit liberale hoek al
jaren stevig verzet is tegen een vermogenskadaster.
Daardoor kan er voorlopig geen vermogensbelasting
worden ingevoerd en weet niemand hoe op dit
moment de rijkdom in ons land verdeeld is.
In 1998 berekenden Vuchelen en Rademaekers dat
tien procent van de bevolking bijna de helft van alle
roerende (aandelen, spaarrekeningen) en
onroerende (huizen, appartementen) vermogens
bezit. De armste tien procent moet het met één
procent van de vermogens doen. De rijkste twintig
procent Belgen bezit bijna twee derde van de ver-
10
mogens.
Maar ook aan de top is er grote ongelijkheid. Zo
bezit de één procent rijkste Belgen een kwart van
alle vermogens. Dat is meer dan drie keer meer dan
de één procent daar vlak onder.
Alleen de twintig procent gezinnen van dit land
hebben een vermogen van meer dan een half
miljoen euro. In België zijn er een kleine 60.000
individuele dollarmiljonairs (particuliere vermogens
exclusief de eigen woning). De Britse vermogensbeheerder
Barclays Wealth telde vorig jaar 458.000
gezinnen (1 op 10) met een vermogen van meer
dan een miljoen dollar.
Tegenover die tien procent heel rijken staan de 15
procent Belgen die maar niet boven de armoedegrens
geraakt.
Meer ongelijkheid
Neemt de ongelijkheid toe? Daarvoor is het wachten
op een nieuwe studie. Er zijn wel cijfers over de
stijgende inkomensongelijkheid. Het ABVVberekende
dat het negende deciel (als je de bevolking volgens
inkomen verdeelt in tien stukken) in 1982 2,5 keer
meer verdiende dan het tweede deciel. In 2006 was
dat al gestegen tot vier keer meer.
Ook de zogenaamde Gini-coëfficiënt geeft een
gelijkaardig beeld. Bij totale gelijkheid is die coëfficiënt
0, bij totale ongelijkheid is hij 1 (alle inkomens
in handen van één Belg). De Gini-coëfficiënt steeg
van 0,266 in 1982 tot 0,377 in 2006.
De kranten merkten trouwens wel op dat er een
nieuwe sociale kloof dreigt te ontstaan tussen
mensen die al een huis hebben en mensen die nog
niet de kans hadden er één te kopen. De prijs van
de huizen blijft stijgen en binnenkort dreigt ook de
historisch lage rente opnieuw omhoog te gaan.Wie
geen voorschot op de erfenis krijgt, zal nog moeilijk
een huis kunnen afbetalen.
Gemiddeld zijn we dus zeer rijk en hoeven we ons
weinig zorgen te maken over onze financiële
toekomst.Verhuizen we na ons pensioen definitief
naar Knokke of houden we toch een stekje in de
stad? De echte cijfers geven een ander beeld. Maar
dat had u wellicht al begrepen de laatste keer dat u
de rekeningafschriften checkte.
(foto Raymond Clement)