Evaluatie 18 jaar schepen Jaak Brepoels - Leuven

Daarvoor ruilden we met toen nog Interbrew de stapelplaats van biervaten en –bakken voor een
stadseigendom aan de Vaart. Met een gelijkaardig oogmerk verwierven we garageboxen in de
Vaartstraat achter de magazijnen Peeters, die verkocht werden voor het ‘project Steenpoort’.
Meunierstraat 1 en Parkstraat 96 (voormalig café) werden verworven en doorverkocht aan Dijledal
voor het project Conscienceplein, waarvoor ook een leegstaande school (via onteigening verworven)
kan gebruikt worden. Eigen patrimonium – dat ei zo na een klassering als merkwaardige ruïne
riskeerde - werd verkocht aan particuliere eigenaars, die er vervangbouw neerzetten (Wijnperstraat,
Brouwersstraat). Interleuven bouwde niet alleen de Leerlooierij, maar pakte met de invulling
Brusselsestraat tussen Zonnegang en Wagenweg ook een andere schandvlek aan. Craenendonck 21 en
25 werden gekocht en afgebroken om samen met de aanpalende eigendommen (de ouderen onder ons
herinneren zich zeker nog de lotgevallen van jeugdhuis de Schrabbel) uitbreidingskansen te geven
voor het kunstonderwijs. Aan de ‘Kop van Kessel-Lo’ werden 11 panden gekocht en hergebruikt in
afwachting van de realisatie van een nieuwbouwproject. Onlangs besloot het AGSL verder aan te
kopen met het oog op realisatie van een nieuw woonblok (starterswoningen). De panden aan de
overzijde (vroegere integratiecentrum) werden verkocht aan privé-ontwikkelaars. De Tolhuizen aan de
Brusselsepoort blijven een zorgenkind, althans het zuidelijke gebouw. Het noordelijk gebouw wordt
nu in gebruik genomen door de vrijzinnige gemeenschap. Het onderkomen pand in de Beriotstraat dat
ze verlieten werd verkocht aan de school Sancta Maria. Van het OCMW namen we huizen over in de
Sluisstraat die door het Vlaams Woningfonds werden gerenoveerd voor sociale woningbouw. De oude
brandweerkazerne aan de Vaart werd tijdelijk gebruikt door kleine bedrijfjes, Wonen en Werken en
wordt nu ingezet in het project Tweewaters. Over de Centrale Werkplaatsen hadden we het elders. De
Bulenswijk kreeg een publieke aandacht die omgekeerd evenredig was met haar omvang. De huisjes
werden in de jaren zeventig aangekocht door het Leuvense stadsbestuur, met het oog op renovatie of
vervangbouw, maar in de jaren tachtig op vijf woningen na verkocht aan particulieren. Van de nobele
voornemens die bij de aankoop speelden, bleef enkel de hoek met de Muurkruidstraat als sociale
realisatie over. Met deze panden en die van de Electriciteitswijk, de Dijledreef werd afgerekend met
restanten van de negentiende eeuw, nl. de erbarmelijke huisvesting in gangetjes. Die wijkjes werden
Achttien jaren schepen 10