Elektromagnetisme: elektrische stroomsterkte als oorzaak van het ...

2.2.4 Magnetisatiekromme
50
Leerdoelen
Hierna kun je:
– de noodzaak van een magnetisatiekromme aantonen.
– het opnemen van de magnetisatiekromme toelichten en het verloop ervan verklaren.
– het verloop van de waarde van de permeabiliteit uit de magnetisatiekromme toelichten.
De magnetisatiekromme geeft het verband tussen de heersende veldsterkte en de inductie in een
magnetisch materiaal: B = f (H ( H).
Elk materiaal zal zijn eigen magnetisatiekromme hebben.
De magnetisatiekromme biedt in de praktijk grote voordelen. Je kunt bij een bekende grootheid H
of B, de overeenkomende waarde van B en
H bepalen. De verhouding tussen B en
H zal je ook de
absolute permeabiliteit geven bij elke waarde van H in een magnetisch materiaal.
Om de kromme op te nemen, stuur je een stroomsterkte door de spoel van Fig. 2.31. Regel de
stroomsterkte I van nul tot maximum.
Voor elke waarde van I bereken je de overeenkomstige waarde van
H= NI N
H H= = ___
l
Α
Fig. 2.31 Opnemen van een magnetisatiekromme
Daarbuiten meet je met een teslameter de fl uxdichtheid B in de kern bij elke ingestelde waarde
van H. H De meetresultaten zet je uit in een assenstelsel, waarin je de meetpunten verbindt. Het
resultaat vind je terug in Fig. 2.32.
0
Fig. 2.32 Het verloop van een magnetisatiekromme
I
B (T)
c
d
f
e
α
N
H (A/m)
l
A