Wijk - Gemeente Valkenswaard

Sami Sézin (staand, gestreepte trui)
jongerenwerker Paladijn
“De openbare ruimte is er voor
iedereen, maar houd je wel aan
de spelregels die we normen en
waarden noemen.”
Leon Classen (zittend)
senior medewerker Beheer
“Verlichting op ’n hangplek bleek
van groter belang dan we vooraf
hadden kunnen bedenken.”
Roland Thiels (staand, zwarte jas)
ambtenaar Openbare Orde en Veiligheid
“Mede door de Hoefsmidweihectiek
is de structurele aanpak
van jongeren op straat in een
stroomversnelling geraakt.”
Monique Deeben (midden staand)
buurtbrigadier Politie Brabant-Zuidoost
“Vele handen maken licht werk.”
Sylvia Ligthart (zittend)
“Hangen mag, maar stoor dan
anderen niet in hun woon­ of
leefgenot.”
Peter Hoeks (links)
coördinator Onderhoud en Ondersteuning
“Ik denk dat er in goed overleg
met de jeugd ’n stekkie kan
worden ingericht, niet luisteren
leidt tot zwerven en problemen.
Hier is dat stekkie in ieder geval
gelukt.”
Hoefsmidwei
14
Leefomgevinggericht werken is de werkwijze van een breed netwerk van
mensen, organisaties en instanties die bij de leefbaarheid van onze gemeente
betrokken zijn. Zo blijkt bijvoorbeeld uit de overlast van hangjeugd aan de
Hoefsmidwei in Dommelen dat eind 2006 tot een ongekende hoogtepunt
kwam. De politie (van afdelingschef tot surveillancedienst), de gemeente
(van burgemeester tot medewerkers buitendienst), Paladijn (van directeur
tot jongerenwerker) en de buurtbewoners sloegen de handen ineen. Toen de
overlast niet lang daarna onder controle was, werd met de opgedane ervaring
en dankzij de nieuwe ‘coördinator integrale veiligheid’ het hangjeugdbeleid
verder aangescherpt. Op de foto zie je enkele mensen die er nauw bij betrokken
waren.
column
René van Nieuwkuijk
De wijk is van iedereen
Piet komt Annie tegen.
“Wie staat daar met Gerard te praten?”
“Dat is de wijkco?”
“De wat?”
Piet snapt het niet.
“De wijkcoördinator; zo noemen ze dat bij de gemeente”.
“Wat is dat voor fi guur en wat zou Gerard gedaan hebben?”
Nu wil Piet alles weten.
“Gerard zit tegenwoordig in de wijkraad, wist je dat niet? En die wijkcoördinator
die regelt alles vanuit de gemeente.”
“En die knaap met die pet dan, die daar ook bij staat?”
“Dat is een jongerenwerker van Paladijn.”
“O ja, nou zie ik het, die heb ik wel eens op ons trapveldje gezien; doet
ie gewoon mee met die jonge gabbers. Paladijn? Die zitten toch in het
Engelse dropgebouw.”
Piet is een geboren Valkenswaardenaar.
“Klopt, aan de Maastrichterweg bij de brandweer. Komt natuurlijk omdat
die jongerenwerkers af en toe een brandje moeten blussen bij de jeugd.”
Annie is een gevatte dame.
“Maar ik zie die ook wel eens in de krant staan met vrijwilligerswerk en
ja, allerlei dingen eigenlijk!?”
Verbaasde Piet.
“Ja”, zegt Annie “waar bemoeien ze zich niet mee. Dat heb je met die
wijkwerkers. Maar zo hebben ze bij de Belleman wel mooi de burgemeester
vuur laten spuwen, bij de opening van het tienercentrum daar.”
“Daar was dus óók weer een brandje te blussen!”
Nu is Piet toepasselijk.
Annie weer: “Inderdaad. En Paladijn doet ook mee een project voor de
wijk, waar dan iedereen uit de buurt voor wordt uitgenodigd. Doen de
politie en de buurtvereniging en de school en zelfs de thuiszorg ook aan
mee. Ja en nog wel meer van die clubs. En natuurlijk wij, de bewoners.
Want ja, de wijk is van iedereen!”.
Piet weet genoeg; hij neemt voor eventjes de wijk.
“Vanavond op de buurtbarbecue moet je me toch nog eens wat meer
vertellen over die wijkraad!” roept Piet nog naar Annie.
En springt op z’n fi ets.
René van Nieuwkuijk,
ouderen-opbouwwerker Paladijn
15