Eindrapport

Vervolg tabel 7. Samenvattend overzicht van de musculoskeletale ongemakken en hun relatie met de prevalentie van
NP.;
b) Negatieve relatie
L - NP Y - NP P - NP
36d: meer pijn in de rug dan in de
benen.
36c: soms geen pijn
c) Geen relatie
L - NP Y - NP P - NP
33f : soort dienst voor veranderd 33f : soort dienst voor veranderd 33f : soort dienst voor veranderd
36e: rusten 36e: rusten 36e: rusten
36f: actief zijn 36f: actief zijn 36f: actief zijn
39: PLCA30: pijncontrole 39: PLCA30: pijncontrole 39: PLCA30: pijncontrole
45: dragen van een brace 45: dragen van een brace 45: dragen van een brace
47 CSQ:diverting attention 47 CSQ:diverting attention 47 CSQ:diverting attention
47: CSQ: Ignoring pain sensation 47: CSQ: Ignoring pain sensation 47: CSQ: Ignoring pain sensation
36c: soms geen pijn 36c: soms geen pijn
36d: meer pijn in de benen dan in
de rug
41: diagnose door een bedrijfsarts 41: diagnose door een bedrijfsarts
47 : CSQ : pain sensation 47 : CSQ : pain sensation
47: CSQ: Self statements 47: CSQ: Self statements
36d: meer pijn in de benen dan in
de rug
38: zitten 47 : CSQ : Increasing physical
activity
33h: aantal dagen werkverzuim
46 : FABPHYS 47 : CSQ : Praying & hoping 47 : CSQ : Pain behaviours
Legende : -vet en schuin gedrukte variabelen komen voor in zowel lifetime- ,jaar- als puntprevalentie.
-enkel schuin gedrukte variabelen komen in 2 van de 3 prevalentiewaarden voor.
-gewoon gedrukte variabelen komen enkel in deze prevalentiekolom voor.
Zij ervaren meer pijn in de rug dan in de benen en denken verder ook meer dat zij niets kunnen
doen om hun pijn te verminderen behalve dan hulp te zoeken bij artsen en medicatie te nemen. Zij
vrezen ook de werksituatie en elke vorm van fysieke activiteit omdat ze denken dat deze hun pijn
zullen verergeren. Deze verpleegkundigen zijn dan ook significant meer en langer afwezig,
gemiddeld bijna 25 dagen, dan degenen zonder historiek van nekproblemen. Zij laten ook meer een
diagnose stellen door een arts en laten zich ook meer behandelen. Zij gaan ook meer handelingen
doen om de pijn te bestrijden en ervaren hun pijn meer als een catastrofe in vergelijking met hun
collega's zonder pijn. De evolutie (gedurende een werkdag) van de pijn is soortgelijk met het
gemiddelde, maar het niveau van de pijn is op alle tijdstippen sterk significant hoger dan bij
degenen die niet tot de respectieve subgroepen behoren (tabel 7).
Binnen de verpleegkundigen met musculoskeletale ongemakken neemt de puntprevalentie van
nekproblemen 22.5% in beslag. Ook deze verpleegkundigen ondervinden dat hun nekpijn meer
"altijd" aanwezig is, maar ook meer alternerend in vergelijking met degenen zonder puntprevalentie
van NP. Er zijn beduidend minder verpleegkundigen, die dagen zonder pijn ervaren. Zij vinden ook
meer, in vergelijking met de groep zonder huidige nekklachten, dat ze niets aan hun pijn kunnen
doen behalve dan hulp zoeken bij artsen of medicatie nemen. Zij laten meer een diagnose stellen,
zowel door een arts als door een bedrijfsarts en laten zich ook meer behandelen. Zij vrezen ook de
werksituatie en elke vorm van fysieke activiteit, omdat ze denken dat dit hun pijn zal verergeren.
Aan de andere kant duidt de CSQ score aan dat ze meer fysieke activiteit inlassen om met hun pijn
om te gaan en dat ze zich meer "sterk" houden. De puntprevalente nekprobleemgroep voelt
bovendien de pijn erger aan en ervaart ze dan ook meer als een catastrofe. Deze verpleegkundigen
bidden en hopen gemiddeld meer op beterschap dan hun collega's zonder nekpijn. De evolutie
Wetenschappelijk Ondersteuningsprogramma voor de Gezondheidsbescherming van de werknemer [1994-1998]
Eindverslag ST/03/029 26.