Heilige Bijbel - Nieuwe Testament

Heilige Bijbel - Nieuwe Testament
veranderd, en zeiden, dat hij een god was.
7 En hier, omtrent dezelfde plaats, had de voornaamste van het eiland, met name
Publius, zijn landhoeven, die ons ontving, en drie dagen vriendelijk herbergde.
8 En het geschiedde, dat de vader van Publius, met koortsen en den roden loop
bevangen zijnde, te bed lag; tot denwelken Paulus inging, en als hij gebeden had,
legde hij de handen op hem, en maakte hem gezond.
9 Als dit dan geschied was, kwamen ook tot hem de anderen, die krankheden hadden
in het eiland, en werden genezen.
10 Die ons ook eerden met veel eer, en als wij vertrekken zouden, bestelden zij ons
hetgeen van node was.
11 En na drie maanden voeren wij af in een schip van Alexandrie, dat in het eiland
overwinterd had, hebbende tot een teken, Kastor en Pollux.
12 En als wij te Syrakuse aangekomen waren, bleven wij aldaar drie dagen;
13 Van waar wij omvoeren, en kwamen aan te Regium; en alzo, na een dag, de wind
zuid werd, kwamen wij den tweeden dag te Puteoli;
14 Alwaar wij broeders vonden, en werden gebeden, zeven dagen bij hen te blijven;
en alzo gingen wij naar Rome.
15 En vandaar kwamen de broeders, van onze zaken gehoord hebbende, ons
tegemoet tot Appiusmarkt, en de drie tabernen; welke Paulus ziende, dankte hij God
en greep moed.
16 En toen wij te Rome gekomen waren, gaf de hoofdman de gevangenen over aan
den overste des legers; maar aan Paulus werd toegelaten op zichzelven te wonen
met den krijgsknecht, die hem bewaarde.
17 En het geschiedde na drie dagen dat Paulus samenriep degenen, die de
voornaamsten der Joden waren. En als zij samengekomen waren, zeide hij tot hen:
Mannen broeders, ik, die niets gedaan heb tegen het volk of de vaderlijke
gewoonten, ben gebonden uit Jeruzalem overgeleverd in de handen der Romeinen;
18 Dewelken, mij onderzocht hebbende, wilden mij loslaten, omdat geen schuld des
doods in mij was.
19 Maar als de Joden zulks tegenspraken, werd ik genoodzaakt mij op den keizer te
beroepen; doch niet, alsof ik iets had, mijn volk te beschuldigen.
20 Om deze oorzaak dan heb ik u bij mij geroepen, om u te zien en aan te spreken;
want vanwege de hope Israels ben ik met deze keten omvangen.
21 Maar zij zeiden tot hem: Wij hebben noch brieven u aangaande van Judea
ontvangen; noch iemand van de broeders, hier gekomen zijnde, heeft van u iets
kwaads geboodschapt of gesproken.
22 Maar wij begeren wel van u te horen, wat gij gevoelt; want wat deze sekte aangaat,
ons is bekend, dat zij overal tegengesproken wordt.
23 En als zij hem een dag gesteld hadden, kwamen er velen in zijn woonplaats;
denwelken hij het Koninkrijk Gods uitlegde, en betuigde, en poogde hen te bewegen
tot het geloof in Jezus, beide uit de wet van Mozes en de profeten, van des morgens
vroeg tot den avond toe.
24 En sommigen geloofden wel, hetgeen gezegd werd, maar sommigen geloofden
niet.
25 En tegen elkander oneens zijnde, scheidden zij; als Paulus dit ene woord gezegd
had, namelijk: Wel heeft de Heilige Geest gesproken door Jesaja, den profeet, tot
onze vaderen,
26 Zeggende: Ga heen tot dit volk, en zeg: Met het gehoor zult gij horen, en geenszins
Free Bibles: http://freebiblegospeltoallnations.blogspot.com 210