Heilige Bijbel - Nieuwe Testament

Heilige Bijbel - Nieuwe Testament
31De hemel en de aarde zullen voorbijgaan; maar Mijn woorden zullen geenszins
voorbijgaan.
32Maar van dien dag en die ure weet niemand, noch de engelen, die in den hemel
zijn, noch de Zoon, dan de Vader.
33Ziet toe, waakt en bidt; want gij weet niet, wanneer de tijd is.
34Gelijk een mens, buiten ‘s lands reizende, zijn huis verliet, en zijn dienstknechten
macht gaf, en elk zijn werk, en den deurwachter gebood, dat hij zou waken;
35Zo waakt dan (want gij weet niet, wanneer de heer des huizes komen zal, des
avonds laat, of ter middernacht, of met het hanengekraai, of in den morgenstond);
36Opdat hij niet onvoorziens kome, en u slapende vinde.
37En hetgeen Ik u zeg, dat zeg Ik allen: Waakt.
Markus 14
En het pascha, en het feest der ongehevelde broden was na twee dagen. En de
overpriesters en de Schriftgeleerden zochten, hoe zij Hem met listigheid vangen en
doden zouden.
2Maar zij zeiden: Niet in het feest, opdat niet misschien oproer onder het volk worde.
3En als Hij te Bethanie was, in het huis van Simon, den melaatse, daar Hij aan tafel
zat, kwam een vrouw, hebbende een albasten fles met zalf van onvervalsten nardus,
van groten prijs; en de albasten fles gebroken hebbende, goot die op Zijn hoofd.
4En er waren sommigen, die dat zeer kwalijk namen bij zichzelven, en zeiden:
Waartoe is dit verlies der zalf geschied?
5Want dezelve had kunnen boven de driehonderd penningen verkocht, en die den
armen gegeven worden; en zij vergrimden tegen haar.
6Maar Jezus zeide: Laat af van haar; wat doet gij haar moeite aan? Zij heeft een goed
werk aan Mij gewrocht.
7Want de armen hebt gij altijd met u, en wanneer gij wilt, kunt gij hun weldoen; maar
Mij hebt gij niet altijd.
8Zij heeft gedaan, hetgeen zij konde; zij is voorgekomen, om Mijn lichaam te zalven,
tot een voorbereiding ter begrafenis.
9Voorwaar zeg Ik u: Alwaar dit Evangelie gepredikt zal worden in de gehele wereld,
daar zal ook tot haar gedachtenis gesproken worden, van hetgeen zij gedaan heeft.
10En Judas Iskariot, een van de twaalven, ging heen tot de overpriesters, opdat hij
Hem hun zou overleveren.
11En zij, dat horende, waren verblijd, en beloofden hem geld te geven; en hij zocht,
hoe hij Hem bekwamelijk overleveren zou.
12En op den eersten dag der ongehevelde broden, wanneer zij het pascha slachtten,
zeiden Zijn discipelen tot Hem: Waar wilt Gij, dat wij heengaan, en bereiden, dat Gij
het pascha eet?
13En Hij zond twee van Zijn discipelen uit, en zeide tot hen: Gaat henen in de stad,
en u zal een mens ontmoeten, dragende een kruik water, volgt dien;
14En zo waar hij ingaat, zegt tot den heer des huizes: De Meester zegt: Waar is de
eetzaal, daar Ik het pascha met Mijn discipelen eten zal?
15En hij zal u wijzen een grote opperzaal, toegerust en gereed; bereidt het ons
aldaar.
16En Zijn discipelen gingen uit, en kwamen in de stad, en vonden het, gelijk Hij hun
gezegd had, en bereidden het pascha.
17En als het avond geworden was, kwam Hij met de twaalven.
Free Bibles: http://freebiblegospeltoallnations.blogspot.com 73