Belgische Handleiding voor de Medische Regulatie - FOD ...

VoorwoorD
Ieder van ons kan op een dag met een noodsituatie te maken krijgen: een autoongeval,
bewusteloosheid, ademhalingsproblemen… Of dit nu als patiënt dan wel als
getuige is, snel de hulp kunnen inroepen van performante medische hulpverlening is
een beslissende factor en kan een of meerdere mensenlevens redden.
Ons land heeft een aantal gemakkelijk te onthouden telefoonnummers ingevoerd
(100 of 112 zoals in de rest van Europa) om de hulpverleningsketen te mobiliseren:
ambulances, huisartsen, Mug’s en de spoedgevallendiensten in de ziekenhuizen.
De personen die de oproepen moeten beantwoorden (de aangestelden voor de
medische regulatie) hebben een essentiële taak: zij moeten in een zo kort mogelijke
tijd alle noodzakelijke informatie verzamelen om de plaats van het ongeluk te bepalen
en de nodige middelen uit te sturen.
De evolutie van de urgentiegeneeskunde heeft die taak nog moeilijker gemaakt
gezien de nieuwe behandelingsmogelijkheden die worden aangeboden: defibrillatie,
trombolyse, telegeneeskunde… Voor elke oproep, meestal in het kader van een
noodsituatie, het gepaste antwoord verschaffen is een complexe uitdaging.
Het is van essentieel belang om de aangestelden aanbevelingen te verstrekken die
hen toelaten om noodsituaties te evalueren en hierop adequaat in te spelen. De
handleiding is hierbij een onmisbare hulp, ook voor de opleiding van toekomstige
aangestelden.
Op basis van de ervaring die in de verschillende 100-centra werd opgedaan en in het
licht van de internationale literatuur stelt een federale werkgroep van deskundigen
deze handleiding voor. De handleiding neemt een aantal protocollen op rond het
beantwoorden van oproepen en het uitsturen van adequate middelen. Dit document
kreeg de naam “Belgische handleiding voor de medische regulatie”.
Deze handleiding houdt rekening met een voor ons land nog experimentele
ambulance, die in de landen van Noord-Europa al geruime tijd verspreid is, namelijk
het Paramedisch Interventie Team, afgekort PIT. Hierbij wordt tijdens de interventie
door de verpleegkundige, gespecialiseerd in de spoedgevallenzorg, ingegrepen op
basis van de permanente orders van de referentiearts van de spoedgevallendienst. In
vele gevallen leidt dit tot een verkorting van de reële behandelingstermijn. Alleen al
het feit dat de Mug niet nodeloos wordt opgeroepen is een onmiskenbaar voordeel.
Deze publicatie richt zich in de eerste plaats tot de aangestelden van de 100-centra
en hun hiërarchische oversten, alsook tot de regulerend verpleegkundigen en de
commissies voor Dringende Geneeskundige Hulpverlening. Ik zou het erg op prijs
stellen mochten vooral deze mensen de handleiding zoveel mogelijk in de praktijk
toepassen.
Via de administratie van Volksgezondheid worden ook de actoren op het terrein
(ambulances, Mug’s en huisartsen) ertoe aangespoord om hieraan mee te werken. Het
is de bedoeling om hun ervaringen en opmerkingen in de handleiding te verwerken
teneinde dit instrument voortdurend te verbeteren.
Laurette Onkelinx
Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid