You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Natuurlijk<br />
NW-er Arend van Buul publiceert in Science over self-assembling nanostructuren<br />
Door: Gijs van Pruissen en Steven<br />
Roeters<br />
HOe eeN tOevaLstReffeR<br />
ORDeNINg Op NaNOsCHaaL<br />
met eeN faCtOR 10 6 veRgROOtte...<br />
Waar de halfgeleiderindustrie<br />
bezig is de grenzen van haar<br />
huidige productietechnieken te<br />
bereiken Wordt er in nijMegen<br />
druk geWerkt aan alternatieven.<br />
de bottom-up approach, Waarbij<br />
gebruik Wordt geMaakt van het<br />
zelforganiserende verMogen van<br />
Moleculen, is WereldWijd een hot<br />
topic, en een WetenschapsdoMein<br />
Waar nW-ers bij uitstek op hun<br />
plek zijn. natuurWetenschapper<br />
arend van buul Was gedurende<br />
zijn Masterstage nauW betrokken<br />
bij grensverleggend onderzoek<br />
op het gebied van zelforganisatie<br />
van Moleculen. uiteindelijk had<br />
arend et al. niet Meer <strong>da</strong>n een<br />
druppel en een paar seconden<br />
nodig oM een perfect gestructureerd<br />
patroon van parallelle<br />
lijntjes te creëren op een oppervlak.<br />
Met een trimeer van porfyrines<br />
via een amidebinding<br />
aan een centraal molecuul<br />
hebben de onderzoekers van het Institute<br />
for Molecular Materials (IMM)<br />
een plat monomeer gemaakt <strong>da</strong>t<br />
doormiddel van π-π interactie en de<br />
vorming van waterstofbruggen de<br />
neiging heeft zich op elkaar te sta-<br />
Fig. 1. De porphyrine<br />
trimeer in kwestie.<br />
(A) Chemische structuur<br />
van het molecuul.<br />
(B) Schematische representatie<br />
er van.<br />
(C) Schematische<br />
representatie van een<br />
gevormde stack.<br />
(D) Gesimuleerd model<br />
van het waterstofbruggen-netwerk<br />
in de stack<br />
pelen (zie figuur 1). Dat deze stof ook<br />
<strong>da</strong>adwerkelijk een gelachtige structuur<br />
vormde was <strong>da</strong>n ook geen verrassing,<br />
maar toen men probeerde om<br />
de structuur van deze gel wat beter in<br />
beeld te krijgen was er opeens sprake<br />
van een echte ‘ontdekking’. Wat<br />
de onderzoekers namelijk waarnamen<br />
met de Atomic Force Microscope<br />
(AFM) was een perfect geordend systeem<br />
van parallel liggende draadjes<br />
16 Da <strong>Vinci</strong> Bode<br />
met een diameter van precies één<br />
molecuul; een toevalstreffer met veel<br />
wetenschappelijke potentie.<br />
Arend van Buul is nauw betrokken<br />
bij de verdere<br />
verfijning van de<br />
techniek. Samen<br />
met zijn begeleider<br />
probeert<br />
hij de grote<br />
hoeveelheid parameters<br />
steeds<br />
n a u w ke u r i ge r<br />
te controleren.<br />
Op dit moment<br />
maakt men de<br />
lijntjes door een<br />
druppel oplossing<br />
van het trimeer<br />
op te laten<br />
drogen op mica.<br />
Arend: “Net als<br />
bij een koffievlek<br />
die opdroogt zie je een aantal<br />
geconcentreerde lijnen waar de druppel<br />
contact maakt met het oppervlak,<br />
tussen deze lijnen trekt de vloeistof<br />
zich razendsnel terug, het gaat als<br />
het ware met schokjes. In de gebiedjes<br />
tussen deze contactlijntjes ontstaan<br />
de parallelle nanolijntjes” (zie figuur<br />
2). Afhankelijk van de grootte en concentratie<br />
van de druppels liggen de<br />
lijntjes parallel of loodrecht aan de