Retroperitoneaal schwannoom: een case report en review van de ...

a b
c d
Figuur 2. Histologische beoordeling van de bioptie van het schwannoom. (a) HE, x10, celrijk ‘Antoni A’ gebied. (b) HE, x10, celarm
‘Antoni B’ gebied. (c) HE, x10, Verocay body (zie pijl). (d) HE, x10, immunohistochemische aankleuring met de neurogene marker S100.
Op basis van deze gegevens werd via de rechter flank
een echogeleide histologische punctiebiopsie uitgevoerd,
waarbij vier biopten werden genomen die macroscopisch
witgeel van kleur waren. Microscopisch
werden weefselcilinders gezien, opgebouwd uit fijnvezelig
tot dicht gehyaliniseerd bindweefselstroma. Het
fijnvezelige gebied was tevens matig celrijk en bevatte
typische spoelvormige cellen met een breed bundelig
patroon. De cellen hadden een langgerekte ovale kern
die soms golvend verliep. Het weefsel monster was
sterk positief voor de immunohistochemische S-100kleuring
(figuur 2). Op basis van de diagnostische
gegevens werd de diagnose benigne retroperitoneaal
schwannoom gesteld.
Bij de chirurgische interventie werd na het mobiliseren
van het colon ascendens een retroperitoneale tumor
zichtbaar. Na het teugelen van de ureter werd de vena
cava inferior vrijgelegd. De tumor lag los van de rechter
nier, maar zat zeer vast vergroeid met de fibreuze omgeving
van de wervelkolom. De tumor werd scherp en
deels stomp losgeprepareerd van de wervelkolom waarna
de tumor van de zenuw werd afgepeld (figuur 3). Het
pathologieverslag bevestigde het eerdere histologische
rapport Het pathologie verslag bevestigde het eerdere
histologische rapport waarbij de typische morfologische
kenmerken van een schwannoom nog duidelijker
werden: cellen met golvende kern, celrijke ‘Antoni A’
gebieden, celarme ‘Antoni B’ gebieden en wisselende
palissadering van de cellen (Verocay body) (figuur 2).
De tumor was in toto verwijderd.
166
Het postoperatieve beloop was ongestoord en na een
hospitalisatie van twee weken keerde patiënt huiswaarts.
De preëxistente pijn was verdwenen.
Discussie
De meerderheid van de schwannomen ontstaat in de
craniale zenuwen, of in de bovenste extremiteiten 10 .
De n. olfactorius en de n. opticus zijn nooit betrokken
omdat hun zenuwscheden niet gevormd worden
door Schwann-cellen. Slechts 0,7-5% van de benigne
schwannomen ontstaan retroperitoneaal 1-4,6,7,9,10 . Maligne
schwannomen ontstaan in 1,7% van maligne
schwannomen in het retroperitoneum 9 . Schwannomen,
benigne of maligne, vormen 1,3-10% van alle retroperitoneale
tumoren 3,4,12 . Takatera et al. melden dat van
Figuur 3. Resectiepreparaat van groot retroperitoneaal schwannoom
Medisch Journaal - jaargang 36 - nummer 4 - 2007