Themanummer migratie - CELLO - Universiteit Antwerpen

Mark Mutuku: een Zuid Zuid kruisbestuiving
‘Zeer traag doorstappen. Niet stoppen, anders vlammen ze tegen je aan! Groetjes!!’, luidde
de mail van mijn collega. Ik las het bericht te laat. Wat eerder stond ik met de daver op het lijf
en klamme handjes midden op straat tussen een zwerm toeterende brommertjes. Probeer
daar maar eens koelbloedig doorheen te kuieren op je eerste dag in Hanoi, Vietnam.
Dankzij een vroegere stage in
Vietnam, heeft Mark Mutuku
uit Kenia daar alvast geen last
meer mee. Ook de manier van communiceren
in een soort ‘Viengels’ heeft hij
blijkbaar stevig onder de knie. Op café
krijgt hij zonder al te veel discussie het
drankje dat hij wil, zonder suiker of ijsblokken
en tijdens het Closing Event (8
en 9 december 2008) van een 10-jarig
partnerschapprogramma van VLIR-
UOS (Vlaamse Interuniversitaire Raad
voor Universitaire Ontwikkelingssamenwerking)
tussen de Universiteit
Gent en de universiteit te Can Tho wisselt
hij in een snel tempo ideeën uit met
afwisselend Vietnamese en Vlaamse
professoren. Zelfs de ambassadeur van
België was onder de indruk.
In 2006 vroeg Mark als Assistant
Research Officer van het Kenya Marine
and Fisheries Research Institute
(K.M.F.R.I) een beurs bij VLIR-UOS
aan. Hij werd aanvaard als bursaal om
een diploma Master of Aquaculture
aan de Universiteit Gent te behalen en
volgde binnen dit programma een stage
aan de Can Tho University in Vietnam.
Deze Master focust op het proces waarbij
vissen, schaaldieren en schelpdieren
kunstmatig in vijvers en bassins
6 | Verrekijkers
worden gehouden om deze vervolgens
te kunnen verhandelen. Sedert het
einde van de jaren zeventig is de aquacultuur
geëvolueerd van een artisanale,
extensieve productie van aquatische
organismen tot een snel groeiende
bio-industrie. In het bijzonder hebben
derdewereldlanden mogelijkheden
voor een snelle ontwikkeling van de
aquacultuur.
Mark wou de Master of Aquaculture
volgen omdat het de minst ontwikkelde
sector van Kenia is. ‘Deze sector is in
staat vele jobs te creëren en de levensstandaard
van miljoenen mensen te
verbeteren’, vertelt hij me. ‘Afrika heeft
nog zoveel onontgonnen bronnen,
zo is het ook gesteld met onze visserij
die nog niet is gecommercialiseerd
door een gebrek aan deskundigen op
dit vlak. Ik kan mijn kennis die ik heb
opgedaan in België en Vietnam dus
goed gebruiken.’
Zelf is hij erg lovend over zijn ervaring
in Vietnam: ‘De samenwerking tussen
de Universiteit Gent en Can Tho
University heeft mijn blik verruimd.
Het klimaat in Vietnam lijkt erg op
dat van Kenia dus dat was ook handig
meegenomen. Ik heb er veel praktische
vaardigheden bijgeleerd die de
ontwikkelingsdoelen van mijn land
kunnen dienen. Er is de laatste tien jaar
zo veel bereikt in sectoren als landbouw,
onderwijs, voedseltechnologie, maar
vooral in de aquacultuur. Het is zelfs
de snelst groeiende sector. Bovendien
is Vietnam recent lid van de World
Trade Organisation geworden en
zal het in de nabije toekomst
de standaarden van een
Middle Income Country
bereiken. Andere ontwikkelingslanden
kunnen Vietnam als
voorbeeld nemen.’
Mark kan niet alleen
goede studieresultaten
voorleggen en efficiënt netwerken,
hij zit ook in de beste
positie om zijn kennis over te brengen
in zijn thuisland. Hij heeft enkele
hoger geplaatste familieleden in de
Keniaanse politieke wereld. Door de
juiste contacten in zijn nationaal en
internationaal netwerk zou hij veel