Protocollaire behandelingen voor kinderen en ... - Uitgeverij Boom

More documents

Recommendations

Info

16 Behandeling van een acute stressstoornis na een eenmalige traumatische ervaring ...................369 Iris Engelhard, Ronald Rapee en Manon Vincken 17 STEPS: Cognitieve gedragstherapie voor adolescente meisjes met een posttraumatische stressstoornis als gevolg van eenmalig seksueel geweld .....................387 Iva Bicanic en Astrid Kremers 18 Behandelprotocol integratieve therapie voor gehechtheid en gedrag ..................................................409 Paula Sterkenburg en Carlo Schuengel 19 Emotieregulatietraining voor jongeren met (symptomen van) borderline persoonlijkheids problematiek ......................................................................................................425 Tonny van Gemert, Marieke Schuppert en Herman Wiersema 20 Multidisciplinaire behandeling van kinderen met overgewicht ............................................................453 Caroline Braet, Ellen Moens en Saskia Mels 21 Protocollaire behandeling van boulimia nervosa en verwante eetstoornissen ...............................473 Anita Jansen, Hermien Elgersma en Sandra Mulkens 22 Behandeling van middelgebonden stoornissen ...........................................................................................503 Yvon Ivens 23 Protocollaire cognitieve gedragstherapie voor jongeren met zelfbeschadigend gedrag ..............527 Nadja Slee, Nadia Garnefski en Philip Spinhoven Register ................................................................................................................................................................................551 Over de auteurs .................................................................................................................................................................555
Kinderen met psychische klachten: aanzet tot evidence-based werken Caroline Braet en Susan Bögels 1.1 Inleiding: evidence-based werken is niet zo evident Als hulpverleners zullen we ons steeds meer moeten verantwoorden. Niet alleen tegenover onze collega’s en onze werkgever, maar ook ouders van jongeren 1 met psychische problemen profileren zich steeds vaker als kritische consumenten die bepaalde kwaliteitseisen stellen aan de geleverde hulpverlening. Ook zij zullen de hulpverlener ter verantwoording roepen. Er is momenteel geen gebrek aan behandelmethodieken voor kinderen en jeugdigen. Het zorglandschap kenmerkt zich eerder door een onoverzichtelijke wildgroei aan hulpverleningsmethodieken. Psychologen vragen zich dan ook terecht af of ze wel goed bezig zijn. Zo goed en zo kwaad als ze kunnen trachten ze een aangemelde problematiek te behandelen, vaak met een interventiemethodiek die zij daartoe intuïtief geschikt achten. Ze missen echter ‘harde’ kwaliteitseisen. Naast informatie uit vaktijdschriften en richtlijnen kan dit boek hen hierbij helpen. In dit boek komt een selectie van behandelmethodieken voor kinderen en adolescenten aan bod die aan bepaalde kwaliteitseisen voldoen. Het stellen van kwaliteitseisen aan de behandeling van kinderen en jeugdigen is hard nodig. Zo stellen Weiss, Catron en Harris (1999; 2000) dat de klassieke kinderen jeugdpsychotherapie (ook ‘care as usual’ genaamd) geen aantoonbare effecten heeft, zelfs wanneer gecontroleerd wordt voor educatiegraad en inkomen van de ouders. De auteurs vinden voor ‘care as usual’ effectgrootten (zie box 1.1) rond de 0.00, terwijl de effectgrootte van een binnen de universiteit geëvalueerde behandeling tussen de 0.50 en 0.80 ligt. Angold, Costello, Burns, Erkanli en Farmer (2000) zijn meer genuanceerd: volgens hen is er wel een positief effect op te merken van een behandeling buiten de academische setting, wanneer de jongeren maar lang genoeg behandeld worden. Helaas haken veel jongeren vroegtijdig af (Kazdin, 1996) en, wanneer jongeren langdurig in therapie zijn wordt deze behandeling bijzonder duur. In een van de beste meta-analyses van de afgelopen jaren maakten Weisz, Jensen-Doss en Hawley (2006) de stand van zaken op omtrent de effectiviteit van de kinderen jeugdpsychotherapie. Cruciaal in hun bespreking was de vraag of een ‘evidence-based’ behandeling (of: ‘empirical supported treatments by empirical evidence’, de zogeheten EST) beter is dan ‘care as usual’. Zij betrokken hierbij 32 studies en vergeleken goed gecontroleerde ‘protocolgebaseerde’ therapie-effectstudies (de RCT’s of Randomized Controlled Trials; zie ook box 1.2) voor verschillende problematiek bij jongeren (zoals alcohol- en drugsmisbruik, delinquentie, gedragsproblemen, depressie, en angst) direct met een reguliere praktijk in een klinische setting. Er waren geen verschillen tussen beide condities wat betreft gemiddelde lengte van één therapiesessie (gemiddelde duur: tussen de 31 en 48 minuten), het gemiddeld aantal weken therapie voor één jongere (gemiddelde duur: tussen de 13 en 16 weken) en het gemiddeld aantal sessies (gemiddeld aantal: 12 tot 16 sessies). Men betrok daarbij zowel individuele als groepstherapieën en zowel ambulante als klinische behandelingen. Sterk aan de meta-analyse was bovendien, dat deze alleen die studies opnam waarbij cliënten at random aan hetzij een ‘protocol-gebaseerde behandeling’ hetzij aan ‘care as usual’ werden 1 De jongeren met psychische problemen worden in dit hoofdstuk cliënten genoemd. 1 Aanzet tot evidence-based werken 9
Page 1 and 2: Protocollaire behandelingen voor ki
Page 3: Inhoud 1 Kinderen met psychische kl
Page 7 and 8: met een behandeling als maatstaf wo
Page 9 and 10: door verschillende factoren veroorz
Page 11: adolescenten zelf (met beperkte ric

Protocollaire behandelingen voor kinderen en ... - Uitgeverij Boom

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?