oktober - Hemus

Nieuws van Hemus www.hemus.nl
oktober 2005
SOMMIGEN HADDEN LIEVER EEN HOTEL
Snelle Eemhead
Chinese bagger
of was het nou LiangJin?
Dat was even schrikken afgelopen week. Net een betaalbare
terreinwagen besteld, blijkt het ding bij de geringste botsing
als een bierblikje in elkaar te schuiven. De ANWB had
de Chinese terreinwagen van het merk Jiangling aan een
botstest onderworpen en ze wisten niet wat ze zagen. Dit
was nog erger dan een Trabant. Ik wist niet hoe snel ik de
bestelling moest annuleren
(Ja, sorry, aanslagje
ontvangen). De
andere honderd
Nederlandse bezitters zittern er nu mooi mee: een terreinwagen die alleen
veilig genoeg is voor het woonerf. Leuk voor de kids ook.
Maar wacht eens even, ik ken dat merk toch ergens van. Waar zag ik dat nou
laatst toch staan. Jiangling: zwarte letters, logootje, rode ondergrond. En
jawel: al die recente hemusrode aanwinsten komen uit dezelfde legendarische
fabriek. Ik wist het! Ik heb een jaartje geleden een beetje stevig weggezet
in zo'n boot en gelijk zat er een gat in het boord. Dat was me nou nog
nooit eerder gebeurd. Ik ga u zeggen: Chinese bagger is het.
De materiaalcommissaris doet er goed aan minder geld aan de drakenboten
uit te geven en meer aan Duits en Oostenrijks materiaal. Duitse degelijkheid
loont toch op den duur. Ik kan het weten, mijn vrouw komt er vandaan.
-- Jos Wassink
ROEIEN OP DE YONNE
Tien Hemusleden in 7 dagen in 2 wherries de
Yonne af tot aan de Seine bij Melun (pag. 5)
Blikkenregen Hemus
DeMaandvanHemus
De Eemhead van 2005 kan worden gezien als een snelle. In een
enkel geval door de kwaliteit van de deelnemende ploegen zoals de
Holland Acht, maar toch ook zeker door de gunstige weersomstandigheden.
Er sneuvelden maar liefst 27 baanrecords.
Negenentwintig ploegen met
Hemusroeiers namen deel aan
de Eemhead. Het totale veld
bestond uit ca. 155 ploegen.
Mixen populair
Veel goede klasseringen waren
er ook voor de andere ploegen
van Hemus. De uitslagen zijn te
vinden op www.hemus.nl.
Opvallend was de grote deelname
in het Mix 2X veld.
Vermoedelijke oorzaak hiervan is
de verwoede strijd tussen veel
van deze ploegen in de laddercompetitie.
Ondanks deze "hoge
inzet" geen winst in dit veld, een
ploeg van Willem III veegde daar
de vloer aan met het baanrecord.
De eerste Hemusploeg
was Jan Dirk Heesbeen en
Sabine Groenendijk.
Twee minuten en 14 seconden
Het meeste opzien baarde toch
het optreden van de Holland
Acht. Van tevoren werd uiteraard
een baanrecord van deze ploeg
verwacht, maar de twee minuten
en veertien seconden die er uit-
eindelijk van de vorige toptijd
werden afgehaald, deden je de
ogen uit de kassen vallen. Een
imponerend schouwspel, zelfs
met storm mee zal de afstand
tussen Amersfoort en Baarn nog
nooit zo snel roeiend zijn afgelegd.
-- Leonie Walta
EEN STRALENDE DAG
waarop van alles gebeurde (pag. 2)
KIKAROW, LUSTRUMBOEK EN MOOIE PLAATJES ACHTERPAGINA
Nico Rienks spreekt zijn dank uit voor de
schenking van € 1.000 van Hemus aan
KiKaRow.
De mannen van de Holland 8 met de felbegeerde kei.
Waronne Elbers en Arjen
Bruggeman, een jaartje lid, hadden
de Virgo toegewezen gekregen voor
de Eemhead. Bij het oproeien gingen
ze bij de woonboten om. De
reddingsbrigade bracht hen en de
boot terug, ze trokken droge kleren
aan en startten alsnog. Ze kwamen
als laatste bij de start - en droog bij
de finish. Toch een mooi staaltje
doorzettingsvermogen!
Blikken waren er voor:
Wijnand Schoemakers
J16 1X, baanrecord
Elke Jurres
M18 1X, baanrecord
Eva Nielen
en Debora van Herpen
DV 2X, baanrecord
Jan Pieter Ruiter
en Rene Uitham
H 2X
Pepijn Weeder
en Anthonie Verschuure
J16 2X
Ploeg Lianne van der Meer
M18 4X+, baanrecord
Ploeg Martine Molenaar
D 8+
Ploeg Ien Bringman
D C4X+, baanrecord
SLIJTERIJ DE KOLKRIJST
Ruim gesorteerd in
wijn, bier en binnen- en
buitenlands gedestilleerd.
Ook verhuur van Heineken
Cooltap en Grolsch Thuistap.
Zevenhuizerstraat 151, 3828 PT Hoogland
telefoon 033 455 3000
ZIJN WIELEN
ALTIJD
ROND?
Bij deze Maand
Lustrumboek
Piet Kunst overhandigde het
eerste exemplaar van het
Lustrumboek aan de heer
Elzenaar, die Hemus al vijfiten
jaar huisvest. Ook bij dit num-
mer een nieuwe folder van het
Waterschap.
De Maand van Hemus wordt tienmaal
per jaar aan alle leden van
Roeivereniging Hemus
toegezonden.
Redactie Amanda Bosman,
Ilja van Buiten, Yvonne Servaas,
Koos Termorshuizen, Leonie Walta
Jos Wassink
Adreswijziging naar
ledenadministratie@hemus.nl
Kopij, foto’s en tips naar
redaktie@hemus.nl

Nieuws van Hemus www.hemus.nl
oktober 2005 pagina 2
Bij de prijsuitreiking van de eerste drie blokken.
Een minuut van het eigen baanrecord afgehaald
Daan met de echte olympische
medailles van Rienks en Florijn
40 vrijwilligers op vrijdag, 40 op
zaterdag, 30 op zondag
The Vin demonstreert zijn draaicirkel bij de Koppelpoort
Zenuwcentrum aan boord van de Pietje Bell
Erwin geeft deskundig commentaar
Kirsti Hammer (links) en Jacqueline
Broeshart presenteerden op de
Eemhead het lustrumboek. Het is
een compact en fraai vormgegeven
boekje geworden met een aangenaam
gevarieerde inhoud vol terugen
vooruitblikken en sappige anekdotes.
Ook overzichten en cijfers
ontbreken niet. En op de achterkaft
het clublied van Hetty Löfstrom:
"kwijlend uit de mond, blaren op de
kont, niemand houdt ons bij, want
we zijn een Amersfoortse kei."
Kikarow opent Eemhead
Daan Smit op slag bij dreamteam
Vlak voordat de Eemhead van start ging, vertrok de
KikaRow boot 'The Vin' vanaf Hemus richting centrum.
Hemuslid Daan Smit zat op slag met achter zich een
droombemanning: de Olympische roeiers Nico Rienks en
Ronald Florijn en de vermaarde skiffeur Frans Göbel.
Na terugkomst op Hemus werden de roeiers
welkom geheten door de Amersfoortse
sportwethouder Brink. Vice-voorzitter
Erik Lysen overhandigde hen
namens Hemus een check ter
waarde van 1000 euro als
bijdrage aan de Stichting
Kikarow.
Stichting Kikarow heeft
zich ten doel gesteld om
kinderkanker onder de
aandacht te brengen en
om geld in te zamelen
ter bestrijding daarvan.
Daan Smit (18) heeft
twee keer een zware
behandeling moeten ondergaan
vanwege leukemie. Na
afloop van de roeitocht sprak
Jos Wassink met hem.
Hoe was het?
"Ik had geen flauw idee hoe het zou gaan en wat
voor boot het was. Maar op gegeven moment was het zo
hard mogelijk gaan en proberen alleen op het roer een
rondje midden op de Eem te maken. En dan in een keer
als ze kracht gaan zetten, dan merk je met wie je in de
boot zit. Dat wordt dan echt wel duidelijk.
We zijn toen verder gevaren naar de Koppelpoort en er
onderdoor. Maar toen zaten we wel vast want er zat
nogal wat wier. Het stuurtje blokkeerde en de riemen kregen
we niet meer omhoog. We kwamen stil te liggen,
maar door allemaal even fors kracht te zetten zijn we er
toch weer uitgekomen. Wel hebben we nog een kikagroet
gedaan.
De wat?
De kikagroet. De riggers kunnen inklappen, dat is tegen
de golven, en de riemen zet je gekruist met z'n vieren.
Dat noemen ze de kikagroet. Beetje wankel was dat wel.
Roei je nog regelmatig?
Na de eerste keer dat ik ziek werd roeide ik nog wel
regelmatig, ook wedstrijden. Ik heb toen ook wel weer vijf
keer per week getraind. Maar toen ik weer ziek werd toen
is m'n hart na alle chemokuren en bestralingen en beenmergtransplantatie
zo achteruit gegaan en ook m'n conditie
dat ik geen wedstrijden meer mag starten. Met m'n
kracht en conditie gaat het nog niet echt, dus ik roei wel
een keer af en oe met een skiff of een dubbeltwee even
heen en weer, maar niet zover. En ik ben nu ook aan het
coachen. Ik heb een tijdje gestuurd tussendoor, een tijdje
voor de bond gestuurd ook voor de aangepast-roeien
boot waar Joleen Hakker in zat van Hemus die naar
Japan is gegaan. Alleen voor mij was het kiezen: of ik
zou helemaal m'n vakantie ervoor moeten opgeven of ik
zou eindelijk een gewone vakantie kunnen
hebben zonder ziekenhuis. Daar heb ik
toen voor gekozen.
Ik heb begrepen dat Hemus je
opgegeven heeft voor een
coachcursus bij de KNRB?
Ja, Daan wordt coach.
Dus ik ga zo om twaalf
uur mijn eigen ploegje
zo sturen en we gaan
eens kijken, we gaan
winnen, we gaan keihard
winnen. Dat weten
ze nog niet maar dat ga
ik ze vertellen. En zo
hoop ik verder te gaan
want ik blijf op Hemus.
Maakt niet uit als stuur of
coach, maar ik blijf hier.
Wanneer begint die cursus?
De coachcursus begint in oktober geloof
ik. We hebben net alle formulieren ingeleverd,
samen met Atze ga ik die cursus doen. We kijken wel,
het schijnt dat er ook een examen komt en zo. Dus ik zal
nog hard moeten leren, maar ik doe het met plezier want
dit is wat ik wil.
Verder nog dromen?
Misschien ooit nog een keer voor de lol de Hollandacht
sturen. Dat was vorig jaar in het ziekenhuis de bedoeling,
het was een van mijn wensen. Alleen dat kon toen niet
omdat ze naar een trainingsweekend in München waren.
Daarna moeten ze door naar de Olympische spelen.
Maar misschien komt er nog een mogelijkheid. Gewoon
een training op de Bosbaan. Dat lijkt me wel leuk en voor
de rest ga ik m'n eigen ploegje coachen.
En hoe gaat school?
Ik doe nu het tweede jaar van de multimedia-academie,
MBO. Eigenlijk wel gek omdat ik vorig jaar maar twee
maanden heb kunnen volgen omdat ik net uit het ziekenhuis
kwam. En dat heb ik met te hoge cijfers gered
eigenlijk. Dus ik ga nu versneld traject doen en daarna
door met het HBO. Ik heb nu niet zo gek veel tijd voor
school nodig en die tijd kan ik mooi in de coachcursus
steken. 't Loopt lekker, zo ziet mijn leven er op 't ogenblik
eruit: school en roeien. Ik heb het naar m'n zin.
En weg was Daan, op zoek naar z'n ploeg.

Nieuws van Hemus www.hemus.nl
oktober 2005 pagina 3
Verbeteringen Hemus
Voor de vakantie hebben veel leden de enquête ingevuld. Een groot
deel van de resultaten is al in de vorige Maand beschreven. In de
enquête konden ook opmerkingen gegeven worden op drie onderwerpen:
Hemus, De Maand en de vloot. In z'n algemeenheid waren
bij de opmerkingen veel positieve boodschappen.
Over De Maand waren de meeste
commentaren (zeer) positief.
Opmerkingen over de vloot gingen
over individuele boten, wensen ten
aanzien van de vloot en het feit dat
we vooral zuinig op de boten moeten
zijn. De opmerkingen worden door
de materiaaladviescommissie meegenomen
in het opzetten de wensvloot.
De opmerkingen over Hemus zijn
gecombineerd met de resultaten van
de "wat kan beter" sessie op 21 juni
jl. Alle opmerkingen en de resultaten
van de enquête kun je vinden op de
Hemus website. Als je die niet kunt
bereiken, kun je met Piet Kunst bellen.
Ik stuur je dan een kopie.
In grote lijnen is er een aantal zaken
dat aandacht vraagt:
1. jeugd- en wedstrijdbeleid
2. bar
3. gedrag en regels
4. huisvesting.
Om met de laatste zaak te beginnen,
iedereen weet dat we hard ons best
doen om op relatief korte termijn op
een nieuwe locatie te mogen bouwen.
Tot die tijd zal het behelpen blijven
en houden we de bestaande
accommodatie in stand.
Voor het jeugd- en wedstrijdbeleid
heeft het bestuur aan Egbert Broers
gevraagd om te onderzoeken hoe de
onvrede ontstaan is ,en vooral, hoe
deze opgelost kan worden. Samen
met Koos Termorshuizen (de nieuwe
wedstrijdcommissaris) en Marien
Mortier (jeugdcoach) worden de spelregels
opgesteld voor de selectie van
(jeugd-)wedstrijdroeiers en de toewijzing
van boten ten behoeve van trainingen
en wedstrijden. We menen
dat daar mee duidelijkheid ontstaat
en een groot deel van de onvrede
weggenomen zal zijn.
Over de bar bestaan verschillende
denkbeelden; sommigen vinden het
prima, anderen verlangen meer. Het
lijkt erop dat "het vrijwilligersbeleid"
de barbezetting geen goed heeft
gedaan. Veel mensen doen (ook)
andere dingen binnen Hemus en
hoeven dus geen bardienst te draaien,
anderen komen gewoon niet
opdagen. Kortom, de problemen lijken
zich, ondanks grote inspanning
van de commissie, te concentreren
rond de invulling van de bardiensten.
Het bestuur heeft Maarten van
Staalduinen bereid gevonden om
samen met Peter Vries (voorzitter
sociëteitscommissie) een verbeterplan
op te stellen en uit te voeren.
Als het daarbij nodig is dat de uitgangspunten
van het vrijwilligersbeleid
losgelaten worden, dan is dat
bespreekbaar.
Gedrag en regels blijft een moeilijk
onderwerp. Mensen storen zich aan
dingen die andere leden doen.
Helaas is de reden van de irritatie
vaak dat leden zich , al dan niet
bewust, niet aan de regel houden.
Het bestuur wil voorkomen dat
Hemus door te veel regels geregeerd
gaat worden. Maar daarvoor is het
wel nodig dat we ons goed houden
aan de weinige regels die er zijn.
-- Piet Kunst, voorzitter.
INDOORTRAINING
Geef je nu op
Ook dit jaar wordt er weer een
indoor training gegeven. Omdat het
al snel donker is kan er vanaf oktober
niet meer 's avonds geroeid worden.
Hemus biedt je hierom de
mogelijkheid je conditie tijdens de
wintermaanden op peil te houden
onderleiding van een gediplomeerd
trainer. Mathieu LeJeune zal ook dit
jaar weer de training geven.
Er worden op dinsdagavond twee
trainingsuren gegeven: van 20:00 tot
21:00 en van 21:00 tot 22:00. Op
beide uren wordt dezelfde training
gegeven. De training is geschikt
voor ieder niveau.
Aanmelden bij Ellen Sulman per email:
esulman@zonnet.nl. Geef duidelijk
aan voor welk uur je je
opgeeft. Inschrijving geschiedt op
volgorde van aan melding. De kosten
zijn 60 euro per persoon.
De training wordt gehouden in
Sportzaal ROC De Amerlanden,
Disketteweg 10, vlak naast station
Schothorst. De eerste training is op
dinsdag 4 oktober.
Bungeeroeien
Er is een nieuwe vorm
van roeien gesignaleerd.
Roeien op de
ultrakorte baan met
wedstrijden van nog
geen vijftig meter.
Zaterdag 1 oktober vond in
Gramsbergen (ver achter
Zwolle) de derde editie
plaats van de Sallandse
kampioenschappen bungeeroeien. Een studentikoze vorm van roeien
waar tukkers en achterhoekers in uitblinken. De grasmaaierrace van het
roeien zeg maar.
RV Salland levert een boordvier of een gestuurde scullvier (veel te sturen
is er niet) en maakt die met een dertig meter lang elastiek vast aan de
wal. En dan is het roeien geblazen waarbij de tijd minder belangrijk is dan
de afgelegde afstand. Recordhouder is RV Euros (studenten van de universiteit
Twente) die het elastiek tot 44,13 meter wist op te rekken.
Overigens is Gramsbergen niet de enige plek waar tegen het elastiek
geroeid wordt. Vorig jaar gebeurde dat op de Visserijdagen in Urk ook. De
Urkers doen dat in een sloep en met een iets langer koord. Net als in
Salland kregen de teams drie herkansingen. Het winnende team kwam
81, 70 meter ver en sleepte daarmee een beker en vijftig euro mee in de
wacht.
-- Jos Wassink
Van prikbord naar professioneel communicatiebord
Zoals jullie waarschijnlijk al hebben gezien, hangen er in de Villa nieuwe informatieborden voor verschillende commissies.
Tijdens de vrijwilligersavond in juni kwam naar voren dat er behoefte is te weten wie in welke commissie zit en
wat zij allemaal organiseren. Daar is nu dus wat op gevonden. Er is gekozen voor whitebords met magneten. Lange
levensduur, goed te verhuizen en multifunctioneel. Wees er dus zuinig op.
Voor de commissies die veel te communiceren hebben, is er meer ruimte gereserveerd dan voor andere commissies.
Bij elke commissie vind je tevens de namen van de commissieleden. Lekker makkelijk. Deze overzichten vind je trouwens
ook op de website. Het is natuurlijk de bedoeling dat een commissie alleen op haar eigen ruimte communiceert
en zij zal dan ook zelf moeten zorgdragen dat oud nieuws geen nieuws meer is.
-- Yvonne Servaas
De Holland 8 snijdt door de finish

Nieuws van Hemus www.hemus.nl
oktober 2005 pagina 4
Jeugd heeft nog steeds volop toekomst
Kort voor de zomer maakten twee jeugdcoaches bekend dat ze stopten, na het
zoveelste incident over botentoewijzing bij wedstrijden. Het bestuur heeft zich
toen gerealiseerd dat er "iets moest gebeuren" om het jeugdroeien binnen de
vereniging beter te faciliteren.
In opdracht van het bestuur (Koos
Termorshuizen - wedstrijdcommissaris)
heeft Egbert Broers een evaluatieonderzoek
uitgevoerd. Na een
uitvoerige interviewronde onder
jeugdleden, hun ouders, coaches,
bestuursleden en andere betrokkenen,
presenteerde hij op 29 augustus
zijn analyse.
Aanbeveling was om, naast jeugdbeleid,
ook wedstrijdbeleid vast te
stellen, zodat duidelijk wordt wat de
vereniging aan wedstrijdroeiers wèl
kan bieden en in welke hoeveelheid.
Ook voor de rest van de vereniging
HOOFDPUNTEN UIT DE ANALYSE
is het dan bijvoorbeeld duidelijker
waarom bepaalde boten naar wedstrijden
gaan.
De aanbeveling heeft, in samenwerking
met Marien Mortier, geleid
tot een eerste versie van wedstrijdbeleid
dat op 20 september in het
bestuur is besproken. Hoofdpunten
van dit beleid zijn:
De details worden nog één keer in
het bestuur besproken, waarna het
beleid aan de ALV wordt gepresenteerd.
-- Redactie
1. Hemus heeft tot 2000 bewust geen jeugdbeleid gevoerd.
2. Het jeugdbeleid dat in 2000 voor de volgende vijf jaren is geformuleerd,
is vrijwel geheel gerealiseerd.
3. Het succes van het jeugdbeleid heeft geleid tot een goede opleiding en
klinkende resultaten in nationale wedstrijden.
4. De ambities van degenen die wedstrijdroeien (jeugd en volwassenen)
vragen veel meer structuur en faciliteiten van de vereniging.
5. De behoefte aan structuur en faciliteiten van wedstrijdroeiers botst met
de traditie van de vereniging waar gezelligheid en roeiplezier de boventoon
voeren.
6. De vereniging is (nog) te klein (coaches, boten) om op alle wensen van
wedstrijdroeiers in te kunnen gaan
BLAUWDRUK NIEUW WEDSTRIJDBELEID
1. Er is een A-selectie en een B-selectie. Iedereen die drie keer per week
wil trainen en wedstrijden wil roeien kan in beginsel toetreden tot de Bselectie.
2. De A-selectiie is slechts voor een zeer beperkt aantal leden (alleen de
beste roeiers) toegankelijk.
3. De vereniging probeert coaches te zoeken voor alle groepen. Je mag
toetreden tot de A-selectie als je bereid bent om zo’n 6 keer per week te
trainen en als je op de ergometer en tijdens trials op de Eem prestaties laat
zien die tot de landelijke top horen.
4. Wedstrijdroeiers nemen alleen SO3-boten mee naar wedstrijden. Andere
boten zijn alleen bij uitzondering beschikbaar voor wedstrijden
(Elfstedentocht, Eemhead).
5. Alleen enkele toppers van de A-selectie kunnen voorrang krijgen op het
afschrijven van boten. Zij kunnen in de periode maart - juli op bloktijden in
een vaste boot trainen. Deze boot wordt ook op hen afgesteld en mag
alleen onder voorwaarden anders worden afgesteld.
6. De inschrijving en de botentoewijzing voor wedstrijden wordt beter
gestructureerd.
Cobova!
Veel hoon, veel spot, vlijmscherpe sukken in de Maand:
maar een week voor de Eemhead voer die toch maar
mooi, die coachboot, met een glunderende Peter Slagter
aan de knuppel. Geruisloos en met gezellige golven
schuift de catamaran door de Eem.
De stuurkabel wil nog wel eens losschieten, maar dat is
een kinderziekte. En hij haalt de 20 niet, dus een vaarbewijs
is officieel niet nodig.
Zijn (of haar? de naam is nog even geheim...) neusje is
een teer punt: één keer lekker tegen de kant en het
bootje heeft een boksersneus.
Voor en na de Eemhead heeft ze al goede diensten
bewezen door het vlot vol boten naar de overkant te
begeleiden, met aan het stuur onze toppers Wijnand en
Joost. “Dit is cool” riepen zij in koor.
Zaterdagmiddag 3 september heeft de tweejaarlijkse uitwisseling
met de kanovereniging Keistad plaatsgevonden. Bij
velen bekend van voorgaande keren, maar voor wie het
In korte tijd waren de circa 15 kano´s
op het vlot getrokken, waarna Piet
Kunst de Keistad-leden van harte
welkom heette. Ook Keistad vond het
leuk om iets richting Hemus te doen,
namelijk het aanbieden van een
echte fles KNOEI-wijn 2005 met toeters
en bellen. Voor de nieuwsgierigen
onder ons is deze te bezichtigen
in de Villa!
Inmiddels was de tijd aangebroken te
starten met het KNOEIEN. Voordat
we in de kano´s stapten werd eerst
nog een ´kanoshow´ gegeven, want
er waren zo ongeveer net zoveel
typen kano´s als boten. En dat deze
Knoeien
lang niet allemaal zo makkelijk te
bevaren zijn als het er tijdens de
show uitzag, bleek later bij het uitproberen.
Verschillende malen werd er
geëskimoteerd, oftewel de boot 360
graden om haar as laten draaien terwijl
je er zelf in blijft zitten. Hoe het
bij een aantal toch steeds tot zwemmen
kwam is een raadsel. Behalve
zwemmen en genieten van deze
zonovergoten dag, gingen ook velen
toch ook als een speer vooruit!
Gelukkig was het kanoën voor de
roeiers net zo ingewikkeld als het
roeien voor de kanoërs. Aan enthousiasme
ontbrak het in ieder geval
Daan en Adze naar
coachcursus A
In het voorjaar in de enquete gevraagd naar de interesse
in een coachcursus bij de Koninklijke Nederlandse
Roeibond. Hemus gaat namelijk in haar opleidingsprogramma
investeren om zo het niveau van coaches,
instructeurs en dus roeiers op een hoger niveau te brengen.
De eerste stappen zijn nu gezet.
Adze is lid sinds
2004 en al een tijdje
actief in het wedstrijdcircuit.
Hij mist nog wat
praktische vaardigheden
en theoretische
kennis. Uit ervaring
weet hij dat bij een
verkeerde coaching
de kans op blessures
toeneemt.
De coachcursus
moet er zeker toe bijdragen
dat je preventief
aan het werk
gaat. Natuurlijk zal hij
zijn kennis verder uitrollen
binnen Hemus
op welk niveau dan
ook.
nog niet weet: het knoeien staat voor kanoën en roeien,
oftewel: de kanoërs gaan roeien en de roeiers gaan
kanoën.
niet en er moet gezegd worden dat
de meeste kanoërs het er helemaal
niet slecht vanaf brachten. Alleen
een waaghals die wilde skiffen heeft
een nat pak gekregen, maar daar
deinsden de kanoërs niet voor terug.
Na afloop was er een borrel bij
Keistad; zo konden we ook hun locatie
bekijken en was er tijd om even
na te praten. Al met al een gezellig
en geslaagd evenement en voor
degenen die het gemist hebben: de
eerste zaterdag van september 2007
kun je weer meedoen!
-- Joyce Besseling
De HACK - Hemus Algemene Clubkampioenschappen - een ludieke
strijd in de C2 voor iedereen. De opkomst was beperkt maar de strijd
was er niet minder om zoals blijkt uit onderstaande foto.

Nieuws van Hemus www.hemus.nl
oktober 2005 pagina 5
Met z’n tienen de Yonne af
De Toercommissie is begonnen met buitenlandtochten. De Roeibond organiseert al heel lang
eigen tochten, waar ook een aantal Hemusleden regelmatig deelneemt.Maar een tocht met
alleen Hemusleden en met een eigen programma was tot nu een vrome wens. In het kader van
het botenwagenproject van de Bond is het er nu van gekomen.
De voorbereiding was bijzonder. De hele groep maakte vooraf in Nederland een paar tochten.
Een tocht met naar het Ocryteiland met gezamenlijke lunch en een dagtocht in Alkmaar, in de
Waarderpolder. Daarnaast moest er een formule gevonden hoe we zouden overnachten en hoe
we de etappes zouden afleggen. Zeven kozen voor kamperen, drie voor hotels.
De formule werkte zo: steeds twee mensen zorgden voor de lunch onderweg en twee anderen
zochten een camping gingen zoeken en een hotel.
De roeiers konden onbezorgd hun tocht maken, rustig de vele sluizen passeren en ook nog uitzien
naar een uitgebreide lunch aan het water.
De eerste drie nachten stonden wij
op een erg sfeervolle kleine camping
aan het water. De drie hotelgasten
hadden een prachtig en goedkoop
hotel. Dit hotel was het enige dat
vanaf Nederland al gereserveerd
was tot grote tevredenheid van de
deelnemers.
De eerste roeidag gingen we met de
botenwagen en alle roeiers 25 kilometer
stroomopwaarts naar de startplek
bij een andere. We roeiden die
dag terug naar onze camping.
Onderweg was door de lunchgroep
een verrassende lunch voorbereid.
We konden de boten bij de tenten
leggen. 's Avonds dwaalden we op
zoek naaar een restaurant een uur
door Joigny, een pittoreske stad aan
de Yonne. Daarom zochten de volgende
dagen de twee niet-roeiers
van de middag een leuk restaurant
uit.
De tweede roeidag begon erg makkelijk,
want we roeiden van de camping
verder de Yonne af. We lieten
de boten achter op een plek van een
verlaten club nautique., waar de
niet-roeiers de botenwagen naar toe
gebracht hadden.
Roeiend het mooiste perspectief
De Reeuwijkse Plassen ken ik al vanaf mijn middelbare schooltijd. Regelmatig zeilden we daar met een stelletje jongens.
De laatste jaren heb ik er veel gefietst en gewandeld, met steeds als beloning een heerlijk glas witte wijn bij 't
Vaantje. Maar roeiend heb je toch de meeste mogelijkheden en het mooiste perspectief. Je kunt dan onder bruggetjes
door, haakse bochten met weinig manoeuvreerruimte nemen, plassen bereiken die anders ontoegankelijk zijn.
Op vrijdag 12 augustus waren we
te gast bij de Goudse Roei- en
Zeilvereniging te Reeuwijk. Enkele
weken tevoren hadden Piet van
Gent en Derk Tees contact opgenomen
met twee leden oud-leden van
Hemus die nu bij de Gouse roeien:
Wil Jonkman en Gerben Offringa.
Wij wilden eens in Reeuwijk roeien,
en na ruggespraak aldaar bleek dat
te kunnen.
Bij vertrek waren we met 17 midweekroeiers.
De weersvoorspelling
was buitengewoon ontmoedigend.
Harde buien. Onweer. Mogelijk zelfs
hagel. Forse wind. Maar we gingen.
Na een hartelijke ontvangst in
Reeuwijk werd de indeling per boot
gemaakt. We hadden de beschikking
over 3 D-vieren en 1 wherry.
Gerben maakte duidelijk dat de
bruggetjes zo smal en laag zijn dat
een oefening tevoren met liggen en
slippen hard nodig zou zijn.
Iedereen kreeg een uitgezette route,
met mogelijkheden tot uitbreiding.
De boten zouden zo veel mogelijk
bij elkaar blijven. Een zestal plassen
was in de route opgenomen. Mocht
het droog blijven, dan zouden we
onze boterhammetjes opeten op
Recreatieterrein Twaalfmorgen.
Welnu, het bleef droog. We genoten
van de ruimte met een puur
Hollands decor waarin onder meer
het kerktorentje van Sluipwijk. Echte
De volgende morgen moesten we
het tentenkamp opbreken en met
zijn allen naar de plek waar we de
vorige avond de boten en de botenwagen
hadden achtergelaten. De
etappe die dag was 46 km. en 8
sluizen lang. Het zou erom spannen
of we op tijd de laatste sluis door
waren.
Het einddoel van deze dag was
Monterreau op de het punt waar
Seine en Yonne samenkomen bij
een standbeeld van Napoleon.
Piet en Vincent gingen met boten-
veenplassen. Zo hier en daar zag je
middenin de plassen het veen weer
boven water komen. Allerlei informele
route-aanwijzingen kwamen aan
bod, zoals: 'bij de gynaecoloog
rechtsaf en dan de Kalverstraat in'.
Tijdens de lunch werd de lucht donkerder
en donkerder. Op de achtergrond
het gerommel van een naderend
onweer. Gauw weg, maar na
ongeveer 10 minuten roeien barstte
de bui los. Het begon te hozen als
een gek. Een bewoonster van een
zomerhuisje op een landtong
mevr.Betlem (een lid van de Goudse
roeivereniging) wenkte en riep dat
we bij haar konden schuilen. Een
geweldig aanbod, want het werd
steeds woester. De bliksemslagen
waren op een gegeven moment op
nog geen kilometer afstand. De
meeste van ons waren al doorweekt.
We werden onthaald met koffie en
thee. We hebben in dat genoeglijke
huisje een kleine 2 uur doorgebracht.
Bij vertrek regende het nog hard,
maar het onweer was op grotere
afstand gekomen. Terug naar de
steiger via een kortere route. Boten
schoonmaken. Genieten van de
handige botenwagentjes. En na het
douchen waren kou en natheid weer
snel vergeten. Eigenlijk gaf het
avontuur de dag een bijzonder
cachet.
De Goudse Roei- en Zeilvereniging
wagen en aanhangwagen met de
campingspullen op zoek naar de volgende
camping. Een hele zoektocht
met doodlopende weggetjes waar
de botenwagen niet meer kon draaien
en waar campings niet meer bleken
te bestaan Uiteindelijk vonden
we een goede camping waar de
boten konden aanleggen.
We probeerden vast de hoofdtent op
te zetten, maar dit kostte zoveel tijd
dat de roeiers op de afgesproken
lunchplek hongerig belden waar het
eten bleef. Uiteindelijk bracht
heeft een prachtige vloot. We roeiden
in materiaal van een geweldige
kwaliteit. Daar kunnen onze Schans
of Amer niet aan tippen. We moeten
maar eens een balletje opgooien bij
ons bestuur. De sociëteit is sfeervol.
Natuurlijk, het gaat om een oude
vereniging met 1300 leden, dan kun
je ook wat. De Vereniging heeft een
eigen beheerder en een fulltime
bootsman.
Namens allen: Wil, Gerben , Piet en
Derk, hartelijk dank voor de organisatie
van de dag.
Rob de Jong
Een coach is iemand die les geeft
aan een wedstrijdroeier. Hij traint
meerdere malen per week, trainingsschema's
opvolgt en goed op voeding
let om zo op wedstrijden goed
voor de dag te komen. Alles wat niet
op wedstrijdniveau wordt lesgegeven
valt dus onder de noemer
instructeur. De instructeurs komen
nog aan bod wat betreft opleiding.
De coaches geven het startschot.
Daan en Adze hebben de ambitie
uitgesproken om op wedstrijdniveau
te gaan trainen. De coachcursus zal
zo'n 3 maanden in beslag nemen en
ze krijgen een ploeg toegewezen om
de theorie gelijk in praktijk te brengen.
--Rob de Jong
De Yonne is een vrolijk meanderende rivier rechrsonder Parijs. Talloze sluizen verplaatsen je naar een
tijd dat er nog geen haast was.
McDonald's uitkomst met 10 schitterende
lunchpakketten. En nog net
op tijd waren we door de sluizen.
Zo waren we halverwege.
Puntsgewijs wat verdere informatie.
De vijfde dag zouden we weer het
tentenkamp verplaatsen, maar het
regende de hele morgen. Daarom
besloten we niet meer te
verkassen. Die dag
bezochten we het schitterende
paleizencomplex
Vaux-le-Comte, een soort
Versailles. Dus tijdens
onze roeitocht een culturele
rustdag.
Om het gesjouw met de
boten te verminderen roeiden
we de laatse dag richting
Melun en daarna terug
naar de camping in
Monterreau. Daardoor
moesten we een paar sluizen
stroomopwaarts moesten nemen:
een totaal nieuwe ervaring.
Onze autorisation, de officiële toestemming
van de Franse autoriteiten,
hadden we echt nodig. Bij de
eerste sluis op de Seine wilde de
sluiswachteres ons anders niet doorlaten.
Dit document en het nederige
optreden van Vincent heeft ons toch
de doorvaart opgeleverd.
De kosten van de reis hadden we
gebudgetteerd op 550 euro. Dit heb-
ben we gehaald.
Volgend jaar willen we weer op de
Yonne roeien, maar beginnen we
100 km. verder stroomopwaarts.
Daar zijn talloze sluizen, maar is het
erg romantisch. De Seine is te breed
en minder sfeervol.
Er zijn Hemusleden die graag een
week op stap willen met 2 wherries
zonder auto en met de tentjes in de
boot en iedere dag verkassen. Wie
dat ook wil, kan zich opgeven bij
Willem Beulink of Piet Hilhorst.
Volgend jaar willen we zeker weer
met het botenwagenprojekt meedoen.
We zijn benieuwd welke rivieren
door de bond worden aangeboden.
We hopen dat de Yonne daarbij
is .
-- Piet Hilhorst

Nieuws van Hemus www.hemus.nl
oktober 2005 pagina 6
De charme van dijkdoorbraken
New Orleans aan de Eem
Stel je eens voor dat je honderd jaar geleden leeft. Het is een novembernacht en de noorderwind trekt stevig aan tot stormkracht. Het water van
de Zuiderzee stuwt op en de monding van de Eem wordt één kolkende delta van een paar honderd meter breed. Het zoute water drukt steeds
harder tegen de zwakke dijkjes en uiteindelijk, onvermijdelijk, gaat het ergens mis.
Het zeewater dringt gulzig door de
dijk, duikt aan de andere kant
omlaag en stort zich kolkend in het
lage land. Een draaikolk spoelt de
aarde los en sleurt het mee de put
uit. Binnen de kortste tijd graaft het
zoute water zich diep de grond in.
Meestal acht, soms zelfs vijftien
meter diep.
De volgende ochtend is achter de
doorgebroken dijk een ronde vijver
ontstaan van tussen de tien en vijftig
meter doorsnee. Aan de achterkant
ligt een bergje zand dat het uitstromende
water daar heeft laten vallen.
De put is veel te diep om te dempen,
dus de polderbewoners blijft niets
anders over dan de dijk met een
boog om het gat heen te leggen.
Weer is er een 'wiel' of een 'waai'
ontstaan.
Honderd jaar later fietsen er mensen
over de dijk. Ze verbazen zich over
de grappige bochten in de dijk en de
fraaie ronde vijvers daar beneden.
Welke tuinarchitect mag die wel aangelegd
hebben? Fraai landschap,
vindt ook de provincie Utrecht die de
'wielen' of 'waaien' afgelopen juni de
status heeft toegekend van aardkundig
monument.
Richard Sierat werkt als werkvoorbereider
bij het Waterschap Vallei &
Eem. Hij functioneert als schakel tussen
het fraaie kantoor aan het
Valleikanaal en de jongens aan de
dijk. Richard kan elk moment gebeld
worden door een boer met ondergelopen
land. Dat vindt hij leuk, Richard
dan. Om uit te vinden wat er aan de
hand is. Loopt er een sloot niet door,
zit er soms een duiker verstopt?
Richard zoekt het uit en stuurt er een
werkploeg op af.
Sierat kent de wielen goed. Op een
oude kaart van de Eem wijst hij me
er een stel aan. Als je goed kijkt, dan
zie je langs de hele loop van de Eem
kleine rondje vijvers liggen, vlak aan
de dijk. Het zijn er ongeveer dertig in
totaal. De meesten liggen noord van
Eembrugge, maar de zuidelijkste
wielen zijn verrassend dichtbij. Zo liggen
er twee achter het zomerdijkje
ter hoogte van het wisselvlot.
Oost van de Eem spreekt men
over 'wielen', in het westen heeft
men het over 'waaien' en elders
spreekt men ook over 'kolken'.
Als je er niets aan doet, vult veen het
uitgespoelde gat weer langzaam op.
Veen vormt de basis voor andere
begroeiïng en na tweehonderd jaar
staat de wiel droog en is het niets
meer dan een bosje in het landschap
geworden. Sierat kan er zo een paar
aanwijzen in de buurt van Eemnes.
Maar die verlanding moet actief
bestreden wordt, vindt de provincie
Utrecht. Er zijn immers sinds de
afsluiting van de Zuiderzee in 1932
geen wielen meer bijgekomen, dus
zonder ingrijpen zullen die wielen uit
het landschap verdwijnen. En dat
zou zonde zijn.
Natuurmonumenten onderhoudt
een groot aantal wielen daarom. Het
is voornamelijk een kwestie van
openhouden: het riet maaien en af
en toe een boom er uittrekken als de
verlanding dreigt door te zetten.
Daardoor ontstaan plekken die bijzondere
dieren aantrekken. Er gaan
verhalen over enorme snoeken die in
Veel goede prestaties in Almelo, dat belooft wat voor de rest van het naseizoen
Blikken, baanrecords en een vleugje dramatiek
.
Toen er binnen Hemus naar de
commissies een rondvraag uitging
wat zij aan spullen en budget
nodig hadden, kwam bij de
redactie van De Maand in een
lollige bui naar boven dat we wel
een brommertje konden gebruiken
voor de razende reporter.
Dat brommertje is er natuurlijk
nooit gekomen, dus moet er worden
gefietst. En aldus geschiedde.
De afstand naar de eerste wedstrijd
van het naseizoen, de
Cottwich-Almelo regatta, werd door
uw razende reporter van de dag op
de fiets afgelegd. Dat razen, dat viel
wel mee, maar uiteindelijk was ik op
tijd (een beetje geholpen door een
plezierboot die de start ophield) om
de tweede heat te kunnen zien.
In de redactievergadering had ik
gezegd dat er over deze wedstrijd
meestal niet veel te vertellen valt.
Recht toe recht aan kanaal, geen
grote namen, meestal mooi weer,
kortom een eerlijke wedstrijd zonder
al te veel dramatiek.
Toch viel er dit keer wel wat dramatiek
te bespeuren. Zo kan uw
razende reporter ervan worden
beticht het nieuws te hebben willen
maken. Mijn oren, die kennelijk nog
vol stront zaten van de landerijen
waar ik doorheen was gefietst,
meenden te hebben opgevangen
dat Jan-Dirk Heesbeen twee seconden
sneller was dan André
Haveman, wat natuurlijk wel een
sensatie zou zijn. Echter, hij bleek
58 seconden langzamer. Toch leek
ik een vooruitziende blik te hebben
want Koos Iestra roeide, in een
geleende boot van Amycus, wel
exact die tijd die twee seconden
sneller was dan André.
Jantinus Ziengs, die net als André
op de Cottwich traditioneel als enige
wedstrijd in het jaar in de skiff start,
kwam voor de vierde keer onderweg
zijn linkeronderarm tegen die er een
handje van heeft na drie kilometer
hard roeien in een skiff compleet te
verzuren. Heel jammer, want hij had
tot dat punt nog de snelste tussentijd,
maar hij moest laten lopen en
heeft de wedstrijd met minder kracht
moeten uitroeien. Desondanks was
hij nog wel 20 seconden sneller dan
André. Hij overweegt volgend jaar
Hans Meijer maar weer met zijn
stuurboordriem te laten roeien.
Bij de jeugd weinig drama maar
des te meer succes! Twee blikken
maar liefst, én daarbij twee baanrecords.
Joost Jurres snelde met Job
van Dijk van de IJssel naar de winst
in de J16 2x. Elke Jurres deed hetzelfde
samen met Lianne van Dijk
(de zus van Job) in de M18 2x. Erg
de gaten zouden huizen. Sierat lacht,
hij kent de verhalen, maar er zou wel
een kern van waarheid kunnen
schuilen in het visserslatijn. Veel wielen
zijn namelijk verbonden met een
slootje aan de voet van de binnenkant
van de dijk, de wetering. Vissen
kunnen daardoor de spoelgaten
bereiken. Mogelijk dat de iets andere
watertemperatuur en de begroeiing
het tot een aantrekkijke plek maken.
En als er eenmaal visjes zitten, dan
komt de snoek ook wel.
Ook vogels zijn er mee in hun sas.
De lepelaar bijvoorbeeld geeft de
voorkeur aan half-verlande wielen
waar het water nog maar kniediep is.
Dat is fijn pootjebaden. Kemphanen
daarentegen zijn minder kritisch over
de waterdiepte. Als ze maar luidruchtig
heen en weer kunnen scheren
over het water. Het gedrag maakt
deel uit van hun baltsgedrag, vertelt
Richard. Dat hebben ze dan gemeen
met waterscooteraars, denk ik.
-- Jos Wassink
spannend was het niet want de
enige tegenstanders Rosan Peters
Sengers en Lea Smink hadden ze al
vroeg in de race te pakken. Verder
roeiden Matthijs Vákár en Bart Vos
beiden in de J16 1x en werden daar
tweede en derde. Daarmee waren
ze "the best of the rest" want de winnaar
van dat veld was in geen velden
of wegen te bekennen, maar
dat was dan ook een van de top
juniorenroeiers van Nederland.
Overigens, voor de terugweg ben ik
lekker in de auto gestapt.
-- Leonie Walta
Waaien
langs de
zomerdijk
bij Eemnes
in & uit
september
in
Peter Oosterhof • Iris van der
Boon • Maryanne Telkamp •
Melinda de Hond • Rineke Crama
uit
Sandra ter Hennepe-Peters •
Petra Clayton-Rijs • Arjan Arntzen
• Jet Buurman • Annet Warringa •
Marlies Wensink
tweedehands
Via de site van Hemus kun je
prachtige roeikleding bestellen,
voor elk seizoen wat. Geregeld
hoor ik gemopper dat het best
duur is. Helaas, geef ik dan ten
antwoord. Het gaat om speciale
roeikleding, die alleen goed geleverd
kan worden door een
Nederlandse leverancier voor
deze prijs. We willen immers ook
goed voor de dag komen en kwaliteit
garanderen.
Nu wil het geval, dat er ook wel
eens mensen een poos genieten
van het roeien bij onze vereniging
en van de prachtige kledinglijn,
maar door omstandigheden na
verloop van tijd afstand willen
doen van hun charmante setjes.
Om heel uiteenlopende redenen.
Mijn idee is, om dat vooral aan mij
te laten weten, zodat ik kan kijken
naar een mooie match voor je
spullen.
Zo is er een XL-jas en een XLshirt
in de aanbiediing, allebei zo
goed als nieuw maar voor minder
dan de helft van de nieuwprijs.
Wie het eerst komt het eerst maalt
- misschien zijn ze al weg als jew
dit leest!.
Informeer gewoon bij mij of er nog
aanbiedingen zijn!
-- Mirjam van den Hoorn