met raadsleden het gebied roeiend verkennen - Hemus

De Maand van Hemus
september 2004
RECORDS BIJ TIENDE EEMHEAD
Amersfoort, 25 september - De tiende editie van de DHV-Eemhead kende dit jaar het
recordaantal inschrijvingen van 147. Dat zijn er tien meer dan vorig jaar. De achtervolgingsrace
over de Eem, die onder wisselvallig en kil weer werd gehouden, had dit jaar
opvallend veel jeugd onder de deelnemers, wel 40 procent.
SLIJTERIJ DE KOLKRIJST
Tromp wint met ruime voorsprong
De Eemkei trofee voor de snelste
heren acht ging naar
Cornelis Tromp, die met 28
minuten en twee seconden over
de acht kilometer een voorsprong
had opgebouwd van
bijna twee minuten op nummer
twee, de Hemus acht. Bij de
damesachten domineerde
Hemus het veld met de eerste
(24:23) en tweede (24:24)
plaats over zes kilometer.
De andere speciale trofee, de
koppelpoortbokaal, ging naar
de snelste dames dubbelvier
van Naarden voor 25:07 over
zes kilometer. Tweede plaats
was hier voor Cornelis Tromp
De raad in de boot
door Feike Tibben
Wie op donderdag 17 september
nog even wilde roeien
om de laatste oefeningen
voor de Eemhead te doen,
kwam bedrogen uit: alle C4-
en in gebruik! En dan al die
onbekende gezichten, wie
zijn zij en wat komen ze
doen?
(25:15) en de derde eveneens
Cornelis Tromp met 25:35.
De Hemus vrouwen veteranen
dubbeltwee met Deborah van
Herpen en Eva Nielen vestigde
met hun tijd 25:33 een nieuw
baanrecord over de zes kilometer.
Ze hadden een ruime voorsprong
gewonnen op De Eem
(26:44) en Zwolsche (26:50).
De snelste skiffeurs waren bij
de dames Willemijn Botje
(Orca) met 27:06 over zes kilometer
en bij de heren Tim
Heijbrock (Cornelis Tromp) met
32:43 over acht kilometer.
's Ochends voeren jeugd en
junioren van twaalf tot en met
achttien jaar. Er waren inschrijvingen
voor skiff, dubbeltwee
en dubbelvier. Hier alleen de tijden
van de meest veelbelovende
skiffeurs van de komende
generatie. Ze roeiden over vier
kilometer. Bij meisjes 16 was de
eerste plaats voor Kirsten
Wielaard (Cornelis Tromp) met
18:05. Meisjes 18: Elke Jurres
(Hemus) met 18:03. Jongens
16: Willem Sprokholt (Cornelis
Tromp) met 16:25 en Jongens
18 Wouter Hamberg (Tubantia)
17:19.
-- Jos Wassink
Ruim gesorteerd in
wijn, bier en binnen- en
buitenlands gedestilleerd.
Ook verhuur van Heineken
Cooltap en Grolsch Thuistap.
Zevenhuizerstraat 151, 3828 PT Hoogland
telefoon 033 455 3000
INDOORTRAINING
Ook dit jaar wordt er weer een indoortraining gegeven.
Omdat er vanaf oktober niet meer 's avonds geroeid kan
worden biedt Hemus je de mogelijkheid je conditie tijdens
de wintermaanden op peil te houden.
Er worden op dinsdagavond twee trainingsuren gegeven: van
20.00 tot 21.00 uur en van van 21.00 tot 22.00 uur. Op beide uren
wordt dezelfde training gegeven.
Aanmelden bij Ellen Sulman per e-mail: esulman@zonnet.nl. Geef
duidelijk aan voor welk uur je je opgeeft. Inschrijving geschiedt op
volgorde van aanmelding: VOL=VOL. De kosten zijn € 60 per persoon.
De training wordt gehouden in Sportzaal ROC De Amerlanden,
Disketteweg 10, dat is vlak naast station Schothorst.
Tekstwijziging Huishoudelijk Reglement
Tijdens de ALV van 17 november zal een tekstuele wijziging van
het HR met betrekking tot de veiligheidsregels in stemming worden
gebracht. De voorgestelde tekst was bij het ter perse gaan
van dit nummer nog niet beschikbaar, en zal binnenkort per e-mail
aan de leden met e-mail en per post aan de overige leden worden
gecommuniceerd.
Ook zal het voorstel worden besproken op de veiligheidshearing
van 6 oktober, zie elders op deze pagina.
1
Hemus zoekt al lang een passende
locatie. Na lang zoeken is
er vorig jaar een locatie-onderzoek
geweest, uitgevoerd door
Hemus en de gemeente. Binnenkort
neemt het college (burgemeester
en wethouders) een
besluit welke van de twee
mogelijke locaties de voorkeur
krijgt. De Stuw, bij de kanovereniging
of het 'Mob' naast het
toekomstige ziekenhuis.
lees verder op pagina 3
Raadsleden in de boot
Discussie achteraf
Feike Tibben draagt contacten over
23 september - Tijdens een geanimeerde borrel heeft Feike
afscheid genomen van zijn talrijke externe contacten. Onder meer
Han Gerlings van Eemlijn en Garard Brundel van de Amersfoortse
Sportfederatie gaven hun visie op ons Feike.
nulkommanegen seconde verschil
2
De leerlingen
achter De Maand
door Ilja van Buitenen
Sinds januari 2004 wordt de
Maand verzorgd door de
school voor praktijkonderwijs
'De Borgwal'.
Op de foto het team dat dit
nummer gemaakt heeft:
Laila, Shari en Ayla
Meer op pagina 7
woensdag 6 oktober, 20 uur, Villa
VEILIGHEIDSHEARING
De risico’s van het roeien:
instructie en discussie, voor alle leden
14 november
HEMUS GRACHTENTOCHT
meer over deze ‘bonustocht’ op pagina 7
17 november, 20 uur, Sporthal Zielhorst
ALV
zie de notulen van vorige keer op pagina 9
De maand van Hemus wordt tienmaal per jaar aan alle leden van Roeivereniging Hemus gezonden.
Redactie: Ilja van Buitenen, Yvonne Servaas, Koos Termorshuizen, Leonie Walta, Jos Wassink.
Adreswijziging naar ledenadministratie@hemus.nl. Onopgemaakte kopij en tips naar redaktie@hemus.nl

DHV EEMHEAD 2004
VEEL DEELNEMERS - VEEL BAANRECORDS - VEEL VRIJWILLIGERS
vooraf...
EEMHEAD-
COMMISSIE
STRAALT VAN
VERTROUWEN
Tiende editie gladjes
voorbereid
Geheel eigentijds
heeft de commissie
ook Veiligheid hoog
in het vaandel
staan. Concreet
houdt dat in dat de
reddingsbrigade
Blaricum in overleg
met de ambulancedienst
een aantal
plekken langs de
Eem heeft vastgesteld
waar, in geval
Amersfoort, 17 september - van nood, mensen
Met nog een week te gaan is overgedragen kunnen
worden. Het is
het aantal inschrijvingen net
de honderd gepasseerd. de eerste keer dat er over dergelijke
calamiteiten is nage-
Vorig jaar zijn het er honderveertig
geworden.
dacht. Ook krijgen de ploegen
Voorzitter van de Eemheadcomissie
Simon Does hoopt waarmee ze de hulpdiensten
een alarmnummer uitgereikt
dat aantal dit jaar te evenaren.
De commissie is er in er ondersteuning zijn van zowel
kunnen oproepen. Tenslotte zal
ieder geval helemaal klaar drie man waterpolitie (voor de
voor, want ten opzichte van handhaving van het vaarverbod)
als van twee EHBO-ers.
vorig jaar zijn er stevige
veranderingen doorgevoerd. "Struise dames in een krap
grijs mantelpakje",
is wat
De Eemheadcommissie bestaat uit: Simon ervan
verwacht.
Simon 'Opper' Does - voorzitter
Mirjam Schippers - wedstrijdleiding Opvallend is dat
Katie Hilhorst - faciliteiten
er een week van
Marco van der Eijk - administratie tevoren bij de
Ingeborg Stokhof - sponsoring en PR Eemheadcom-
De meest in het oog springende
verandering zal zijn dat alle
wedstrijdactiviteiten op het
SITA-terrein zijn ondergebracht.
Niet alleen de boten,
maar ook het wedstrijdsecretariaat
en een deel van de catering.
Hiermee hoopt de commissie
het overbelaste veer dat
de Amersfoortse reddingsbrigade
onderhoudt tussen Hemus
en de overkant te ontlasten.
Ook is de tijdsindeling van de
heats aangepast, omdat vorig
jaar bleek dat de dames- en de
herenwedstrijd te dicht op
elkaar zaten. De dames starten
dit jaar een uur vroeger en dat
is weer mogelijk doordat de
jeugd- en recreantenheats, die
daarvoor zitten, dichter op
elkaar gestart worden. De eindtijd
van de heren blijft hetzelfde:
kwart voor vijf. De organisatie
hoopt door deze verschuiving
het tijdsschema strakker
aan te houden.
Minder opvallend, maar wel erg
modern is de tijdswaarneming
en -administratie. Roeivereniging
Ghyas heeft zelf sofware
geschreven voor de hele afhandeling
van de Ghyas-Hunze
race. Het computerprogramma
zorgt voor afhandeling van
inschrijving, loting, heat-indeling
en ook de tijdswaarneming.
Ghyas is zo vriendelijk geweest
het programma op maat te
maken voor de Eemhead. Het
zal onder regie van Willem
Beulink op vier PC's draaien tijdens
de wedstrijd.
Bijkomend voordeel van het
programma is dat er ook tussentijden
geklokt zullen worden
en dat de stand van de wedstrijd
on-line gevolgd kan worden
op een beamer. Wanneer
dan tenslotte de ploegen over
de streep komen is ook gelijk
duidelijk wie de beste tijd heeft
gehaald.
missie geen
spoor van stress
te bespeuren valt. Ben benieuwd
hoe dat volgende week
is.
-- Jos Wassink
tijdens...
DEBUTANTEN
OP DE EEM
door Egbert Broers
Toen we in februari van dit
jaar lid werden van Hemus,
toevallig met acht mannen
in een klasje kwamen te zitten
(de twee vrouwen
waren zwanger en hebben
het afroeien niet gehaald),
konden we niet bevroeden
dat we vandaag onderdeel
zouden zijn van het grootste
jaarlijkse spektakel op de
Eem.
Piet Hilhorst, onze coach, peetvader
en inspirator gaf ons na
het afroeien in de C2x+ allemaal
een sleutel van het botenterrein
met sleutelhanger: "Hemus
acht 2005." Nou, dat
moesten we waarmaken en we
spraken af dat de Eemhead
2004 onze eerste wedstrijd zou
worden.
In de loop van de zomer werden
onze hoge ambities (twee gladde
vieren!) teruggeschroefd
naar één C4x+ en vanochtend
zou het gebeuren...
Om 9 uur was het al een drukte
van jewelste. Waar was het
vlot? Waar waren de boten?
Waar was mijn ploeg? Het pontje
(de reddingsbrigade) zette
me over naar het Sita-terrein
waar geen vuilniswagen meer
te vinden was, maar dat nu volstond
met botenrekken, krioelende
roeiploegen, en keihard
werkende organisatoren.
Toen de fietsboot gepasseerd
was kon het finishdoek over de
Eem gespannen worden en achter
elkaar gingen bijna 90(!)
boten het water in voor de eerste
drie heats. Wij roeiden op
tot het wisselvlot, vraten nog
een pak gevulde koeken leeg en
roeiden terug naar de Kleine
Melm. Fantastisch, al die ploegen
in dat brede water die één
voor één werden weggestart.
Als één na laatste
ploeg werden
we doorgelaten.
We
moesten die
gasten uit
Leersum we
achter ons zien
te houden en
proberen wat
boten uit het
mix-veld zien in
te halen. Piet
stuurde mooi
scherp door de
Titanengevecht...
Egbert en zijn mannen strijden bij Driesluizenbrug
De maand van Hemus - september 2004 - pagina 2
bochten, Charles had een prima
slag. In de eerste twee kilometer
hadden we één mixploeg te
pakken en hielden we Leersum
op afstand. Maar de vermoeidheid
begon toen parten te spelen.
Bij de hoogspanningsmasten
hield ik het amper meer
gelijk, HJ zette zelfs een keer
zijn riemen in mijn rug en Mark
liep steeds roder aan boven zijn
nieuwe strakke Hemuskraagje.
Piet schreeuwde ons nog wel
langs een volgende ploeg, maar
ook de leeuwen van Leersum
streken op ons neer. Op de
grote brug legde Koos het
Titanengevecht van de drie
ploegen vast, maar bij de
insteekhaven was het pleit
beslecht.
Harkend naderden we
de finish, waar we overigens
fantastisch werden
toegejuicht door
de vele supporters.
17:43 was onze tijd o-
ver vier kilometer. We
wisten na onze eerste
wedstrijd één ding zeker:
we moeten nog
veel leren.
vanaf de kant...
ZO’N
HELE DAG
Zaterdag 25 september,
7 uur. De Eemheadcommissie
en
een zwerm gemotiveerde
vrijwilligers
druppelt het Sitaterrein
op.
Willem Beulink, beladen
met spannende
apparatuur gaat het
zaakje opstellen dat
voor een vlekkeloze
tijdwaarneming
moet zorgen. En ook
verder wordt alles in
orde gebracht.
Om half acht gaat het hek los.
Boten stromen toe, mensen
in hun kielzog. Een
lichte paniek: het computernetwerk
werkt niet zoals
bedoeld. Gevolg: Petra
van Staalduinen en
Els Boelhouwer moeten
improviseren bij het uitreiken
van de nummers.
Daarbij werden ze verder
gehinderd door het feit
dat de nieuwste lijst andere
rugnummers vermeldde
dan in het reeds
gedrukte boekje stonden.
Verwarring dus.
Aan de andere kant van
het terrein ook de bekende
gezellige hektiek. Met een
als altijd gedecideerde Maarten
van Staalduinen in een hoog-
werker loopt alles op rolletjes.
Vertraging ontstaat doordat een
kudde strijkijzers langskomt,
wat later dan afgesproken.
Maar ook dat gaat glimlachend
voorbij.
Het oproeien is dan al in volle
gang. Een ongelofelijk aantal
jeugdige roeiers is het water op
om 1, 2 of 4 km te roeien, samen
met Bedrijfsachten - kunnen
die mannen niet meer dan
2 km? - en allerhande C-materiaal.
Leuk om te zien, al die jonge
roeiertjes in skiffs, tweetjes en
een enkele vier. Die hebben een
goeie dag, ook al omdat het ‘s
ochtends gewoon mooi weer is,
met zon en heel weinig wind.
Die wind komt pas op gang als
de senioren de boot in gaan, en
zet nog eens lekker aan als de
mannen oproeien.
Intussen krijgen de winnaars
van de eerste die heats hun
medailles omgehangen. De
Sorglos van Simon Does fungeert
als zenuwcentrum: daar
worden de finishtijden genoteerd
en waar nodig gecorrigeerd.
De dames finsihen. De ene
Hemus 8 is nulkommanegen
Deborah van Herpen en Eva Nielen:
baanrecord
seconde sneller dan de andere,
die vorig jaar ook al met kleine
achterstand niet won. Balen
voor Mirjam van den Hoorn, die
daar verder niet mee zit en
goede zaken doet met in prijs
verlaagde Hemuspetten.
Tromp wint met overmacht bij
de mannenachten. Hemus was
sneller dan De Eem, wat de
poedelwisselkei in Amersfoort
houdt.
Dan is het roeien gebeurd en
begint de regen. Prima zo,
iedereen samen gepropt in de
tent, behalve een paar zenuwachtige
types die de uitslag
moeten produceren. Dat lukt
uiteindelijk, en Piet Kunst reikt
de prijzen uit.
Hetty Lofström gaat rond, want
er is voor 100 man Chinees
besteld en er zijn pas 30 kaartjes
verkocht. Of dat goed gekomen
is weet ik niet, maar er
werd lekker gesmikkeld.
De Eemheadcommissie en de
vele vrijwilligers hebben deze
tiende Eemhead tot een groot
succes gemaakt. Achteraf ontving
Siteman een stel complimentenmailtjes
van deelnemers.
-- Koos Termorshuizen

HISTORISCH HERSTEL
Over strepen en kruizen
en waarom we dragen wat we dragen
door de initiatiefgroep Historisch Herstel
Ooit, lang geleden, toen Hemus werd opgericht, moest er natuurlijk worden
nagedacht over het clubkenmerk. Geheel in Amersfoortse stijl werd
dat het Joriskruis: een rood kruis op een wit vlak. St.Joris is de beschermheilige
van Amersfoort. Joris versloeg de draak nadat eerst de schapen en
de kinderen waren opgegeten en de koningsdochter op het punt stond
geofferd te worden. Een Heldendaad. Om die daad te eren is er al op een
zegel van 16 december 1233, waarop St.Joris een jonkvrouw verlossend
door de draak te verslaan te zien met op de achtergrond een burcht met
daarop banieren met een kruis: dat werd vanaf toen het Joriskruis.
Dat kruis zien we nog steeds overal: onze vlag heeft een
Joriskruis, de bladen van onze riemen hebben een
Joriskruis, op onze jacks staat een Joriskruis op het hek
bij de ingang staat een Joriskruis. Alleen: ons roeitenue
heeft een simpel streepje.
Waarom op onze roeikleren zo'n simpel streepje en geen kruis?
Bij navraag bij het seniorenconvent, de leden van het eerste uur van Hemus blijkt
de reden van het streepje heel simpel. 'nee joh, helemaal geen principiële discussie.
De reden was een heel praktische: Die clubkleding die maakten we eerst zelf.
Gewoon wat enthousiaste leden die aan het naaien sloegen. Het bleek te ingewikkeld
om een kruis in voor- en achterpand aan te brengen, vandaar dat we maar
hebben gekozen voor een rode band in plaats van een kruis.' Geen principiële discussie
dus, maar gewoon heel praktisch. Maar wel met als gevolg dat ene streepje
in plats van een kruis.
Dat moet toch anders kunnen. En dat kán anders want inmiddels zijn we verder in
de tijd en zijn de mogelijkheden voor kleurstellingen en patronen drastisch verbeterd.
De stoffen zijn verbeterd en de kleding wordt niet meer genaaid maar
gedrukt. Een kruis kan!
Maar wat hebben wij? Onze vlag, de bladen en jacks dragen het Joriskruis.
Inmiddels hebben we ook petten en polo's, allemaal met het Joriskruis, maar ons
roeitenue heeft nog steeds dat simpele streepje. Nog steeds dat ene streepje….
Elke Jurres schetste alvast een keur aan historisch verantwoorde tuniekjes
Roeiers van Hemus: laten we de geschiedenis recht zetten! Weg met de streep! Na
de vlag, de bladen, het jack, de pet en de polo is het tijd om ook een kruis op ons
roeitenue te krijgen! We kunnen allerlei argumenten aandragen: het afkledende
lengtestreepje, een ridderlijke uitstraling, maar eigenlijk is er maar één argument:
De enige echte Amersfoortsche roeivereeniging hoort gewoon het kruis van Joris
te dragen!
Vergeleken met daad van de naamgever van het Joriskruis, Joris die de draak versloeg
is dit natuurlijk maar een peuleschil, maar wel een daad van Historisch
Herstel: Laten we Hemus het kruis terug geven! Roeiers, doet u mee, ondersteunt
u ons initiatief?
Hoe?
1: op hemus.nl kunt u uw mening geven in de poll op de ledenpagina
2: op de najaars-ALV in november zal een motie worden ingediend met deze strekking,
dus kom naar de ALV en stem!
De initiatiefgroep Historisch Herstel bestaat uit de volgende kruisridders:
Theo Klink, Pim van As, Moos Hoek, Simon Does, Ruud Padt, Feike Tibben, Lucas Kroft, Klaas Hoogenkamp,
Sjoerd Nauta, Yvonne Servaas, Niels Hamberg, Willemien Meershoek, Douwe de Groot, Lars Bekker, Astrid
Suurland, Elke Jurres, Jens Berlinicke, Ingeborg Stokhof, Ak Schimmel, Odette Vervoort.
Het initiatief wordt ondersteund door de leden van verdienste van Hemus: Hetty Lofström, Wim van
Roosendaal en Aldert Nijhuis.
DE RAAD IN DE BOOT
vervolg van de voorpagina
Daarna moet de gemeenteraad besluiten of ze het al dan niet eens is met de voorstellen
van het college.
Enkele weken geleden had Hemus al een gesprek met de verantwoordelijk wethouder.
Omdat de raad het laatste woord heeft, was het tijd om ook de raadsleden op
de hoogte te brengen van de laatste stand van zaken. Egbert Broers, voorzitter van
de huisvestingscommissie, had het initiatief genomen om hen de kans te geven om
te ervaren wat wij ervaren, en de locaties vanaf het water te zien. Zodoende verzamelden
zich raadsleden van PVDA, D66, VVD, Leefbaar Amersfoort, Groen Links,
SP en ChristenUnie voor een eerste roeiervaring.
Vergezeld door ervaren roeiers, tevens locatiedeskundigen, kregen ze een roeiles
en locatieuitleg inéén. In de aansluitende bijeenkomst in de villa werd doorgepraat
over kosten van het gebouw en de belasting op de omgeving.
Voorzitter Piet Kunst vatte de avond alsvolgt samen: "Het is fijn dat raadsleden de
moeite hebben genomen om de problematiek met eigen ogen te aanschouwen en
zelf te ervaren wat wij ervaren, namelijk de locatie vanaf het water. Het is goed
geweest om standpunten en argumenten uit te wisselen. Ik heb ook weer een paar
nieuwe aspecten gehoord. Hier gaan we mee door." De fracties die er niet waren
zullen apart nog benaderd worden, want de tijd begint te dringen.
In de eerste plaats vroeg het bestuur zich af welk gedeelte van de leden inactief
is. Dat blijkt zo'n 10 procent te zijn. Oorzaken daarvan zijn zaken als zwangerschap,
andere prioriteiten en verhuizing. De helft van de inactieven zou wel actief
willen roeien.
Help!
Het antwoord 'Help! ik zoek een ploeg' is dertien keer gegeven. Van deze dertien
hebben drie hun lidmaatschap al opgezegd en vallen er zeven onder degenen die
dit jaar bij de roeischool begonnen zijn; zij worden dus begeleid. Blijven drie personen
over: voor hen wordt een ploeg gezocht.
De roei-ervaring van onze
leden zie je in het eerste plaatje.
Drukte op zaterdag en zondag
Iedereen die in het weekend vaart, ervaart de drukte in de ochtenden. En dankzij
de roeischool is het tegenwoordig ook iedere zaterdagmiddag een drukte van
jewelste. Andere pieken blijken uit het tweede plaatje; wie goed kijkt weet op
welke avonden het best geroeid kan worden volgende zomer...
Op technisch gebied
springt de vraag naar
C1- en skiffles eruit. En
verder willen veel leden
na het C-diploma door
voor glad. Dit jaar hebben
al verschillende
groepen avond-instructie
gehad in C1 en skiff.
Volgend jaar wil de
roeischool dat nog verder
opvoeren. De wens
om na C door te gaan
naar glad is logisch.
Volgend jaar wil de
roeischool dat vorm
geven. Maar daar zijn
wel voldoende instructeurs
voor nodig.
WAT WIL DE ROEIER?
uitkomst van de enquete
door Koos Termorshuizen
Dit voorjaar hebben alle leden een enquête voorgelegd gekregen. Die ging
over roeiwensen en over de inzetbaarheid voor Hemus. Er was veel
repons. Maar liefst 244 leden hebben de vragenlijst ingevuld. Daaruit
volgde een overzicht van de roeiwensen.
De enquete was opgezet door het bestuur met de bedoeling het aanbod
aan begeleiding en opleidingen af te stemmen op de roeiwensen binnen de
vereniging.
Roeischool:
het eerste jaar zit erop
In het eerste jaar heeft de
Roeischool ruim 100 mensen
in opleiding voor het
C-diploma genomen.
Daarmee is de aanzienlijke
wachtlijst die er eind vorig
jaar was, weggewerkt.
Er is een gestage toestroom
van nieuwe leden,
van jong tot oud. Iedere
onervaren roeier krijgt op
de zaterdagmiddag les tot
het C-diploma gehaald is.
Van de eerste 63 volwassen
starters zijn er 41 lid
geworden.
Iedere ploeg nieuwe leden
krijgt een mentor en gaat
daarmee roeiend de winter
door.
Roei-instuif
Voor wie een roeiploeg
zoekt en voor wie zo maar
af en toe wat wil roeien is
er nu de roei-instuif. Zo
lang het 's avonds nog kan
is dat op de woensdagavond
om 7 uur. En daarnaast
op zaterdag om 12
uur. Kom precies op tijd,
zie wie er is en stap in!
zaterdagochtend
zaterdagmiddag
zaterdagavond
zondagochtend
zondagmiddag
zondagavond
maandagochtend
maandagmiddag
maandagavond
dinsdagochtend
dinsdagmiddag
dinsdagavond
woensdagochtend
woensdagmiddag
woensdagavond
donderdagochtend
donderdagmiddag
donderdagavond
vrijdagochtend
vrijdagmiddag
vrijdagavond
meer dan 3 jaar
55%
Hoeveel ervaring heb je met roeien?
Hoe vaak denk je de komende tijd te gaan roeien?
2 à 3 keer per week
50%
minder dan 1 jaar
21%
tussen 1 en 3 jaar
24%
Hoe vaak?
De meeste leden roeien 1 à 2 keer per week. Een
harde kern van zo'n 5 procent roeit echt vaak, en
een even grote groep roeit incidenteel.
Is dat nou genoeg?
Tweederde zegt 'ja', eenderde dus 'nee'. Wat
houdt mensen dan tegen om vaker te gaan roeien?
De oorzaak daarvan ligt meestal buiten het
roeien: meer dagdelen vrijmaken dan nu is voor
heel wat mensen een onmogelijkheid: kinderen!
werk! andere sporten! Degenen die nog bezig zijn
met hun eerste roeidiploma zien hunkerend uit
naar het moment waarop ze zelfstandig mogen
roeien. Iedereen die zegt geen roeiploeg te kunnen
vinden, is door de roeischool benaderd.
1
1
2
2
3
3
3
5
7
7
1 keer per week
39%
18
18
26
31
41
43
44
55
1 keer in de 2 weken
1%
af en toe
3%
helemaal niet
2%
4 keer per week of
vaker
5%
68
77
94
De maand van Hemus - september 2004 - pagina 3

Onze ploeg bestond uit Piet
Kunst, Mechteld Schwartz,
Ingeborg Stokhof en Hans
Meijer. Peter van der Mark en
Jan Paul Kleywegt deden in een
combinatieploeg met Where en
DDS aan de race mee.
Om 19:23 mogen we onze
instructies voor de tocht afhalen.
In opperste concentratie
worstelen we ons door de instructies.
“De Vinkeveense
Vaart oversteken en het eiland
aan bakboord ronden en vervolgens
300 meter de Vaart in
ZZW richting volgen.” Over één
zo'n regel kan je al snel 5 minuten
discussiëren en turen op de
kaart voordat je denkt te weten
wat de organisatie met zo'n
omschrijving bedoelt. Om
20:45 besluiten we het stukje
route na de pauze dat we nog
niet snappen nu te laten liggen
en pakken we kaarten, geodriehoek
en kompas om onderweg
te gaan.
Hemus vierde bij nachtwedstrijd
"WIE HEEFT DE ROUTE NU VERKEERD? ZIJ OF WIJ?"
door Hans Meijer
Zaterdag 18 september - In Vinkeveen laden we de boot af en beginnen meteen met de voorbereidingen: tape voor het afplakken van de riggers tegen
binnenlopende golven, luchtkussens onder de bankjes voor het drijfvermogen, olielamp voorop vast-tapen voor het realiseren van het "rondschijnend
wit licht". Van een tegenstander krijgen we nog een goede tip om de onderkant van het roertje af te plakken. Dan kunnen daar geen lijnen van fuiken
en andere ongerechtigdheden in blijven haken. Als wij trots op ons gedane werk gaan rondkijken bemerken we dat onze boot qua uitstraling erg onderdoet
voor de stuurhutten die sommige van onze twintig concurrenten gemonteerd hebben.
Als we door de startlijn roeien
moeten we zelf onze starttijd
noteren: 20:51. Maar hebben
we wel een pen bij ons? De
roeiers gaan er al enthousiast
vandoor terwijl de navigator
nog op zoek is naar een pen.
De stuurvrouw vraagt: "Moeten
we hier rechtdoor?" De navigator
laat de pen de pen en
roept “Houden beide boorden
... strijken gelijk” De boegroeier
roept: “Dit is leuk!”
Terwijl we modderen om
weer terug op de route te komen
worden we binnendoor
gepasseerd door een andere
ploeg.
Als we onder het eerste bruggetje
doorroeien moeten de
roeiers halen gaan tellen. We
moeten de zesde afslag naar
stuurboord in. Bij de voorbereiding
had ik al nagemeten
dat dit na ongeveer 76 halen
is. Rond haal zestig lopen we
in op een ploeg voor ons. Als
we even later door een bijna
onzichtbare doorgang tussen
twee eilanden door varen ligt er
aan de andere kant een ploeg
die in tegengestelde richting
door dezelfde doorgang wil. Wie
heeft de route nu verkeerd uitgezet?
Wij of zij?
Koers 320 naar een eilandgroepje
en dan tussen twee eilanden
naar stuurboord. Het is
erg donker en lijkt dood te lopen.
Toch een uitgang. Het volgende
eiland lijkt niet te liggen
op de plek waar het op de kaart
staat. We varen erlangs en dan
wordt ineens uit een donker
bootje aan de kant gevraagd
wat ons nummer is. Welk nummer?
Inschrijfnummer of startnummer.
Dit blijkt een geheime
controlepost te zijn. We moeten
het controlenummer 921 noteren.
“Verdorie nog steeds geen
pen gevonden.” We worden ingehaald
door
een ploeg, ik
zoek een pen
en we varen
verder.
Als we de
zesde etappe
voltooid denken
te hebben,
is er ‘n
probleem.
Volgens de
door ons uitgepuzzelde
route had er
hier een tijdcontrolepost
moeten zijn.
Nu zijn we
wel op het
juiste punt maar hebben we
kennelijk niet de goede route
gevaren. Anders waren we wel
langs de tijdcontrole gekomen.
Na wat gepuzzel met de kaart
besluiten we één voor één verschillende
routes te proberen.
Tot onze grote opluchting zitten
langs de kant een paar mensen
die ons aan de eindtijd van de
zesde etappe kunnen helpen.
Deze etappe heeft ons ruim
tweemaal de toegestane tijd
gekost.
Tot besluit de prijsuitreiking.
Het begint met de laatst geklasseerde
ploeg: Hemus. Er is een
mooie prestatie neergezet door
als beginnende ploeg meteen al
geklasseerd te worden. Hemus
is daarmee geëindigd op de
vierde plaats in een veld met 21
deelnemende ploegen. We hebben
ons voorgenomen om volgend
jaar te bewijzen dat dit
geen beginnersgeluk was.
Bij de prijsuitreiking meldt de
organisatie dat de wedstrijd
dit jaar door gebrek aan deelnemers
bijna niet doorgegaan
was.
Hierom een klemmend beroep
op alle aanwezigen om voor
komend jaar mee te helpen
bij het werven van deelnemers.
Zonder tegenstanders
geen wedstrijd.
Dus:
Uitnodiging!
Volgens mij hebben we bij
Hemus een ruime voorraad
intelligente roeiers en
roeisters die een uitdaging
zoals de nachttocht prima
aan kunnen.
Meld je zo spoedig mogelijk
aan bij mij en dan gaan we
ervoor zorgen dat er volgend
jaar minstens drie Hemusploegen
het veld verrijken.
Een mooie doelstelling lijkt
mij de prijs voor de best presterende
vereniging mee te
nemen.
Willem III nachtwedstrijd
Deze nachtwedstrijd wordt sinds 1950 jaarlijks georganiseerd. De wedstrijd wordt 's nachts bij nieuwe maan ergens in
Nederland verroeid. Enige vaardigheid in het varen op kompas en kaartlezen is vereist.
De deelnemende ploegen verzamelen zich zaterdag in de loop van de middag in Amsterdam waar zij verdere instructies
krijgen omtrent de locatie van de wedstrijd. Na aankomst op locatie is er gelegenheid om de boten klaar te maken voor
de nacht en wordt een maaltijd geserveerd. Een uur voor de start krijgt iedere ploeg een routebeschrijving en een kaart,
waarop de route ingetekend moet worden.
De route van circa 22 kilometer is opgebouwd uit een aantal etappes die binnen een bepaalde tijd moet worden afgelegd.
Elke minuut langer levert een strafpunt op. Bovendien liggen er geheime controles die erop toezien dat de ploegen
de juiste route aanhouden. Winnaar is de ploeg die op de juiste wijze de route heeft gevaren, met de minste strafpunten.
Na de finish is er gelegenheid om nog wat na te praten onder het genot van een hapje en een drankje. De wedstrijd
werd zondagochtend afgesloten met een gezamenlijke brunch en prijsuitreiking.
Doe mee, meld je aan bij mij
(hans@simplan.nl) en we
maken er volgend jaar een
onvergetelijk weekeinde van.
Let wel: het gaat niet om
snelle roeiers maar om slimme
roeiers. De richtsnelheid
van 6,5 km per uur in een
wherry kan iedere ploeg
halen. Voor de beste veteranen
45+ ploeg bestaat een
speciale wisselbeker.
-- Hans Meijer
De maand van Hemus - september 2004 - pagina 4

VIA SYDNEY NAAR AMERSFOORT
Ex-Olympiër wordt Hemuslid
door Yvonne Servaas
Afgelopen zomer kreeg Hemus er een bijzonder nieuw lid bij: Simon Kolkman, een roeier met Olympische ervaring. Vier jaar geleden
roeide hij als deel van de Twentevier in Sydney. De volgende spelen volgde hij vanuit Amersfoort. Yvonne Servaas zocht uit waarom.
Simon Kolkman, 27 jaar, afgestudeerd
Civiele Techniek en
Management TU Enschede en
alweer bijna een jaar aan de
slag in het "burgerleven". Sinds
een aantal maanden woont hij
in Amersfoort, en hij werd onlangs
lid van Hemus. Enkele
weken geleden waren er de
Olympische Spelen in Griekenland.
Ik vroeg me af hoe zo'n
topper daarnaar kijkt, nu hij er
niet meer bij was. Simon reageert
erg enthousiast op mijn
vraag of hij iets over zichzelf wil
vertellen en hij zit dan ook al
twee dagen later bij mij aan de
keukentafel aan een pilsje. Als
hij net zo snel roeit als hij praat
dan kan ik me voorstellen dat
hij een kanjer is.
Het begon allemaal bij Tubantia,
Hengelo in 1987 om vervolgens
als 15-16 (en 17-18) jarige
alles te winnen wat er te
winnen viel. In de skiff, dubbeltwee
en dubbelvier. Trots
vertelt hij dat hij toen buitengewoon
goed was.
Daar stond tegenover dat
hij dagelijks moest trainen
en er veel voor moest
laten. Toen hij ging studeren
werden de trainingen
nog verdubbeld.
Zijn grote voorbeeld destijds
was het succes van
Niels van Steenis van
roeivereniging Euros. Niels won
goud met de eerste Holland
Acht. Wat hij kan, willen wij
ook, bedachten een paar jonge
honden en zo onstond in 1996
het project Twentevier. Vier
mannen van gemiddeld 72 kilo
die maar één doel hadden: de
Olympische Spelen van 2000 in
de lichte vier zonder.
Het was afzien. Simon: "De studie
deed ik er zijdelings bij. Het
Belangrijkste successen
Dutch record 5:48.69
Bosbaan course record 5:52.97
Gent course record 6:02.70
Dutch National Champion 1998-2000
Bronze at World Cup Hazewinkel '99
Silver at World Cup Luzern '99
8th Sydney 2000 Olympic Games
bron: www.twentevier.nl
sociale leven stond op een laag
pitje. Ik was thuis om de was te
doen, de post te behandelen,
wat belletjes te plegen en bovenal
om te rusten, veel te rusten.
Ik moest me focussen op
één ding: goud op de Olympische
Spelen.
De weg naar Sydney begon met
een 13e plaats op het WK in
1998 te München. Daarna werden
prachtige successen behaald
met een tweede
plaats in het Wereldbekerklassement,
een Nederlands
record van
5.48.63 in de lichte vier
en een zevende plaats
op het WK van 1999 in
Saint Catharines, Canada.
De kwalificatie voor de
Olympische Spelen was
hiermee rond. Nu
moest de ploeg alleen
nog vormbehoud tonen. Dat
hield in: veertien trainingen van
anderhalf uur per week.
En dan komt Sydney 2000.
Goud blijkt er voor de Twentevier
niet in te zitten. De Twentenaren
moeten zich tevreden
stellen met een achtste plaats.
Voor Simon is het dan uit met
het Olympisch avontuur. "De
meeste sporters zeggen dat de
eerste keer op een Spelen voor
Toertocht over La Haute Meuse
"FAMILIE HAWAÏ HEEFT ANANAS MEE"
door Robert Kraaijenzank
de ervaring is en de tweede
keer het moment van vlammen.
Voor mij was het moment van
stoppen aangebroken. Het was
een beslissing die ik genomen
heb op basis van een rationele
optelsom. Wanneer zijn de volgende
Spelen, hoeveel jaar
gaat dat nog ten koste van mijn
studie en dus, wanneer zal mijn
maatschappelijke carrière starten."
De laatste wedstrijd als topsporter
was voor Simon het WK
van 2001 in Luzern. Daar haalt
hij zilver in de lichte twee zonder.
Daarna verzet hij de bakens:
"Mijn doel nu is om erachter te
komen of ik in mijn maatschappelijke
carrière ook zo goed kan
worden. Verder wil ik proberen
iets van de wereld te zien. En
roeien natuurlijk, dat kan ik niet
laten."
"De snelste wijze om van Dinant naar Namen te gaan is roeien." Dat waren de woorden van de eerste voorzitter van de watersportvereniging in Namen
in 1862. De man was schilder/kunstenaar en de "Félicien Rops Hoge Maas Afvaart" van 22 augustus is naar hem genoemd. De website zag er leuk uit
en er was halverwege een BBQ gepland op een eiland. Niets weerhield ons ervan om met zes Hemusleden, de Koppel en de Stork naar Namen te vertrekken.
Omdat het toch 280 kilometer is en
het vertrek bij de brug van Hastière
om 8.30 uur was leek het deze
groep dertigplussers verstandig
om al op zaterdagmiddag te vertrekken.
Maarten en Petra van S.
namen de botenwagen onder hun
hoede, vanaf de achterbank gecoacht
door Mark P. Robert K. gaf
uiteraard de snelheid aan en werd
bijgestaan door Alwin van H. en
Marion van der K. Gezamenlijk
scheurden we naar Wallonië en
overnachtten we in het Novotel, na
een heerlijke maaltijd in een uitgestorven
Namen.
De volgende ochtend reden we via
bochtige binnenwegen in ongeveer
een uur tijd naar Hastiëre, 35 km
ten zuiden van Namen. De roeiers
duiken op uit de mist aan de
waterkant. Gelukkig zien we ze op
tijd. De leden van de Vereniging
van Namen zien eruit alsof ze we in de jaren
twintig zijn blijven hangen: typische badpakken
uit die tijd met rieten hoedjes.
Verschillende boten zijn versierd en in sommige
zitten boeven, gevangenen en
Hawaishirtjes. De familie Hawai heeft zelfs
ananas op het roer en op de boeg.
Er zijn vieren, gladde tweeën, C2- en C4-
boten. De afstand die geroeid moet worden
is 33,8 km en we zullen enkele sluizen door
moeten.We proberen met onze C2 voor in
het veld te blijven en dat lukt aardig. We
moeten dwars in de sluis plaats nemen en
zo liggen we met vooral franstalige Belgen
(ruim dertig boten) te wachten met op de
achtergrond een dixielandbandje. De sfeer
is goed en tot onze verbazing zien we bekenden
bij de sluis. Het is De Eem die met
een wherry vanaf de Franse zijde van de
Hoge Maas in een week terugroeit naar
Baarn. Wat een toeval.
We roeien uiteraard verder en naderen
Dinant. Een driedaags jetski-evenement is
in volle gang en er zijn duizenden toeschouwers.
De wedstrijd wordt stilgelegd en we
mogen onder politiebegeleiding door het
veld. Volledig stukgevaren water. Het zal
In de ochtendnevel worden de boten klaargemaakt
voor de toeschouwers een leuk gezicht zijn
geweest om de ploeterende roeiers langs te
zien komen. We zijn niet voor één gat te
vangen en als je vier jaar op de Rijn hebt
mogen roeien, dan ben je wel wat gewend.
Maar de gladde tweeën leggen bijna het
loodje en ook een boordvier zit ineens met
de riemen achter hun rug. We overleven het
allemaal zonder uit de boot te vallen.
Het BBQ-eiland komt langzaam in zicht en
de boten worden op het land gelegd. In
prima sfeer eten en drinken we, en wisselen
we roeiervaringen uit. Het kan dus zijn dat
er via onze website een verzoek komt vanuit
Hazewinkel of Brugge om met Hemus
volgend jaar de Elfstedentocht te doen. De
BBQ was prima verzorgd inclusief wijn,
kaasjes en voorgerecht. Na dit festijn roeien
we in de stralende zon verder langs opgewonden
fluitende vissers en prachtige kastelen.
Uiteindelijk komen we om 18 uur
terug bij de roeivereniging Wépion in
Namen.
Robert en Maarten kunnen de auto gaan
halen met de pendeldienst en zijn dus wel
even onderweg want ze moeten via de kron-
kelwegen de botenwagen terug
brengen.
Er blijkt ook nog een prijsuitreiking
te zijn. Als eerste wordt
Hemúús uit Amersfoort naar
voren geroepen. In het Frans
worden we toegesproken. We
krijgen een speciale herdenkingspenning
van Félicien Rops
die door de stad Namen geslagen
is: een collector’s item. Dit
alles omdat we als eerste Nederlandse
Vereniging meededen
en ook omdat Hemúús zeker
terug moet komen. Tevens worden
we door Gent uitgenodigd
om op twee oktober met hun
evenement mee te doen.
Al met al een prima dag. Een
aanrader voor anderen om aan
deze tocht mee te doen: tussen
de sluizen kun je hard roeien en
in de sluizen is het gezellig. Om
20.45 uur rijden we terug naar
Nederland alwaar we na middernacht
bij Hemus arriveren.
De maand van Hemus - september 2004 - pagina 5

LANGS DE EEM
TUSSEN RIOOL EN EEM
door Jos Wassink
Amersfoort, 11 september. Niet iedereen was vandaag gefixeerd op terrorisme. Sterker
nog: het was feest langs de Eem. Aan de wal hing een blauw binnenvaartschip van stichting
Reinwater en op de rioolwaterzuivering (vanuit Hemus vlak voor de hoogspanningsleiding
aan bakboord) smeet staatssecretaris Melanie Schultz van Haegen een fles champagne
tegen een stenen wand aan diggels. Aanleiding daarvoor was de opening van het
nieuwe gedeelte van de zuiveringsinstallatie. Op deze plek wordt nu het rioolwater gezuiverd
uit Amersoort, Vathorst, Bunschoten, Leusden, Hoogland, Hooglanderveen en
Achterveld. De installatie is toegerust voor 335 duizend vervuilende burgers en kan per
uur negen miljoen liter water verwerken. Dat is meer dan drie zwembaden. Het water dat
uitstroomt in de Eem is voor 97% gezuiverd. Het is geen drinkwater, maar het is wel zo
schoon dat vissen uit de Eem tegen de stroom opzwemmen om een kijkje te nemen in de
nieuwe installatie.
Het is vandaag open dag en onze begeleidster heet Henny Weeber,
medewerkster van de educatieve dienst van Waterschap Vallei &
Eem waar de rioolwaterzuiveringsinstallatie (rwzi) deel van uitmaakt.
Als deel van haar groepje loop ik het terrein over om de
gang te achterhalen die het water maakt tussen riool en Eem.
In het eerste gebouw rijzen vanuit de diepte drie meterdikke grijze
pijpen vanuit de kelder naar boven. Ze voeren het verzamelde
riool aan van Amersfoort en omgeving. De lucht ruikt tamelijk
zwaar, dus we lopen snel verder. Wel wil iedereen nog zien wat er
zoal aan drijvend afval wordt meegevoerd. In grove filters blijft het
hangen, waarna het in containers gedumpt wordt: pleepapier, ijsstokjes,
frietbakjes, tampons, slierten maandverband, badeendjes,
een onfortuinlijke goudvis en natuurlijk de onvermijdelijke condooms. Hedendaagse archeologie.
Heerlijk! Alleen de lucht is niet te harden.
Het eerste ronde bassin waar het rioolwater in terechtkomt is niet voor niks afgesloten; de stevige
stank wordt door een buizensysteem opgevangen en door een filter met lavasteen geleid. De uitgaande
lucht heeft aanzienlijk aan kracht verloren. In dit eerste bassin wordt naast afval ook zand, slib
en vet van het water gescheiden.
Daarna kan de echte zuivering beginnen. Het water wordt gemengd met een grote hoeveelheid bacteriën
die het zuiverende werk zullen doen. Dikkig van de organismen stroomt een bruine schuimende
prut tweeëneenhalf uur rond in een groot labyrint. De zuiveringsbacteriën zijn essentieel, evenals
de beluchting van het water. In feite wordt hier het natuurlijk afbraakproces nagebootst, alleen op
veel intensievere schaal.
Daarna stroomt het bruine dikkige water door naar een tweede rond bassin. Het gebonden afval
bezinkt hier en vormt het zuiveringsslib. Dat wordt door de kenmerkende traag ronddraaiende halve
bruggen naar een put in het midden geveegd, terwijl het schone water over de rand wegloopt.
Buiten de boot
FFF'ER VOLTOOIT
HALVE VAN HOOGLAND
door Koos Termorshuizen
De zondag voor de Eemhead: dat is de dag waarop de Halve
van Hoogland wordt gehouden. Zo'n 500 mensen lopen drie
rondjes van 7 km plus een beetje. Onder hen Jos Wassink,
redacteur dezes.
Hij is niet alleen een fanatiek
zondagsroeier. Daarnaast
zeilt hij als de wind
ook maar even met de juiste
kracht waait. Met zijn
Ramkoers mag hij graag de
randmeren bezoeken, vanuit
Huizen, en als de koers eenmaal
naar tevredenheid is
komt er een sigaartje aan te
pas. En vanwege dat sigaartje
was hij nou juist gaan
lopen: verder laat hij de sigaartjes
nu liggen, terwijl hij
er tot dit voorjaar twee per
dag opstak.
De Halve van Hoogland, geboren
in het jaar dat de NS
staakte tegen het 'Rondje
om de kerk', is de voortzetting
van de Halve Marathon
van Amersfoort. Het begin
van een bevrijd Hoogland?
De Halve van Hoogland is een
onderdeel van het Dorpsfeest
Hoogland, een gebeuren met
een stevige humoristische ondertoon.
Melige spelletjes,
saaie paarden, en een droogkomische
commentator van de
wedstrijd.
'Ik ga voor de 1.50, dat is ongeveer
5 minuten per kilometer,
en dat rekent lekker makkelijk'
sprak een ontspannen Jos vlak
voor de start. Hij had goed
getraind, en in de eerste ronde
rolden de kilometers als vanzelf
onder zijn voeten door. 32
minuten over 7 kilometer is
best snel, en minder dan de geplande
35. Wij veerden op, hier
zat een verrassing in de lucht.
De tweede doorkomst liet wat
langer op zich wachten. Een minuutje
per kilometer nam hij
extra. Even later kwam de winnaar
al door de finish, in een
akelige 1.11.03, een nieuw parkoersrecord.
Dat zag ons Jos allemaal
niet, en dat is maar
goed ook.
De laatste ronde voltooide hij in
bijna hetzelfde tempo als de
tweede; met een tijd van
1.47.45 zweefde hij als 66e in
zijn leeftijdsklasse (die van de
fff) over de finish. Hij bleef
daarmee dik onder zijn target,
maar: 'De laatste twee kilometer
waren zwaar, vooral de laatste.
Toen moest ik wel echt
diep. Het kostte moeite m'n
poten nog op te tillen.' Dat is op
zich een compliment waard,
want de meeste debutanten op
de halve krijgen na 15 km een
zware klap met een hamer.
Clichés om hem geluk te wensen
schoten ons tekort.
Tot slot: 'Volgend jaar weer,
hebben we afgesproken. Ik
denk dat ik hetzelfde schema
aanhoud. Standaardconditie op
10-15 km handhaven en in de
zomer oprekken. Nu maar weer
eens roeien. De volgende mijlpaal
is de Head - als er nog
andere roeiers te vinden zijn.'
"Dat was in '47 wel anders" merkt een oudere man in ons gezelschap op. Hij herinnert zich dat vlak
na de oorlog de industrie in Veenendaal weer op gang kwam en dat dat te merken was aan het water
van de Eem dat pikzwart werd. De jongens hadden de gewoonte om in de Eem te zwemmen, maar
dat brak een neef van de man lelijk op. Hij werd met paratyfus in de Lichtenberg opgenomen. Enkele
dagen later volgde een meisje met dezelfde ziekte. Ook zij had bij de Drie Sluizen gezwommen. Het
zou nog tot 1964 duren voordat de gemeente Amersfoort besloot dat er een zuiveringsinstallatie
moest komen, die pas negen jaar later in gebruik werd genomen. Nog dertig jaar later opent Melanie
Schultz de uitbreiding.
Nog een noviteit: uit het slib wordt biogas (methaan) gewonnen waarmee elektriciteit wordt opgewekt.
Zo voorziet de installatie voor tweederde in de eigen energiebehoefte. Soms is de productie
van methaan zelfs zo hoog dat het overschot afgefakkeld moet worden. Aan teruglevering aan het
gasnet is nog niet voorzien.
Het water dat anno 2004 de Eem instroomt is voor 97% ontdaan van de vervuiling. De nieuwe installatie
haalt meer stikstofverbindingen en fosfaten uit het water dan voorheen. Daardoor, claimt het
waterschap, is het water dat op de Eem geloosd wordt "aanzienlijk schoner dan voorheen." Die winst
geldt dubbel voor het Eemmeer omdat daar nu helemaal niet meer op geloosd wordt. Het water van
Bunschoten gaat namelijk eerst naar Amersfoort en voordat het dan teruggevloeid is naar het
Raboes, is de meeste troep wel bezonken (26 procent minder stikstof en 8 % minder fosfaat).
Alles koek en ei? Neen, natuurlijk niet. Het slib moet zoveel mogelijk worden ingedikt en uiteindelijk
worden verbrand. Maar aan de rand van het terrein liggen tussen betonnen muurtjes tientallen duis-
tere bergjes donkere aarde te
wachten op verwerking. En het
gezuiverde water is nauwelijks
chemisch gereinigd waardoor
resten van bestrijdingsmiddelen,
meststoffen en medicijnen
ongehinderd in de
Eem terechtkomen
zodat er in de Eem
vooralsnog geen
bijzondere waterplanten
te verwachten
zijn. Dat
kan pas veranderen
als mensen niet
langer hun chemisch
afval door de
gootsteen spoelen
of overtallige medicamenten
door de
plee.
We komen aan het
eind van de rondleiding,
het is vijf
uur en onze gids
Henny Weeber laat
weten dat we haar
laatste ploeg zijn.
Niet alleen voor vandaag, maar
echt de laatste. Ze mag met
prepensioen. Goed bekeken en
gefeliciteerd, mevrouw Weeber,
nu het nog kan.
meer informatie: www.wve.nl
De maand van Hemus - september 2004 - pagina 6

"WIJ ZIJN BLOND"
junioren stellen zich voor
door Adriaan Wisse
Het laatste weekend van augustus. De vakantie is
voorbij en het nieuwe roeiseizoen gaat van start.
Het leek ons een prima idee om samen in
Duitsland de aftrap te geven. Negentien van de 26
junioren en zes coaches zaten vrijdagavond 27
augustus in Meppen aan de soep met Turks brood.
Helaas moest Leonieke op het laatste moment
met griep afzeggen. Een groot deel van de junioren
is afgelopen voor-jaar lid geworden zodat een
voorstel rondje de moeite waard was.
De groep werd in tweeën gesplitst waar de ene helft fanatiek
opging in het 'blind pictionary' en de andere in
het memoryspel. 'Blind pictionary' wil zeggen: blinddoekje
voor, stift in de hand, zoeken naar een vel papier
en het woord tekenen dat was afgesproken. Zéér creatief
talent in de groep, dat moet gezegd worden.
Om elkaar in ieder geval van naam te leren kennen
werd er daarnaast ook een spelletje memory gespeeld.
Ieder kreeg twee kaartjes en moest op de ene zijn/haar
naam zetten en op de andere de twee meest kenmerkende
eigenschappen. Ik wil deze zelfportretjes niet
onbesproken laten
Vijf meisjes meldden dat ze blond zijn. Twee keer aangevuld
met blauwe (Renate en Lotte) en een keer met
groene ogen (Suzanne). Elke vond haar krulletjes erg
kenmerkend, terwijl Sophie zichzelf tot de Barbies
rekent. De andere vijf meisjes in het gezelschap hebben
uiteraard ook een blonde kop, maar vonden dat niet
zo belangrijk. Drie vinden zichzelf uitermate vrolijk
(Lea, Floor V en Lianne), een is liev (Rosan) en de laatste
gewoon nog klein (Floor B). Deze meisjes zagen
zichzelf tevens als zeurkous, hyper, sportief, sterk of
jong.
Bij de jongens lopen de kenmerkende eigenschappen
wat verder uiteen. Uiteraard drie jongens die zichzelf te
miezerig vinden (Arjan, Daniël en Daan) en verder zijn
ze uiteraard jong of 'trekslet'. Pepijn meldt dat hij een
kletskous is, terwijl Wouter een bril op heeft en vijftien
jaar is. Bart is slim en veertien. Wijnand vindt zichzelf
lelijk. Bovendien is hij als tweede van een tweeling een
productiefout van z'n ouders. Tenslotte gangsta!!! Joost
en Mathijs geven als kenmerk 'bomen' en 'relaxt'. Dit
verwijst niet zozeer naar persoonskenmerken. Het zijn
sleutelwoorden uit een liedje (bomen zijn relaxed, vet
cool en gaaf of iets dergelijks) dat deze junioren blijkbaar
erg aanspreekt. Dat hebben ze de rest van het
gezelschap in de loop van het weekend wel duidelijk
gemaakt.
REPRO @ DE BORGWAL
vervolg van de voorpagina
Als redactie zijn wij erg tevreden met hun werk en werden
we nieuwsgierig naar de school. De Borgwal is een school
voor moeilijk lerende kinderen. Het doel van de school is
kinderen naar zo zelfstandig mogelijk functioneren te begeleiden.
Afgelopen donderdag had ik een afspraak met Anneke
Eggenkamp, de docente die Repro geeft en onze contactpersoon.
Even later komen Laila, Shari en Ayla binnen zodat ik hen enkele
vragen kan stellen.
Ik had al begrepen van Anneke dat zij het leuk vonden, maar ook
erg spannend. Allereerst heb ik gevraagd of zij iets wisten van wat
voor sport wij doen. Ja dat wisten ze, wij roeiden. Maar in wat voor
boot? En met hoeveel en hoe, geen idee. Ik heb ze uitgenodigd om
eens naar de Villa te komen.
Vorig jaar is er gestart met het vak Repro als onderdeel van
arbeidstraining. Binnen arbeidstraining let men op werkhouding.
Dit betekent dat er gekeken wordt hoe leerlingen hun werk doen.
Ook wordt gelet op hun inzet, werkhouding, en hoe zij samenwerken
met hun collega's. Aan het eind van de les beoordelen leerlingen
zelf hun lijst met vaardigheden en deze wordt daarna met de
docent doorgenomen.
De leerlingen lopen vanaf hun vijftiende jaar stage. Ze werken dan
gedurende drie maanden drie dagen per week en gaan de andere
twee dagen naar de Borgwal.
De Maand is één van de opdrachten die de afdeling Repro heeft.
Anneke Eggenkamp print vooraf het document en vervolgens worden
de activiteiten ingedeeld bij de leerlingen. Er wordt gekopieerd,
'geraapt' dat wil zeggen: de vellen op volgorde leggen, nieten
en vouwen. De enveloppe wordt gestickerd en de Maand wordt
er vervolgens ingestopt. En soms ook niet. Met de Maand van
Hemus zijn zij tweemaal twee uur bezig.
LANDELIJKE CONTACTDAG
MIDWEEKROEIERS
Pierre Huijbregts
Donderdag 16 september is een landelijke contactdag geweest
voor alle contactpersonen van de midweekroeiers.
Deze jaarlijkse contactdagen zijn primair door de KNRB
georganiseerd ter bevordering van de contacten tussen de
roeiverenigingen en met name voor degenen die doordeweek
gelegenheid hebben om ook eens een ander roeiwater
te verkennen.
Binnen Hemus is de organisatie van het toeren voor de hele vereniging
door het bestuur toebedacht aan de toercommissie. Reden
om, na overleg met midweekroeiers, voor 3 leden van de toercommissie
op pad te gaan om eens kennis te maken met dit fenomeen.
De opkomst viel ons wat tegen. In het totaal waren er maar 15
verenigingen vertegenwoordigd. Het programma bestond uit een
evaluatie van de landelijke roeidagen die op initiatief van de afdeling
midweekroeien van de KNRB worden georganiseerd en de vervolgactie
voor de keuze van de locaties en het moment waarop het
gebeuren in 2005 zou moeten plaatsvinden. Voor ons erg interessant
omdat op 19 augustus Hemus gastheer/vrouw is geweest van
deze stormachtige ontmoeting.
Vanuit de KNRB wil men tot een voorstel komen voor een “roeipaspoort”
waarmee men bij andere verenigingen kan aantonen dat
men de roeikunst machtig is, commando's kan opvolgen en weet
hoe een boot in en uit het water gehaald moet worden. Voor dit
paspoort zou een laagdrempelig roei-examen moeten gelden.
Hierbij wordt uitgegaan van het gegeven dat het merendeel van de
midweekroeiers 55+ is en uitsluitend in stabiele boten roeit. Dit
lijkt me straks aanleiding voor enige leuke discussies binnen de
les- en afroeicommissie.
De rest van de dag is op passende wijze doorgebracht met roeien
over de Kromme Rijn en door de Utrechtse binnenstad.
KOKEN VOOR 25 MAN,
GÉÉN PROBLEEM…
door Yvonne Servaas
Mijn eerste ervaring met de jeugd van Hemus
was erg positief. Als foerageur was het mijn
taak om al die knorrende magen stil te krijgen.
Dat lukte me natuurlijk niet met wat eruit die kakels
kwam alhoewel de club van 19 na het verzoekje op
de eerste avond rond half 12 "of het niet tijd was om
richting bed te gaan" binnen 5 minuten gehoor had
gegeven. Hoezo niet luisteren? Géén strakke schema's
voor corvee maar gewoon afwachten hoe het
zou lopen was mijn insteek. Voldoende handjes die
tafels dekten, uien schilden, groenten sneden en de
afwas deden. Mijn dank daarvoor. Iedereen heeft
daaraan bijgedragen en slechts een paar keer heb ik
wat brommende jongetjes gehoord "moet ik alweer
helpen, ik heb gisteren de hele afwas gedaan". Het is
toch veel leuker om buiten wat keet te schoppen,
zeker met al die meiden die er waren. Je kan niet
jong genoeg beginnen met vissen.
Ondanks dat er - vooral bij de meiden - goed op het
figuur gelet moest worden kan ik na dit weekend zeggen
dat er volop gegeten is met een europees snufje.
Om je een idee te geven.
Voor de vertrouwde Hemus jeugdkamp ontbijten ging
er weer heel wat doorheen: 4 kilo pannenkoekenmeel
- die Marien is trouwens een goede pannenkoekenbakker
- 70 eieren, 1,5 kilo ontbijtspek, 15 liter
(choco)melk, 8 liter jus, 6 broden, ontbijtkoeken en
bovendien voldoende vleesbeleg, kilo kaas en natuurlijk
de vertrouwde pindakaas, nutella en hagelslag.
De picknick-lunch in de achtertuin van de roeivereniging
was met een paar potten Duitse bokworst, kilo's
Hollandse huzarensalade, Duitse toetjes zeer divers.
Er werd goed gegeten en gekeet na een ochtendtraining.
Na een pittige training in de namiddag door de
ene club en hoe klim ik in de boot door de andere
bracht het culinaire team ons bij de Italiaanse spaghetti
bolognese met een Hollandse tomaten/komkommersalade.
Bovendien hadden we nog wat knapperige
Turks broden. Tip van de kok: peper/zout en
besprenkelen met olijfolie en even in de pan bakken,
mjammie.
Totaal ging er zo'n 12 kilo fruit doorheen en niet te
vergeten de snackers: 10 gezinszakken chips, 1 pak
pretzels, 5 grote zakken pelpinda's, drop, winegums
én 30 liter fris en last not but least voor de leiding 1
tray bier en 6 flessen wijn. Het weekend was wat mij
betreft zéér geslaagd.
Op deze pagina was veel ruimte
gereserveerd voor meer verhalen
over het jeugdweekend.
Die zijn helaas uitgebleven.
-- Redactie
BONUSTOCHT
Pierre Huijbregts
toercommissie
Het eerste jaar van de nieuw
samengestelde tourcommissie
zit er bijna op. We hebben
de Vechttocht nog te
gaan op 24 oktober van
Nigtevecht naar Weesp,
maar hiervoor is het maximale
aantal inschrijvingen
al bijna bereikt.
Reden om eens langs de lat te
kijken wat we van onze doelstellingen
gerealiseerd hebben.
Het overblijvende positieve
gevoel deed ons enthousiast
naar de kalender grijpen om
een sprankelend idee van onze
toporganisator Piet H. verder
uit te werken.
Wie Amsterdam eens op een
andere manier wil zien, houdt
zondag 14 november a.s. vrij in
zijn agenda. Deze dag maken
we de grachten van Amsterdam
onveilig en gaan we bezien of
diverse etablissementen vanaf
het water te enteren zijn.
Let op het inschrijfbord en wees
snel. Het aantal plaatsen is
beperkt!
De maand van Hemus - september 2004 - pagina 7

DHV EEMHEAD 2004
Dirigent Maarten
Weinig stress
Redders
...-Eemhead
Open vanaf
7.30 uur...
Veel jeugd
Pruijs tot en met Schultinga
BARROOSTER OKTOBER
van 10.30 tot 13.00 uur op zaterdag en zondag
van de sociëteitscommissie
2-10 Gerard Pruis en Hans Rovers
3-10 Mark Punt en Jan Pieter Ruiter
9-10 Brigitte Quillettes en Eddy Sas
10-10 Antoinette van Raaij en Marina Schaink
16-10 André Ravensteijn en Koert v/d Scheer
17-10 Martijn Reinhold en Arjan Scherphuis
23-10 Agnes Reitsma en Ak Schimmel
24-10 Angelique de Reuver en Mirjam Schippers
30-10 Jan Simon Ridderbos en Sonja Schoppers
31-10 Petra Rijs en Inge Schultinga
AFGEROEID IN SEPTEMBER
van de afroeicommissie
woensdag 17 november
G1S1: Arjan de Boer, Monique Huijbers, Willemien Tel, Ati Bos, Madelon Klijn,
Harm van Dijk, Joyce Besseling, Steven Lexmond, Suzanne Heijbroek, Lydia van Veen,
Natasja van Groningen, Danielle de Winter, Caroline Bertrand
S2: Vera Gijzen, Martijn Rijnhold, Willemieke Molenaar, Ilja van Buitenen, Karen Blom
SO1: Nelly Hendriks, Arjan de Boer, Monique Huijbers, Willemien Tel, Ati Bos,
Madelon Klijn, Harm van Dijk, Joyce Besseling, Steven Lexmond, Suzanne Heijbroek,
Lydia van Veen, Natasja van Groningen, Danielle de Winter, Caroline Bertrand, Annet
Kruis, Isabel Terpstra, Vera Gijzen, Martijn Rijnhold, Willemieke Molenaar, Ilja van
Buitenen, Karen Blom, Wouter Doude van Troostwijk, Adze Slijp
SO2 in 2x: Steven Lexmond, Suzanne Heijbroek
op de voorpagina. De overige
SO3: Joleen Hakker
G2: Wouter Doude van Troostwijk
IN & UIT IN SEPTEMBER
van de ledenadministratie
IN Bart Vos, Anthonie Verschuure, Steven van Asbeck, Atie Bos, Dolf Dazert,
Marieke Bennebroek Evertsz', Willemien Tel
UIT Petra van Kooij, André Smink, Helene Fentener van Vlissingen, Bob
Kaufmann, Floris Mulder, Eva Overweel, Alien Wiggerink, Erwin van Leeuwen, Carla
van der Marel-Venema
De maand van Hemus - september 2004 - pagina 8

NOTULEN ALGEMENE LEDENVERGADERING HEMUS D.D. 28 APRIL 2004
Aanwezig: Feike Tibben, Koos
Termorshuizen, Piet Kunst
(voorzitter), Jantinus Ziengs,
Hans Meijer, Feike Tibben, Remco
Lansink, Petra van Staalduinen
(notulen), Wim Bosman,
Sjoerd Nauta, Derk Tees, Henk
van den Belt, Kien Bringman,
Jan Boelsma, Petra Niezing,
Corry Vlot, Jan Breg, Wim
Broekhuizen, Adriaan Wisse,
André Haveman, Kirsti Hammer,
Lianne van der Meer, Joris
van der Meer, Arno Innemee,
Erik Leijsen, Aldert Nijhuis,
Hugo Bos, Erwin Roon, Koos
Iestra, Eddy Sas, Mariska Sas,
Hetty Lofstrom, Willem Beulink,
Piet van Gent, Bart Lohmeijer.
Bericht van verhindering ontvangen
van: Piet Molenaar,
Ingeborg Stokhof, Evelien Dikken,
Jet Buurman, Wim van
Roozendaal, Lenny Hoogenbrugge,
Jan-Dirk Heesbeen,
Roelof Wiggerink, Leonie Walta,
Willem Eland, Yvonne Servaas,
Moos Hoek, Cees Medema,
Maarten van Staalduinen.
1. Opening
De voorzitter meldt dat Hans
Rovers helaas het bestuur voortijdig
heeft moeten verlaten.
Cees Medema vangt hem op als
interim secretaris.
Jantinus meldt dat Hemus afgelopen
tijd weer goed vertegenwoordigd
is geweest bij evenementen,
waarbij goede prestaties
zijn neergezet.
Leden worden opgeroepen om
op de weg richting Elzenaar de
auto alleen aan de rechterkant
van de weg te parkeren, zodat
de weg kan worden vrijgehouden
voor hulpdiensten.
2. Verslag van de ledenvergadering
van 5 november 2003
Er zijn geen opmerkingen. Het
verslag wordt goedgekeurd.
3a. Vrijwilligersbeleid
Feike vertelt dat ongeveer 100
leden (1/3) actief zijn in vrijwilligerswerk
voor Hemus. Dat
maakt de vereniging kwetsbaar.
Men wil daarom meer leden
betrekken. Er is breed geïnventariseerd
onder de leden. De
conclusie is dat leden het normaal
vinden om zich in te zetten
voor de vereniging en een
keuze willen maken in het soort
werk.
Er is een plan opgesteld waarin
duidelijke taken worden geboden,
keuzevrijheid, waardering
en een duidelijk aanspreekpunt
voor vrijwilligersbeleid (Sjoerd
Nauta en Koos Iestra). Ieder lid
(niet jeugd) maakt via een jaarlijkse
enquête een keuze en
gaat zich daaraan houden. Het
gaat om een gemiddeld aantal
uren van 50 per jaar. Het is niet
vrijblijvend, maar wel vrijwillig.
Het mes snijdt aan twee kanten.
Hemus hoop dat er zo nog
meer continuiteit en kwaliteit in
het vrijwilligerswerk komt.
Bovendien kan men in de
enquête ook aangeven wat men
wil 'halen' (bijv. een coach). Er
is overigens geen koppeling
tussen de hoeveelheid van
'halen' en 'brengen'.
Feike licht desgevraagd toe dat
kosten of verplichte scholing die
voortvloeien uit vrijwilligerswerk,
door Hemus worden
betaald. Daarnaast zijn de risico's
die je loopt uit hoofde van
je vrijwilligerswerk collectief
verzekerd (WA en ongevallen).
Remco zal zorgen dat een
samenvatting van de polisvoorwaarden
op de Hemus-site worden
geplaatst.
Na een kort vraag- en antwoordspel
gaat de ALV akkoord
met het nieuwe plan van
Vrijwilligersbeleid.
3b en 4. Wijzigingen in commissies
en wijziging Huishoudelijk
Reglement (toevoeging stukken:
per brief van 16 april is
aan de leden een wijziging op
artikel 5 HR toegestuurd)
De belangrijkste wijzigingen op
een rij:
- De verplichte bardienst is vervangen
door een keuzelijst.
- De coach- en instructiecommissie
wordt Roeischool.
- De toer- en midweekcommissie
worden samengevoegd.
- Er komt een commissie onroeiende
zaken (gebouwen en
terrein).
- De materiaalcommissie wordt
opgesplitst in materiaalbeheeren
materiaaladviescommissie.
- Er zijn personen met een bijzondere
taak (botenwagenbeheerder,
vrijwilligerscoördinator,
ledenadministratie en archivaris).
- Er komen meer mogelijkheden
voor financieel beheer door
commissies.
- Er komt een jeugdbestuur
waarin jeugd zitting heeft.
Piet licht desgevraagd toe dat
de Roeiraad ervoor is om het
roeibeleid binnen Hemus op een
lijn te houden. Uiteindelijk gaat
het daar om.
Derk Tees verwoordt de teleurstelling
bij een aantal midwekers,
toen zij ineens lazen dat
Pierre Huijbrechts is benoemd
tot voorzitter van een nieuwe
commissie waarin de midweekcommissie
opgaat. Vorig jaar
heeft de midweekcommissie
veel tijd gestopt in het vrijwilligerswerk
en men voelt zich nu
tekort gedaan. Piet van Gent
voegt daaraan toe dat de
samenvoeging met de toercommissie
de indruk geeft dat er
alleen over toerroeien wordt
gesproken, hetgeen hij een
miskenning vindt van de midweekcommissie.
Piet Kunst
vindt het heel vervelend dat het
zo gelopen is. Hij heeft reeds
vorige week met de verontwaardigde
midwekers gesproken.
De midweekcommissie
deed heel goed werk, maar het
bestuur wil graag in iedere
commissie alle soorten leden
terugzien. Door de ervaring van
de midwekers te verweven in
alle commissies kan de vereniging
als geheel beter worden.
Na enige discussie wordt besloten
om deze commissie niet
Toer en Midweekcommissie te
noemen, maar Toercommissie.
Bovendien zegt Piet Kunst toe
dat het bestuur zal praten met
de vroegere midweekcommissie
over hoe de midweekactiviteiten
onder te brengen in de
nieuwe commissiestructuur.
Hij brengt vervolgens de wijzigingen
op het Huishoudelijk
Reglement in stemming. De uitslag
is als volgt: er is 1 onthouding;
de overige aanwezigen
gaan akkoord. Daarmee is de
voorgestelde aanpassing van
het HR met daarin de nieuwe
commissies goedgekeurd.
5. Hemus Roeischool
Koos Termorshuizen vertelt dat
de Hemus Roeischool goed van
start is gegaan. Een belangrijk
uitgangspunt was de vlotte
integratie van nieuwe leden
(vooral na het afroeien) en van
ervaren leden (aansluiting bij
bestaande ploegen).
De instructie gebeurt in principe
op zaterdagmiddag, want dan is
er veel capaciteit bij Hemus
beschikbaar. Er is ook videoroeien
en 4x per jaar worden
onderlinge wedstrijden georganiseerd.
We werken met vaste
instructeurs die het leuk vinden.
Er zijn in eerste instantie 4
instructeurs per 10 leerlingen,
dat bouwen we af. Er blijft 1
mentor langer dan een jaar
betrokken. Geïntegreerd is het
vinden van een ploeg of een
roeimaatje. Verder biedt de
Roeischool C1 en skiffcursus,
boordles, veiligheidslessen en
verdere coaching op verzoek. Er
zijn nu 20 instructeurs en 71
leerlingen. De eersten roeien af
in mei.
Henk vd Belt stelt voor om ook
instructie te geven in het keurig
opruimen van de riemen en het
wegleggen van de boten. Wim
Bosman voegt daaraan toe om
ook les te geven in het onderhoud
(bijv. schoonmaken slidings).
Koos vindt dat een goed
idee.
Nieuwe leden worden via de
Roeischool opgevangen, om te
bezien wanneer en hoe we die
opleiden. Afgesproken wordt
dat Hugo daarom aan de Roeischool
de nieuwelingen doorgeeft.
6. Veilig roeien
Jantinus Ziengs licht toe dat de
nieuwe regels over Veiligheid op
het Water zijn getoetst in de
Roeiraad. Het komt er vooral op
neer dat de roeier zelf verantwoordelijk
is voor het veilig
roeien. Uitzondering zijn
bepaalde weers-omstandigheden
(roeiverbod). Hemus zorgt
ervoor dat er bewustzijn is voor
veilig roeien. Hemus zorgt voor
kennisoverdracht aan roeiers
(bijv. omslaandag). Voor onervaren
roeiers geldt dat de
instructeur verantwoordelijk is
voor veilig roeien; voor jeugd
geldt dat de coach 's winters
een zorgplicht heeft.
Piet Hilhorst meldt dat afgelopen
zaterdag 3 jeugdroeiers
omgingen; eigenlijk zou een
reddingsboot moeten klaarliggen.
Koos meldt dat dit op
zaterdag ook gaat gebeuren.
Eigenlijk zou de boot altijd klaar
moeten liggen; het bestuur
kijkt of dit mogelijk is.
Henk vd Belt oppert het idee
om een reddingsboei, zwemtrap,
hoosblikken e.d. in te zetten.
Het bestuur vindt dit een
goed plan en gaat zorgen dat
dit soort mogelijkheden worden
geïnventariseerd en naar prioriteit
uitgevoerd.
Verder wordt het idee geopperd
om in de instructie mee te
nemen wat te doen bij omslaan
van de boot, en zelfs de leden
de cursus Roeien op Stromend
Water te laten volgen. De suggestie
om bij wedstrijden op
gevaarlijke punten een boot
klaar te leggen, neemt het
bestuur niet mee. Dit wordt wel
in de wedstrijdinstructie
genoemd, maar hier geldt de
eigen verantwoordelijkheid.
De ALV gaat met de wijzigingen
omtrent de veiligheidsregels in
het Huishoudelijke Reglement
akkoord.
7. Lange termijn Botenplan
Hans Meijer begint met een
pleidooi om de boten ook aan
de binnenkant goed schoon te
houden. De bootsman en materiaalmakers
zijn soms veel tijd
kwijt aan het schoonmaken van
de boot, voordat materiaal
gemaakt kan worden. Gezien
de beperkte tijd die er is, is dit
wel zonde. Aanstaand weekend
staan schoonmaakmiddelen
klaar. Vriendelijk verzoek aan
de roeiers om minstens elk eerste
weekend van de maand hun
boot schoon te maken.
Schoonmaakmiddelen worden
in de loods onder het afschrijfboek
gelegd. Derk Tees oppert
om een emmer water neer te
zetten om de handdoeken uit te
spoelen. Deze zitten vaak onder
de modder.
De materiaalcommisssie heeft
de uitgangspunten voor een
lange termijn vlootplan opgesteld.
Dit is de Wensvloot in
2020. Dit lange termijn vlootplan
geeft richting aan de jaarlijkse
aanschafplannen. De
gedefinieerde wensvloot past in
het huidige budget (60 euro per
jaar per lid voor aanschaf van
boten). In de notitie zijn een
aantal uitgangspunten per boot
vastgelegd.
Jan Breg merkt op dat er 6
gladden vieren worden genoemd,
maar hij kent er maar 3
in de huidige vloot. Verder komt
het totale aantal boten in 2020
op 3 minder dan het huidige
aantal. Hans Meijer zoekt dit
uit.
Hans komt in de najaars ALV
met een materiaal aanschafplan
2005. Dit plan past binnen de
lange termijn doelstelling dat
op het vorige voorjaars ALV is
gepresenteerd.
8. Financieel 2003
Remco Lansink licht het financiële
jaar 2003 toe. Hij meldt
allereerst dat er een nieuw barkaartensysteem
is met een
automatische incassostrook.
Dat betekent minder werk voor
de penningmeester om de gelden
binnen te kunnen krijgen.
Verder een goed bericht dat de
sponsorgelden die niet over
2002 waren geïnd, alsnog zijn
geïnd. De sponsorinkomsten
zijn nu in orde.
Het exploitatiesaldo en de
afschrijvingen over 2003 bedragen
gezamenlijk € 41.546. Dit
bedrag is toegevoegd aan achtereenvolgens
het huisvestingsfonds
(huisvestingsbijdrage €
8.000), botenfonds (€ 22.729),
voorziening groot onderhoud (€
2.500). Het positieve saldo
groot € 8.317 dat resteert, is
eveneens toegevoegd aan het
huisvestingsfonds.
Het financieel verslag over
2003 wordt goedgekeurd en het
bestuur wordt gedechargeerd
over het gevoerde financiële
beleid.
9. Jaarverslag 2003
Het jaarverslag 2003 wordt ter
kennisgeving aangenomen.
Voor 2004 is de grote uitdaging
de Hemus-Cultuur: regels in
acht nemen, schoonmaken
boot, wel draaien bardienst,
stuurregels, enz. Daarnaast zijn
de speerpunten het Huisvestingsfonds
en de Implementatie
van het nieuwe vrijwilligersbeleid.
10. Wisseling bestuursleden
Piet Kunst bedankt Hans Rovers
voor zijn enorme inzet. Hij
heeft het als secretaris erg
goed gedaan, maar helaas is hij
ziek geworden. Het bestuur
hoopt dat iemand zich kandidaat
stelt. Tot die tijd neemt
Cees Medema waar.
Piet bedankt Feike voor de vele
jaren in het bestuur. Feike had
een enorme hoeveelheid energie
en regelmatig kwamen
Feike's mails midden in de
nacht binnen. Feike heeft zich
ook enorm ingezet voor de
huisvestingscommissie. Piet
hoopt dat hij dat blijft doen. Het
nieuwe bestuur heeft het enorm
gewaardeerd dat Feike zich nog
een jaar in dit nieuwe bestuur
heeft ingezet. De sfeer was heel
goed en hij kon op die manier
veel overdragen. Er is al in kleine
kring afscheid van Feike
genomen, maar Piet bedankt
Feike nogmaals met een bijzonder
roeiriempje.
Feike blikt nog even terug op
zijn start: Hemus werd niet
gehoord bij de gemeente; er
was geen hek, geen gebouw.
Nu staan we als Hemus behoorlijk
op de kaart en zijn we de
grootste watersportvereniging
in Amersfoort. Hij heeft het een
leuke tijd gevonden en zijn
advies aan het nieuwe bestuur
is: niet schoffelen maar vooral
veel watergeven. Hij bedankt
ook Sjoukje en begint zich vervolgens
spontaan voor het
publiek te ontdoen van zijn kleding!
Totdat hij een roeipakje
toont met ook een verticale
rode streep: Het Joriskruis!!
Misschien iets voor de toekomst!
Erik Lyssen wordt vervolgens
benoemd tot vice-voorzitter en
stelt zichzelf voor.
11. Rondvraag en sluiting
Capaciteit instructie
Leonie Walta vraagt of de grote
instroom van leden van de
wachtlijst niet een te groot
beslag legt op de coachcapacislot
op de volgende pagina
De maand van Hemus - september 2004 - pagina 9

Langs de Eem
DE CALIBRA
door Yvonne Servaas
Vijfhonderd meter stroomafwaarts ligt vaak een binnenschip. Met zand, voor Van der Kamp. Yvonne Servaas ging langs op de Calibra, een schip dat
regelmatig daar aanlegt.
Met trots ontvangen Aart en
Ida de Groot mij op hun nog
niet zo lang geleden aangeschafte
schip 'Calibra' die ze
hebben verruild voor de
'Rapide' waar zij nu een
aantal jaren op gevaren
hebben. Aart en Ida zijn niet
onbekend met de Eem want
hij vaart al zeker zo'n 25
jaar op deze bochtige
rivier en Ida iets minder.
Je kan zeker zeggen dat
de Eem een soort thuisbasis
is geworden want
vaak overvalt er een
gevoel van rust bij het
binnenvaren van de
Eem, en kan het ontstressen
beginnen.
Na een goede voorbereiding
om een schip naar
eigen wensen te laten
bouwen hebben ze de
knoop doorgehakt en zijn ze de
uitdaging aangegaan. Een miljoeneninvestering
die dus
Calibra is gaan heten, want het
moest een schip worden van
enig kaliber. Binnen drie maanden
als casco in Polen gebouwd.
Daarna nog eens drie maanden
besteed aan het afbouwen. Dat
was een tijd van hard werken
en veel pezen. Overal liepen
aannemers die constant vroegen
"waar wil je de keuken, het
stopcontact, de airco installatie,
de werkbank, het toilet en ga zo
maar door. Hun drie kinderen,
die door de week op het internaat
zitten, kregen een eigen
kamer naar eigen idee ingericht.
Alles niet anders dan op
de vaste wal. Opvallend is dat
het plafond wel wat lager is. Als
doorgewinterde schippers heb
De Calibra:
70 m lang
8,5 m breed
3 m diepgang
gewicht schip 350 ton
laadvermogen 1121 ton
110.000 ton lading per jaar
je na een paar maanden klussen
in en om het "huis" wel
genoeg, en snak je naar rust en
het moment dat je eindelijk
kunt gaan varen.
Ondanks de snel ontwikkelde
techniek zijn er niet echt noemenswaardige
aanpassingen op
hun nieuwe schip te vinden. De
radar, gps, automatische piloot
zijn niet anders dan tien jaar
geleden. Wel hebben ze een
garage gemaakt in de boeg van
het schip waar de auto staat.
Mooi weggewerkt en veel minder
last van roestvorming. Met
wat drukken op knoppen gaat
het dek open, de auto komt
omhoog die vervolgens met de
eigen kraan op de kade wordt
gezet. Daarnaast zijn er natuurlijk
strenge milieuregels, geen
tweetakt motoren meer maar
gecertificeerde, het geluid in de
stuurhut mag niet hoger komen
dan 70 decibel en in huis dient
men rekening te houden met de
grens van 60. Opvallend is dat
er zowel een achterschroef als
een boegschroef is. Handig om
te manoeuvreren op die smalle
rivieren en bij kleine havens
zoals die van Amersfoort.
Zand
De Calibra vervoert
voornamelijk
zand uit
Limburg via de
Maas en Waal
voor de betoncentrale
Van der
Kamp aan de
Havenweg.
Daarnaast vervoert
men ook
wel grint uit
Duitsland. Bij
uitzondering
wordt er ook
wel eens afval
vervoerd en dan
is het natuurlijk
van belang dat
de schone lucht
in de stuurhut
en huis constant
blijft.
Door deze ruimtes
onder een
bepaalde druk
te zetten kan er
geen vervuilde
lucht naar binnen
stromen.
Wanneer welke
vracht? Meestal
is dit bekend
zo'n 2 tot 3
dagen van tevoren,
maar het onstuimige
Hollandse weer kan roet
in het eten gooien. Zowel
Aart als Ida zitten achter
het stuur en draaien
diensten van 18 uur
varen, 6 uur rust.
Amersfoortse haven
De haven van Amersfoort
is sinds haar bestaan een
belangrijke handelsplek
echter we kunnen constateren
dat er langzamerhand
steeds meer
bedrijven uit de haven
wegtrekken. De afgelopen
jaren waren dat de
welbekende Cova en
Gerritsen, beide grote
veevoederbedrijven
zodat het ook niet meer
interessant is voor schepen
om Amersfoort aan
te doen. Een taak van de
gemeente Amersfoort is
wel om de haven bevaarbaar
en toegankelijk te
maken en nieuwe industrieën
te creëren echter
dit laatste is vooralsnog
géén prioriteit. Tonnen
huisafval per jaar worden
nu over de weg vervoerd naar
Utrecht vanwaar de containers
worden overgeladen op schepen
om vervolgens voor verbranding
naar hun eindbestemming
gebracht te worden. Dat
zou natuurlijk ook vanuit de
Amersfoortse haven kunnen
gebeuren. Het onderhoud van
de haven laat ook nog wel eens
te wensen over. Het uitdiepen
en het opknappen van de kanten
zouden enorme verbeterpunten
kunnen zijn. Wie weet,
in 2010 met de herinrichting
van het hele gebied.
De Calibra en roeiers
Op de zéér vroege ochtend met
de zon net op wordt er druk
gewerkt aan de Calibra. Hier en
daar een verfje en op de ach-
tergrond het rustgevende
geluid van riemen "tak, tak,
tak" en voor dat je het in de
gaten hebt, zijn ze weer voorbij.
Het is dat de herder Lady
ook even laat weten dat zij er
zijn, maar anders passeren we
elkaar geruisloos. Aart en Ida
stappen liever niet in zo'n skiff,
geef hun maar iets van een
ander kaliber. Wel is het altijd
even oppassen met roeiers in
de buurt. Net als bij auto's
heeft een schip ook een dode
hoek. Deze mag wettelijk maximaal
250 meter voor de boeg
zijn. Bij een vol schip is het
zicht natuurlijk een stuk beter
echter hou er rekening mee dat
de "remweg" dan wel 500
meter in beslag zal nemen. Om
meer zicht te hebben is de dode
hoek beperkt door op de boeg
een camera te zetten die vanaf
5 meter van het schip kan
waarnemen, maar die camera
vind je niet op elk schip. Één
advies willen ze ons wel meegeven:
haal nooit een schip in -
levensgevaarlijk - daar de
schipper je in die dode hoek gewoon
weg niet meer ziet.
Aart en Ida, een enthousiast
stel dat we nog heel wat keren
op de Eem zullen tegenkomen.
Vervolg verslag ALV
beslag legt op de coachcapaciteit
en het materiaal. Koos antwoordt
dat coachcapaciteit
geen probleem is en dat roeien
op de zaterdagmiddag geen
belemmering vormt voor de
materiaalcapaciteit.
Mooie foto's
Jos Wassink stelt voor om een
Hemus-kalender uit te brengen
met de mooie foto's van de presentatie.
Misschien een idee?
Roeibond Amsterdam - Hemus
Henk vd Belt meldt dat Hemus
op de site van de roeibond
Amsterdam niet meer genoemd
wordt. In het verleden stonden
we daar wel op. Feike meldt dat
we nooit lid geweest zijn, wellicht
hebben we daar ten
onrechte op gestaan in de periode
dat we aansluiting zochten
voor het regioroeien. Bestuur
zoekt het uit.
Voorstel oud-leden
Aldert Nijhuis verhuist binnenkort
naar Amsterdam, wat
betekent dat hij waarschijnlijk
binnenkort geen lid meer zal
zijn. Wil graag een oud-ledenvereniging
oprichten die op
bepaalde momenten naar Hemus
zal komen. Vraagt hoe het
bestuur daartegenover staat.
Piet meldt dat het bestuur daar
in principe positief tegenover
staat. Stelt voor dat Aldert in de
volgende ALV met een plan
komt.
Sluiting
Piet Kunst bedankt iedereen
voor zijn inbreng en sluit de
vergadering.
De maand van Hemus - september 2004 - pagina 10