Authentieke versie downloaden (pdf) - Officiële bekendmakingen

door de ’Ndrangheta en voor sommige activiteiten toestemming moeten vragen
van hun partners in crime uit Calabrië (interview 8).
Volgens Gratteri en Nicaso (2009) zijn de banden tussen de ’Ndrangheta en de
Sacra Corona Unita (SCU) uit Apulië zeer goed. Deze dateren uit de jaren tachtig,
toen de SCU werd opgericht. De SCU zou geboren zijn uit een ‘rib’ van een
Calabrische ’ndrine. Talloze onderzoeken hebben volgens hem het bestaan
bevestigd van een sterk bondgenootschap tussen de Apulische organisaties en
de ’Ndrangheta. De mogelijkheid bestaat dat de twee organisaties ook in
Nederland hebben samengewerkt (De Jong en Voskuil, 2010).
4.2.2. Geografische spreiding
De ’Ndrangheta is opportunistisch in haar keuze van criminele partners en heeft
voor zover bekend bij voorbaat geen morele bezwaren tegen samenwerking
met welke andere criminele groepering of (politieke) partij dan ook. Gratteri
en Nicaso (2009) beschrijven bijvoorbeeld verschillende zaken waarin de
’Ndrangheta (in)direct heeft samengewerkt met terroristische organisaties, zoals
de Ierse terreurorganisatie IRA en de Baskische afscheidingsbeweging ETA. De
Duitse onderzoeksjournaliste en maffiadeskundige Petra Reski (2009) stelt
bovendien: “Het geheim van het eeuwenlange overleven van de maffia is de
staat en de maatschappij niet te bestrijden, maar er deel van uit te maken.”
Met andere woorden: de ’Ndrangheta moet niet alleen in het criminele milieu
gezocht worden, maar ook in de bovenwereld, die zij gebruikt en waar zij deel
van uitmaakt.
Om voor Nederland de (potentiële) dreiging, de omvang en de werkwijze van
het fenomeen ’Ndrangheta te illustreren, volgt hier een selectief overzicht van
de internationale verspreiding van de organisatie en de criminele activiteiten die
zij in verschillende landen ontplooit. De ’Ndrangheta komt in de bronnen naar
voren als een internationale netwerkorganisatie, niet meer als een puur
Italiaanse criminele organisatie. In het buitenland zijn immers veel leden met
roots in Italië, maar de nationaliteit van het land waar hun voorouders naartoe
zijn geëmigreerd, zoals Australië, Canada en Duitsland. Er kan daarmee strikt
genomen niet meer gesproken worden van een puur Italiaanse organisatie. Een
onbekend aantal leden heeft de nationaliteit van het land waar hun voorouders
naartoe zijn geëmigreerd. De Calabrische clans hebben wel nog steeds veel
gezag in het buitenland. Zo moeten zij toestemming geven voor het oprichten
van nieuwe afdelingen (interview 12). In elk geval is de ’Ndrangheta met een
geschat aantal van 5500 leden in 150 clans momenteel wereldwijd vertakt (Paoli,
2003; Gratteri en Nicaso, 2009; Forgione, 2010).
hoofdstuk 4 – de achtergrond van de ’ndrangheta
37