Rome - Assisi - Diaken

Om 09.45 uur waren we toe aan onze eerste plas, en
voor de enkelingen op de bus, rookstop.
Dit was te Wanlin, waar we eveneens, voor degenen
die hun maag voelden knorren, ook wat konden eten
of drinken, alhoewel we op de bus ook een bar
hadden, aan zeer democratische prijzen en die gerund
werd door onze ervaren chauffeur Luc. Na zowat drie
kwartier onze benen te hebben kunnen strekken zijn
we dan om 10.30 uur vertrokken via Aarlen richting
Groot Hertogdom Luxemburg.
Op de bus werd dan het boekje van de
begrafenisplechtigheid van Guy rondgedeeld, en
hebben we simultaan de viering die op dit tijdstip
plaats had te Veldegem meegevierd op de bus en
waarbij priester Geert Morlion de taak op zich nam als
voorganger. Na de viering heerst er opnieuw stilte op
de bus en komen de conversaties na enige tijd, en
met mondjesmaat weer tot stand, en volgen we nu de
richtingborden naar Nancy.
Daar komen we aan om 13.00 uur en houden er halt
om ons innerlijk te voeden in restaurant Les Césars.
Volgend menu stond ons daar op te wachten: Tomate
et Mozarella, huile d’olives, Emincé de porc à la
moutarde, Tiramisu, ¼ vin et un café. Na zeer goed en
lekker gegeten en bediend te zijn geweest vertrokken
we dan om 15.00 uur stapvoets, sommigen met een
overvolle en zware maag en hun voeten meeslepend,
onder een sneeuwbui richting bus. Vanuit Nancy zijn
we dan vertrokken via Epinal, Mulhouse, en Basel
richting Sisikon, het Vierwoudenstedenmeer in
4
Zwitserland. Ondertussen deden de meesten onder
ons, onder het alziend oog van, en de zandstrooiende
Klaas Vaak een dutje, terwijl anderen genoten van het
landschap dat ondertussen bedekt lag met een laag
van een 10 à 15 centimeter witte substantie die uit de
hemelpoorten naar beneden dwarrelde. Hoe verder
we reden hoe gevaarlijker de weg werd. Dit was
merkbaar aan de auto’s die hier en daar aan de kant
van de weg stonden en waaraan men bezig was de
sneeuwkettingen te bevestigen. Gelukkig hadden we
een attente en onvermoeibare busschauffeur die het
19 ton wegende vehikel volledig onder zijn controle
had. Na nog twee plasstops kwamen we dan
uiteindelij k aan in hotel Tellsplatte te Sisikon waar we
een lekker avondmaal met bijhorend ijsje als dessert
mochten verorberen, alsof we nog geen ijs genoeg
gezien hadden langs de weg. Sisikon is een gemeente
en plaats in het Zwitserse kanton URI en telt zo’n 390
inwoners. Daar konden we dan genieten van een
welverdiende nachtrust, en mochten slapen aan één
stuk door tot de volgende morgen om 06.30 uur want
om 07.00 uur konden we dan gaan ontbijten.