1 - Acehbooks.org

31 1884—1886
meerling was, dat hiermede het doel, liet bedwingen van het
voortdurende verzet in Groot-Atjèh, toch niet bereikt werd,
daar n. z. m. het binnenland voldoende levensmiddelen opleverde
om hierin onafhankelijk te kunnen zijn van invoer van buiten.
Het behoeft dan ook geen verwondering te wekken, dat de
blokkade reeds in Maart 1885 werd opgeheven. De partieele
scheepvaartregeling overleefde haar niet lang, want einde '85
word ook zij ingetrokken. De Regeering ging nog verder en
verbood zelfs de geringste beperking van eiken handel der
kuststaatjes met het buitenland.
Alom dus een politiek van verzoening en non-interventie, waarvan
onze tegenstanders meesterlijk partij trokken. De priesters
predikten den heiligen oorlog („prang sabi"), waarvoor overal
gelden ingezameld werden. Onze geduchte tegenstander TOEANKOE
HASJIM wist te bewerken, dat TOEANKOK MOEHAMAT DAWOT
in den meuseugit van Indrapoeri meerderjarig werd verklaard
en tot Sultan gehuldigd (1884). De macht der verzetspartij nam
door een en ander zeer toe; de openstelling van het geheele
kustgebied voor den algemeenen handel verschafte de Keumalapartij
overvloed van geldmiddelen, het eenigste, wat nog ontbrak
om de macht van den Sultan tot volle ontwikkeling te kunnen
doen geraken. Daar ons een voldoende vloot ter controleering
ontbrak, werden groote hoeveelheden oorlogsbehoeften door den
vijand ingevoerd, waardoor het verzet steeds groeide. Ons
terugtrekken in de linie werd door hem beschouwd als een
belangrijk succes in zijn strijd tegen de ongeloovigen (kafirs).
In Groot-Atjèh trachtte men tevergeefs de bevolking van het
binnen de linie gelegen gebied tot orde en rust tc brengen. De
politiek van non-interventie werd ook hier trouw gevolgd; de
hoofden ontvingen hooge traktementen, waarvan een deel naar
Keumala en de priesters ging. Steeds driester werden de aanvallen
der verzetspartij, vooral van den hoofd-verzetsleider TGK.
DI TIRÖ TJÈH SAMAN, gewoonlijk TEÜNGKOK DI TIRÖ genoemd,
een bijzonder invloedrijk geestelijk hoofd, die het verzet tegen
de ongeloovigen organiseerde.
Hiermede begon het tijdperk der OBLAMA'S, die toen dc
leiders van den oorlog werden. Overal werd de ha* sabi (bijdrage
voor den heiligen oorlog) ingevorderd.
Met zijn talrijke, benden bestookte TGK. DI TIRÖ niet alleen
de posten der geconcentreerde linie, maar waagde hij zich zelfs
binnen onze z g. sterke stelling. Hy vestigde zich in de XXII
Moekims en verklaarde den oorlog tegen ons tot een godsdiensten
volksoorlog. Zij, die openlijk aan dien strijd deelnamen,