Overwinning over de Dood - Stromen van Kracht

AAN ZIJN DOOD GELIJKVORMIG
Als we de brief van Paulus aan de Philippenzen lezen, dan zien we dat ook
Paulus zoekt naar een betere, vroegere opstanding, dan de opstanding ten
jongsten dage. Paulus schrijft dat hij alles heeft prijs gegeven en zelfs schade
acht om dit ene: "Christus te kennen en de kracht zijner opstanding, of ik, AAN
ZIJN DOOD GELIJKVORMIG wordende, zou mogen komen tot de (uit)
opstanding uit de doden" (Philp. 3 : 11).
In de grondtekst staat hier tweemaal "uit": uitopstanding uit de doden. De
opstanding der doden is de opstanding bij het Witte troon gericht aan het einde
van het duizendjarige rijk; dit is de opstanding voor de ongelovigen. De
opstanding uit de doden is bij de wederkomst des Heren aan het begin van het
vrederijk. Hier wordt bedoeld: Uit alle doden, alleen de heiligen. Dus een
selectie uit de menigte doden die er zijn.
De uit-opstanding uit de doden is nog een vroegere opstanding. Paulus jaagt
naar iets waar hij nog niet zeker van is. "Niet dat ik het reeds zou verkregen
hebben of reeds volmaakt zou zijn, maar ik jaag ernaar of ik het ook grijpen
mocht, omdat ik ook door Christus gegrepen ben. Broeders ik voor mij acht
niet dat ik het reeds gegrepen heb, maar één ding doe ik: Vergetende hetgeen
achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen voor mij ligt, jaag ik naar het
doel, om de prijs der roeping die van boven is, in Christus Jezus" (Philp. 3 :
12-14).
Wat is dit waar Paulus naar jaagt. Wat is die volmaaktheid, die prijs der
roeping Gods, die uitopstanding uit de doden? De brief aan de Philippenzen is
één van de laatste brieven van Paulus. In zijn vroegere brieven heeft hij
verklaard dat allen die in Christus ontslapen zijn zullen opstaan bij Zijn
wederkomst (1 Thess. 4 : 16; 1 Cor. 15 : 23, 52). Deze opstanding is een
zekerheid voor alle gelovigen, hiernaar behoeft Paulus niet te jagen en te
zoeken. Paulus zoekt de kracht van Christus opstanding te leren kennen en de
gemeenschap aan zijn lijden, om daardoor aan zijn dood gelijkvormig
wordende te komen tot de uitopstanding uit de doden.
De dood van Jezus Christus is iets heel bijzonders. Hij stierf uit volmaakte
vrijwillige gehoorzaamheid aan de Vader. Hij nam de beker van het lijden en
dronk deze vrijwillig geheel leeg. Hij stierf uit liefde voor een verloren,
ellendige en hopeloze wereld. Hij stierf als rechtvaardige voor de
onrechtvaardigen en door zijn sterven werd de dood van haar kracht beroofd.
27