Terug van weg geweest - van Renssen Journalistiek

mag ik ook even?
Veel mensen die gebukt gaan onder psychisch leed, ervaren dagelijks onbegrip in
hun omgeving. Sommige van hen gaan de strijd aan en leggen uit wat hen mankeert.
Anderen hebben de moed al opgegeven, ‘Laat maar, ze snappen het toch niet’. Ook
in de christelijke gemeente, waar men toch juist naar elkaar wil omzien, voelt men
zich vaak niet begrepen. In deze rubriek komen ‘ervaringsdeskundigen’ aan het
woord. Vaak zijn dat patiënten met een psychische ziekte of stoornis, soms ouders of
mantelzorgers. Ze delen met ons hun mooie en minder mooie ervaringen binnen de
gemeente. We danken hen voor hun openheid en adviezen.
> “mijn kinD is anDers”
Jacqueline Dam - De Rijke: “Ik wil graag wat
vertellen over wat het is om een zoon te hebben
met ADHD en PDDNOS, een zoon met autisme
en een dochter die dat allemaal niet heeft. Mede
namens al die ouders die het zo zwaar hebben
omdat hun kind anders is en je dat aan de buitenkant
niet ziet. Ouders die soms pas na jaren een
diagnose krijgen en al die tijd dachten dat het aan
hun opvoeding lag dat hun kind zo moeilijk is. Of
ouders die stuiten op onbegrip als ze opkomen
voor hun - soms al volwassen – kind.
Wat maakt het soms zo zwaar? Er is heel veel ruzie
in en om huis. Deze kinderen hebben moeite met
afstemmen op anderen en kunnen een conflict
vaak zelf niet oplossen. Daarbij zijn onze kinderen
erg prikkelbaar en daardoor kunnen ze elkaars
aanwezigheid moeilijk verdragen. Er zijn perioden
dat we niet samen kunnen eten aan tafel. Dan
| DE WEGWIJZER DECEMBER 2008
eten we maar in ploegendienst. Niet zo gezellig
voor ons als ouders, maar wel zo rustig!
Soms twijfel je aan je opvoeding. De ‘gewone’
manier van opvoeden werkt niet. Geduldig
en consequent zijn is niet voldoende. Wat doe
je als je kind niet begrijpt dat hij echt niet met
stenen op de ramen mag slaan als hij boos is, of dat
balanceren op de rand van de vensterbank nogal
gevaarlijk is? Deze kinderen hebben moeite om
een relatie te zien tussen oorzaak en gevolg. Hoe
vaak ik onze jongste zoon wel niet op de gang heb
gezet… en dan ging hij gewoon naar boven om
zijn kamer overhoop te halen.
En dan die stress; je moet altijd alert zijn. Een
conflict of een gevaarlijke situatie is zó ontstaan.
Je moet proberen dat voor te zijn. Of er dient
zich onverwacht een verandering aan terwijl je
die altijd juist goed moet voorbereiden. Je hebt
nét beloofd naar het zwembad te gaan en het gaat
onweren. Dan heb je echt een groot probleem!