PDF 10 MB - PokerNews

a
24 WWW.POKERNEWS.NL maart 2010
iNTERViEW
oren, dan weet je gewoon dat je zo
lang moet spelen om iets terug te
winnen.
De Koster: Dan ga je capriolen
uithalen met 9-3 offsuit. Slaat
nergens op! Nee, het is gewoon niet
leuk.
Dus maar vooral online?
Hermans: Ik ben lui. Ik speel
te weinig. patrick en ik hebben
meestal als doel om online 100 uur
per maand te spelen. Dat halen we
niet. Dat is slecht. per week 25 uur
zou makkelijk te halen moeten zijn.
Ik kom misschien aan 70 en dat
slaat nergens op. Grinden is niet zo
leuk als toernooien spelen. Het geld
interesseert me ook niet zo. Als ik
genoeg verdien per maand, vind ik
het wel mooi. Ik hoef geen 15.000
euro per maand te verdienen.
De Koster: In elke carrière is het
belangrijk dat je kan doorgroeien,
vind ik. Als je als pokeraar steeds
een leveltje hoger kan, blijft het
leuk. Na verloop van tijd zie je
wel waar je thuishoort. Ik zit nu
1000NL te spelen. Ik denk dat ik er
misschien iets winstgevend speel,
al vraag ik het me af. maar ik word
daar niet een speler die de boel gaat
aanvegen.
Meelis: Ernst en ik spelen ook
liever lager, zodat je niet met die
enorme swings zit.
Hermans: precies, ik speel 1/2,
omdat ik daar meer verdien dan
op 2/4, en ook nog eens minder
swings heb. Om op 5/10 een goede
winstgevende speler te zijn is heel
erg moeilijk. Het kost al heel veel
tijd om überhaupt te proberen of
je het redt. Ik heb op 1/2 al een
prima uurloon, heb er nooit een
verliesgevende maand, dus ik vind
het wel prima. Dan grind ik mijn
geld wel bij elkaar.
En dan zijn de cashes in
toernooien de leuke extra’s?
Hermans: Dat zijn voor mij
de uitstapjes. Ik kwalificeer me in
zo’n bingo en vind het prachtig
om erheen te gaan. Elke keer weer.
Toen ik uit Australië terugkwam,
was ik blij dat ik thuis was, maar nu
kijk ik al weer uit naar de volgende
trip naar Australië om zo’n groot
toernooi te spelen. Dat zijn voor mij
de leukste dingen. Ik denk er niet
aan online nog veel hoger te gaan
spelen.
Meelis: En patrick en ik voelen
ons live tien keer prettiger dan
online. Omdat je net even wat meer
de tijd hebt, zal je live ook minder
snel een fout maken, omdat je
online in tijdsnood komt.
De Koster: Dat is natuurlijk
ook het verschil tussen ons en
betere spelers. Die kunnen de
beslissingen veel sneller nemen dan
wij. Die anticiperen sneller. Grote
toernooien spelen blijft gewoon het
leukste. Altijd een grote prijs. Als
je in een cashgame zit en je krijgt
azen denk je: nou, iedereen zal wel
weer weggaan. Bij een toernooi
denk je yes en word je weer blij. je
let veel meer op het spel, je bent
geconcentreerder.
Meelis: Dat klopt, je bent ook
kapot na zo’n dag.
De Koster: ja, omdat je ook naar
andere handen zit te kijken. Dat
doe je in cashgames veel minder.
Als twee mensen daar een hand
zitten te spelen, interesseert me dat
werkelijk niks.
Meelis: In een toernooi let ik
echt op iedereen en hoe ze alle
handen spelen. Iedereen doet dat.
Het is zo gaaf als je toewerkt naar
die grote prijs. Het is geweldig als
je dan die finaletafel haalt en er ook
nog allemaal media omheen staan.
Hermans: En ook onderling
PN
hebben wij veel competitiedrang.
We willen het beter doen dan de
anderen. Dat is ook een van de
redenen dat we het zo goed doen.
ja, we runnen natuurlijk wel goed,
maar onderling willen we altijd
verder komen dan de anderen.
Meelis: Wij peppen ons
inderdaad wel altijd onwijs goed op.
Luister gast, kom op en concentreer
je. Ook als het slecht gaat.
Hermans: jawel, maar het is
vooral omdat we niet voor elkaar
onder willen doen. Dat is echt een
kracht. Wij geven het nooit echt
weg, terwijl sommige spelers dat
weleens te makkelijk doen.
Hoe is het dan als je inderdaad
een keer echt ver komt?
Hermans: Leuk. Ik ben niet zo’n
mediaman, dat hoeft niet per se.
maar onderling wel. jolmer en ik
gingen tegelijkertijd lekker in praag
en dan sms’en we onderling wel heel
veel.
Meelis: En elkaar aanmoedigen,
want dat doen we allemaal
De Koster: Heb ik niet gedaan
hoor, voor praag en Sydney. Het
was de eerste keer dat ik in allebei
die jongens geen procenten had. En
Ernst vroeg op costa rica nog of ik
ElKE KEEr
AlS wE wEGGAAN
zIJN Er MOOIE
dIKKE cASHES
procenten wilde. ja, dat komt wel,
zei ik toen. Ik had toen tien bier op
moeten hebben, dan had ik gezegd:
Ja, Ernst, da’s goed.
Hermans: Normaal gesproken
gaan we alle drie naar een toernooi
en dan is het makkelijk ruilen.
Nu was je er niet bij en dan blijft
het toch een hoop geld, al die
procenten.
De Koster: In Tsjechië speelde
ik bovendien ook maar voor 25
procent voor mezelf, omdat ik het
ticket had gekregen. Dan ga ik
natuurlijk niet nog eens 10 procent
ruilen. Denk je: Ach, laat maar
zitten, het zal toch wel niks worden.
Meelis: Vaak is dat zo, alleen bij
Patrick de pispaal
Patrick de Koster is van de drie degene die voor het meeste entertainment zorgt. Vele mooie
verhalen zijn van hem bekend, waarvan we er twee mogen publiceren.
ons niet. Elke keer als we weggaan
zijn er mooie dikke cashes. Eerst
ik in Namen, dan pakt Ernst in
parijs een dikke pot, dan gaan we
naar het cApT-event en haal ik een
finaletafel, in Vegas Ernst weer, toen
patje een finaletafel op costa rica
en dan ook nog Australië en praag.
Waar komen er de komende
tijd finaletafels? Wat gaan jullie
spelen?
Hermans: Dat is afwachten. Het
is niet precies duidelijk wat we gaan
spelen. Sowieso de Aussie millions
en de Irish Open. De WSOp
waarschijnlijk ook wel, maar verder
weten we het niet precies. Het gaat
wel mooi worden in elk geval. PN
Bij de laatste EPT in Praag gaat De Koster op stap. Meelis gaat vroeg naar bed, want hij zit nog in
het toernooi. ,,Dan beland je dus in een stripclub en daarna ga je ook nog naar een betere. Enorm
dronken in elk geval.’’ Met veel kabaal komt De Koster terug in de kamer, Meelis wordt even wakker
en slaapt weer verder. ,,Twee uur later word ik weer wakker en ben ik met Ernst aan het sms’en.
Patrick zit dan ineens in zijn boxershort op de rand van het bed. Hij slaapwandelt heel vaak dus ik
dacht dat het weer zo ver was. Hij gaat staan, kijkt naar zijn koffer en doet hem open. Hij trekt zijn
boxer naar beneden en staat vervolgens gewoon in zijn eigen koffer te zeiken!’’ De Koster: Normaal
verwacht je dan van een vriend dat hij je tegenhoudt. Maar nee hoor. Hij belt Ernst op in Sydney,
aan de andere kant van de wereld: Moet je weten wat Pat aan het doen is!’’
Als de jongens in Parijs op stap gaan gaat het ook verkeerd met De Koster. Na een avondje
stappen is hij met Meelis aan het stoeien en dat gaat
hard. De volgende ochtend wordt De Koster wakker
naast Hermans. De Koster vraagt wat er gebeurd is,
want hij zou eigenlijk bij Meelis slapen. ,,Weet je niet
wat er gebeurd is dan?’’, vraagt Hermans en die vertelt
dat De Koster Meelis flink heeft geslagen en dat ze
ruzie hebben. De Koster gelooft het door de blauwe
plekken die hij heeft van het stoeien.
Meelis, Hermans en Ron, de kroegbaas uit Leiden
die mee was, gaan daarna even eten en De Koster
blijft op bed. Niet veel later zien de drie De Koster
weglopen met zijn koffer en denken dat die een
geintje maakt. Na drie uur belt De Koster Meelis. ,,Ik
moest hem toch zeggen dat het me spijt en dat hij
een van mijn beste vrienden is. Waarop hij doodleuk
roept dat ik lul en dat het geintje was. Kom hierheen
man, zei hij.’’ Dat was alleen niet meer mogelijk. De
Koster zat in de Thalys terug naar Nederland. ,,Ja, ik
voelde me zo schuldig…’’
maart 2010 WWW.POKERNEWS.NL 25