PDF 10 MB - PokerNews

a
60 WWW.POKERNEWS.NL mAART 2010
iNterVieW
als Magic The Gathering, Monopoly
en Levensweg. Hasbro wilde mijn
Eddie Merckx spel uitbrengen, en
daarna maakte ik voor hen ook
het voetbalspel Subbuteo. Ik had
een gesprek met de zoon van de
directeur en die vertelde me dat hij
iemand nodig had voor Europa. Zo
kwam ik het bedrijf binnen. Ik werd
eerst president in België, daarna in
Nederland en toen voor heel Europa.
Alleen: geen kansspelen, zo stond
in mijn contract. Ik mocht niet meer
pokeren.’’
,,Ik kreeg er wel een hoop voor
terug. De directeur van Hasbro
was Joods en daardoor werd ik in
1981 voorgesteld aan de premier
van Israel. Als eerste Europeaan
werd ik bovendien uitgenodigd
om de Pro-Am (een golfwedstrijd
met teams van één pro en één
amateur, PvK) te spelen voor de
PGA Masters in Qatar. Dat was in
1994, een jaar nadat ik met Hasbro
al was overeengekomen dat ik
minder uitvoerend bezig zou zijn.
Ik wilde meer vrijheid en een meer
adviserende rol. ‘’
,,In die hoedanigheid heb ik ook
de Belgische tafeltennisser Jean-
Michel Saive bijgestaan. Hij was de
eerste man die het lukte de Chinezen
te verslaan tijdens het Chinees open,
waardoor hij nummer 1 van de
wereld werd. Iemand die zo goed is,
in wat dan ook, zou heel rijk moeten
zijn, maar het leven van Jean-Michel
was een nachtmerrie. Zijn coach
had al zijn geld verloren en hij wilde
stoppen met tafeltennissen om zijn
leven weer op poten te krijgen. We
ontmoetten elkaar en ik nam zijn
leven in handen. Ik zorgde voor alles:
zijn carrière, zijn contracten en zijn
planning. Ik wist helemaal niks van
tafeltennis, maar dingen regelen kon
ik wel en ik wilde mijn landgenoot
helpen. Met hem ben ik overal
naartoe geweest. Jean-Michel won
de Qatar Open, maar het mooiste
is toch de verbroederingswedstrijd
tussen China en het Westen. In 1972
was Henry Kissinger minister van
ALLEEN: GEEN
KANssPELEN, zo
sToNd IN mIJN
coNTRAcT. IK
mochT NIET mEER
PoKEREN''
Buitenlandse Zaken in de VS. Hij
had toen contact met China en voor
de eerste keer was er een wedstrijd
tussen iemand uit China en het
Westen. In 1997 was dat precies 25
jaar geleden en de Chinezen wilden
dat vieren met een nieuwe wedstrijd.
Er was alleen geen geschikte
Amerikaan. Door mijn contacten
kon ik de Chinezen zover krijgen
Saive uit te nodigen, die dan een van
de besten van de wereld was.’’
,,Ook voor mij was het een
bijzondere reis. Toen we landden
op het vliegveld stonden er tien
politieauto’s om het vliegtuig en ik
vroeg voor de zekerheid of Jean-
Michel nooit iets verkeerd had
gedaan in dit land. De agenten
kwamen het vliegtuig in, iedereen
moest blijven zitten en ze stormden
naar ons toe. Die agent vroeg: Jij bent
de man die de heer Saive toestaat om
de wedstrijd te spelen? Daarop nam
hij ons mee en escorteerde ons door
Chindu, een van de drukste steden
van China, waar ze elk kruispunt
hadden afgezet. Wij waren op dat
moment de belangrijkste mensen
van het land.’’
,,Bij ons hotel stond een horde
fans. Wij vroegen in het hotel om
het kamernummer van Jean-Michel
aan niemand door te geven, maar
wisselden voor de zekerheid nog
van kamer. In China zijn overal
markten voor: voor handtekeningen,
voor T-shirts, maar ook voor
kamernummers. ’s Avonds zit ik op
mijn kamer en wordt er op de deur
geklopt. Ik doe de deur open en in
één vlaag stormen er 100 Chinese
meisjes mijn kamer binnen. Ze
gillen, raken al mijn spullen aan. Dat
was echt ongelofelijk.’’
Handicap
,,Saive en ik speelden ook
regelmatig golf, een passie van mij,
en ik vond dat het goed was voor
zijn carrière. Ik ontmoette Gary
Player, de beste golfer van die tijd, en
werd goede vrienden met hem. Ik
heb overal met hem gespeeld en hij
liet me kennismaken met de beste
spelers ter wereld. We waren ooit
bij een wedstrijd toen de vier besten
van de wereld nog gingen oefenen.
Jack Nicklaus vroeg Gary hoe de
teams zouden worden verdeeld,
waarop Gary zei dat hij met mij zou
spelen. Kun je je dat voorstellen?
Ik met een handicap van 14 spelen
met de wereldkampioen, terwijl er
drommen publiek staan? Ik ben
nooit in mijn leven zo bang geweest,
maar Gary deed heel normaal:
Pierre, watch the ball and hit the ball.’’
,,Ook in St. Andrews speelden we
eens een pro-am. Daar deden ook
mensen als Kevin Costner en Lance
Armstrong mee. Iedereen vroeg zich
af wie Player zou kiezen als amateur.
De avond voor de wedstrijd zei hij
dat hij met mij zou spelen, waarop
iedereen zich weer afvroeg wie ik
dan wel niet was.’’
,,Maar al die tijd dacht ik aan
poker. Poker groeide. Maar het kon
niet. Niet vanwege mijn contract
bij Hasbro, maar ook niet omdat ik
natuurlijk alle financiën van Jean-
Michel Saive bijhield. Het was niet
de goede tijd. Maar twee jaar geleden
stierf ik bijna. En dat was de tijd dat
ik weer begon met pokeren.’’
,,Het was eerst helemaal niet zo
erg, maar het werd een ongelofelijk
drama. Ik had een nieuwe heup
nodig. Toen ik nog 45 was, wilde
ik tenniskampioen worden bij de
senioren. Ik was niet goed genoeg
en werd vierde bij het Belgisch
kampioenschap. Ik trainde als een
beest en met het beetje overgewicht
van me overbelastte ik mijn heup,
waardoor die later tijdens een
golfwedstrijd brak. Er volgde een
ingrijpende operatie. Ze moesten
me openpellen als een banaan, alle
gewrichten verplaatsen en zo een
nieuwe heup plaatsen. Maar het ging
verkeerd, de gewrichten werden niet
goed teruggezet en een paar dagen
later explodeerde alles. Een tweede
operatie volgde, ik verloor veel bloed,
maar mocht weer naar huis. Ze
hadden hun fout alleen niet gezien en
het ging weer verkeerd, in totaal ben
ik daarvoor zes keer geopereerd.’’
,,De protheses bewogen de laatste
keer naar een ader. Ik wist dat als ze
die zouden raken, ik in 20 minuten
dood zou zijn. Ik voelde het, ik lag
in bed en leed ondragelijk veel pijn.
Niemand durfde me aan te raken
en ik moest stil blijven liggen tot de
dokter er zou zijn. Als ik in slaap zou
vallen of uitgeput zou raken, zou ik
het niet overleven. Na vijf uur werd
ik eindelijk succesvol geopereerd,
maar ik moest nog een halfjaar
revalideren in het ziekenhuis. In die
periode vertelde ik mijn vrouw: Als
ik dit overleef, stop ik met alles wat ik
doe en ga ik pokeren. Ze dacht dat ik
gek was geworden. We waren twintig
jaar getrouwd en ze had me nog
nooit met kaarten gezien.’’
,,In die tijd heb ik wel alles gezien
van wat er over op poker televisie
kwam en heb ik aantekeningen
gemaakt. Over de nieuwe agressie,
de nieuwe manier van poker, de
4-bet, de 3-bet. Ze denken dat ze
tegenwoordig alles ontdekken, maar
ik dacht dat ik er een antwoord op
had. Ze zouden mij niet kunnen
lezen. Ik zal anders zijn, dacht ik.
Er zijn duizenden jonge genieën, ik
moet anders spelen, want ik denk
veel trager.’’
,,Mijn eerste internationale
toernooi was de PCA in 2008.
Ik zei tegen mijn vrouw dat we
naar de Bahamas gingen. Toen we
daar aankwamen hoorden we een
opmerking van PokerStars dat er
acht oud-wereldkampioenen waren.
Nee, weet je wel hoe goed die zijn?,
riep mijn vrouw verschrikt. Daar
kan jij niet spelen hoor, die zijn veel
te goed.’’
Oude man
,,Ik kon daar direct op het eind
van de eerste dag mijn nieuwe
strategieën uitproberen. Plotseling
werd ik verplaatst, ik ging zitten en
zag Daniel Negreanu. Ik nam me
voor dat ik geen fan meer van hem
zou zijn. Ik had voordien al zoveel
van hem gezien, elk programma met
hem had ik opgenomen. Toen kreeg
ik pocket boeren. Negreanu opent
met AQ en ik call. Het board is voor
mij het best mogelijke: Q-J-2. Ik doe
mijn best om mijn hand niet weg
te geven en doe als een echte oude
man. Telkens vraag ik heel traag
aan de dealer hoeveel hij nu bet en
na twee minuten call ik. Hij is dan
al een uur met me aan het praten.
Wie ik ben, waar ik vandaan kom,
dat ik zijn vriend ben. Tijdens de
hand weer. Er valt een 7 en hij bet
weer. Op de river checkt hij dan. Ik
pak een grote stapel chips, zo’n 75
procent van zijn stack en bet. Hij
springt van zijn stoel en slaat op
tafel. Dit verwacht hij niet van een
oude man. Hij vraagt, praat, staat op,
loopt om zijn stoel, schuift zijn chips
naar de lijn om een reactie uit te
lokken. Hij is echt op zoek naar een
antwoord.’’
,,Een paar handen ervoor had ik
een bluf laten zien en hij was bang
weer te worden gebluft. uiteindelijk
draait hij zijn hoofd om en maakt
de call. Maar ik wist hoe hij zou
reageren, door alle video’s die ik had
gezien.’’
,,In San Remo was het hetzelfde.
Zat Constant Rijkenberg naast me.
Daar heb ik ook hetzelfde imago
gebruikt. Twee keer raisede ik zijn
blind en twee keer reraisede hij
binnen een seconde. Beide keren heb
ik gefold, om de derde keer direct allin
te gaan. Hij ging zwaar in de tank.
Hij liet zijn hand aan zijn vriend zien
en foldde daarna pocket boeren.
Ongelofelijk, hè? Ik kon nauwelijks
geloven dat hij zo’n goede hand zou
folden. Daarna vond ik hem goed
spelen, ik begreep niets van zijn spel.
Hij heeft een techniek, maar wat
hij precies wilde, ik weet het niet;
sommige dingen zijn ook simpelweg
niet te begrijpen. En hij flopt dan
ook nog twee keer een straat. Dan is
het gewoon je dag.’’
,,Ze zien mij vaak als oude man
en absoluut tight. Alleen tijdens de
shootout op de WSOP had ik een
tafel met vijf topspelers en die zagen
het anders. Ze hadden allemaal het
idee dat ik superloose speelde. Ze
callden me continu, met any two
cards. Als ik die situaties zie, ben
ik blij dat ik zo moeilijk te lezen
ben. Ik probeer me steeds bewust
te zijn van de tafel. Soms blijf ik de
agressieve zijn, over the limit, crazy,
omdat ze me maar blijven zien als
tighte oude man. En dat imago
probeer ik dan weer te overdrijven.
Ik probeer niet het tegengestelde
te spelen van hoe anderen spelen,
maar het tegengestelde van het idee
dat de anderen van me hebben. Ik
denk alleen dat dit na mijn resultaten
moeilijker zal worden, omdat ik nu
bekend ben.’’
PN
mAART 2010 WWW.POKERNEWS.NL 61