RECHTBANK van EERSTE AANLEG te BRUSSEL - Centrum voor ...

RECHTBANK van EERSTE AANLEG te BRUSSEL
Tijdens de openbare terechtzitting van 15 april 2005 heeft de 46ste kamer van de rechtbank van eerste
aanleg te Brussel rechtsprekend in correctionele zaken, het volgend vonnis gewezen:
IN ZAKE VAN:
DE HEER PROCUREUR DES KONINGS, in naam van zijn ambt
HET CENTUM VOOR GELIJKHEID Van Kansen en Racismebestrijding,
TEGEN:
W. A, ambtenaar EU, Belg,
Beklaagd van, in, het gerechtelijk arrondissement Brussel,
tussen 1 januari 1999 en 16 mei 2003, meermaals, en terwijl de feiten de achtereenvolgende en
voortdurende uiting uitmaakten van hetzelfde misdadig opzet, zonder onderbreking gedurende 3/5
jaar, waarvan het laatste feit plaatsvond op 15 mei 2003,
A. kamers of enige andere ruimte te hebben verkocht, verhuurd of ter beschikking gesteld met het
oog op prostitutie, met de bedoeling een abnormaal profijt te realiseren, ten nadele van alias O. met de
omstandigheid dat de dader daarbij misbruik heeft gemaakt van de bijzonder kwetsbare positie waarin
zij verkeerde ten gevolge van een onwettige of precaire administratieve toestand of ten gevolge van
zwangerschap, ziekte dan wel een lichamelijk of een geestelijk gebrek aan onvolwaardigheid;
B. in overtreding van artikel 77bis § 1 bis van de wet van 15 december 1980, rechtstreeks of via
een tussenpersoon, misbruik gemaakt te hebben van de bijzondere kwetsbare positie van een
vreemdeling tengevolge van zijn onwettige of precaire administratieve toestand door verkoop, verhuur
of ter beschikking stellen van kamers of enige andere ruimte met de bedoeling een abnormaal profijt te
realiseren, ten nadele van verschillende niet nader bepaalde personen alsook zie onder meer PV nr.
(…); met de omstandigheid dat de dader van die activiteit een gewoonte maakt;
(…)
Overwegende dat de feiten van de tenlastelegging A (terbeschikkingstelling verhuur van een kamer
met het oog op prostitutie met de bedoeling een abnormaal profijt te realiseren) alsmede de feiten van
de tenlastelegging B ( ter beschikkingstelling stellen van kamers met de bedoeling abnormaal profijt te
realiseren, en misbruik makende van de bijzonder kwetsbare positie van de vreemdeling) bewezen zijn
na onderzoek van de zaak voor de rechtbank .
Dat de beklaagde de feiten van de tenlastelegging A niet betwist doch de rechtbank verzoekt rekening
te willen houden met het feit dat het meisje O. er reeds werkte en verbleef op het ogenblik dat hij het
pand overnam.
Dat de schuld van de beklaagde aan de feiten van de tenlastelegging B voortvloeit uit het grondig en
doortastend onderzoek gevoerd van de federale politie Brussel Hoofdstad waar gebleken is dat de
beklaagde eigenaar is van verschillende panden in het Brusselse, waaronder (…), alwaar illegalen
en/of personen in een administratief precaire toestand samenhokken, en welke hem daarvoor, mede in
aanmerking genomen de staat ervan, buitensporige. huurgelden betalen, hetzij via storting, hetzij cash.
Dat verschillende van deze huurders/bewoners aan de kost geraken door te bedelen en/of te stelen.
Dat ondermeer de panden gelegen (…) gewoon onbewoonbaar - zo al niet radicaal gevaarlijk en
onveilig - beschouwd kunnen worden. (het pand aan de (…) blijkt overigens reeds sinds een tweetal
jaar onbewoonbaar verklaard geweest te zijn.)
Dat zulks ook wordt bevestigd door de verklaringen van de bewoners van (…) die bevestigen dat de
gebouwen zich in een bouwvallige staat bevinden en niet worden onderhouden, waarbij 's nachts de
ratten en de muizen over de slapende lichamen lopen.
Dat uit de vaststellingen en de verklaringen van de bewoners blijkt dat er 8 à 9 mensen huizen in één
kamer, die 4 op 5 meter groot is, ruimte die zowel dienst doet als keuken, badplaats en slaapplaats.
Dat inderdaad de uitgevoerde huiszoekingen van de drie voormelde panden, gestaafd aan de hand van
een fotodossier, aantonen dat de door de beklaagde ter beschikking gestelde kamers en of
appartementen geenszins beantwoorden aan de wettelijke minimumvereisten van veiligheid,
gezondheid en bewoonbaarheid.

Dat de beklaagde geconfronteerd met de resultaten van deze huiszoekingen aan de onderzoekers
bevestigt dat al deze panden geheel of gedeeltelijk worden verhuurd en dat hij wacht op inkomsten om
werken uit te voeren aan de panden.
Dat hij de mening toegedaan is dat de panden inzake veiligheid, gezondheid en bewoonbaarheid
beantwoorden aan de vereisten maar waar dat niet het geval is, werken gepland staan van zodra hij
over de nodige financiële middelen beschikt.
Dat beklaagde erkent voor deze vaak heel armtierige en minuscule kamers huurprijzen te vragen die
variëren tussen 300 a 500 euro, al naargelang de staat van de sanitaire voorzieningen en dat voor de
carré die door een aldaar werkende prostituee wordt gehuurd op de gelijkvloers (…) een huurprijs
wordt geïnd van 991 euro per maand. die totaal buitensporig is.
Dat ten deze kenschetsend is dat er geen schriftelijke huurovereenkomst werd opgesteld met P..
Dat gelet op de hierboven gegeven feitelijke gegevens het door de wetgever bedoelde 'abnormaal
profijt' moet aanzien worden in de zin van het abnormaal profiteren of voordeel trekken van en uit de
omstandigheid dat de huurder in een bijzonder zwakke positie staat tegenover de verhuurder (in casu
zwakke positie van prostituee, ligging van het pand, en mogelijkheid om te huren elders) teneinde veel
hogere dan normale 'redelijke' huurprijzen te vragen, rekeninghoudende met de staat van de woningen.
Dat de voorlegging van de diverse facturen van herstelling geen afbreuk doet aan de objectieve
vaststellingen in het strafdossier en daarenboven bijkomstig is om te bepalen of er al dan niet van
abnormaal profijt sprake is.
Dat in sommige van de panden in uiterste promiscuïteit blijkt geleefd te worden.
Dat beklaagde weliswaar daaraan toevoegt dat niet iedereen betaalt en hij momenteel met een
huurachterstal van ongeveer 49.580,00 euro zou geconfronteerd zijn, wat hem weerhoudt van de
nodige renovatie en herstellingswerken uit te voeren.
Dat de weerhouden strafrechtelijke bepaling uit hoofde van de tenlastelegging B (huisjesmelkerij)
echter niet alleen handelt over verkoop of verhuur maar ook terbeschikkingstelling, wat met zich
meebrengt dat de slachtoffers zelf niet dienen aan te tonen dat zij huurgeld hebben betaald aan de
huiseigenaar.
Dat uit de diverse verklaringen van de bewoners onmiskenbaar blijkt dat zij, in volstrekt
mensonwaardige omstandigheden leefden in verkrotte kamers ter beschikkinggesteld door de
beklaagde, met verloederde sanitaire en elektriciteitsvoorzieningen.
Dat ondanks het belastend fotomateriaal de beklaagde daar blijkbaar geen gaten inziet en zonder enige
schroom de huurgelden ging opstrijken ten belope van 300 tot 500 euro per maand.
Dat ook de wijze waarop hij die huurgelden eigenhandig kwam innen, waarbij hij geweld en
bedreigingen niet schuwde, aantoont dat hij duidelijk profiteerde van deze kwetsbare mensen, zoals
asielzoekers, mensen zonder papieren en anderen die in moeilijke omstandigheden door het leven
moeten.
Dat algemeen geweten is dat de meeste van die personen niet beter weten en al tevreden zijn dat ze
min of meer een dak boven het hoofd krijgen, zodat zij in hoofde van malafide personen zoals de
beklaagde gemakkelijke slachtoffers zijn.
Dat uit de diverse verklaringen van de bewoners getoetst aan objectieve vaststellingen gebleken is dat
beklaagde berekend abnormaal profijt heeft gehaald door aan de huidige instroom van asielzoekers in
Brussel en omliggende gemeenten, met een relatief sterke concentratie van vreemdelingen en armen
die er voor zorgt dat de goedkope woningmarkt verzadigd wordt, verkrotte woningen ter beschikking
hebben gesteld.
Dat de beklaagde niet ernstig kan beweren de staat van deze goederen niet te kennen nu blijkt uit zijn
eigen verklaringen dat hij persoonlijk de in te huur te geven woning en/of kamers liet bezoeken aan de
toekomstige huurders - die bij hem kwamen 'schooien' om een appartement te bekomen en
daarenboven de expertiseverslagen opgesteld door (…) naar aanleiding van de leningsaanvragen
uitdrukkelijk de staat van de diverse panden bespreekt.
Dat nochtans de beklaagde ter zitting dd. 11 maart 2005 opmerkt dat de beschuldiging die tegen hem
wordt geuit hijzelf interpreteert als een politieke intrige, disproportioneel en zonder grond.
Hij benadrukt te goeder trouw te hebben gehandeld, maar door zijn huurders te zijn bedrogen waar ze
zijn woningen hebben geruïneerd en bovendien hun huur niet hebben betaald.
Dat zoals hierboven gesteld deze verklaring met een grove korrel zout dient te worden genomen en
helemaal niet strookt met de objectieve vaststellingen van het strafdossier (…).

Het expertiseverslag voor de woning gelegen in de (…) vermeldt dat het pand zeer slecht onderhouden
is en dat er veel werken in het vooruitzicht zijn. Verder stelt de opsteller van het verslag dat het een
vervallen en oud pand betreft, maar dat de rendabiliteit van het gebouw uitzonderlijk goed is daar het
gebouw gelegen is in een wijk waar de bewoners slechts over een klein budget beschikken voor de
huur van gebouwen.
Het expertiseverslag voor de woning gelegen in de (…) vermeldt dat het pand slecht onderhouden is
en dat er volgende werken dienen te worden verricht: het plaatsen van nieuwe ramen, het vernieuwen
van de hall en dat de elektriciteit en de vuilniskoker dienen te worden herzien.
Het expertiseverslag voor de woning gelegen in de (…) vermeldt dat het pand zeer slecht onderhouden
is en dat de nieuwe eigenaar op eigen kosten enkele werken zal bekostigen. Verder vermeldt het
verslag een grote verloedering van het afwateringssysteem en de elektriciteit.
Het expertiseverslag van de woning gelegen in de (…) vermeldt dat het pand middelmatig is
onderhouden en dat er enkele verwoeste appartementen en de trappenhall dienen te worden
gerenoveerd.
Dat uit dit dossier ook blijkt dat de aanvankelijke doelstelling van de beklaagde bij aankoop van de
panden was hiervan opbrengsteigendommen te maken.
Dat de eerste panden die de beklaagde verwierf in vrij goede staat waren.
Dat naargelang de tijd verstreek de beklaagde panden aankocht die in slechte staat verkeerden en hij
de huurpanden overnam van de vorige eigenaar, (…) met de bedoeling ze te verhuren aan personen
van vreemde oorsprong en die mogelijk in een precaire administratieve toestand verkeerden.
Dat beklaagde inderdaad ook verklaart dat hij in de meeste gevallen de aanwezigheid van Bulgaren,
ondermeer in de woonst (…) aanvaardde om menselijke redenen, en mits betaling van 100 euro per
maand.
Dat niet miskend kan worden dat de beklaagde goud heeft gezien in het verhuren van woningen aan
vreemde personen die in een precaire toestand verkeerden en dit doordat deze praktijken schering en
inslag zijn in de wijken waar de beklaagde zijn panden kocht. Dat zelfs de expertiseverslagen van (…)
duidelijk vermelden (…) dat deze panden geschikt zijn voor mensen met een beperkt inkomen en op
deze manier een grote en verzekerde rendabiliteit kan worden verwacht.
Dat ter zitting de beklaagde zich ermee vergenoegt te stellen dat er niet voldoende financiële middelen
voorhanden waren om de nodige herstellingen te laten gebeuren en hij de diverse huurders niet buiten
kon zetten om de nodige herstellingen te laten gebeuren, nu zij deze ruimtes broodnodig hadden.
Dat de aan de rechtbank overgemaakte stukken aangaande gedane herstellingen niets wijzigt aan de
objectieve dossiergegevens en de strafrechtelijke aansprakelijkheid van de beklaagde aangaande de ten
laste gelegde feiten.
Dat gelet op de hierboven aangehaalde feitelijke beschouwingen, getoetst aan de objectieve
dossiergegevens vaststaat dat de aan de beklaagde ten laste gelegde feiten A en B bewezen zijn en
vaststaat dat de beklaagde op basis van onmenselijke praktijken munt heeft ges laan uit de nijpende
situatie waarin illegaal in ons land verblijvende vluchtelingen en vreemdelingen zich bevinden.
Dat gelet op de bovenstaande beschouwingen, de in de dagvaarding weerhouden tenlasteleggingen dan
ook bewezen zijn.
Dat de sub A en B bedoelde inbreuken een collectief misdrijf uitmaken bij eenheid van opzet zodat er
slechts een straf, de zwaarste, dient te worden uitgesproken.
Dat de straf zoals hierna bepaald dan ook is aangepast aan de ernst van de gepleegde feiten, de
persoonlijkheid van de beklaagde die volgens de gerechtspsychiater, (…) wordt omschreven als zijnde
een man met een sterk narcistische, op zich zelf betrokken en egocentrische persoonlijkheid zonder
diepgaande sociale betrokkenheid, een pseudo-conformist die rationaliseert en elke schuld
externaliseert en gekenmerkt is door een afwezigheid van enig schuld- of schaamtegevoel naar
aanleiding van de gebeurtenissen, waarvan hij wordt beschuldigd.
Dat beklaagde eerder nooit werd veroordeeld tot een criminele of tot een gevangenisstraf van meer dan
twaalf maanden en dat de omstandigheden van de zaak daarenboven een reclassering van de beklaagde
laten verhopen in de voorwaarden van gewoon uitstel van de tenuitvoerlegging van de straf, zoals
hierna bepaald.
Om deze beweegredenen, de rechtbank, bij toepassing van de wettelijke beschikkingen, namelijk de
artikels (…):

RECHTSPREKEND NA TEGENSPRAAK
Veroordeelt W.A. uit hoofde van de tenlasteleggingen A en B verenigd: Tot een gevangenisstraf van
ACHTTIEN MAAND en een geldboete van VIJFHONDERD EURO
Vonnis waarvan de tenuitvoerlegging gedurende 3 jaar zal worden uitgesteld voor wat betreft 1/3 van
de hoofdgevangenisstraf, volgens de termen van de wet betreffende de opschorting, het uitstel en de
probatie; (…)
Op burgerlijk gebied :
Overwegende dat de vordering van de burgerlijke partij ontvankelijk is en gegrond;
Om deze redenen, de Rechtbank,
Veroordeelt W.A. om te betalen, ten titel van morele schadevergoeding, aan de burgerlijke partij
Centrum voor gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding, de som van één euro.