Tim Keller over het huwelijk - Crossroads Rotterdam

je partner tegen je zegt: ‘Je hebt een trui aan, maar ik weet dat je het nog koud hebt, dus je moet nog
een trui aan.’ Je zou antwoorden: ‘Hoe kun jij dat nou weten? Ik ben toch degene die weet of ik het
koud heb?’ Mensen die psychisch in de knoop zitten of irrationeel jaloers zijn buiten beschouwing
gelaten (die zijn ver in de minderheid): als je partner denkt dat jij je huwelijk niet op nummer één hebt
staan, dan moet je naar hem of haar luisteren, want alleen hij/zij kan het weten. Als je partner denkt
dat jullie een communicatieprobleem hebben, maar jij denkt van niet, dan is er per definitie een
communicatieprobleem. Je moet er beiden van overtuigd zijn dat je huwelijk goed is, anders is het dat
niet!
Je huwelijk op de eerste plek zetten, betekent ten eerste dat je allebei steeds opnieuw controleert of
het bij jullie allebei de prioriteit heeft die het zou moeten hebben. Je huwelijk is zó gebouwd dat het de
prioriteit moet hebben. Als je dat niet geeft, dan negeer je een bijbels principe en bijbelse principes
bijten terug. Als jij ze breekt, dan breken ze jou. Het is nu eenmaal de manier waarop het huwelijk in
elkaar zit. Als jij trouwt en je zet je huwelijk op de tweede plaats, dan zal je huwelijk je vernietigen. Als
twee mensen samen verdergaan, kunnen zij alles negeren, behalve dat wat de bijbel erover zegt. De
bijbel zegt dat je je vader en moeder moet verlaten en een nieuwe eenheid, een nieuwe familie moet
worden.
Eén
De bijbel zegt dat twee mensen samen komen om één te worden, één vlees te zijn. Dit betekent meer
dan één lichaam worden. In Handelingen 2:17 zegt God dat Hij zijn Geest zal uitstorten op alle vlees.
Betekent dat dat mijn lichaam de Geest krijgt, maar niet mijn ziel? Nee. Het woord vlees betekent in
zowel het Grieks als het Hebreeuws, niet alleen het lichaam, maar de hele persoon. Het vers in
Handelingen betekent dus dat God zijn Geest zal uitstorten op alle mensen. En wanneer Paulus zegt:
‘die twee zullen tot één vlees zijn’, dan staat er: die twee zullen één persoon worden. Het had niet
sterker kunnen worden uitgedrukt! Het betekent dat er nooit een huwelijk, nooit een eenheid, nooit een
familie is geweest als die van jou. Jullie huwelijk is uniek. Jullie worden een nieuwe eenheid. Je bent
niet als je eigen vader en moeder of als je schoonvader en -moeder. Daarom kun je in je huwelijk niet
zeggen: ‘In mijn familie doet de man altijd dit. En zó geven wij cadeautjes. En als er in mijn familie een
kind geboren werd, dan deed de vrouw zo.’ Als de bijbel het zegt, dan moet je het doen, want God
heeft het huwelijk uitgevonden en Hij weet hoe het in elkaar zit. Maar, behalve over de dingen
waarover de bijbel heel duidelijk is, is over alles discussie mogelijk! Je bent een nieuwe eenheid. Je
moet op basis van jullie behoeften en jullie mogelijkheden en vaardigheden jullie leven definiëren en
een nieuwe cultuur ontwikkelen, nieuwe ceremonies, nieuwe rituelen. En als je dat niet doet, dan heb
je je vader en moeder niet verlaten.
Het huwelijk moet prioriteit hebben en jouw huwelijk moet boven je ouders staan en boven wat zij
denken, en boven je carrière, en boven je kinderen. Kinderen heb je alleen maar tijdelijk. Voed ze op,
zegt de bijbel. Weet je wat dat betekent? Het betekent: zorg dat je ze kwijt raakt. Letterlijk betekent
het: zorg dat ze op een plek komen waar ze jou niet nodig hebben. Dat is je doel als ouder. En als je
ontdekt dat je kinderen belangrijker voor je zijn dan je partner, ontstaan er allerlei problemen. Je
kinderen mogen niet een grotere bron van energie voor je zijn dan je partner. En niet de grootste bron
van zelfvertrouwen voor jou. Als dat zo is, en als je kinderen je leven zinvol maken en je het gevoel
geven dat er tenminste iemand is die van je houdt, dan heb je echt een probleem. En je kinderen
zullen veel problemen hebben in de toekomst. Het is een van de kernproblemen bij
kindermishandeling. Kindermishandeling en -misbruik komt veel voor in gezinnen waar de kinderen
surrogaatechtgenoten zijn geworden.
Vriendschap is het doel
Het doel van het huwelijk is vriendschap. Je partner moet je beste vriend zijn, anders heb je geen
huwelijk. Dit is niet erg traditioneel, maar wel bijbels. Stel dat Tom goed bevriend is met Corine. Zij zet
hem niet in vuur en vlam, maar Tom kan wel zijn hart bij haar uitstorten, zijn leven met haar delen en
hij begrijpt haar en zij begrijpt hem. Maar Corine is niet Tom’s type, hij voelt zich niet tot haar
aangetrokken. Dan ontmoet hij Laura. Hij weet heel goed dat hij nooit zo goed bevriend met haar zal
worden als met Corine, maar toch gaat hij een relatie met haar aan. Dit komt vaak voor en meestal
vinden we het normaal en dat zegt iets over ons begrip van het huwelijk. Want eigenlijk heeft Tom
verkering met een seksobject: Laura is niet zijn beste vriend, dat is Corine. Maar tot Corine voelt hij
zich seksueel niet aangetrokken. Vooral in het oude testament is één van de woorden voor
echtgenote: verbondspartner, soulmate. Toen Adam voor het eerst zijn vrouw Eva zag, zei hij niet:
‘Wat een lekker ding.’ Hij zei: ‘Dit is dan eindelijk vlees van mijn vlees en been van mijn gebeente!’ In
feite zei hij: ’Van jou houden? Ik BEN jou’ of: ‘Jij bent mij’, of zoiets. Hij is ondersteboven en wat hij
bedoelt, is: ‘In jouw aanwezigheid weet ik eindelijk wie ik ben, ik ben eindelijk heel.’
17