Wietcriminaliteit Tilburg uit - Binnenlands Bestuur

Hoofdstuk 2 Illegale wietteelt
Een hennepkwekerij
Een professionele kwekerij heeft in ieder geval de volgende voorzieningen nodig: een aantal bakken
waarin de hennepplanten staan, een aantal “assimilatielampen” (per 10 planten ongeveer één lamp)
van gemiddeld 500 watt bevestigd in verlichtingsarmaturen, die weer zijn aangesloten op zogenaamde
voorschakelapparaten (transformatoren), een reservoir gevuld met water voorzien van een
dompelpomp ten behoeve van het voedings- en bevochtigingsysteem, een of meerdere ventilatoren
om de lucht tussen de planten te bewegen, elektrische kachels en een afzuiginstallatie met
koolstoffilters. Dat laatste is van belang voor het (reukloos) afvoeren van de vochtige lucht. Op het
waterreservoir is dan een verdeelsysteem aangesloten van diverse slangen die door de kwekerij
worden geleid met voor elke plant een aansluiting (de zgn. druppelaar). De voorschakelapparaten zijn
op hun beurt (via wandcontactdozen) aangesloten op een verdeelbord dat tenslotte is aangesloten op
de, in de woning aanwezige, elektrische installatie. Dit aansluiten gebeurt meestal (illegaal) vóór de
verbruiksmeter.
De groeicyclus van hennepplanten is 10 tot 12 weken wanneer de planten dagelijks een groot aantal
uren (10 tot 15 uur) via de lampen worden belicht. Het kweken van hennepplanten gaat gepaard met
een wat weeïge geur die overgaat in een zeer penetrante geur tegen de tijd dat de hennepplant
volwassen is. Om deze stankoverlast voor omwonenden te verbergen, worden (doorgaans goed
functionerende) ventilatiesystemen gebruikt.
Als de plant volwassen is (de plant is dan 1 à 1,5 meter hoog en ongeveer 50 centimeter breed), wordt
er geoogst. Van een plant worden alleen de toppen geoogst. Aangenomen wordt dat gemiddeld per
plant een opbrengst mogelijk is van 22 gram hennep.
De inkoopprijs (voor de coffeeshops) is als gevolg van de strengere aanpak en vergroting van de
gevolgen in korte tijd gestegen van € 2,50 naar € 3,50 per gram; de verkoopprijs aan de consument
ligt rond € 6,50 per gram. Een kwekerij van 150 planten (die gemakkelijk in een kamer of op de zolder
van een woning kan worden gehouden) levert zodoende per oogst een bedrag op van ongeveer
€ 11.550. Daarop komt in mindering het bedrag van de investering, zijnde de aanschafkosten van de
stekjes en (voor de eerste oogst) de aanschafkosten van de inventaris. Als de elektriciteit vóór de
meter wordt afgetapt (wat vrijwel altijd het geval is), zullen er verder weinig overige kosten zijn. Enkele
oogsten per jaar leveren zodoende een aardige winst op. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat
hennepkwekerijen veelal door criminele organisaties beheerd worden die huurders benaderen om een
kamer of de zolder af te staan om een dergelijke kwekerij op te zetten. De huurder, die met de
installatie dan wel exploitatie verder niets van doen heeft, krijgt daarvoor een vast bedrag per oogst
(veelal ongeveer € 10 a € 15 per plant per oogst).
Probleem van criminele wietteelt
De teelt van hennep is qua problematiek van een geheel andere orde dan het wietgebruik. Zowel de
soort overlast als de maatschappelijke effecten zijn anders. Was de wietteelt aanvankelijk nog een uit
de hand gelopen hobby van een “losgeslagen jaren 70-hippie”, tegenwoordig heeft de georganiseerde
criminaliteit de thuisteelt steeds meer in de greep. De gevolgen voor de openbare orde en de
maatschappelijke kosten zijn enorm.
Ieder Tilburgs huishouden betaalt ieder jaar indirect alleen al € 80 2 voor de gestolen stroom. Om nog
maar niet te spreken over allerlei andere kosten die natuurlijk indirect óók door alle Tilburgers worden
betaald, zoals de inzet van politie en justitie. Een tiental branden als gevolg van illegale plantages
(kortsluiting), vuurwapenbezit en schietpartijen, normvervaging, stankoverlast, verloedering, lozingen
van pesticiden op het riool, schade aan woningen en toegenomen gevoel van onveiligheid.
2 1500 kwekerijen * 15 lampen * 12 uur * 365 dagen * 0,5 KWatt * € 0,1667 / 100.000 huishoudens
Wietcriminaliteit Tilburg uit. Nota van de VVD gemeenteraadsfractie Tilburg. 12 maart 2007 pagina 4