pagina 14 dinsdag <strong>21</strong> <strong>februari</strong> <strong>2012</strong> dé gratis krant voor de echte <strong>Amsterdammer</strong> - <strong>De</strong> <strong>Oud</strong>-<strong>Amsterdammer</strong> Ik sta op voor de beste vriendin van Esmé Zoë van Zelst (12) verkoopt koekjes En wat doe jij? Kijk wat jij kunt doen op staoptegenkanker.nl/inactie
<strong>De</strong> <strong>Oud</strong>-<strong>Amsterdammer</strong> - dé gratis krant voor de echte <strong>Amsterdammer</strong> dinsdag <strong>21</strong> <strong>februari</strong> <strong>2012</strong> pagina 15 Sport: Herinneringen aan Ajax Glippen om Johan Cruijff (bijna 65!) te kunnen zien door Henk Zonderland Johan Cruijff is als Amsterdams straatboefje geboren op 25 april 1947. Dat betekent dat Cruijff dit jaar 65 jaar wordt en voor het eerst AOW ontvangt. Toen Cruijff vijftig jaar werd, pakten vrijwel alle media groots uit. Er kwamen specials en speciale tv-programma’s. Natuurlijk om Cruijff te eren, maar vooral ook om de eigen zak te spekken. Want specials van Cruijff verkopen. Ik ben benieuwd of dat in april ook gaat gebeuren. Diemenzijde was één van de korte zijden van stadion <strong>De</strong> Meer. Journalist Oscar Borghardt schrijft over zijn warme herinneringen. Ajax-Manchester United Ajax en Manchester United hebben veel met elkaar gemeen: een imposante historie, een riant gevulde prijzenkast en iconen die in het binnen- en buitenland tot de verbeelding spreken. Bovendien zijn beide clubs zowel geliefd als gehaat. In het seizoen 1973-1974 ontmoetten de clubs elkaar in het stadion Old Trafford in Manchester. <strong>De</strong> Mancunians boden <strong>De</strong>nis Law een ere-wedstrijd aan en hadden Ajax uitgenodigd om als tegenstander te fungeren. Het was opmerkelijk dat Law die eer gegund werd, want de immens populaire aanvaller was enkele maanden eerder overgestapt van Manchester United naar Manchester City. Zijn beste dagen lagen immers achter hem. <strong>De</strong> in 2006 overleden Gerrie Kleton attendeerde mij ooit Mij valt op dat tot nu toe nog geen medium aandacht aan dit feit heeft besteed, maar misschien komt dat allemaal nog en worden in vergaderzaaltjes de mooiste dingen voorbereid. En alle media waar dit een wake up call voor is willen we alleen maar zeggen: het is nog niet te laat. Ach ja, Johan Cruijff. Volgens sommigen de grootste voetballer aller tijden, maar dat is arbitrair. Maradona (51) en Pelé (die al 71 is, is het iemand wel eens opgevallen dat deze twee spelers op drie dagen na 20 jaar schelen?) waren minstens zo goed en hebben op Cruijff voor dat zij hun land wereldkampioen hebben gemaakt. Maar dat is geschiedenis. Mijn herinneringen aan Cruijff gaan terug naar een wedstrijd van Ajax ergens in 1970. Ik ben toen samen met een vriendje voor het eerst geglipt in <strong>De</strong> Meer, nadat ik twee jaar daarvoor al eens met mijn vader op een normale manier naar een wedstrijd was geweest (daar schreef ik in de vorige editie over). Glippen Glippen. Mooi woord. En mooi verschijnsel ook. Glippen is ergens stiekem naar binnen gaan. Rond <strong>De</strong> Meer scharrelden tijdens elke wedstrijd van Ajax hele hordes eens op die wedstrijd. Hij was toen trainer van SV Diemen. Kleton behoorde tot de selectie van het Gouden Ajax van het begin van jaren ‘70 en was de protegé van Piet Keizer. Hij brak echter nooit door bij Ajax. Kleton speelde die avond mee in Manchester en kon het zich nog levendig herinneren. Johan Cruijff was er niet meer bij, want die was kort daarvoor naar Barcelona vetrokken en als <strong>De</strong> Verlosser binnengehaald. <strong>De</strong>nis Law zou dat seizoen nog een inktzwarte stempel op de geschiedenis van Manchester United drukken. <strong>De</strong> club die in 1968 de Europa Cup I had gewonnen had het zeer moeilijk. Bobby Charlton was vertrokken en George Best was tijdelijk met voetballen gestopt om zich te concentreren op jongens rond die probeerden te glippen. <strong>De</strong> beste mogelijkheden waren aan de korte kanten van het stadion; bij een tuincentrum aan de kant van de stad en bij Lijn 9 aan Diemenzijde. Rond het stadion waren slootjes met een paar bruggetjes en echte waaghalzen durfden daar over te klimmen, maar natuurlijk alleen als er geen suppoosten keken. Ik was daar niet lenig genoeg voor, waardoor het mijn lot was om zowat de hele wedstrijd rond het stadion te scharrelen. Tot ongeveer een kwartier voor de wedstrijd. <strong>De</strong> aandacht van de suppoosten verslapte gaandeweg de wedstrijd (bewust, vraag ik me nu af?) en daardoor kwam je opeens moeiteloos binnen. Of binnen. Je was weliswaar de sloot over, maar stond nog steeds buiten het stadion. <strong>De</strong> volgende etappe was het stadion binnenkomen. Daarvoor moest je een van de zestien vakken in en boven aan elke trap zag je de suppoosten achter de toeschouwers staan; daar was dus geen doorkomen aan. Gek genoeg lukte dat de allereerste keer wel: toen konden mijn gabber en ik zo doorlopen op vak F, dat toen nog geen F-side was. Vervolgens wurmden we ons door de toeschouwers heen naar beneden, richting hek. Toen we daar waren, zag ik voor het eerst Johan Cruijff vlak voor mijn een leven als playboy en drankorgel. Manchester United was in acuut degradatiegevaar en in een onderlinge confrontatie met Manchester City viel het doek. <strong>De</strong> beslissende treffer werd gemaakt door <strong>De</strong>nis Law. Op het moment dat hij de bal per ongeluk met de hak in het doel van zijn grote liefde uit Manchester schoof was de walging op zijn gezicht te zien. Het was zeker niet de bedoeling van de Schotse aanvaller om zijn voormalige club te laten degraderen. <strong>De</strong> familie Bergkamp was groot fan van de charismatische Law. Zij wilde een van hun zonen naar de Schot vernoemen. Het verhaal gaat dat de ambtenaar in het stadhuis niet akkoord ging met de naam <strong>De</strong>nis met één n. Pa en ma Bergkamp maakten er toen maar <strong>De</strong>nnis van. neus. Als ik het goed heb, speelde Ajax toen in een blauw tenue en de tegenstander weet ik niet meer, maar dat magische moment zal ik nooit vergeten. In de jaren erna herinner ik me Cruijff vooral van mijn vader. Mijn vader was overtuigd aanhanger van de PvdA en had daarom helemaal niets op met Cruijff bij wie het altijd om geld leek te gaan. Mijn vader kon heel slecht tegen het ophemelen van iemand die alleen maar op geld uit was. Als tiener begreep ik dat niet helemaal. Cruijff, dat was mijn held, de Johan Cruijff en een schare Japanse fans. Verdwenen sportclubs allergrootste voetballer van Nederland, minstens zo goed als Pelé en Eusebio. Nu kijk ik daar met terugwerkende kracht anders tegenaan. Mijn held uit die tijd was mijn vader, met Cruijff als goede tweede, dat wel. Als de redactie het toestaat, wil ik de volgende keer iets schrijven over het ophalen van de kussentjes na een voetbalwedstrijd. Als u daar ook nog herinneringen aan bewaart, dan kunt u die natuurlijk mailen of opsturen. Graag zelfs. Madjoe. DJK. <strong>De</strong> Zwarte Schapen. Animo. OVVO. Rood Wit A. Het zijn verdwenen voetbalclubs en de lijst is verre van compleet, want door de jaren heen zijn veel clubs verdwenen. Niet alleen voetbalclubs zijn verdwenen, maar in elke sport heeft een enorme kaalslag plaatsgevonden. <strong>De</strong> <strong>Oud</strong>-<strong>Amsterdammer</strong> wil deze verenigingen weer even tot leven wekken, in de speciale rubriek ‘Verdwenen sportclubs’ waarmee we in de volgende editie willen starten. Daar hebben we uw hulp bij nodig. Heeft u uniek materiaal (teksten, programmaboekjes, foto’s en noem maar op) van de club waar u dierbare herinneringen aan bewaart of die misschien zelfs uw hele ‘hebben en houwen’ was? Schrijf of mail het ons en wij maken er een fraai eerbetoon van. <strong>De</strong> kantine van Madjoe op sportpark Voorland. Foto: geheugenvanoost.nl
Change language