een huis van spelers NTGent in Nederland najaar 2010
een huis van spelers NTGent in Nederland najaar 2010
een huis van spelers NTGent in Nederland najaar 2010
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
“Te midden <strong>van</strong> de grote en kle<strong>in</strong>e pog<strong>in</strong>gen tot actionistisch en maatschappelijk rele<strong>van</strong>t toneel neemt Jel<strong>in</strong>ek<br />
<strong>in</strong> de versie <strong>van</strong> Johan Simons en zijn <strong>spelers</strong> <strong>een</strong> heel eigen plek <strong>in</strong>. Een beetje zoals Peter Handke en<br />
Claus Peymann <strong>in</strong> 1966 met hun Publikumsbeschimpfung <strong>een</strong> authentiek geluid lieten horen <strong>in</strong> de vraag<br />
naar de noodzaak, de urgentie <strong>van</strong> het toneel.” — De Groene Amsterdammer<br />
De Oostenrijkse schrijfster en Nobelprijsw<strong>in</strong>naar<br />
Elfriede Jel<strong>in</strong>ek zou wel <strong>een</strong>s gelijk<br />
kunnen krijgen: de kredietcrisis is de schuld<br />
<strong>van</strong> ieder<strong>een</strong>. Bovendien is ieder<strong>een</strong> slachtoffer<br />
geworden <strong>van</strong> het niets-ontziende<br />
kapitalisme. Niet all<strong>een</strong> de bankdirecteur,<br />
maar ook de havenarbeider is verbl<strong>in</strong>d<br />
Over de liefde die verdwijnt en de her<strong>in</strong>ner<strong>in</strong>g die<br />
ervoor <strong>in</strong> de plaats komt, daarover gaat Krapps laatste<br />
band. Het is <strong>een</strong> <strong>van</strong> Beckett’s meest geconcentreerde<br />
en toegankelijke stukken. Net als <strong>in</strong> andere stukken<br />
<strong>van</strong> Beckett eist het verleden <strong>een</strong> grote plaats op.<br />
Gebeurtenissen lijken niet meer plaats te v<strong>in</strong>den,<br />
ze worden louter opgeroepen. Ook Krapp voert <strong>een</strong><br />
gevecht met de stemmen <strong>in</strong> zijn hoofd. Een gevecht<br />
dat hij w<strong>in</strong>t noch verliest. Hij roept het verleden op,<br />
probeert het te relativeren, wordt er telkens opnieuw<br />
door be<strong>van</strong>gen en maakt het zo tot <strong>een</strong> levend onderdeel<br />
<strong>van</strong> het heden.<br />
spel<br />
Steven Van Watermeulen<br />
tekst<br />
Samuel Beckett<br />
vertal<strong>in</strong>g<br />
Peter Verhelst<br />
regie<br />
Johan Simons<br />
productie<br />
<strong>NTGent</strong><br />
<strong>in</strong> coproductie met<br />
Hebbel am Ufer Berl<strong>in</strong><br />
Krapps Laatste Band<br />
speelt op<br />
vrijdag 1 oktober <strong>2010</strong><br />
<strong>in</strong> E<strong>in</strong>dhoven<br />
geraakt door de grote beloften en<br />
onhaalbare w<strong>in</strong>sten die hem jarenlang<br />
werden voorge-houden. Met Underground<br />
laat Simons het bloedige gezicht zien<br />
achter het masker <strong>van</strong> het economische<br />
systeem waar we maar g<strong>een</strong> genoeg<br />
<strong>van</strong> kunnen krijgen.<br />
tekst Elfriede Jel<strong>in</strong>ek<br />
vertal<strong>in</strong>g Inge Arteel<br />
regie Johan Simons<br />
productie <strong>NTGent</strong><br />
<strong>in</strong> coproductie met<br />
Theater Antigone<br />
Underground <strong>van</strong> Johan Simons<br />
geselecteerd voor het <strong>Nederland</strong>s Theater Festival <strong>2010</strong><br />
“Krapps laatste band<br />
is <strong>een</strong> kle<strong>in</strong>e, zwarte voorstell<strong>in</strong>g met lichte momenten.” — Brabants Dagblad<br />
“Kwetsbare,<br />
totaal ontredderde<br />
man<br />
laat je niet<br />
meer los.<br />
IJzersterke<br />
vertolk<strong>in</strong>g door<br />
Steven Van<br />
Watermeulen”<br />
— De Volkskrant<br />
Steven Van Watermeulen (°1968)<br />
studeerde aan het Conservatorium<br />
<strong>van</strong> Antwerpen, werkte met regisseurs<br />
als Guy Cassiers, Christoph Marthaler,<br />
Johan Simons, Ivo Van Hove, Peter<br />
Van Kraaij en Dora <strong>van</strong> der Groen,<br />
en speelde onder meer bij De Tijd,<br />
Het Zuidelijk Toneel en het RO Theater<br />
(waar hij voor zijn rol <strong>in</strong> De Wespenfabriek<br />
de Louis d’Or kreeg). Sedert<br />
september 2005 behoort Steven Van<br />
Watermeulen tot het ensemble <strong>van</strong><br />
<strong>NTGent</strong>. Hij speelde er <strong>in</strong> Platform,<br />
Het leven <strong>een</strong> droom, Maeterl<strong>in</strong>ck,<br />
De kon<strong>in</strong>g sterft, Vergeten Straat,<br />
Krapp’s laatste band, Inst<strong>in</strong>ct, Gif,<br />
La Grande Bouffe en Aida*.<br />
Steven is niet all<strong>een</strong> acteur, maar<br />
ook regisseur <strong>van</strong> toneel en muziektheatervoorstell<strong>in</strong>gen,<br />
co-curator<br />
<strong>van</strong> tentoonstell<strong>in</strong>gen en auteur<br />
<strong>van</strong> romans (waar<strong>van</strong> twee samen<br />
met Oscar <strong>van</strong> den Boogaard).<br />
Steven Van Watermeulen © Dimitri Van Zeebroeck<br />
9
Change language