SOCQUET&ZOON - Cursiefje

More documents

Recommendations

Info

Loepzuiver ... “Ik ben besmet met de watermicrobe en ik wil er nooit vanaf’’ Zin om tijdens mooie zomerdagen met de fiets of te voet de rand en Brussel te verkennen? ’t <strong>Cursiefje</strong> ging op de Vaartdijk in Kapelle-op-den- Bos aan boord van de Ibis en ontmoette er de vriendelijke Nederlandse schipper Marten De Vries (44) en zijn gezin. Al zes jaar lang maken ze voor Rivertours elke vaart tot een aangename belevenis. Wij scheepten mee in en spraken met Marten over zijn liefde voor het water. CUR: Hoelang ben je al actief als schipper? Ik ben opgegroeid in het schippersmilieu. Heel mijn familie leeft van het vrachtvervoer. Mijn ouders, opa en oma, broers… Iedereen kreeg de voorliefde voor het water met de paplepel mee. Het was dus een logische stap om ook voor dit leven te kiezen. Ik ken niks anders en aard ook nergens anders. Op het land komen de muren op me af na enkele dagen. Het gevoel van vrijheid dat je op een schip ervaart is niet te evenaren. CUR: Je woont ook op een boot? Ja, ik woon op de Vivaldi, de boot waar we normaal de kanaaltochten mee ondernemen. Door een technische panne is hij echter buiten gebruik, maar normaal komt alles snel in orde. We wonen op en varen met de boot. Dat is iets anders dan een woonboot, die enkel aan de oever vastligt. Wij nemen ons huisje gewoon overal mee. CUR: Wat moet ik me bij zo’n huis voorstellen? We hebben eigenlijk alles wat we nodig hebben, maar dan in een compactere vorm. Je kan het vergelijken met een caravan. Ik leef erin met mijn vrouw en zes kinderen. Lijkt krap, maar het is best gezellig. Met wat creativiteit kan je de beschikbare ruimte optimaal indelen. CUR: Geeft dat geen spanningen? Nee. Tijdens het schooljaar zitten de kinderen op een internaat voor schipperskinderen. Het verschil met een gewoon internaat is dat hier enkel kinderen van schippers naartoe komen. In het weekend kunnen ze er ook blijven, als de ouders ver weg zijn. Dat gebeurt de laatste jaren wel minder. Tegenwoordig vind je op de vrachtschepen ook een auto aan boord. Dat maakt het veel eenvoudiger om de kinderen af te halen. Vroeger zag ik soms tot drie maanden mijn ouders niet. In de tussentijd verbleef ik op internaat of bij oma en opa. CUR: Je maakte zes jaar geleden de overstap van vracht- naar passagiersvervoer. Waarom? Ik had mijn boot verkocht en zocht naar een nieuwe uitdaging. In België zag ik een vacature voor schipper bij Rivertours. Het voordeel was dat ik samen met mijn gezin de uitdaging kon aangaan. Dat zie je nu ook aan boord. Ikzelf hanteer het stuur, terwijl mijn vrouw zich bezighoudt met de gasten. Een vrachtschip is zeer eenzaam. Je zit alleen in je stuurhut en hebt weinig sociaal contact. Hier komen de kinderen vragen of ze even aan het stuur mogen draaien of komen mensen spontaan een babbeltje slaan. CUR: Heb je soms geen heimwee naar vroeger? Toch wel. Ik mis het vooral om het ruime sop • 6 • te kiezen richting buitenland. Dankzij het vrachtvervoer heb ik een mooi stukje van de wereld gezien. CUR: Plekjes ontdekt die in jouw herinnering gebrand staan? Zeker. Zo voer ik soms richting het Zuiden van Frankrijk doorheen kleine sluisjes die je nog zelf open en dicht moest draaien. Heel mooi en gezellig. Bij het aanmeren kwam ik ook altijd in contact met de andere schippers. We sloegen een babbeltje en barbecueden samen. Tegenwoordig komt dat niet zo vaak meer voor. Haast en geld zijn twee begrippen die de bovenhand genomen hebben. Spijtig. CUR: Zijn jouw kinderen net zo bezeten door de scheepvaart als jij? Absoluut. Het is een microbe die je niet meer loslaat. Er is niemand die eraan denkt om een leven op het land uit te bouwen. Iedereen wil blijven varen. Mijn zonen zitten trouwens al op de schippersschool. Ze leren de knepen van het vak op het schoolschip in Hoei. In een viertal jaren evolueren ze van matroos naar volmatroos, stuurman en schipper. Eén van mijn zonen is momenteel aan het stage lopen op een groot schip. Ook mijn huidige vrouw is verknocht. Zij komt niet uit het schippersmilieu, maar wou de overstap toch proberen maken. Eén maand op proef, zo zei ze. Wel, ze is nooit meer weggegaan. CUR: Wat moet een goeie schipper allemaal kunnen? Goh, je moet vooral oplettend zijn en correct weten te reageren op wind, stroming… Daarnaast is het belangrijk om op alle markten thuis te zijn. Ik sta aan boord zowel in voor reparaties aan de elektriciteit, het laswerk, de loodgieterij als mede de ontvangst van de gasten. Vooral bij passagiersvervoer is ook klantvriendelijkheid een belangrijke peiler, maar dat spreekt voor zich. CUR: Zijn jullie het volledige jaar actief? Eigenlijk loopt het passagiersseizoen van april tot eind oktober. We zijn dan zeven dagen op zeven aan het werk. Maar daarbuiten verhuren we de boot ook voor feestjes enzo. Dat maakt dat we tegenwoordig 365 dagen actief zijn. Maar je hoort ons niet klagen. We doen dat graag. CUR: Is de job afwisselend? Zeker en vast. Ik ben schipper voor de Brabantse kanaalbus, wat betekent dat ik vaarten doe waarbij wandelaars en fietsers naar believen kunnen open afstappen. Maar ook gewone rondvaarten op de Schelde enzo horen erbij.
Taverne • IJssalon • Feestzaal Unieke ligging • Speeltuin Kindvriendelijk • Diertjes Dooren 61 • 1785 Merchtem Tel. 052 / 375 378 GSM 0475 / 63 12 40 info@hetbos.com het.bos@pandora.be www.hetbos.com alle dagen open vanaf 12.00 uur maandag gesloten • 7 •
Page 1 and 2: SINDS 1956 SOCQUET& ZOON FILS DEMEN
Page 3 and 4: • 3 •
Page 5: • 5 •
Page 9 and 10: • 9 •
Page 11 and 12: De Mol ... REGIO - De Nationale Pla
Page 13 and 14: • 13 •
Page 15 and 16: • 15 •
Page 17 and 18: Meer dan tienduizend wielerfans ron
Page 19 and 20: • 19 •
Page 21 and 22: • 21 •
Page 23 and 24: Opleiding: Spaans met e-leren Sofie
Page 25 and 26: Voor het eerst smaakwandeling van D
Page 27 and 28: • 27 •
Page 29 and 30: Wemmel schaft avondmarkt af In 2006
Page 31 and 32: • 31 •

SOCQUET&ZOON - Cursiefje

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?