Download E-Quality Matters - Duizend en één Kracht

More documents

Recommendations

Info

eportage 4 SYMPOSIUM GEZINSRAPPORT 2011 MEER TIJD VOOR KINDEREN, MAAR OOK ZORGEN Judith Boer, PR & Communicatiemedewerker, E-Quality De Nederlandse ouder is tevreden over de opvoeding van hun kind. Werkende ouders besteden meer tijd aan hun kind dan vroeger. En ze vinden de combinatie van werk en zorg druk, maar toch ook verrijkend. Het nieuwe Gezinsrapport 2011 van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) toont bemoedigende cijfers. Maar of er daarmee geen vuiltje aan de lucht is? “Het aantal en aandeel kinderen dat in armoede verkeert en in armoede opgroeit zal toenemen,” waarschuwt hoofdredacteur Freek Bucx bij de presentatie van het rapport op het symposium ’Het Gezinsleven in Nederland’. Dat aantal Nederlandse kinderen dat opgroeit in armoede stijgt al sinds 2008. De kredietcrisis is een grote oorzaak, stelt Bucx. Bij ruim zes procent van de kin deren (218.000) is er thuis te weinig geld voor basisbehoeften, zoals voeding en kleding. Tel daarbij het gebrek aan geld voor sociale activiteiten als sport, schoolkamp of het lidmaatschap van een vereniging op, en het percentage stijgt naar negen procent (311.000 kinderen). Bucx: “En we hebben signalen dat gezinnen het nog lastiger gaan krijgen.” Zo bestaat volgens het SCP de kans dat door de aangekondigde bezuinigingen van het KabinetRutte een groter aandeel van de gezinnen met een laag inkomen in financiële nood terechtkomt. Met name de bezuinigingen op de alleenstaandeouderkorting en het kindgebonden budget zal deze groep raken, voorziet het SCP in het Gezinsrapport 2011. Het nieuwe rapport, waarin het gezinsleven in Nederland wordt geportretteerd, vormde de basis voor het door EQuality en SCP georganiseerde symposium. Aan de hand van de thema’s gezin en inkomen, gezin en werk, en gezin en opvoeding gingen onderzoekers van het SCP in de Apollozaal van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in debat met landelijke en lokale beleidsmakers over de vraag wat de bevindingen kunnen betekenen voor het beleid. Leon Wever, directeur Jeugd van het Van links naar rechts: Wethouder Frans Veltman van gemeente GaasterlânSleat, Wethouder Theo Maas van gemeente Someren en Freek Bucx van het SCP. ministerie van VWS nam het eerste exemplaar namens staatssecretaris Veldhuijzen van ZantenHyllner in ontvangst. Kracht Theo Maas, wethouder maatschappelijke zorg, jeugdbeleid en werk en inkomen in het Brabantse Someren herkent het armoedebeeld dat het SCP schetst. “Someren is een plattelandsgemeente met 18.000 inwoners, dus telt volgens het percentage van het SCP zo’n 250 tot 350 kinderen die in armoede opgroeien.” Het lastige is dat die kinderen en hun ouders niet bij Maas ‘het gemeentehuis binnenwandelen’. De praktijk leert dat armoede niet iets is waar ouders mee te koop lopen “Hoe uitnodigend wij onze armoede regelingen ook maken. En al zou je ze allemaal persoonlijk benaderen. Mensen moeten zelf willen, anders krijg je ze niet uit de armoede.” “Hoe krijg je deze mensen als gemeente dan toch scherper in zicht?” wil dagvoorzitter Joan Ferrier, directeur van EQuality, weten. Maas denkt dat betere signalering vanuit buurten, verenigingen, scholen en kinderdagverblijven kan helpen. “We moeten kijken hoe we de kracht van de buurt en de omgeving kunnen benutten voor de ondersteuning van opgroeiende kinderen. Dat zou ik ook graag vanuit het Centrum voor Jeugd en Gezin meer willen stimuleren.” Risico Een laag gezinsinkomen raakt kinderen op meerdere fronten, blijkt uit het rapport. Niet alleen gaat financiële stress vaak hand in hand met opvoedstress. De cijfers laten zien dat kinderen in gezinnen met een laag inkomen een minder goede gezondheid hebben. Vergeleken met kinderen uit gezinnen met hogere inkomens hebben ze bovendien anderhalf tot drie keer zo vaak problemen op het gebied van gedrag, hyperactiviteit en emoties en in de omgang met leeftijdsgenoten.
Wethouder Theo Maas van gemeente Someren reageert op het thema armoede in gezinnen Het SCP beschouwt niet alleen ouders met een laag inkomen, maar ook ouders met een laag opleidingsniveau en eenoudergezinnen als kwetsbare groepen. Vergeleken met andere ouders geven zij vaker aan onzeker te zijn over de opvoeding. Alleenstaande ouders, bijvoorbeeld kunnen zorgen over de opvoeding niet delen met een partner. Maar ook de zorgtaken moeten ze grotendeels alleen vervullen, zodat de combinatie van werk en zorg een grotere belasting vormt. Toch plaatst Marianne Beijleveld, beleidsmedewerker van de gemeente Den Haag, een kanttekening Ouders zitten vooral te wachten op flexibele arbeidsregelingen bij het woord ‘risicogezinnen’. “Dat iemand een laag in komen heeft of een alleenstaande moeder is wil niet zeggen dat iemand slecht opvoedt. In Den Haag hebben we ook gezinnen die in mooie wijken in een huis met een hoge hypotheek wonen en waarvan de ouders allebei veertig uur werken. Maar als dan ineens de baanzekerheid op het spel komt te staan neemt daar de stress in de opvoeding ook toe.” Zwemstress Uit het Gezinsrapport blijkt inderdaad dat niet alleen alleenstaande moeders worstelen met de opvoeding. Werkende ouders met een partner vinden de combinatie van zorg en arbeid dan wel een verrijking, een op de drie ouders ervaart die ook als zwaar. Ouders besteden bijvoorbeeld veel tijd aan het vervoeren van hun kinderen naar en van school, opvang en allerlei andere activiteiten. De openingstijden van deze voorzieningen zijn lang niet altijd goed afgestemd op het ritme van ouders die buitenshuis werken. “Zwemles is de grootste nachtmerrie,” beaamt een moeder in de zaal. “Maar ook die eindeloze hoeveelheid briefjes van school met allerlei verzoeken. In Nederland wordt nog steeds niet rekening gehouden met het model van twee werkende ouders,” verzucht ze. “Hier ligt inderdaad een stevige uitdaging,” vindt Joan Ferrier. Ouders zijn daarentegen zelf ook niet altijd even duidelijk in hun wensen, vindt Frans Veltman. Hij is wethouder welzijn, economische zaken en werkgelegenheid in de Friese plattelandsgemeente Gaasterlân Sleat, die veertien dorpskernen telt. Om het probleem van halen en brengen te verminderen voor ouders is hij met acht basisscholen in gesprek over de invoering van een continurooster. Kinderen blijven dan tussen de middag over op school, maar zijn ’s middags eerder vrij. “Bij slechts twee scholen waren ze bereid het feiten en cijfers • De tijd die werkende moeders en vaders aan hun kinderen besteden is sinds 1980 bijna verdubbeld • Moeders besteden bijna 14 uur per week aan de zorg voor kinderen, vaders ruim 6 uur per week. • Het aandeel gezinnen in de huishoudens daalde van 50% in 1981 naar 34% in 2010. • 25% van alle kinderen krijgt in hun jeugd te maken met veranderingen in de gezinssituatie. In de meeste van deze gevallen gaan de ouders uit elkaar. • 50% van de ouders praat ten minste enkele keren per maand met iemand uit hun sociale netwerk over de opvoeding. • 15% van de ouders zegt wel eens een pedagogische tik uit te delen • 74% van de Nederlanders vindt het belangrijk dat kinderen opgroeien in een tweeoudergezin. In het Gezinsrapport 2011: ‘Een portret van het gezinsleven in Nederland’ worden thema’s als gezinsvorming, inkomen, combinatie van arbeid en zorg, en opvoeden behandeld. Het SCP gebruikte voor de publicatie verschillende gegevensbronnen. Daarnaast hield het een enquête onder bijna 2700 ouders. 5 gesprek hierover aan te gaan, maar bij de andere scholen wilden ouders er niet eens over praten. Ouders vinden het lastig dat de kinderen ’s middags eerder vrij zijn. Er zou dus een goede combinatie gezocht moeten worden met sport en andere activiteiten na schooltijd.” Moedersland Ouders zitten volgens het SCP vooral te wachten op flexibele arbeidsregelingen die ze in staat stellen op flexibele tijden te werken en incidenteel of structureel thuis te werken. Volgens het SCP moeten werkgevers er veel meer aan doen om dat mogelijk te maken. De overheid heeft daarin ook een verantwoordelijkheid. Dat vrouwen minder gaan werken met de komst van een kind heeft volgens het SCP ook te maken met gebrek aan flexibele arbeidsregelingen. Dat vertaalt zich in de cijfers. Vaders zijn de afgelopen jaren dan wel meer tijd aan hun kinderen en het huishouden gaan besteden, zo veel als moeders is het nog altijd niet. Of zoals Paul Schnabel, directeur van het SCP het rapport samenvatte: “Nederland is een gezinsland én een moedersland.”
Page 1 and 2: nummer 2, juni 2011, jaargang 13 9%
Page 3: update 3 GENDER TER DISCUSSIE Ines
Page 7 and 8: Ten eerste vanwege de economische z

Download E-Quality Matters - Duizend en één Kracht

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?