Het Opleidingsfonds - LVAG

BIJTANKEN
… met Jasper van Aalst
Als negenjarig jongetje zag Jasper voor het eerst een cello, tijdens een open
dag op de muziekschool. “Daar zag ik een grote meneer met een hele grote
cello. Het eerste wat ik dacht was: dat wil ik ook.”
Tijdens de middelbare
school ging
Jasper naar het
conservatorium in
Utrecht. “Dat deed
ik naast m’n school.
Ik vond cello spelen
leuk en het was een
soort logisch vervolg
op mijn
muziekschooltijd.”
Daarna verhuisde
hij naar Maastricht,
voor zijn studie
geneeskunde.
“Vanaf het tweede
jaar geneeskunde
ben ik naar het
conservatorium
gegaan. Daar kreeg
ik les van Alexander Petrasch, een Rus, solocellist bij
het Limburgs Symfonie Orkest (LSO), gepromoveerd in
de muziekgeschiedenis. Hij is een echte muzikant. Hij
leert je van noten muziek te maken.”
“Ik liep steeds één jaar voor met mijn opleiding geneeskunde.
Die eerste jaren werkte ik eigenlijk harder aan
mijn conservatoriumopleiding dan aan m’n studie
geneeskunde. Ik had veel vrije uren door het probleemgestuurd
onderwijs. Natuurlijk moest ik naar college,
onderwijsgroepen en snijzaal, maar ik had ook veel
vaste uren op het conservatorium. Dat is een hboopleiding.
Ik kreeg wel wat vrijstellingen, omdat ik meteen
ging voor de UM-richting [uitvoerend musicus i.t.t.
docerend musicus (DM) - red.]. Ik hoefde daarom bijvoorbeeld
niet naar onderwijspsychologie.”
Neuroanatomie
Al vroeg kwam hij erachter dat hij neurochirurg wilde
worden. “In mijn derde jaar geneeskunde ben ik op professor
Beuls [toenmalig hoogleraar neurochirurgie in
10 AIOS 4 - 19e jaargang december 2008
het AzM - red.] afgestapt. Ik zei: “Professor, ik denk dat
ik neurochirurg wil worden.” “Oké”, was zijn reactie. “Ik
heb altijd contact met hem gehouden, en samen met
hem een artikel geschreven. Waarom neurochirurgie,
kan ik niet goed uitleggen. Ik vind het leuk om met m’n
handen te werken. De neuroanatomie boeit me heel
erg. Er ligt altijd wel een neuroanatomieboek in m’n
buurt. En het brein vind ik net wat mysterieuzer dan de
rest van het lichaam.”
“Er ligt altijd wel een
neuroanatomieboek in m’n buurt.”
Een heel jaar cello
“In mijn eindexamenjaar aan het conservatorium wilde ik
even stoppen met geneeskunde, vóór mijn coschappen. Ik
heb een brief aan de rector magnificus geschreven. Dat
was Arie Nieuwenhuijzen Kruseman; hij is de nieuwe
voorzitter van de KNMG. In eerste instantie was het een
probleem. Toen heb ik hem gebeld. Ik wist dat Arie ook
cello speelde. Hij heeft me uiteindelijk geholpen.”
“Dat jaar heb ik alleen maar cello gespeeld. Ik heb veel
concerten gegeven, met allerlei ensembles. Samen met
mijn leraar heb ik een aantal cd’s opgenomen en in heel
Nederland opgetreden. Ik heb in het Amati Ensemble