Het Opleidingsfonds - LVAG

Wat maakt het vak inwendige geneeskunde zo
boeiend?
Brandjes: In de zeilerij is het mogelijk om boten door
nieuwe technologieën en lichter materiaal steeds sneller
te laten varen. Dat gevoel van maakbaarheid heb ik
ook bij geneeskunde en in het bijzonder bij de inwendige
geneeskunde. Met name over dit specialisme kan ik
me blijven verbazen en mezelf steeds afvragen: waarom
gebeurt dit of ontstaat dat? Het perfectioneren van
bestaande diagnostiek en therapie - vaak door te zoeken
naar vereenvoudiging - is mij op het lijf geschreven.
Dat zorgt ervoor dat ik inwendige geneeskunde
boeiend vind.
Mairuhu: De meeste specialisaties houden zich bezig
met één specifiek onderwerp. Als internist heb je met
vrijwel alle aspecten van de geneeskunde te maken.
Door de diversiteit van aandoeningen en (daardoor de)
complexiteit van het vak speelt de internist in het ziekenhuis
een centrale rol. Dit maakt het vak uitdagend,
interessant en boeiend.
Wat is over tien jaar de belangrijkste ontwikkeling
in de inwendige geneeskunde?
Brandjes: De toepasbaarheid van de genetica zal een
enorme vlucht nemen. Hiermee bedoel ik dat we straks
op DNA-niveau mensen preventief kunnen helpen door
de ‘genetische make-up’ aan te passen om zo ziekten te
voorkomen. Hierdoor kunnen mensen in een veel eerder
stadium geholpen worden.
Mairuhu: Behandeling op maat. In tegenstelling tot de
huidige praktijk, waarbij iedere patiënt eenzelfde
behandelingsprotocol ondergaat (‘one size fits all’), verwacht
ik dat de geïndividualiseerde behandeling, die
rekening houdt met biologische verschillen tussen
patiënten en hun ziekte, over tien jaar de standaard zal
zijn. Je ziet deze ontwikkelingen nu al opkomen binnen
de hemato-oncologie, maar het zal zeker uitwaaieren
naar andere vakgebieden.
Onderzoek, onderwijs of patiëntenzorg?
Brandjes: In ons ziekenhuis proberen we elk onderdeel
evenveel aandacht te geven, waardoor optimale zorg
verleend kan worden. Echter, patiëntenzorg staat altijd
op nummer één; hier draait alles om.
Mairuhu: Patiëntenzorg staat op nummer één. Dit is de
spil waar alles om draait. De patiëntenzorg leidt tot
onderzoeksvragen en is de basis voor het onderwijs.
Hoe omschrijft u uw assistententijd?
Brandjes: Wim Statius van Eps had een goede neus
voor de selectie van assistenten. In mijn assistentenperiode
zat ik samen met o.a. Sander van Deventer, Harry
Büller en John Kastelein. Dit was een zeer inspirerende
en leuke periode, waarbij we elkaar tot grote hoogten
stimuleerden. Op een positieve manier staken we elkaar
de loef af door te eerder achter de diagnose te komen
dan de ander. Overigens werk ik nog steeds met deze
club op dezelfde manier samen …… in feite is mijn
assistententijd nog steeds niet afgelopen. Ik leer elke
dag bij en niet in het minst van mijn eigen leerlingen.
Mairuhu: Intensief, uitdagend en leerzaam. De leercurve
waar ik in zit is nooit zo steil geweest. Met toenemende
verantwoordelijkheid, maar vooralsnog geen
eindverantwoordelijkheid, zit je volgens mij eigenlijk
‘op rozen’ vergeleken met de medisch specialist. Met
het afronden van mijn proefschrift, de geboorte van
mijn dochter en het bestuurlijk actief zijn voor de
LVAG, vraag ik me wel eens af of het allemaal te combineren
is. Dat is tot nu toe gelukt.
Hoe omschrijft u de ander?
Brandjes: Ronne is een zeer leergierige, hardwerkende
assistent. Bij hem staat kennisoverdracht hoog in het
vaandel.
Mairuhu: Een van de meest bevlogen medisch specialisten
in Nederland. Hij heeft hart voor de zaak en gaat
door het vuur voor zijn patiënten, zijn a(n)ios en zijn
ziekenhuis.
Hoe ziet de ideale leerling resp. meester eruit?
Brandjes: Allereerst moet de meester leerlingen aannemen
die beter en slimmer zijn dan hijzelf. Bovenal moet
hij het vak goed beheersen en een empathische dokter
zijn. En wanneer hij ze mag opleiden, moet hij ervoor
zorgen dat zij de ruimte krijgen om hun talenten te
kunnen benutten en ontwikkelen. De meester moet
tevens zijn enthousiasme, verbazing en nieuwsgierigheid
overbrengen op zijn aios. Van de aios wordt meer
dan honderd procent inzet verwacht.
Mairuhu: Als meester zijn kunde, toegankelijkheid en
betrokkenheid vereiste eigenschappen. Binnen de ideale
leersituatie gebruikt de meester deze eigenschappen
om aios te faciliteren. Als aios is het belangrijk dat je
initiatief toont, en zelf de verantwoordelijkheid neemt
om de opleiding goed af te ronden. Kortom, de meester
moet ervoor zorgen dat het gras op het veld goed
bespeelbaar is, de lijnen op het veld getrokken zijn en
de juiste personen op de juiste positie staan. De leerling,
als speler, bepaalt zelf het spel. Als er maar
gewonnen wordt!
Robert Minnee
AIOS 4 - 19e jaargang december 2008
&
13