Digitale versie 2012 December - Breda van Binnen

jaargang 8, nummer 32, december 2012
BredavanBinnen
wijkkrant voor de bewoners van de binnenstad
Breda van Binnen is een uitgave van de wijkraden Fellenoord/Schorsmolen, Chassé, Oud-boeimeer, Stadshart/Valkenberg en Stationskwartier
winkel nodigt uit te komen wisselen wijkfeest in discotheek Singelloop was weer prachtig evenement
Als alle plannen in binnenstad doorgaan
Verkeer straks enorm probleem
Verkeersdeskundigen bij de gemeente Breda (en ook de wijkraden in de binnenstad) breken zich momenteel al het
hoofd over de vraag hoe het verkeer moet worden afgewikkeld als álle plannen die nu in de pijplijn zitten ook inderdaad
worden uitgevoerd. Zoals iedere bewoner weet is het nu al geen intens genot om binnen de singels aan het
verkeer deel te nemen.
Door Eugène Loomans en Wilbert Stuijk
We zetten even wat ontwikkelingen
op een rij:
1 Het Mols-terrein tussen de Ginnekenstraat
en Achter de Lange
Stallen, ook wel ALS genoemd.
De plannen voor grootschalige
uitbreiding van het winkelbestand
(28.000 m2), de bouw van 180
appartementen en andere aanpassingen
zullen een extra vracht
verkeer naar de binnenstad trekken.
Daar hoef je niet voor aan de
NHTV te hebben gestudeerd.
Wilbert Stuijk, secretaris van de
Wijkraad Chassé-Oud Boeimeer,
ziet het als volgt: “Onze problemen
met de ontwikkeling van het
ALS-terrein liggen vooral in de
bouw van een ondergrondse garage
met een behoorlijke capaciteit
(800 plaatsen). De reden ligt niet
in het feit, dat wij geen voorstander
zijn van meer autoverkeer in
de binnenstad, maar vooral in het
feit, dat momenteel het Chassépark
al slecht bereikbaar is. Dit
komt, omdat de enige toegang
voor gemotoriseerd verkeer naar
het park juist via het kruispunt
Keizerstraat /Nonnenveld loopt.
Op dat punt komt nu regelmatig
al filevorming voor. Dan moet
daar nog niet eens een stroom van
auto’s bij komen. Pogingen om die
moeilijke situatie daar op te lossen
in gesprek met Stadsbeheer,
zijn tot nu toe niet gehonoreerd.
De toegang vanaf de Vierwindenstraat
naar het park is ook verhinderd
door de paaltjes onder het
www.bredavanbinnen.nl
Paleis. Dit vanwege het motief, dat
het park autoluw moet zijn en ook
geen mogelijkheden moet bieden
om auto’s een sluiproute te geven.
Zo hebben de ontwerpers van het
park
bepaald en momenteel zijn er
ook nog heel wat mensen, die dat
eveneens sterk verdedigen.”
Volgens de secretaris van de wijkraad
zag het er tot voor kort naar
uit, dat de uitrit uit de nieuw te
bouwen garage zou komen te liggen
via de Akkerstraat tegenover
het Nonnenveld. Dan zou dat punt
nog meer belast worden en een
bron van voortdurende ergernis
worden. “Tijdens een toelichting
in de Klankbordgroep blijkt de
uitrit aan de kant van ‘Christ’ te
komen liggen. Tussentijds hebben
we ook wel eens gehoord, dat de
Lange
Stallen in het midden doorbroken
zouden worden. We stonden daar
niet direct bij te juichen, omdat
het toch een historische strip is.”
Stuijk: “Duidelijk is wel, dat we
gespitst moeten/zullen blijven op
het punt van de verkeersafwikkeling
in dat gebied. Het Chassé-park
moet bereikbaar blijven en de
Lange Stallen- als het kan- bewaard.”
Inmiddels hebben leden van de
Wijkraad Stadshart/Valkenberg
wéér andere tekeningen onder
ogen gekregen waarbij de ingang
van de nieuwe parkeergarage toch
weer meer naar het midden van
de Keizerstraat is gedacht.
2 De bussen. Vele jaren geleden
hebben Breda, Oosterhout en
Etten-Leur afgesproken te gaan
werken aan HOV en dat staat voor
Hoogwaardig Openbaar Vervoer.
Doel: het autoverkeer tegen te
gaan door iedere 8 minuten een
bus zoveel mogelijk voorrang
te geven tussen de drie steden.
Nu lijkt het er op dat er iets gaat
lees verder op pag. 4

jaargang 8, nummer 32
december 2012
Colofon
Redactie:
Eugène Loomans
(Stadshart/Valkenberg)
Bets Schaerlaeckens
(Chassé-OudBoeimeer)
Charles Weterings
(Stadshart-Valkenberg)
Wilbert Stuyk
(Chassé-Oudboeimeer)
Gemma van den Maagdenberg ,
(stationskwartier)
Cees Janssens
(Fellenoord-Schorsmolen)
Vormgeving
Erik Neve
Advertenties:
Charles Weterings
info:
charlesweterings@casema.nl
E-mailadres redactie:
E.loomans@gmail.com
Wijkraden:
Stadshart-Valkenberg
Postbus 1152, 4801 BD Breda
stadshartvalkenberg@hotmail.
com
Chassé, Oud-Boeimeer
Wilbert Stuijk
Zaanmarkstraat 26
bb.chasseoudboeimeer@tiscali.
nl
Fellenoord/Schorsmolen
Ben Joosse
secr@rondomhaagdijk.nl
Stichting Stationskwartier
Gemma van den Maagdenberg
stichtingstationskwartier@live.nl
Website wijkkrant en wijkraden:
www.bredavanbinnen.nl
telefoonnummers:
Politie: 09008844
Surplus Welzijn: 5223220
WIJ: 5251500
IMW: 5305888
GGD: 5282000
Gemeente algemeen 14076
Meldpunt: 14076
Mezz: 5156677
Chassé Theater: 5303132
oplage: 9500
Drukwerk: BSW / De Bode
VERGADERDATA WIJKRADEN
ST.CHASSE-OUD BOEIMEER
Do. 24 januari; Do. 14 maart; Do. 31 mei. Locatie Huismeesterkantoor in Het Carré,
Graag vóór 19.30u aanmelden i.v.m. sluiting van de toegangspoort.
ST. STATIONSKWARTIER
De Wijkraad Stadshart/Valkenberg heeft een
convenant gesloten met de gemeente Breda over
de overlast van verkeerd geparkeerde fietsen in
Nieuwe secretaris
Wijkraad Stadshart-
Valkenberg
De Wijkraad Stadshart/Valkenberg krijgt een nieuwe secretaris: Piet
Maanders. Hij volgt Piet Mouwen op, die per 1 januari na vier jaar om
persoonlijke redenen zijn functie moet neerleggen.
Piet Mouwen: “Mijn besluit om te stoppen heeft niets van doen met de
wijkraad zelf. Integendeel, de wijkraad Stadshart/Valkenberg is naar
mijn mening en ervaring op een goede manier actief op allerlei terreinen.
Ondanks de soms verschillende belangen en verantwoordelijkheden was
er altijd begrip voor de positie van wijkraad en de intentie om te zoeken
naar haalbare oplossingen. En als dat soms dan toch niet lukte, lag dat niet
aan de inzet.”
Piet Maanders is bewoner van de binnenstad en is nu ook bestuurslid van
de Wijkraad Stadshart/Valkenberg
Graag uw aandacht
voor……
Wanneer u ziet, dat er iets kapot is of niet goed functioneert in
de openbare ruimte in uw omgeving, dan kunt u altijd zelf het
initiatief er toe nemen om ofwel de gemeente te bellen onder het
centrale nummer tel. 14076 ofwel via de site van de gemeente:
www.breda.nl / meldingsformulier Openbare ruimte.
Wijkraad Chassé-Oud Boeimeer
de binnenstad. Die zijn (niet alleen) de wijkraad
al tijden een doorn in het oog.
Eén keer in de twee of drie weken gaan leden
De huidige experimentele
bezoekerspas voor bewoners
van de binnenstad wordt in
ieder geval voortgezet tot er een
definitieve regeling is bedacht.
Met name de Wijkraad
Stadshart/Valkenberg dringt er
al jaren op aan om zo’n regeling
in te voeren, vooral omdat het
tegenwoordig ieder zondag
koopzondag is en bezoekers
dus moeten betalen voor
het parkeren. Dat heeft/had
weer tot gevolg dat er minder
bezoek komt, eenzaamheid
onder ouderen etc. Die signalen
kwamen sterk binnen bij de
wijkraad.
De regeling is dat bewoners
van de binnenstad tot 1 januari
voor 20 euro acht parkeertickets
kunnen kopen voor de
parkeergarages De Prins en Het
Turfschip. Ze kunnen die tickets
aan hun bezoekers geven, die
dus goedkoop kunnen parkeren.
Voorzitter Jan de Bakker van
Breda van Binnen
STADSHART-VALKENBERG
21 januari, 18 maart, 21 mei, 15 juli, 16 september, 18 november locatie: st. Janstraat 8 aanvang: 19.00 uur
FELLENOORD-SCHORSMOLEN
7 februari, 21 maart, 2 mei, 13 juni, 25 juli, 5 september, 17 oktober, 28 november, telkens op donderdag, aanvang 19.30 uur
loctatie: buurthuisGerardus Majella, Odilia van Salmstraat 25
Fietsenschouw
Fietsers opgelet!
Bezoekerspas gaat
(nog) door
de wijkraad meldde op de
onlangs gehouden openbare
vergadering van de wijkraad
dat er tot half november 2000
kaartjes waren verkocht. Maar
hij meldde ook dat er vooral van
ouderen veel klachten waren
over de afstanden van de twee
parkeergarages tot het centrum.
“Wij willen als wijkraad ook het
liefst dat de kortingskaart geldig
is bij iedere parkeermeter.”
Er is inmiddels weer overleg
geweest tussen de wijkraden
in de binnenstad en het
Parkeerbedrijf en het resultaat
is dat het experiment ook nà 1
januari voortduurt. Hoe en wat
wordt nog onderzocht.
Daarnaast heeft voorzitter Jan
de Bakker ernstig aangedrongen
op de inschakeling van een
derde parkeergarage, namelijk
die in de Concordiastraat.
De gemeente bekijkt de
mogelijkheden daartoe op dit
moment.
2
van de wijkraad of de straatcontactpersonen
van de raad op stap, op zoek naar zogeheten
weesfietsen en fietswrakken. Voorzitter Jan
de Bakker van de wijkraad en wethouder Cees
Meeuwis ondertekenden onlangs het convenant.
Op een speciaal registratieformulier meldt de
wijkraad de weesfietsen of –wrakken aan bij
het Parkeerbedrijf. Volgens de wettelijke regels
hangt het parkeerbedrijf vervolgens een label
aan de fietsen en als ze niet zijn weggehaald
doet het parkeerbedrijf dat na de wettelijk
vastgestelde termijn. De wijkraad op zijn beurt
houdt bij waar de meest fietsen fout gestald zijn,
maar die gegevens zijn zo langzamerhand al wel
bekend.
Er zijn natuurlijk tal van plaatsen waar
bezoekers van de binnenstad hun stalen rossen
(verkeerd) parkeren en daar worden bewoners
en ondernemers niet vrolijk van. Vandaar deze
gezamenlijke actie.
Op www.breda.nl/fiets staan alle regels voor
het stallen van fietsen én het fietsbeleid van de
gemeente nog eens uitgelegd.
Op 1 januari komt er (eindelijk) ook een einde
aan een jaar van onduidelijkheid over de vraag
hoeveel fietsers nu wel of niet moeten betalen
in de fietsenstallingen. Het min of meer briljante
maar tot mislukte gedoemde experiment om
dat aan de fietsers zelf over te laten wordt vanaf
volgend jaar verlaten. Dan moet je gewoon 50
cent betalen. Wel zo duidelijk.

3 Breda van Binnen
BREDA ON TOUR…
Door Cora van Beek
Een nieuwe initiatief om de Binnenstad ook in de stillere
vroege avonduren uren wat leven in te blazen. Ontworpen
door Vincent van Wegen bekend van onder andere de
Wandelarij en als Franse gendarme immer aanwezig tijdens
de Franse week op het van Coothplein in augustus….
Tijdens de Bewonersbijeenkomst van Stichting Stadshart
werd het bestuur van de Wijkraad door Vincent uitgenodigd
om als eersten deze Tour te gaan maken en zodoende de
aftrap tot dit initiatief te doen. Dat lieten wij ons geen twee
keer zeggen en 16 oktober stond dan onze groep van 15
mensen op de trappen van het Stadhuis te wachten op wat
komen ging.
Een smet op deze avond was dat Vincent – die onze gids zou
zijn – helaas wegens ernstige ziekte verhinderd was.
In zijn plaats werden wij op sleeptouw genomen door
Lieselot van Bel die ons boeiende zaken wist te vertellen
over het pand op de Havermarkt met de naam GRIFFIOEN
waar ooit de lijfarts van Willem van Oranje woonde die zijn
praktijk verloor toen de eerstgeborene van Willem en Anna
van Buuren al snel na de geboorte het leven liet. Zelf liet ik
nog even terloops horen dat ik werd geboren boven het
cafe De Toren (thans Dependance) en daar een onsterfelijke
liefde kreeg voor de slanke Toren waaronder ik werd
geboren……
De oude panden in de Reigerstraat en Catharinastraat,
die wij passeerden zoals het Hofhuis van van Aalst en
het prachtige pand waarin de voor Bredanaars zeker nog
bekende arts Blomjous woonde en praktijk hield werd door
ons allen zeer bewonderd om het prachtige plafond in de
voormalige wachtkamer waarin ik zelf als klein kind vaak
zo angstig zat te wachten tot ik door de immer charmante
en altijd fraai in het pak gestoken huisarts naar binnen
werd geroepen, waarna ik met het verkregen recept in de
hand geklemd binnenstapte bij apotheek Motké Poels in de
Vismarktstraat. Allemaal verleden tijd…..
Wij passeerden het Stadserf en daar wist Laurens Siebers
– die een grote kennis van onze binnenstad heeft – ons
nog te vertellen over een rattenkolonie die daar nog
steeds huist met telkens terugkerende verzakkingen van
het wegdek. Onze eerste halte was bij Publieke Werken
in de Sint Annastraat alwaar ons een Hertog Jan biertje
werd ingeschonken. Dat smaakte best en iedereen raakte
genoeglijk met elkaar in gesprek. Daarna werd het tijd voor
een korte wandeling via de Veemarktstraat met een uitleg
over het voormalige Politiebureau en de Lutherse kerk die
wij passeerden. Bij Café Zeezicht werd ons een fles Hertog
Jan Oerblond geschonken en er werden wat vurige hapjes
gepresenteerd……
Onze wandeling voerde ons verder over de Grote Markt en
OOg-en-blik wil de mensen op
straat laten genieten van kunst. Dit
doen zij, door lege etalages mooi
te maken met kunst van Bredase
kunstenaars.
In deze moeilijke economische tijd
sluiten her en der ondernemers hun winkel. De
lege etalages bieden een mistroostige aanblik en
komen de sfeer in de stad niet ten goede. Sinds
enkele maanden zijn Harry Coolen en Trix van
Dooren met een project bezig in de Boschstraat
onder de naam OOg-en-blik.
Zij proberen de uitstraling van deze straat
prettig te houden en een bijdrage te leveren aan
de leefbaarheid van dit stukje oud Breda . Trix
van Dooren heeft in de vele jaren dat ze in de
Boschstraat werkte een band opgebouwd met
deze winkelstraat en de neergaande spiraal ging
haar aan het hart. Zij en haar partner Harry
Coolen besloten er wat aan te doen.
In april dit jaar zijn ze begonnen met het
benaderen van makelaars en eigenaren van de
leegstaande panden, met het idee kunst in de
etalages te exposeren. In eerste instantie verliep
het contact erg moeizaam voor wat betreft
het meewerken aan dit project. Momenteel
verloopt het beter en heeft OOg-en-blik zes
etalages in de Boschstraat ingericht en zijn zij
met een volgend pand met voorbereidende
werkzaamheden bezig. Er ontstaat nu als het
ware een doorlopende, wisselende expositie; een
jaargang 8, nummer 32
december 2012
er ontstond een brede discussie over de plaats waar eens Het
ZUID was gevestigd dat in 1966 door brand werd verwoest.
Het werd nooit meer terug opgebouwd en er verschenen
appartementen die niet echt pasten in de architectuur van de
Grote Markt.
Onze volgende stop was café De Kleine Wereld, het kleinste
café van Breda met een fraaie serre die een geweldig uitzicht
heeft op de Grote Kerk. Helaas was het weer buiten niet meer
geschikt voor terras want dit café is ook nog eens uitverkoren
om het beste terras van Nederland. Met uiteraard de beste
bediening van de eigenaresse zelf ! Die zichtbaar trots is op
haar café….De stemming zat er meteen goed in want in dit
cafeetje klinkt nog muziek uit een juke box met meest oude
nummers die iedereen nog wel kent (Wij op ietsje gezegende
leeftijd in ieder geval wel…) Hier dronken wij een Hertog Jan
Weizener die ons ook uitstekend beviel….
Inmiddels kende iedereen iedereen en raakte meer en meer
met elkaar aan de praat…..Gezelligheid kent geen tijd en
in ons kleinste cafeeke hadden wij graag nog wat langer
vertoefd (goede reden om nog eens terug te keren…) maar
we moesten toch weer verder !
Onze laatste halte was café De Corenmaet, de jonge
eigenaresse Kim had de hele Tour al met ons meegemaakt en
zij wist ons een hele goede uitsmijter te bezorgen in de vorm
van warme hapjes en een Hertog Jan Grand Prestige en een
bij het seizoen behorend Bockbier in een gelukkig aangepast
kleiner glas anders waren we ongetwijfeld allemaal dronken
naar buiten gerold. !
Kortom: deze Tour is zeker voor herhaling vatbaar,.
wij hebben er duidelijk van genoten. Typische Bredase
gelegenheden met zeer gemotiveerd personeel en/of
trotse eigenaren die hun zaak graag nog eens extra onder
de aandacht brengen en zich zo ook duidelijk weten te
onderscheiden.
Kunst in de
Boschstraat
Door Trix van Dooren en Harry Coolen
enorme galerie.
Omdat het inmiddels om zes etalages gaat, is de
verandering in sfeer voelbaar. OOg-en-blik krijgt
steeds vaker positieve reacties van bewoners
en voorbijgangers. Eigenlijk is iedereen er blij
mee. De kunstenaars kunnen hun werk laten
zien, omstanders kunnen ervan genieten en
eigenaren zorgen ervoor dat hun panden een
betere uitstraling krijgen. Al met al dus een winwin
situatie.
Inmiddels zijn de exposities van Emanuela Slanzi
(schilderijen), Yvonne de Brouwer (schilderijen),
Jacomijn den Engelsen (houtsnede) en Jaap
Mulder (schilderijen) in de Boschstraat vooorbij.
Momenteel is er werk te zien van Ellen Haarhuis
(schilderijen/etsen), Roeland Hoefsloot
(beelden), Niels Lous (abstracte beelden/
constructies), Margot Maaskant (schilderijen),
Luciënne Smit (etsen/mixed media) en Yvonne
Né (schilderijen).
Elke etalage heeft een eigen sfeer en omdat het
werk om de twee maanden wisselt, is er steeds
weer wat nieuws te zien. Zolang er leegstand
is, zal dit project blijven draaien. Trix en
Harry hopen hiermee dat, ondanks de huidige
leegstand, deze wisselende exposities voor een
prettige levendigheid in de straat kan zorgen.
OOg-en-blik nodigt hierbij iedereen uit om
een kijkje te gaan nemen in de Boschstraat
om te genieten van kunst van onze Bredase
kunstenaars.

jaargang 8, nummer 32
december 2012
vervolg van voorpagina
de Doornboslaan wordt gewerkt
aan de HOV-weg in de richting van
het nieuwe station. Dat wordt een
‘overstapmachine’. Om eerlijk te
zijn, wij hebben dat niet verzonnen.
Nu moeten die bussen natuurlijk
ook verder dan het station en daarvoor
zijn allerlei studies verricht
op het Stadskantoor. Daaruit is een
voorlopig plan gerold om meer gebruik
te maken van de Delpratsingel
en de Kennedy-brug en –laan,
Door Cora van Beek
............................................
In mei 1964 werd door een paar
Bredase ondernemers voorzichtig
gestart met een Kunst- en Antiekmarkt
op de Havermarkt. J. van Well
en A.Couvreur , beiden antiquairs
gevestigd op de Havermarkt besloten
de handel in Breda eens wat
nieuw leven in te blazen en kwamen
met een plan voor hun Havermarkt.
Willem Tegenbosch, van Aalst en
Theo Pels, geen onbekende namen
in het Bredase, stonden achter het
idee en in mei 1964 was het dan
eindelijk zo ver. Het fraaie driehoekige
pleintje leende zich uitstekend
voor dit initiatief. Het had een chic,
enigszins Frans aandoend sfeertje….
Bij de opening waren er al meteen
dertig kramen bezet, niet alleen
door Bredase handelaren maar ook
uit den lande. Het was een open
markt waar iedereen zomaar kon
beginnen. Vanaf het prille begin
drukbezocht want zoiets kende men
in Breda helemaal niet, het was een
ware primeur!
Ook kunstenaars lieten zich graag
zien op de antiekmarkt:niet alleen
schilder- en beeldhouwwerken,
maar ook keramiek en kunstnijverheid
waren hier te bewonderen en
uiteraard ook te koop. Antiquairs en
kunstenaars vonden elkaar en vulden
elkaar uitstekend aan. Tijdens
de officiële opening bracht Piet de
Schepper, een bekend kunstenaar
uit Antwerpen, een extra Frans tintje
aan het geheel door het tekenen
van portretten à la Montmartre……
Er kwamen massa’s nieuwsgierigen
naar de opening waarmee de toon
was gezet. Kopers waren zeer tevreden
over het aanbod dat bestond
uit hoogwaardige kwaliteit en de
verkopers deden goede zaken. Het
geheel mocht zich zelfs verheugen
in de komst van een TV-ploeg en de
Bredase primeur was nog dezelfde
avond op onze vaderlandse televisie
te zien. Kortom: Breda wist zich ook
in de 60er jaren al goed op de kaart
te zetten: in den lande mocht het
duidelijk zijn dat Breda iets unieks
te bieden had….Bijna tien jaar lang
wist de antiekmarkt zich te handhaven
, daarna liep de belangstelling
toch langzaam terug en uiteindelijk
is de antiekmarkt verdwenen van de
Havermarkt.
De huidige boeken-, platen- en curiosamarkt
op de Grote markt die nu
alweer vanaf 1972 bestaat mag zich
eveneens verheugen in een groot
aantal belangstellenden. Franske
Hendriks, handelaar vanaf het eerste
uur, die zich samen met Peter
van Empel zij aan zij staande weet
te houden ondanks de oprukkende
waarbij er nogal het een en ander
verandert in rijrichtingen, afslagen
en kruisingen. Zo krijgt de Academiesingel
nog maar één rijrichting.
Maar al die bussen (nu ongeveer 60
per uur, straks 80 per uur) moeten
ook wel door de binnenstad naar de
Karnemelkstraat. Dat betekent – en
de Wijkraad Stadshart/Valkenberg
heeft daar al een paar maal op gewezen
– dat er binnen pakweg 100
meter twee zeer weerbarstige kruisingen
ontstaan. Je hebt nu al de
oversteek van Ginnekenstraat naar
ANTIEK, BOEKEN EN KUNST
OP DE GROTE MARKT……
concurrentie van Internet. Frans is
al in 1975 begonnen op de markt
en Peter in 1986. Peter was zelfs DE
die-hard die hier als enige de strenge
winter van 1990 heeft doorstaan!
En Bas uit Arnhem die ook al tien
jaar lang zijn klanten steeds weer
weet te verrassen met zijn aanbod
van oude grammofoonplaten. Puur
jeugdsentiment…….
De weliswaar steeds kleiner wordende
markt kan nog altijd rekenen
op een groot aantal trouwe bezoekers
en passanten die het prettiger
vinden om zelf te snuffelen tussen
boeken, oude ansichten en betaalbare
nostalgische spulletjes uit
Opoe’s tijd.
Het aanbod is groot en de vaste
klanten die iedere week weer trouw
terugkomen vinden er toch steeds
weer iets van hun gading. Bovendien
is het door de jaren tevens een
ware ontmoetingsplaats geworden.
Er zijn zelfs hechte vriendschappen
ontstaan tussen mensen die elkaar
steeds weer tegenkwamen en dezelfde
interesses deelden. Nog altijd
spreken zij af op deze centrale
gezellige plaats.
En zie: onlangs streken er zelfs nieuwe
handelaren – Loek en Michelle
uit Roosendaal – op onze Markt
neer met het betere werk: antiek
en curiosa waarmee zij zich weten
te onderscheiden,een absolute aanwinst
voor de Markt. In de winter
zelfs bontjassen en kragen, min of
meer seizoensgebonden zaken. En
als blikvanger een groot aantal wandelstokken
waarvan sommigen met
een ingebouwd reservoirtje voor
een borrel onderweg !
Deze mensen hebben er duidelijk
ook veel plezier in., Breda is een
stad die vele bezoekers trekt als
Nassaustad en iedereen slentert
dan graag over de Grote Markt,
ons bruisende Stadshart…….Of zet
zich neer op een van de vele gezellige
terrassen om het op een afstand
allemaal eens aan te zien. Waren
onze Belgische buren altijd al vaak
te vinden in onze stad, opvallend is
ook het steeds grotere aantal Limburgers
dat blijkbaar een duidelijke
voorkeur heeft om Breda te bezoeken.
Hoe kan het ook anders ? Breda
heeft veel te bieden: een Bourgondisch
heden en verleden in de vorm
van fraaie monumenten waarvan de
Grote Kerk met haar slanke Toren
de absolute blikvanger is en blijft.
Het Kasteel van Breda, de bakermat
van ons huidige Koningshuis,de vele
musea, gezellige cafes en restaurants
op en rond de Grote Markt.
En iedere woensdag weer de aanwezigheid
van ons niet meer weg te
denken gezellige Antiekmartje.
de Eindstraat v.v. en daar zou je op
drukke dagen eens een half uurtje
moeten gaan staan kijken. Levensgevaarlijke
situaties! Als Achter de
Lange Stallen door mocht gaan met
gedeeltelijke sloop van het aloude
PTT-kantoor en een upgrading van
de Houtmarktpassage, dan heb je
daar een tweede moeizame overgang
tussen twee straten, namelijk
Halstraat en Kerkstraat. En dan
laten we het autoverkeer van de
bewoners van de binnenstad en
de bevoorrading van de winkels in
De drugdealers zijn terug in de binnenstad.
Dat is de stellige overtuiging van de wijkagenten.
Na de invoering van de wietpas waren ze er al snel, omdat
koffieshops geen buitenlanders meer mochten binnenlaten.
Daarna meldden politie en gemeente dat er
een flinke uitwaaiering over de hele stad plaats vond.
Op de jongste vergadering van de Wijkraad Stadshart/
Valkenberg zei de wijkagent dat het weer volop bal was
in het centrum en dat er meer klachten kwamen van bewoners.
“Niet superveel maar wel meer”, zei hij.
Sommige bewoners van bijvoorbeeld de Boschstraat
merkten op dat ze ‘nooit politie in hun straat’ zagen.
Maar die patrouilleert vooral in burger en is dus moeilijk
te herkennen voor de bewoners.
De wijkagent deed wel een dringend beroep op binnen-
het centrum plus het parkeren (de
parkeergarage onder de Houtmarkt
gaat geruime tijd dicht) nog maar
even buiten beschouwing.
3 De bouw van een 5-sterrenhotel
in de Nieuwstraat, nu een schandvlek
op het historische karakter
waarop Breda zich zo graag beroept.
Daar zouden 85 kamers
moeten komen en de gemeente en
de initiatiefnemers voeren nu een
onderzoek uit of de plannen haalbaar
zijn. De mensen die dolgraag
in een 5-sterrenhotel verblijven
Breda van Binnen
Dealers terug in binnenstad
4
plus de mensen die daar graag wel
eens willen eten, komen gegarandeerd
voor 90% met de auto. Nu is
er wel de Barones-parkeergarage
vlakbij, maar de ellende daarmee is
iedere koopavond en iedere zaterdag
te zien.
Kortom er valt nog heel wat te studeren,
met in het achterhoofd het
gegeven dat de gemeente niet wil
dat er méér verkeer komt in de Gen.
Maczekstraat, Vierwindenstraat en
Keizerstraat. Wie een briljant idee
heeft mag het zeggen.
ook in de late herfst ( foto van begin december ) veel belangstelling op de kunst, antiek- en boekenmarkt
door Eugène Loomans
___________________________
Leefbaarheid Belcrum
De gemeente Breda heeft bijna zes ton euri aan
subsidie gevraagd aan de Europese Gemeenschap om
de leefbaarheid in de Belcrum en het gebied dat nu
plotseling Havenkwartier heet, te vergroten.
De aanvraag heeft alles te maken met de aanleg van
het nieuwe station en omgeving, ook wel Via Breda
genoemd. Maar er liggen links en rechts ook nog wat
braakliggende terreinen, zoals die van de voormalige
suikerfabriek, maar ook waar voorheen Backer&Rueb
was gevestigd. In dat laatste gebied gebeurt al het een
en ander, vooral op cultureel gebied.
Er zijn allerlei inventieve mensen die de gemeente
stadbewoners om verdachte activiteiten op dat gebied
te melden bij de politie. Dan pas kan die ookgericht in
actie komen.
Ook vanuit de Cingelstraat kwamen er weer klachten
over dronken, plassend en kotsend uitgaansvolk dat op
weg is naar de nachttrein of naar huis in Breda. Ook bewoners
van die straat klaagden over gebrek aan politietoezicht,
vooral op vrijdagavond. De aanwezige wijkagent
zei echter dat er wel degelijk toezicht is en er ook
afspraken zijn gemaakt met bewoners over het melden
van incidenten. Bovendien worden de toezicht-camera’s
in de binnenstad anders ingesteld. De Cingelstraat zal
daar in worden ‘meegenomen’, zoals dat heet.
Overigens signaleerde de wijkagent ook dat het op vrijdagavond
steeds drukker wordt, dat het indrinken eerder
begint, het geweld ook en dat busmaatschappij Veolia
weer meer problemen heeft met dronken jongens en
meisjes en daar ook maatregelen tegen neemt.
om faciliteiten vragen . Op dit moment liggen er
initiatieven voor de vestiging van bijvoorbeeld een
Center of urban sports, wat dat dan ook precies mag
zijn. En er zijn mensen die een sloepenhaven willen in
de Belcrumhaven.
Het gaat er feitelijk om om het water in de Bredase
binnenstad beter te benutten, zowel op economisch,
cultureel als toeristisch gebied. Dat gebeurt ook wel
in afwachting van het ophogen van de Trambrug,
waardoor jachten dichterbij de binnenstad kunnen
komen.

5 Breda van Binnen
Plezierige en belangrijke bewonersavond in
Chassé Oud-boeimeer
Voor ons als wijkraad is een bewonersavond
een belangrijke en
plezierige avond. We treffen mensen
uit onze wijk, waarmee we in
gesprek kunnen gaan over onderwerpen,
die ons bezig gehouden hebben en
horen ook waar wij eventueel aandacht aan
moeten besteden.
Deze avond zijn we gestart met twee informatieve
onderwerpen, die ingeleid werden
door een paar ter zake kundige. Als eerste
over het project:‘Woon morgen zonder zorgen’
door Peter Kats vanuit de organisatie
WIJ. Hij schetste t enkele mogelijkheden om
een woning zodanig aan te passen om tot op
hogere leeftijd in een vertrouwde omgeving
te kunnen blijven wonen.
Voor hen, die interesse hebben, kan een
workshop verzorgd worden in een groepje
van + 10 personen. Men gaat dan concreter in
op hoe zoiets aan te pakken en er wordt gekeken
wat dat aan kosten met zich mee brengt.
Volgens hem is aanpassing van een woning altijd
goedkoper dan naar een verzorgingshuis
gaan. Het andere onderwerp: ‘Veiligheid in
en om het huis’ werd door de wijkagent van
Boeimeer, Kees Busio, toegelicht. Hij besprak,
waar goed hang- en sluitwerk aan moet voldoen
en hoe te handelen, wanneer er zich iets
vervelends voordoet.
Na een pauze hebben wij een PowerPointpresentatie
bekeken met fragmenten van huizen,
versieringen aan gebouwen, standbeelden,
enz. onder het motto: ‘Ken je wijk?’ Het was
niet altijd gemakkelijk om die meteen ergens
te situeren, maar gezamenlijk kwam men er
wel uit. Het gaf een verrassend beeld over
onze wijk.
Hierna hebben wij verslag gedaan over onderwerpen
waar we ons als wijkraad in het
afgelopen jaar over gebogen hebben
Het mee tot stand laten komen van een AEDnetwerk
en de werving van vrijwilligers om
deze apparaten te bedienen. Deze vrijwilligers
zijn het, die feitelijk het werk moeten
doen. Uit verhalen hebben we gehoord, dat ze
al meerdere keren een oproep hebben gehad
om in touw te komen.
Ook zijn in onze wijk groepen vrijwilligers mee
gaan doen aan het initiatief van de Gemeente
om een gedeelte van de openbare ruimte mee
te onderhouden, de zogenaamde wijkdeals.
Concreet zijn dat: het knippen van de haagjes
langs de singel in de Gen.v.d.Plaatstraat en de
van Hamsingel en in de winter het bijhouden
van de bolle Hirdusbrug om deze sneeuwvrij
te houden en de gladheid te bestrijden. Deze
groepen krijgen hiervoor een geringe vergoeding
vanuit Stadsbeheer.
Als wijkraad hebben wij onze medewerking
verleend aan het tot stand komen van een pilot
met bezoekerskaarten in de Chasséwijk en
het Chassépark vanuit de gedachten, dat ook
de bewoners hun bezoek tegen gereduceerd
tarief moeten kunnen laten parkeren. Momenteel
is het nog geen succesnummer! Na
een evaluatie in januari zal bekeken worden:
hoe nu verder?
Als gezamenlijke Dorps- en Wijkraden in de
stad Breda hebben wij stevig moeten onderhandelen
met de gemeente over onze positie
t.o.v. de Gemeente. Deze gesprekken zijn
uitgemond in een Samenwerkingsakkoord,
waarin ook de subsidie aan de wijkraden is
geregeld. Iedere wijkraad krijgt nu voor de
onkosten van hun werkzaamheden € 1000
per jaar. Dat betekent een forse bezuiniging
op wat wijkraden voorheen ontvingen. We
zullen dus moeten zien, of we daaruit alle
activiteiten kunnen blijven bekostigen zoals:
het verzorgen van Breda van Binnen, bewonersavond
en de onkosten voor onze vergaderingen.
We hebben ook enkele onderwerpen aangegeven,
waar we in het komende jaar onze aandacht
op zullen richten.
Zaken rond het parkeren zullen opnieuw
onze aandacht vragen. Zoals het feit dat alle
zondagen tot koopzondag verheven zijn, wat
consequenties met zich mee brengt voor de
parkeerdruk in onze buurten. En natuurlijk
ook de evaluatie van de pilot met de bezoekerskaarten.
Hoe gaat het verder en wat vinden
wij een goede regeling? De invulling van
het ALS-terrein (vh. De Molsparking) vraagt
jaargang 8, nummer 32
december 2012
> buurt geinformeerd over woningaanpassingen en oveiligheid in het om het huis , wijkraad doet verslag van zaken waar aan gewerkt
is, zoals het AED-netwerk, het mee opknappen van de openbare ruimte en het Samenwerkingsakkoord met de gemeente.
> Voor volgend jaar blijft het parkeren in ieder geval op de agenda, o.a. de evaluatie van de bezoekerskaarten
Wijkgericht werken bijdrage van de gemeente Breda
Wijkgericht werken is een nieuw aanpak van het sociale
en fysieke beheer in de wijken. Het nieuwe is dat niet de
gemeente maar bewoners en professionele organisaties
aangeven wat er in de buurt of wijk moet gebeuren om de
leefbaarheid te verbeteren. Dit betekent dat de gemeente
samen met de wijk de activiteiten afstemt op de vraag van
de bewoners en niet andersom. Het gaat om samen denken,
praten en doen.
Wijkgericht werken:
- Gaat over de leefbaarheid van de wijk (sociaal/ gezondheid
/ zorg en fysiek, cultuur en milieu enz.)
- De leefbaarheid verschilt per wijk. Daarom kent het
wijkgericht werken per wijk een eigen invulling.
- Wijkgericht werken is een aanpak, die wordt toegepast in
alle Bredase wijken en dorpen.
- Het wijkgericht werken is vraaggericht werken in de wijk en
sluit aan op de behoefte van de wijk.
- Het is samen denken, samen keuzes maken en samen doen.
- Wijkbewoners nemen volgens de gemeente hun
verantwoordelijkheid, hebben zeggenschap, denken
mee,besluiten mee en doen mee aan het in stand houden van
de leefbaarheid in de wijk.
- Zij doen dit samen met de gemeente en andere partijen bv.
woningbouwcorporaties, wijk en dorpsraden, scholen, politie,
ondernemers, enz.
*maak keuzes, pak alleen op wat je na kunt komen en kom dit
na.
Wijkplannen
- Voor de wijken worden gezamenlijk met inwoners en
partners meerjarige wijkplannenopgesteld.
- Wijkbewoners bepalen daarin met de andere partijen welke
knelpunten er zijn in de wijk. Welke zaken aangepakt moeten
worden, hoe die aangepakt kunnen worden en wat hun eigen
bijdrage daarin is: waar is men trots op, waar gaat het goed,
wat kan beter?
- Wijkplannen zijn geen dikke nota’s, waarbij alle energie
gaat zitten in het opstellen daarvan, maar complete ‘briljante
pareltjes’ die energie geven en enthousiasmeren.
De wijkmanager
De wijkmanager heeft een cruciale rol. De wijkmanager voor
het Centrum is: Henk van der Corput. Tevens is hij manager
voor bedrijventerreinen en NAC. Tel. O76-5294856 of email:
hjl.van.der.corput@breda.nl
De rol van de wijkmanager is;
- Verbinder tussen buiten en binnen de gemeente.
- Het geweten van de wijk: er voor zorgen, dat de behoeften
binnen het Stadskantoor erkend worden en een plaats krijgen
in het beleid; naar buiten begrip en draagvlak voor het beleid
realiseren.
- Het contact met de wijk verzorgen. De wijkmanager is
Door Wilbert Stuijk, secretaris wijkraad
ook zeker onze aandacht, omdat we scherp
willen letten op hoe de afwikkeling van het
verkeer geregeld gaat worden, zeker omdat
er een grote ondergrondse parkeergarage
gepland staat. Dat zal de drukte en de filevorming
op het kruispunt van de Keizerstraat/
Nonnenveld/Akkerstraat niet ten goede komen,
want ook de bewoners vanuit het Chassépark
kunnen alleen via deze kruising het
park uit.
De gemeente heeft een nieuw plan gelanceerd
om met de wijken zelf wijkplannen te
gaan ontwikkelen vanuit de gedachte: “bewoners
zelf weten het beste, wat er in hun wijk
moet gebeuren”. Nu wil men per wijk onder
begeleiding van een professional van de gemeente
ideeën gaan ontwikkelen over wat er
nodig is, eventueel aangepast moet worden.
Deze professional koppelt terug naar de gemeente
en bij goedkeuring wordt daar budget
voor verleend.
Tot slot in de rondvraag:
• Er werden kritische opmerkingen gemaakt
over het onderhoud van straten en pleinen
door de gemeente. Nu al wordt zichtbaar, dat
er minder onderhoud gepleegd wordt vanwege
de bezuinigingen.
• Ook het fietsparkeren werd aangekaart als
een bron van ergernis. Uit een vergadering
met het Parkeerbedrijf konden we melding
maken van het feit, dat de gemeente sinds
kort een halftime ambtenaar benoemd heeft
om aan een oplossing te werken.
• Iemand gaf de tip, dat de gemeente bij het
ophangen van verkeersborden onder elkaar
aan één paal moet letten om het onderste
bord niet te laag te hangen. Dit, omdat hij gezien
had, dat een blinde met zijn stok wel de
weg kan aftasten, maar niet wat er boven zijn
hoofd hangt!
• Tot slot werd er door de bewoners gevraagd
om in Breda van Binnen te wijzen op de mogelijkheid,
dat burgers ook zelf gevaarlijke situaties
of kapotte tegels,enz. Kunnen melden
bij de gemeente, ofwel via tel.14076 ofwel via
de website van de gemeente
onder www.breda.nl .
het eerste aanspreekpunt voor de wijk voor zaken op de
middellange termijn en praat daarvoor regelmatig met
bestuurders, stadsmariniers, projectmanagers en anderen.
Ik ben een wijkbewoner en weet waar het beter kan in
mijn wijk of dorp.
Hoe pak ik dat aan…….?
De wijkmanager daagt u uit om na te denken over wat u
wilt om het verschil te maken voor uw buurt of wijk. U stelt
acties voor en samen kiezen we een aanpak, die het beste bij
u past of bij de groep bewoners met wie u samen iets wilt
veranderen. Uw wensen of ideeën voor het verbeteren van
de leefbaarheid in uw directe omgeving kunnen op allerlei
terreinen spelen: sociaal, gezondheid, zorg, fysiek, cultuur,
milieu. Noem maar op. De afspraken, die we maken
leggen we vast in een wijkplan.
Voelt u zich aangesproken en wilt
u wat betekenen voor uw wijk?
Hebt u een idee dat op de
middellange termijn de wijk
verbetert, dan ben is Henk van
der Corput het aanspreekpunt
voor het centrum.
Dus. Aarzel niet en laat van u
horen!

jaargang 8, nummer 32
december 2012
Breda van Binnen
We blijven toch maar even in B
Tekst en (meeste) foto’s Eugène Loomans
Het valt allemaal niet mee in deze tijd. De winter komt er aan en dat mag met
voorrang ons minst geliefde jaargetijde zijn. Het liefst ging deze binnenstadter
richting zon, maar ja de plicht roept en deze krant móet gemaakt worden om de
bewoners van onze vier wijken op de hoogte te kunnen houden van gedane zaken
en ontwikkelingen. Dus hierbij opnieuw een terugblik, ook wel omdat we het niet
goed kunnen laten.
Het Begijnhof aan de Catharinastraat heeft weer een van zijn (of in dit geval eigenlijk haar) geheimen prijsgegeven.
Archeologen van de gemeente Breda hebben op het bleekveld (zeg maar daar waar al die kruiden groeien en bloeien) een
muur blootgelegd van het klooster, gesticht door Johanna van Polanen rond 1440.
Voordat het Begijnhof op deze locatie rond 1535 werd gevestigd, heeft Johanna van Polanen, de vrouw van Engelbrecht
van Nassau, aan de Catharinastraat tussen 1430 en 1440 de Wendelinuskapel (de huidige Waalse Kerk) laten bouwen.
Vervolgens heeft Johanna achter de kerk een mannenklooster gesticht, want die wilde kennelijk ook wel eens wat.
Omdat Johanna kort na het begin van de bouw is overleden (in 1445), is er lange tijd discussie geweest of het klooster
wel was afgebouwd, omdat er uit historische bronnen weinig over het klooster te vinden was. Het wordt de laatste jaren
door archeologisch en bouwhistorisch onderzoek volgens de gemeente Breda steeds duidelijker dat dit wel is gebeurd.
Bij opgravingen in 1989/1990 zijn een kloostergang en enkele kamers van het klooster gevonden. In een pand aan de
Catharinastraat 89 zijn bovengronds twee kloosterbogen aangetroffen. In 2009 zijn bij archeologisch onderzoek in twee
begijnhofhuisjes de funderingen van één van de muren gevonden en bij bouwhistorisch onderzoek in 2011 is weer één boog
aangetroffen.
Nu is de noordelijke kant van de muur van het klooster gevonden, waardoor de omvang van het klooster voor het eerst
duidelijk wordt. Het gaat om een kloostercomplex van circa 25 x 35 m. De muur die onlangs is gevonden, is ruim een meter
breed, met twee steunberen aan de binnenkant.. De westzijde van het klooster is nog niet gevonden.
Wat nóóit meer mag
verdwijnen uit de binnenstad
is Breda Photo. Dat is
niet alleen fantastisch
om te zien, maar ook een
publiekstrekker van formaat.
En ze komen (terecht) van
heinde en verre om foto’s te
zien en te kunnen bekijken.
Er waren dit jaar ook
ontzettend veel Belgische
bezoekers, wat ook weer niet
zo verwonderlijk was omdat
er een flink aantal Belgische
fotografen hun foto’s hadden
ingestuurd. Als het bestuur
van de stad, inclusief de VVV,
iets wil doen aan promotie
van Breda, dan moeten ze
dit festival omarmen. En NAC
natuurlijk.
6
Het is al even geleden maar het bestuur van de Wijkraad
te doen met de jaarlijkse bewonersbijeenkomst. Het mott
Namelijk de discotheek Kerkplein in de Torenstraat.
Het motto ‘ontmoeting’ was buitengewoon goed gekozen
medewerking van diverse detailhandelaren, de horeca en
drankjes op die middag waren bijvoorbeeld aangepast en
Ontmoeting, daar ging het dus om en dat is ook gelukt. Er
winkeliers ondanks de koopzondag en ondanks de wedst
Voorzitter Jan de Bakker van de Wijkraad Stadshart/Valk
opzienbarende omgeving op zijn eigen bondige manier. V
en voormalig voorzitter John Grijpspeere van weer een an
stom alle tegenstanders van een Ondernemersfonds zijn e
foto) van de VVV legde uit hoe belangrijk haar club voor B
Waarna zeg maar ‘de ontmoeting’ echt kon beginnen en d
kennisquizz over de binnenstad onder zeer prettige leidin
gewonnen door oer-binnenstadters: de weledele heer Ste
Volgend jaar graag maar weer zo’n opmerkelijke bewoner

7 Breda van Binnen
jaargang 8, nummer 32
december 2012
reda, ondanks de winter….
Stadshart/Valkenberg had bedacht eens iets anders
o was: Ontmoeting en de verzamelplaats verrassend.
, want daar draaide het ook op uit. Dankzij ook de
de aanwezigheid van veel bewoners. De prijzen van de
dat viel absoluut niet verkeerd.
waren (zoals gezegd) veel bewoners, maar ook veel
rijd NAC Breda-AZ (2-1, vergeet het niet).
enberg opende de bijeenkomst in deze inderdaad geheel
oormalig voorzitter Jos Koniuszek van het Retail Platform
dere middenstandsclub mochten nog eens uitleggen hoe
n directeur Marlice Dreessens (tweede van links op de
reda is. Zonder een overmaat aan subsidie.
at gebeurde dan ook. Alleen maar onderbroken door een
g van Vincent van der Weegen. De quizz werd trouwens
ijlen (geheel links op de foto) met zijn mooie gade.
sbijeenkomst met een zo grote opkomst.
Je hebt handige en onhandige
mensen en er zitten ook wel mensen
tussenin. De meneer op deze foto
behoort ongetwijfeld tot de handige
soort. Anders blaas je niet zo’n
artistiek
bellengezelschap bij elkaar bij het
T-Huis in het Valkenberg.
-FOTO PAUL HERMANS
Er zijn van die evenementen in Breda waar je maar niet genoeg van kunt krijgen. Neem de Singelloop. Al ruim 25 jaar
nemen (hard)lopers en –sters bezit van de straten in de binnenstad. Het is een voorbeeldig georganiseerd festijn waar
misschien een enkeling zich aan stoort en dan wellicht door het lint gaat. Maar de 12.000 (!) deelnemers en –sters aan
alle verschillende afstanden van dit jaar storen zich daar nauwelijks aan, want ze weten dat er overal verkeersregelaars
staan. Dit jaar was het weer opnieuw fantastisch. Niet te warm voor de deelnemers en aangenaam voor de bezoekers.
En het bestuur van de Singelloop had deze keer contact gezocht en gekregen met Defensie. Wat in deze tijden van
bezuinigingen welhaast een wonder mag heten.
Het probleem in voorgaande jaren was namelijk dat door het grote aantal atleten het ná de finish gewoon te druk werd
in de Veemarktstraat en dat is toch niet de smalste en kleinste straat in de binnenstad. Dus wat droeg Defensie bij? Een
Bailey-brug, tenminste zo heette dat in onze jonge jaren. Snel op te zetten en ook weer snel af te breken. Bezoekers en
toeschouwers konden daar over heen lopen zonder dat ze in de Veemarktstraat hoefden te komen. En dus was het na de
finish een stuk rustiger in die straat. Heerlijk voor de atleten.
Mooiste onderdeel van de Singelloop (mocht u, lezer dat vragen) is de familie-loop. Duizenden kinderen met hun
docenten en ouders op weg naar de Grote Markt. Prachtvol.

jaargang 8, nummer 32
december 2012
Cees Janssens
Dag vd Duurzaamheid
Door Cees Janssens
...................................
Zolang de mensheid bestaat vertellen
ze elkaar al verhalen. Verhalen
die gaan over leven en dood. Jammer
genoeg vind je dat in deze tijd minder
terug.
Mensen hebben het druk, komen ’s
avonds moe thuis van het werk en
vervallen vervolgens nog al gemakkelijk
in bepaald gedrag bv. op de bank
zitten en tv kijken.
Natuurlijk worden daar ook verhalen
verteld. Door programmering (dus
tijdsgebrek) hebben ze vaak weinig of
geen diepgang. Als de gespreksleider
te lang op een onderwerp blijft hangen,
fluistert de regisseur middels een
technisch oortje in zijn oor dat hij het
gesprek moet beëindigen.
Daarnaast zijn er natuurlijk de amusementprogramma’s
die er zorg voor
dragen dat we helemaal niet behoeven
na te denken, om het alleen maar gedachteloos
tot ons te laten komen.
Wat je in je omgeving steeds meer
gaat zien, is dat de sociale contacten
met onze medemens mede hierdoor
meer verdwijnen en als men toevallig
eens een praatje maakt gaat het vaak
over een of ander tv-programma van
de vorige avond. Hiermee wil ik niet
zeggen dat alles van t.v., computer of
mobiele telefoon niet goed is, in te-
gendeel zelfs.
We hebben nog nooit zo snel en
zoveel informatie
tot ons kunnen
nemen als in deze
tijd, maar we
dreigen wel een
van de oudste
bezigheden van
de mensheid
te verliezen.
Het elkaar
verhalen
vertellen.
De ervaring
en
emotie
die tijdens
het
vertellen
van een verhaal aan elkaar uitgewisseld
worden, die ons bestaan zo rijk
maken.
Laatst heb ik het geluk mogen proeven
wat het betekent elkaar rechtstreeks
verhalen te vertellen en wat
voor onvoorspelbare emoties dit los
kan maken.
Het was n.a.v. een project van Stichting
Cultuurbehoud Breda die een
thema had bedacht om aan senioren
te vragen wat hun dierbaarste bezit
was. Een bezit dat ze tot het einde van
hun leven bij zich wilden houden met
een uitleg erbij, waarom dat voorwerp
hun dierbaarste bezit was.
Er waren verrassend veel mensen die
daar op gereageerd hadden en even zo
verrassend waren hun verhalen daarbij.
Stichting Cultuurbehoud Breda
had tevens aan de mensen gevraagd
of ze hun dierbaarste bezit uit wilden
lenen voor een tentoonstelling, die
op verschillende plaatsen in Breda
omtrent dit onderwerp gehouden zou
worden.
In een grote vitrinekast
werden deze
voorwerpengepresenteerd,
ondersteund met foto’s
op posterformaat van de mensen
die aan de tentoonstelling deelnamen.
Tevens met een stukje tekst waarom
voor die mensen dat voorwerp hun
dierbaarste bezit was.
Deze tentoonstellingen zijn gezien de
reacties een groot succes geworden.
Nu zou je kunnen zeggen dat het allemaal
stoffige verhalen van oudere
mensen zijn, maar het tegendeel is
waar. Het leverde mooie, maar soms
ook heel ontroerende verhalen op, die
je aan het denken zetten, of een gevoel
van herkenning geven. Dit ging bij
Stichting Cultuurbehoud Breda natuurlijk
ook niet onopgemerkt voorbij.
Het zette hen ook aan het denken
en zo werd het idee geboren om een
basisschool (in dit geval basisschool
De Wildert-Dubbelwijs in de Haagse
Beemden) te benaderen met de vraag
of de leerkrachten aan de kinderen
wilden vragen hun dierbaarste bezit
mee naar school te brengen. En daarbij
ook een verhaal te laten vertellen
waarom dat hun dierbaarste bezit is.
Dit samen te mengen met de verhalen
van twee senioren (Vroukje en Cees)
en dierbaarste bezit. we werden uitgenodigd
in groep 6 en 8 van deze
school. een experiment waarin niet te
voorspellen viel wat hier de uitwerking
van zou zijn.
Zo zou ik vertellen over mijn buideltje.
Breda van Binnen
HET BINDENDE VAN VERHALEN
En Vroukje over haar commode.
8
Ik zal eerst eerst uitleggen wat mijn
buideltje is.
Jaren lang was en is wandelen een van
mijn grootste hobby’s.
Het uren alleen zijn in de natuur en
het genieten om daar in rond te
mogen lopen is een genot.
Zo zat ik op een keer
heerlijk op een bankje
in het bos uit te rusten
en een boterham te eten,
toen ik op het volgende
idee kwam. Het zou eigenlijk
wel leuk zijn om een
klein voorwerpje van mijn
vrouw en kinderen mee op
wandeltocht te nemen. Dit om
in de stilte van de natuur iets
tastbaars van mijn dierbaren
bij me te hebben. Zo had ik op
mijn tochten altijd een klein voorwerpje
bij me van mijn vrouw en
kinderen.
Op een gegeven moment dacht ik,
het zou eigenlijk ook wel mooi zijn
als ik voorwerpjes op mijn wandeltochten
mee zou nemen van mensen
die me na aan het hart liggen, of die
me op een of andere manier diep in
mijn hart geraakt hebben door bijvoorbeeld
een bijzonder verhaal, of
het feit dat het bijzondere mensen
zijn. Mensen die me op een of andere
manier liefde, wijsheid en kracht meegeven.
En zo vroeg ik die mensen of ze
een klein voorwerpje voor me hadden
en ze graag in de vorm van die voorwerpen
bij me wilde dragen.
Zo ontstond mijn buideltje, dat ik
symbolisch mijn hart noem. Mijn buideltje
gevuld met hun liefde, verdriet
en aangrijpende verhalen.
Met dat buideltje in mijn rugzak ben
ik in de loop der jaren al ruim de halve
wereld aan kilometers rond gelopen.
Zo ging ik ook met dat buideltje en
de daarbij behorende verhalen, naar
basisschool de Wildert-Dubbelwijs in
de Haagse Beemden, niet vermoedend
dat het bij de juf en de kinderen zoveel
emoties los zou maken. De kinderen
luisterden heel aandachtig naar
mijn verhalen bij de voorwerpen en
stelden daarbij verrassende vragen.
Er was zelfs een vraag wat ik met dat
buideltje zou doen als ik dood zou
gaan, waarop ik antwoordde dat ik
het dan met me mee het graf in zou
nemen.
Soms raakte ik bij het vertellen wat
geëmotioneerd, omdat ik in maart
2010 getroffen werd door een CVA,
waardoor het wandelen en de beleving
daarvan nu in een heel ander
daglicht zijn komen te staan. Het is
juist dan een bijzondere ervaring dat
je door die kinderen en hun juf getroost
wordt op zo’n moment.
Maar het meest werd ik getroffen
door de persoonlijke verhalen van de
kinderen over hun dierbaarste bezit,
waarbij er enkele kinderen tijdens
het vertellen moesten huilen en niet
meer verder konden vertellen, of zich
herpakten en dapper hun verhaal af
lees verder op pagina 9

9 Breda van Binnen
Feest in Dr. Van
Mierlostraat
Door Piet Oosthoek,
foto’s Noor Peels
..................................
Precies op de nationale burendag
(in september) vierde de
Dr Van Mierlostraat het intussen
traditionele, want jaarlijks
gehouden,straatfeest.
Voor de niet-Bredanaars - die er
binnen de singels ook maargenoeg
zijn: de Van Mierlostraat is dat jarendertigstraatje
dat loopt van het
Van Coothplein naar het Bierhuis
van Ruud van Dongen, op de hoek
met de Van Goorstraat. De bevolking
is gevarieerd qua samenstelling;
je hebt er (piep)jonge gezinnen,
vervolg van pagina 8
maakten.
Het zou hier te ver voeren om al die verhalen
van de kinderen neer te zetten, hoe mooi en
ontroerend ze ook allemaal waren. Maar ik
wil er toch enkele uitlichten om aan te geven
hoe mooi het is elkaar verhalen uit het leven
te vertellen en de emotie die daar bij hoort te
delen, hoe droevig ze soms ook zijn.
Juist doordat je door die interactie het ware
en de liefde van de mensen naar boven ziet
komen.
Maar laat ik terug gaan naar groep zes en
acht van de basisschool.
In groep zes zaten de kinderen heel aandachtig
naar mijn verhaal te luisteren. Velen hadden
zelf ook iets bij zich wat hun dierbaarste
bezit was.
Door de korte tijd, waarvan ik het meeste had
opgesnoept, bleef er voor de kinderen jammer
genoeg maar weinig tijd over om hun
verhaal te vertellen.
Zonder de mooie verhalen van de andere kinderen
te kort te willen doen, wil ik er een als
voorbeeld uitlichten. Omdat dit verhaal diepe
indruk op de klas en mij maakte.
Het was het verhaal van Yaniek die vertelde
je hebt er ouderen die er al sinds
mensenheugenis wonen, je hebt er
van alles tussenin. En je hebt er ook
een stuk of wat studentenhuizen.
Het leuke van het feest is al een
paar jaar dat die gevarieerde samenstelling
ook dan prima tot
uiting komt. Niet dat dit keer echt
iedereen er was (de meesten wel,
overigens) maar wel waren alle
soorten royaal aanwezig. En hoor
je elders nog weleens klagen dat de
studenten zich op dit soort gelegenheden
niet laten zien, voor die in
de Van Mierlostraat geldt dat zeker
niet. De meesten komen graag, en
een niet weg te denken deel van het
over zijn overleden broertje.
Als dierbaarste bezit had hij het rouwkaartje
van zijn broertje bij zich.
Tijdens het vertellen raakte hij zo geëmotioneerd
dat hij in huilen uit barstte en niet
meer te troosten was. Het was een heel aangrijpend
moment dat heel de klas stil maakte,
je kon een speld horen vallen.
Helaas was de tijd om en ging ik met mijn
verhaal en emotie naar groep acht.
Een leeftijdsgroep waarvan je zou kunnen
denken, die kinderen beginnen net een beetje
met puberen en die zijn met heel andere
dingen bezig. Maar de voorbeelden laten juist
zien dat het tegendeel waar is en wat een
boel emoties en liefde die kinderen op hun
eigen manier met zich mee dragen. Zo had
Boris zijn geboorteknuffel bij zich, een groezelig
beertje wat een keer wit was geweest en
dat op de kop na zo plat was als een dubbeltje.
Toen Boris zijn verhaal had gedaan vroeg
de juffrouw waarom die beer zo plat was.
Boris vertelde dat hij er zo aan gesabbeld
had, dat op een gegeven moment de naad een
stukje los was gegaan en alle korreltjes uit
het lijfje waren gevallen. En omdat het een
avondprogramma, de straatkwis,
werd gepresenteerd door student/
natuurtalenten Tanja en Tijn;
sportief, vlot en vooral ook heel
geestig, of ze nooit anders doen.
Ook verder had het straatcomité de
zaakjes prima voor elkaar. Voor de
kinderen was het ‘s middags al
feest. Het springkasteel bleef onverminderd
populair. Er was heerlijke
paella; de kok van dienst, die onder
een van de opgezette partytenten
in twee grote pannen zijn kunsten
vertoonde, had eer van zijn
werk. En er was ‘s avonds dus de
straatkwis, waarbij de aanwezigen
werden opgedeeld in jong (de staande
ploeg) tegen oud (de zittende
ploeg). De kwis kende duidelijk een
verborgen agenda. Na afloop wist je
beduidend meer over je buren dan
ondoenlijk werk was deze terug te stoppen
had zijn moeder de naad weer netjes gerepareerd
zonder vulling. Maar het bleef zijn
dierbaarste bezit.
Anouk haar dierbaarste voorwerpen waren
haar eerste schoentjes en een foto in een
lijstje van haar overleden oma. Olga had
een plukje haar bij zich, van haar eerste
knipbeurt en een afdruk op papier van haar
handjes en voetjes toen ze nog heel klein was.
Faith had haar eerste knutselwerkjes van
toen ze nog peuter was in een plakboek, waar
ze de vorige avond nog gezellig met haar
moeder doorheen had zitten bladeren als
voorbereiding op deze bijzondere morgen.
Sander had een sieraad van zijn overleden
opa bij, terwijl hij daar over aan het vertellen
was brak hij en begon te huilen. Juf Ankie
troostte hem en je zag aan de hele groep dat
het hen raakte.
Indrukwekkend was het verhaal van Aberon,
hij had niets bij zich, maar had een verhaal
als dierbaarste voorwerp. Hij vertelde dat
hij op de kleuterschool heel bang en bijna
huilend de klas binnen kwam en toen opgevangen
werd door Taufik, zijn huidige klasge-
jaargang 8, nummer 32
december 2012
vooraf, waarbij ook wel enige verrassingen
te noteren vielen. Vrijwel
niemand had bijvoorbeeld gedacht,
dat in de straat royaal meer dan 20
ZZPers wonen.
Naast de activiteiten was er ook
volop gelegenheid om elkaar weer
eens te spreken en samen iets te
drinken, en, voor de nieuwkomers,
om kennis te maken.
De Dr. Van Mierlostraat kan terugkijken
op een gezellig en in alle
opzichten zeer geslaagd straatfeest
2012. Waarbij niet onvermeld mag
blijven dat de feestelijkheden overdag
waren begonnen met een gezamenlijke
veeg- en schoonmaakactie
om de straat wat op te frissen. Dat
kan zo’n straatje in het centrum af
en toe wel gebruiken.
nootje en dat ze vanaf die dag nog steeds de
beste vrienden van elkaar zijn.
Heel ontroerend was het verhaal van Boniso.
Boniso heeft tot zijn eerste levensjaar in een
kindertehuis gezeten in Afrika en had zijn
geboorteknuffel bij zich. Ik dacht wat zal hij
daar over gaan vertellen. Boniso vertelde dat
hij geadopteerd was, maar dat zijn huidige
ouders zijn naam te lang en te moeilijk vonden
en hem een andere naam hadden gegeven.
Deze geboorteknuffel was het enige wat
hij nog als tastbare herinnering heeft.
Op dat moment brak hij in tranen uit en kon
zijn verhaal door het huilen niet meer afmaken.
Toen Juf Ankie aan de klas vroeg of iemand
Boniso wilde troosten, ging heel de groep
naar hem toe om hem weer op zijn gemak
te stellen. Zo werd dit luisteren naar elkaars
verhalen een bijzondere gebeurtenis. Iets
wat door niemand van tevoren te voorspellen
was geweest. Zeker niet dat het zo mooi en
aangrijpend zou verlopen.
Het geeft aan hoe belangrijk het is om elkaar
verhalen en levenservaringen te blijven vertellen.
Om verhalen te blijven delen.

Column
jaargang 8, nummer 32
december 2012
Trein
Het komt nogal eens voor dat ik Breda binnenkom per
trein. En ja, die OV-chipkaart is niet echt handig en ja, ik
maak daar fouten mee en nee, dat ligt niet altijd aan mij.
Dat moest er even uit.
Naar Breda dus, de stad die ooit de beste binnenstad
van Nederland had. De stad die onder leiding van een
inmiddels van het politieke toneel verdwenen wethouder
de duurzaamste stad van het land wilde worden. Mijn
geboortestad, die ook graag de meest gastvrije stad van
Nederlandje wilde worden. En het niet werd. Je moet je
plaats ook weten.
De trein dus. Prachtig openbaar vervoermiddel, dat je
over het algemeen snel van A naar B brengt. Je ziet van
alles en nog wat onderweg, tenminste als je blik niet
wordt getrokken door sommige andere passagiers.
Maar o wee als je in de buurt van Breda komt. Dan is het
absoluut kommer en kwel. Wat een ellende en wat een
armoedig uitzicht.
Stel, je rijdt vanuit de richting Tilburg naar voorheen
de beste binnenstad van het land. Dan kom je in Breda
eerst langs de half-afgebroken Hero. Een troosteloze
vlakte en daar gebeurt voorlopig helemaal niets mee.
Ja, het onkruid groeit en bloeit en aan het eind staat de
merkwaardigste bouwval van de stad.
Kijk je naar rechts dan zie je ook al een soort woestijn,
maar daar wordt dan ook een nieuw station gebouwd.
Keek je een paar maanden geleden naar links, dan zag
je het troosteloze oude terrein van de brouwerij maar
gelukkig wordt daar nu weer gebouwd. Al is het de vraag
hoe lang Interbrew in dat gebied nog zijn hoofdkantoor
gevestigd houdt.
Kom je uit de richting Rotterdam/Roosendaal dan is
de eerste blik op Breda het NAC-stadion, tenminste
voorheen want nu staat er een mega-Jumbo voor.
Aan de andere kant ziet de bezoeker van voorheen de
beste binnenstad van Nederland verschrikkelijk lelijke
geluidsschermen met heel lelijke graffitti. Vervolgens
kom je per trein langs een sloperij en de vlakte die de
gesloopte suikerfabriek heeft achtergelaten. Schande
trouwens dat daar niets van is achtergebleven als
herinnering aan een belangrijk industrieel verleden.
Met een beetje moeite kun je daarna een blik werpen op
de Grote Toren in de verte.
Dat is dus wat Breda aan de toerist per spoor te bieden
heeft. Ik zag laatst een advertentie voor drie dagen
Bourgondisch Breda. Ik kan me voorstellen dat je na het
zien van de entree van Breda en de omgeving van het
station als toerist gillend omkeert en desnoods vlucht
naar Roosendaal, Tilburg of Eindhoven. Aan de Bredase
binnenstad kom je dan (ten onrechte) helemaal niet toe.
Dit was een stichtelijk woord voor wie de schoen past.
Eugène Loomans
Regelmatig loop ik langs de bedrijfspanden aan de Adriaan
van Bergenstraat.
Niet dat ze zo bijzonder aantrekkelijk zijn (alhoewel ze
na een vrij recente opknapbeurt wat meer vriendelijkheid
uitstralen) maar je hebt wat om naar binnen te kijken.
Opvallend vind ik altijd de teksten die op de deuren
geplakt zijn met de mededeling: “Wij hebben geen wisselgeld
voor de arkeerautomaten”.
Niet al te vriendelijk, maar ik kan me ook wel voorstellen
als je druk aan het werk bent en er regelmatig mensen
binnen lopen voor wisselgeld voor de parkeerautomaat
het op den duur behoorlijk irritant wordt.
Tot ik op een gegeven moment langs het pand waar
“SKYWAY” zijn intrek heeft genomen liep, waar een opvallend
bordje op de ruit zat met de tekst:,
“WIJ HEBBEN WISSELGELD VOOR DE PARKEERAUTO-
MAAT PLUS EEN GRATIS KOPJE KOFFIE”. Nieuwsgierig
gemaakt door deze tekst besloot ik op een dag naar binnen
te stappen om te vragen wat er achter deze vriendelijke
tekst van het bordje stak.
Verrassend was het volgende verhaal dat ik van Maarten
Molenaar (Business leader Skyway Foundation) te
horen kreeg. “Twee jaar geleden zijn we ook in Breda
ons gaan vestigen, wij werken door heel Nederland
(Rotterdam, Utrecht, Amsterdam) en internationaal.
We zijn een stichting die zich bezighoudt met schijnbare
onmogelijkheden mogelijk te maken.We richten ons
hierbij op vier peilers:1e Sencity: muziekevenementen
voor doven, slechthorenden en horenden. Uit een dergelijk
evenement is de stichting in 2003 ontstaan, wij
prikkelen daarbij alle zintuigen bij de vertaling van
emoties in muziek
2e Senself: culturele belevingen voor verstandelijke en
niet-verstandelijke beperkten. 3e Skyway Academie:
het trainen van jongeren om hen te laten inzien en ervaren
dat ze tot veel meer in staat zijn dan ze zelf aanvan-
kelijk dachten. Wij coachen hen in het fenomeen “possibilizing”.
4e Toegankelijkheid en zintuigprikkeling: voor
iedereen die hiermee aan de slag wil of geïnspireerd wil
raken. Onze geliefde bezigheid is om mensen (positief)
te transformeren: iemand iets laten ervaren en aan het
denken zetten.”
Maarten vertelt verder over het wisselgeldbordje. “We
zaten hier nog maar net en de deur ging continu open.
De mensen die binnen kwamen vroegen regelmatig om
wisselgeld voor de parkeerautomaat. Wij trokken continu
onze portemonnee open, we waren niet te beroerd
om briefgeld te wisselen tegen munten. Echter was er
wel eens een moment dat we geen wisselgeld meer hadden,
waarop we ze doorverwezen naar de buren.
Breda van Binnen
ZO KAN HET
OOK!
Door Cees Janssens
Riool obstakel aan Houtmarkt
> MAB praat met winkeliers over upgraden
van de winkels;
> nieuw idee: verkeer parkeergarage
afwikkelen via Vierwindenstraat
> door aanpassing masterplan minder parkeer
plaatsen in garage
> recht op parkeerplaats voor bewoners op
nieuw bevestigd.
Door Jan Willem Krutzen
________________________________
Het plan voor Achter de Lange Stallen
is op hoofdlijnen het plan zoals twee
jaar geleden ook is voorgesteld. Op
het pleintje vóór de zonnestudio en
de Rio koffiebar aan de Houtmarkt
wordt volgens de huidige stand van
zaken niet gebouwd. Op de artistic
impression was te zien dat de
uiterste hoeken van de gevels met
Maarten Molenaar
een gebogen glaswand met elkaar
worden verbonden. Het zou een
terrasuitbreiding van de koffiebar
kunnen worden. Bij het onderdeel
van de presentatie “wat gebeurt er
met de Houtmarktpassage” bleek
dat MAB binnenkort praat met
de VvE Winkels met als doel, de
eigenaren van de overige winkels in
de passage ertoe te bewegen om hun
winkels ook te upgraden naar een
10
Toen ontdekten wij dat niet iedereen dagelijks zit te
wachten op parkerende mensen. Dat vonden wij vervelend
voor de parkerende mensen en hebben daarom
een potje met kleingeld neergezet voor de mensen die
langs komen om klein geld te wisselen.
Maarten: “Het kost ons geen energie of moeite om even
een kleine geldtransactie te doen, we maken mensen
blij en volgens mij maak je hiermee de wijk ook wat
mooier. Vanwege dit kleine initiatief hebben we op onze
ruit het ‘wiselgeld-bordje’ opgehangen en het werkt. De
ene keer leidde het tot een leuk gesprek en de andere
keer ging het puur en alleen om even snel te wisselen.
We werden er eigenlijk steeds flexibeler in en boden op
een gegeven moment ook nog een kop koffie aan”.
“Als we niet genoeg klein geld hebben, om bijvoorbeeld
vijftig euro te wisselen, dan zeggen we dat het een te
groot bedrag voor ons is om te wisselen en geven dan
twee euro uit de wisselpot die men niet hoeft terug te
geven. Mensen kijken ons dan vreemd aan. Maar als we
ze een gezellige stadsochtend of –middag wensen geloven
ze het pas echt.
En dat levert vervolgens weer leuke dingen op.
De mensen komen meestal terug met minimaal twee
euro of met ijsjes en dat vol dank. Dus we verdienen er
altijd aan, heel bijzonder.
“Het gaat helemaal niet om het geld. Geld is maar een
metafoor. Het gaat er om, als je iets geeft dan krijg je
iets terug, het is gewoon leuk mensen blij te maken.
Deze gedachte komt terug in de filosofie van de stichting.
Een stuk geluk in de wereld brengen. Dit hier is een
werkplek, waar we samen komen met onze teams af te
spreken. Om te kunnen praten met elkaar hoe een en
ander aan te pakken, of zelfs een sociaal praatje houden.
Tegenwoordig mailt iedereen maar. Die mailbox klapt
zowat uit elkaar van de mailtjes. Maar hier kun je elkaar
ontmoeten. Een verzamelplek voor mooie projecten en
acties”
Zo was de aanleiding van het bordje over het wisselgeld
en koffie opnieuw weer een positief geluid uit onze wijk
Fellenoord/Schorsmolen. Een groep jonge mensen die
vele uren als freelancers bezig zijn de wereld een beetje
mooier te maken. Zelfs de mensen die in onze wijk op
zoek zijn naar een parkeerplaatsje, in dit geval de Adriaan
van Bergenstraat en zien dat er een pand is waar
mensen werken die er plezier in hebben om andere
mensen te helpen
Wil je meer weten over SKYWAY kijk dan op de site
www.skywayfoundation.com
www.your-sencity.com
www.senself.nl
niveau dat in overeenstemming is
met de rest van het winkelgebied.
Opnieuw heb ik tijdens een
bijeenkomst van de Klankbordgroep
de deplorabele toestand van de
Houtmarkzijde van het gebouw
onder de aandacht te brengen
en ervoor gepleit dat het nu
de gelegenheid is om daar iets
structureels aan te toen door de
lees verder op pag. 11

11 Breda van Binnen
Crisis? Toch volop bouwen in binnenstad
Door Eugène Loomans
Er mag dan wel een enorme malaise zijn in de
bouw, op sommige plaatsen in de Bredase binnenstad
is daar (nog) niet veel van te merken, al
gaat zeker niet alles van een leien dakje.
We hebben drie voorbeelden:
-De bouw van het nieuwe schoolgebouw van
het Stedelijk Gymnasium aan de Nassausingel.
Op 11 december is daar symbolisch de eerste
steen gelegd, terwijl de verdiepingen zich
al opstapelen. De leerlingen, die nu nog vertoeven
in het oude gebouw van de Van Cooth
Scholengemeenschap in de Hoge Vucht, moeten
met ingang van het volgende schooljaar
in hun nieuwe onderkomen terecht kunnen.
Tijdens de vergaderingen van de Klankbordgroep,
bestaande uit bewoners van de omlig-
gende straten, vertegenwoordigers van de
bouwers en natuurlijk die van de school zelf,
is gebleken dat er zorgvuldig gewerkt wordt.
Natuurlijk is er een aantal klachten uit de
buurt, maar daar wordt serieus aandacht aan
besteed. De bouw ligt behoorlijk op schema
en het ziet er naar uit dat de beoogde eindtijd
wordt gehaald.
-Dan is er natuurlijk de enorme ingreep aan
en rond het station. We zullen het maar niet
hebben over de perikelen tussen de verschillende
deelnemende partijen over de vraag wie
waar voor verantwoordelijk is. In deze crisisperiode
willen NS, Pro-rail, NS-vastgoed etc.
nog wel eens een veilig heenkomen zoeken
om toch vooral niet financieel aangesproken
te hoeven worden.
Het gevolg lijkt inmiddels wel dat de gemeente
Breda de kar steeds meer moet gaan trek-
briefwisseling Judith en Willem III
deel - 5 -
Zeer Geachte vriend,
Wat mij nu toch ter ore is gekomen:
In Ulaanbatuur de hoofdstad van
Mongolië, heeft men het beeld van
Lenin van zijn sokkel gehaald. Het is
van brons en wordt geveild. De inzet
prijs is 220 euro. Mij trof deze mare
rechtstreeks in het hart: 220 euro …
wat zal Uw beeltenis van brons op de
vrije westerse markt dan opbrengen?
Een schamele duit euro’s?
Want als zelfs de allergrootsten van
deze wereld, de wereldverbeteraars die
in staat waren miljoenen onderdanen
van hun vrije wil te beroven, die de
wereldgeschiedenis voorgoed deden
kantelen, als zelfs deze grooten niet
méér waard zijn dan wat men in
de waan van de dag uit zijn buidel
wil schudden, welk lot is U dan
beschoren? Willem III, hoe hoog ik
U ook acht, op wereldschaal bent u
slechts een staatsman van links en
rechts wat aangespoeld zeeslib.
In mijn dagen, (gedurende het
Asyrische tijdperk van 2000 tot 612
vervolg van pag.10
gevels tot aan de kolommen te
verplaatsen. Duidelijk is dat een
dergelijke ingreep alleen kan
worden uitgevoerd wanneer alle
winkels daarmee instemmen en dus
betalen. “En wat gaan we er meer
door verkopen”, zal de klassieke
vraag zijn. Extra en onverwacht
obstakel kan de gemeente Breda
zijn. Een medewerker wist te
melden dat onder de overbouwing,
voor Christus) had ons volk een
wijdvertakt handelsnetwerk. Brons
werd aangewend om paleizen te
decoreren maar ook voor wapen
uitrustingen, zwaarden, dolken en
speren.
Wapen U, stel U te weer, de horden
komen!!!
Uw zeer toegenegen Judith
Waarde vriendin Judith,
Ach, vele van de beelden en
beeltenissen die onder grote
waardering zijn opgericht voor
gezagsdragers des volks werden in
latere dagen omgesmolten en gesmeed
tot muntgeld. Een schamele beeltenis
erop van het nieuwe gezag, is wat
overbleef van verloren grootsheid.
Zullen deze munten, die in de
huidige tijd slechts een symbolische
waarde vertegenwoordigen, ooit weer
omgesmolten worden tot waardig
cultuurbezit? Ik vrees van niet gezien
de volkshelden en kapitaalkrachtigen
die thans in brons worden
dus parallel aan de bestaande gevel
van de winkels aan de Houtmarkt,
het historisch riool loopt en dat
moet wel toegankelijk blijven voor
onderhoud. Het wordt een zaak van
lange adem maar met goede wil van
alle partijen moet het uiteindelijk
lukken.
De hele nieuwbouw zal bestaan uit
twee winkellagen die inpandig met
elkaar verbonden zijn. Daarboven
ken en dat is bij een project van 170 miljoen
euro geen ‘klein bier’, zoals onze soms dwarse
zuiderburen plegen te zeggen.
Buitengewoon vervelend is wel dat je de komende
maanden kennelijk niet met een (snelle)
trein naar Antwerpen en verder kunt. Via
de traditionele route over Roosendaal is ook
geen alternatief meer want sinds 9 december
rijdt er alleen nog maar een boemeltje en die
stopt op plaatsen waar je zelfs als grensbewoner
nooit van gehoord hebt. Maar tegen de tijd
dat het nieuwe station van Breda klaar is, zullen
de Belgisch en Nederlandse regeringen en
spoorwegmaatschappijen er wel uit zijn. Toch
is rond het station al goed te zien wat een
enorm karwei deze operatie is.
-Op het terrein van de oude brouwerij tussen
Ceresstraat en het spoor is het ook al een
komen en gaan van nijvere bouwvakkers. De
vereeuwigd!
Deze bedenkingen schieten mij
te binnen als ik de beelden van
Pim Fortuyn, Michael Jackson en
Johan Cruijf beschouw. Zullen deze
spoedig worden omgevormd tot
hoogspanningskabels?
uwe toegenegen Willem
Willem, laat het u dan tot troost
zijn dat onlangs ons bronzen
beiaarderdklokkespel uit de Grote
Toren met intensiteit werd bespeeld. Er
is een vierde generatie aangetreden
die het spel voort zet. Die klanken
moeten ook u bereikt hebben?
Op die dag droop de weemoed van
de toren, langs de flanken gleed ze
de markt op, de cafe’s en restaurants
binnen. Alle dranken en spijzen
werden met die weemoed doordrenkt
en ieder die ze nuttigde werd
door deze onverklaarbare emotie
bevangen. Ook dat is de werking van
het brons.
Uw Judith
twee lagen huur appartementen van
80-120 m2.
Door aanpassingen in het masterplan
ivm met de bevoorrading van de
winkels zullen er totaal slechts ca.
800 parkeerplaatsen komen, incl.
de Houtmarkt parkeergarage. Die
zal uiteindelijk alleen toegankelijk
zijn voor abonnementhouder /
bewoners van de woningen en
de winkels van het Houtmarkt
gebouwd. De rechten van de
bewoners op een parkeerplaats
werden opnieuw bevestigd. De
medewerker van Dura Vermeer zag
niets in de suggestie om tijdens de
renovatie van de Houtmarktgarage
de nieuwe parkeergarage
versneld in exploitatie te nemen.
Zijn argument was de complexe
realisatie daarvan terwijl er nog
volop gebouwd wordt.
jaargang 8, nummer 32
december 2012
geplaagde woningbouwvereniging Laurentius
liet of laat daar 148 nieuwe appartementen
bouwen. Nu is Laurentius nogal in de problemen
gekomen door onder meer een van
van alles en nog wat verdachte directeur. Dus
zijn er gesprekken gaande tussen Laurentius
en een andere Bredase/Tilburgse woningbouwstichting,
namelijk WonenBreburg over
overname van het project. Het gaat hier bepaald
niet om kleine bedrag. Het gaat om 62
miljoen euro en dat is vooral op deze bijzondere
plaats geen kleintje pils.
De bouw gaat in de tussentijd gewoon door.
WonenBreBurg wil in dit Brouwhof
Graag appartementen met zoals dat heet ‘een
bereikbare huur’. Parkeren kan op eigen terrein
en er worden speciale maatregelen genomen
tegen het lawaai van de honderden treinen
die daar dagelijks passeren.
In januari 2013 moeten door alle
partijen de handtekeningen gezet
worden en als dat plaats gevonden
heeft dan gaat in het laatste kwartaal
de schop in de grond. Oplevering in
de loop van 2016.
(Jan Willem Krutzen is voorzitter van
de VvE Woningen Houtmarkt)

m jas
• 4e generatie lijstenmakerij
• schoonmaken schilderijen
• verkoop moderne kunst
• verkoop antieke gravures Breda e.o.
• exposities 2012
september
Paul Barkshire : fotografie
oktober
Kai Savelsberg
december
Atsuko Ishii
M. JAS
KUNSTHANDEL & LIJSTENMAKERIJ
VEEMARKTSTRAAT 37 - BREDA
076 / 5213018
WWW.MJAS.NL
PC- t
Verkoop van computers en laptops
Reparatie en installatie aan huis of bedrijf
vanaf
€47
per uur!
Technische dienst in de winkel
Bij ons kunt u terecht met vragen en problemen
VAN COOTHPLEIN 3 - BREDA
www.pc-compleet.nl support@pc-compleet.nl Á 076 581 12 07
Adverteren in
Breda van Binnen?
Vraag naar de voorwaarden.
info bij Charles Weterings.
Zie colofon op pagina 2.
Voor ervaren, exibel inzetbaar,
gemotiveerd en loyaal personeel
Kijkt u eens op
www. 65plus.nl
Kleurrijke mensen vergrijzen niet