Nummer 4/2008 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

502
BELGISCH TIJDSCHRIFT VOOR SOCIALE ZEKERHEID - 4e TRIMESTER 2008
terale contacten tussen organisaties. Daarnaast speelt IT een belangrijke rol in de
verbinding tussen organisaties. De toegang tot het ruime VDAB-instrumentarium
wordt als een belangrijk voordeel van de werkwinkel beoordeeld. Echter, vanuit de
partners wordt vaak gewezen op de omslachtige en uitgebreide registratieprocedures
die erg tijdrovend zijn en weinig vrijheid toelaten bij de invulling van een traject
en de begeleidingsmethodiek. Vanuit de Vlaamse overheid worden budgetten vrijgemaakt
voor de werkwinkels, maar deze laten enkel ruimte voor het bekostigen van
de infrastructuur en niet voor het opzetten van gemeenschappelijke acties.
Van een lokaal partnerschap kan worden verwacht dat het een bijdrage levert tot
het oplossen van lokale arbeidsmarktproblemen en dat het sociaal kapitaal genereert
door contacten te leggen met organisaties van aanpalende beleidsdomeinen
(Provan en Milward, 2001). De operationele samenwerking in de werkwinkel is tot
op heden echter nog onvoldoende gekaderd in een bredere en meer strategische
aanpak van lokale en sociaaleconomische problemen. Zo kwam in het kader van de
sluitende aanpak een groep werkzoekenden naar boven waarbij ‘shoppinggedrag’
door werkzoekenden en afwentelingsgedrag door actoren wordt vastgesteld. Dit
betekent dat deze werkzoekenden vaak opeenvolgend door verschillende organisaties
worden begeleid zonder dat wenselijke uitstroomresultaten worden behaald.
De werkwinkel en het forum blijken hier vooralsnog geen antwoord op te bieden.
Veeleer wordt gekeken naar bovenlokale oplossingen. Een andere indicatie van
beperkte samenwerking is het gebrek aan afstemming met het sociaal beleidsplan
en de werking van het OCMW. Bij lokale overheden speelt een wisselende dynamiek
om iets aan de bredere arbeidsmarktproblematiek te doen. Zorggebieden met
een hogere werkloosheidsdruk zijn doorgaans dynamischer dan zorggebieden met
een lagere werkloosheidsdruk. Vaak heeft dit te maken met een hoger probleembesef,
een langere traditie van samenwerken en het beschikken over ervaring, middelen
en personeel. Het is niet zeker of de werkwinkel daartoe veel heeft bijgedragen.
Van lokale partnerschappen wordt bovendien aangenomen dat ze dicht bij de burger
staan, waardoor ze beter in staat zijn om lokale niches te ontdekken en innovatieve
acties op te zetten (Considine, 2003). Vanuit het samenwerkingsverband van
de werkwinkel werden reeds heel wat acties opgezet. Enerzijds zijn deze acties
gericht op een globalere aanpak van de match tussen vraag en aanbod, waaronder
jobbeurzen en ontbijtsessies voor werkgevers over tewerkstellingsmaatregelen.
Anderzijds zijn deze acties gericht op bekendmaking van de werkwinkel en toeleiding
naar de werkwinkel onder de vorm van brochures en opendeurdagen. Nieuwe
initiatieven binnen de tweede pijler ontstaan meestal op initiatief van de lokale
besturen of op basis van bilaterale contacten tussen organisaties. Het forum heeft
daarin veeleer een informatieve rol. Op enkele locaties werden organisaties uit de
tweede pijler aangesproken om onderhoudswerken in de werkwinkel te laten uitvoeren
zoals poetswerk, klusjes en het reinigen van pc’s. Andere beleidsinitiatieven
worden soms aan de werkwinkel gekoppeld zoals het jeugdwerkloosheidsplan. In
Antwerpen werd bijvoorbeeld een jongerenwerkwinkel opgericht. In Gent werd in
het kader van dit plan een jobdating in de werkwinkel georganiseerd tussen werkgevers,
jongeren en de betrokken trajectbegeleiders.