Nummer 4/2008 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

526
BELGISCH TIJDSCHRIFT VOOR SOCIALE ZEKERHEID - 4e TRIMESTER 2008
soneel toepassingsgebied opnieuw gedefinieerd. Men verwees naar het personeel
toepassingsgebied opgenomen in de algemene wet op de maatschappelijke zekerheid
van 1969. Als men gedekt was onder deze wet, dan was men ook gedekt voor
arbeidsongevallen. Iedere tewerkgestelde immigrant (de categorie die relevant is
voor arbeidsongevallen) voldeed per definitie aan de criteria vooropgesteld in de
wet van 1969.
4.2. NIETIGE ARBEIDSOVEREENKOMSTEN
In 1919 en 1930 werd een relevant element toegevoegd aan de wet op de arbeidsongevallen
(44). Aan werkgevers werd voortaan verboden om de toepassing van de
wet te omzeilen door de nietigheid van de arbeidsovereenkomst met het slachtoffer
in te roepen (die nietigheid kon het gevolg zijn van het niet naleven van de wetten
inzake arbeidsinspectie en arbeidswetgeving). Deze bepaling was belangrijk, bv.
voor het in dienst nemen van minderjarige kinderen zonder toestemming van de
vader, of voor immigranten die geen werkvergunning kregen (45). In de loop van
de eeuw werd de tewerkstelling van immigranten alsmaar meer gereguleerd. In de
jaren dertig bijvoorbeeld werd een systeem van werkvergunningen ingevoerd. De
regelgeving rond de tewerkstelling van immigranten maakte deel uit van de wetgeving
inzake arbeidsinspectie en arbeidswetgeving. Rechtbanken riepen het artikel
rond nietige arbeidsovereenkomsten in om te besluiten dat buitenlanders die geen
geldige arbeidsvergunning hadden, nog steeds gedekt werden door de wet op
arbeidsongevallen (46). In de latere wetgeving over arbeidsongevallen werd dit principe
opnieuw bevestigd. De wet van 1971 bepaalde dus dat, zelfs als de arbeidsovereenkomst
nietig bleek te zijn, de arbeider nog steeds gedekt werd door de wet.
In het verslag van de parlementaire commissie verklaarde de Minister voor Sociale
Zekerheid De Paepe (christendemocraat) dat het de bedoeling was van deze bepaling
om mensen te beschermen wiens overeenkomst nietig was, zoals kinderen
onder de 14 of immigranten zonder een werkvergunning (47). Bijgevolg is iedere
immigrant, legaal of illegaal, die het slachtoffer wordt van een arbeidsongeval nog
steeds gedekt tot op vandaag.
(44) Wet van 27 augustus 1919 en Wet van 18 juni 1930 houdende de herziening van de wetgeving
betreffende de schadevergoeding als gevolg van arbeidsongevallen, B.S. van 5 juli 1930 (art. 1 voegde
eraan toe dat zelfs onvrijwillige schendingen van de arbeidswetgeving en -inspectie niet tot de nietigheid
van de arbeidsovereenkomst kon leiden).
(45) Zie de Beseau de Haudeville, Camille-C., Les accidents du travail, commentaire jurisprudentiel
de la loi du 24 décembre 1903 et de ses modifications ultérieures, 2de uitg., Brussel, Larcier, p. 47-
48, 1960.
(46) Civ. Anvers, 1er Ch., 6 juni 1951, Bull. Ass., p. 40, 1952. De regel waarop een inbreuk werd
gepleegd was het Koninklijk Besluit van 21 maart 1936. Zie ook, Corr. Liège, 6e Ch., 23 april 1952,
Bull. Ass., p. 708, 1952.
(47) Verslag namens de Commissie voor de Tewerkstelling, de Arbeid en de Sociale Voorzorg uitgebracht
door de Heer Pede, Parl. St., Senaat, 1970-1971, 215, p. 41-42.