Boekje quilts - Dick Verroen

Gerrits inspiratie is, zo blijkt ook wel uit zijn oeuvre,
uitermate divers. Voor zijn stillevens kijkt hij met
bewondering naar de zeventiende-eeuwers Willem Kalff
en Willem Claesz. Heda en Rembrandt blijft zijn voorbeeld
bij uitstek. En natuurlijk ondergaat hij van zijn
leermeesters vooral eigentijdse invloeden.
Het artistieke milieu waarin zijn ouders verkeren, moet
hem daarbij zeer geholpen hebben, want in zijn
autobiografische schets bij de tentoonstelling “n Oer
Zaanse Kunstschilder passeren heel wat Neder-landse
kunstenaars – en voorwaar niet de minsten! - de revue.
Heuse kunstenaars
Als achtjarige raakt Gerrit gefascineerd door Cor Stolp,
want oom Cor schildert landschappen vanuit zijn achterraam
en heeft bovendien contact met een heuse
kunstenaar, Willem Jansen! Hij maakt ook kennis met
Chris Jansen. In Bergen inspireert Henri ten Holt de
twaalfjarige Gerrit tot het buiten tekenen met Oost-
Indische inkt.
Overdag op de ulo moedigt tekenleraar
D. van der Waal de jonge
Woudt aan en in de avonduren
doet Cor Dik dat 12. En hij herinnert
zich Willem Hussem in Den Haag.
Met deze voorvechter van de
abstracten discussieert hij al als
achttienjarige over deze nieuwe
beeldtaal.
5
Vanaf zijn dertiende krijgt hij vijf jaar lang les op de
Zaanse teken- en schilderclub van Jacobus Jan Koeman,
die landschappen en stillevens schildert, bloemstukken,
portretten en figuurstudies 13. Om van 1932 tot 1934, na
zijn diensttijd, opnieuw onder Koeman intensief te
werken aan stillevens, landschappen en vissersportretten.
Inmiddels beschikt hij dan over een eigen atelier in de
tuin van het riante kunstenaarshuis van Koeman aan het
Muijeveld in Nieuw-Loosdrecht. Dit werk kwalificeert
hem tot driemaal toe voor een Koninklijke subsidie die
hem naar zijn geliefde Engeland voert, maar Koeman
verlangt er naar dat je weer in je atelier bent, schrijft
Jan Woudt in 1933 als zijn zoon tussentijds in Engeland
zit. ’t Volgend jaar zomer wil ie je naar België of
Frankrijk hebben, en dan in ‘t najaar een atelier zien te
huren in den omtrek van Haarlem.
Terug van een tweede periode in Engeland betrekt
Gerrit voor korte tijd een atelier in Amsterdam en vanaf
1934 in de Domineestuin vlak naast de Zaandijker kerk,
waar hij dertig jaar later pas uit weg zal trekken. Hij
werkt een tijdje met Cees Bolding 14. Met deze docent
aan het Rijksinstituut te Amsterdam trekt hij er op uit en
schildert onder andere in Veere en in het stille Damme.
Dan wordt Bolding adjunct-directeur van de Academie
voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Aan de samenwerking
komt een einde, maar het contact blijft bestaan
en nog in 1973 haalt Gerrit herinneringen op in een
brief aan Bolding en zijn vrouw.
Het vertrek van Bolding naar Den Haag luidt voor Gerrit
een intermezzo in. Hij verdiept zich in de kunstgeschiedenis
bij professor Huib Luns, die hij zich herinnert als
een ontzettend prachtige verteller, een Bourgondische
geest. Wim Engel brengt hem kennis van het perspectief
en de anatomie bij. Hij schildert naar naaktmodel in het
atelier van de kunstenaar Wilm Wouters, aan wie hij
ook als portrettist trouwens veel dank verschuldigd is,
en krijgt in 1939 bij boekhandel Blees in Zaandam een
eerste solotentoonstelling.