2013: Boekje 40-dagen tijd - Kerknet Putten

dinsdag 12 maart
drink van het water dat ze daar scheppen.
lezen: Ruth 2: 9
De Moabitische Ruth komt, als weduwe, met schoonmoeder
Noömi, eveneens weduwe, in Noömi's land van herkomst, Juda.
Eerder was daar hongersnood, maar dat is nu voorbij. Er is weer te
eten in het land, dus keert Noömi naar Juda terug, en Ruth wil,
ook al is dat land haar vreemd, per se met haar schoonmoeder
mee. Intuïtief begrijpt ze dat dat het land is waar het leven goed
is. Ze gaat aren lezen op het land van Boaz, een belangrijke man
in Bethlehem. En deze Boaz, die algauw ziet dat Ruth een bijzondere
vrouw is, is haar welgezind, zodat het eenvoudige aren lezen
het begin is van een bevrijdende weg voor beide vrouwen voor wie
alle kansen op een goed leven verkeken leken. Dit verhaal gaat
over kansen grijpen, de juiste weg kiezen, zorgen dat je dáár bent
waar overvloed is, waar geoogst wordt. Ruth ziet dat Boaz 'haar
man' is, dat ze zich aan hem kan toevertrouwen. Het lijkt een
smalle en hachelijke weg die ze gaat, een gok, want de man zou
haar bot kunnen afwijzen. Wat een krachtmens, die Ruth. Dat is
de kunst: de keus durven maken waarvan je intuïtief weet dat ze
goed is voor jou en degenen met wie jij verbonden bent. Wie gelovig
waagt, die wint. En inderdaad, Boaz ontfermt zich over haar,
voorziet haar van alles wat ze nodig heeft ("Drink van het water
dat ze daar scheppen"), hij legt haar in de watten. Ten slotte trouwen
die twee, jawel, en… er wordt een zoon geboren. Dat wil zeggen:
nieuw leven (wat heeft Noömi niet gejammerd dat alles afgelopen
was!). Toekomst! Ruth heeft haar en Noömi's leven letterlijk
bijeengeraapt door het juiste te doen. Voor wie durft te doen wat
goed is, ook al lijkt de afloop beangstigend onzeker – ongetwijfeld
is Ruth bang geweest –, kan het leven eindigen als een sprookje.
woensdag 13 maart
blz._28_/ 48
Ze bleef dus aren lezen,
bij de vrouwen die voor Boaz werkten
19.00 uur: viering in de Katholieke kerk
40-Dagen boek 2013 "bijtanken"