Taalontwikkeling van jonge kinderen. - Kennisnet

Inhoud
Voorwoord 3
1 Inleiding 5
1.1 De noodzaak van vroege interventies 5
1.2 Naar een Digitale Leskist voor Peuters en Kleuters 5
1.3 Leeswijzer 7
2 Tekstbegrip 8
2.1 Levende boeken: een nieuwe generatie digitale prentenboeken 8
2.2 Effect op begrip van de hoofdlijn in een verhaal 8
2.3 Effect op begrip van gevoelsmatige reacties 9
3 Woordenschat 10
3.1 Groei in woordenschat onder invloed van levende boeken 10
3.2 Waarom zijn levende boeken een extra stimulans voor
woordenschat? 11
3.3 Effecten van interactieve levende boeken op woordenschat 12
3.4 Lange-termijneffecten 14
4 Alfabetische kennis en leesvaardigheid 15
4.1 Het programma Letters in Beweging 15
4.2 Is het programma effectief? 16
4.3 Uitzonderingen 16
5 Mogelijkheden en wenselijkheden 17
5.1 Thuisgebruik van programma’s door kinderen
van laagopgeleide ouders 17
5.2 Beschikbare materialen 17
5.3 Inbedding in dagelijkse routines op school 18
5.4 Individualisering 18
6 Meer weten 19
6.1 Literatuurlijst 19
6.2 Een vraag stellen 21
6.3 Over de auteur 21
6.4 Neem een gratis abonnement op de Onderzoeksreeks 21
1 Inleiding
1.1 De noodzaak van vroege interventies
Voorafgaand aan groep drie komen jonge kinderen
al veel met geschreven taal in aanraking. Ze worden
niet alleen geregeld voorgelezen, maar proberen ook
woordjes als de eigen naam, ‘mama’ en ‘papa’ of de
naam van een vriendje of de poes te schrijven. Sinds
de publicatie van de onderzoekers Emilia Ferreiro
en Ana Teberosky uit 1978 over de vroege lees- en
schrijfontwikkeling in Latijns Amerika (Literacy before
Schooling) zijn leesonderzoekers en opvoeders er
steeds meer van doordrongen geraakt dat zonder
vroege ervaringen met lezen en schrijven de stap naar
‘echt’ lezen ernstig bemoeilijkt wordt.
Kinderen kunnen lang last hebben van vroege achterstanden.
Het betekent dat ze minder profijt hebben
van het leesaanbod in groep drie op school en dat
ze in de volgende jaren steeds verder achter raken
(Raudenbush, 2009). Neem bijvoorbeeld de gevolgen
van geringe ervaring met boeken. Voorlezen is niet
alleen ‘kwaliteitstijd’ met een ouder, maar ook een
cognitieve stimulans. In boeken komen kinderen
met ingewikkeldere woorden in aanraking dan in
dagelijks taalgebruik. Bekendheid met de woordenschat
in boeken is essentieel voor leren lezen. Het is
bijvoorbeeld heel lastig onbekende woorden correct
te lezen. Neem het woord dartelen. Zesjarigen die het
woord niet kennen kunnen het niet lezen. De letters
verwijzen naar klanken maar dat de klemtoon op de
eerste lettergreep ligt valt niet uit de letters af te
leiden. Dát moet je al weten. Als na verloop van tijd
tekstbegrip in leesinstructie centraal komt te staan,
zijn vroege ervaringen met tekst nog belangrijker.
In Science verscheen een publicatie van de econoom
Heckman (2006) waarin hij aantoont dat het rendement
van vroege interventies aanzienlijk hoger is dan het
rendement van interventies in een latere leeftijdsfase.
Vroege interventies kunnen bijvoorbeeld achterstanden
in taal voorkomen of overbruggen en zo de opbrengst
van leesinstructie verhogen. Doel van deze publicatie
is te verkennen welke mogelijkheden computerprogramma’s
bieden om effectief te interveniëren en
vroege leerprocessen te intensiveren. Seymour Papert
(1996), een expert van het Massachusetts Institute of
Technology (MIT) in Cambridge, is ervan overtuigd dat
computers effectievere manieren van leren mogelijk
maken.
1.2 Naar een digitale leskist voor peuters
en kleuters
Sinds een aantal jaren ontwikkelen consortia van
pedagogen, vormgevers en computerexperts een
digitale leskist voor peuters en kleuters. Bij voorkeur
willen ze de leskist ‘vullen’ met beproefde computerprogramma’s
die multimediale middelen optimaal
benutten. Omdat multimedia alomtegenwoordig zijn
in de wereld van jonge kinderen en voor iedereen
toegankelijk zijn (zie ook kader ‘Jonge kinderen
en technologie’), is de hoop dat ze de kloof tussen
hoog- en laagpresteerders kunnen dichten. Misschien
komt zelfs voor alle leerlingen een hoger niveau van
geletterdheid binnen bereik.
5