Sociale huurwoningen - Zelfstandige handelsactiviteit

In essentie gelden dezelfde regels voor huurders, ongeacht ze hun inkomen halen uit arbeid, een
vervangingsinkomen of uit een zelfstandige activiteit. De reële huurprijs, vermeld in artikel 38 van
het kaderbesluit sociale huur, wordt jaarlijks op 1 januari aangepast aan het netto-belastbaar
inkomen in het referentiejaar en het aantal personen ten laste van de huurder. Enig verschil
bestaat er wel indien de huurder bij de verhuurder een herziening van de huurprijs vraagt op
basis van een daling van zijn huidige inkomsten. De verhuurder is immers verplicht om na te gaan
of er gedurende de drie voorafgaandelijke maanden telkens een lager netto-belastbaar inkomen
was van minstens 20 %. Is dat zo, dan zal de verhuurder een inschatting maken van het nettobelastbaar
jaarinkomen op basis van de inkomsten van die drie maanden. Op zijn vroegst drie
maanden na de aanpassing van de reële huurprijs kan de verhuurder aan de huurder vragen om
het voortduren van deze toestand opnieuw te bewijzen. Als dat bewijs niet wordt geleverd, wordt
de huurprijs onmiddellijk weer aangepast aan het netto-belastbaar inkomen van het
referentiejaar.
Voor loontrekkenden of personen met een vervangingsinkomen is dit vrij duidelijk. Op basis van
de loonfiches of de attesten van de uitbetalende instelling kan een accurate inschatting gemaakt
worden. Voor zelfstandigen ligt het iets complexer omdat hun nettowinst belast wordt, hetgeen van
maand tot maand kan verschillen. Concreet voor dergelijke huurders kan gekeken worden naar de
laatste kwartaalcijfers, waarbij omtrent hun nettowinst een verklaring op eer kan worden
opgesteld waarop de huurder verklaard dat deze gegevens nog steeds representatief zijn.
4. Behoort dat tot de doelen van sociale huurhuizen? Zo ja, kan de minister dit rijmen met de
duizenden wachtenden die nood hebben aan een sociale woning? Zo neen, is ze van plan het
beleid ter zake bij te sturen?
Sociale woningen worden toegewezen aan woonbehoeftige alleenstaanden en gezinnen, ongeacht
hun beroepsactiviteit. Het feit dat iemand op zijn thuisadres werkt als bijvoorbeeld onthaalouder
of zelfstandig vertaler is niet iets dat we a priori willen ontmoedigen of onmogelijk maken. Het is
de verhuurder die samen met de huurder dient na te gaan of de activiteit kan toegelaten worden.
Het beleid dient dus niet bijgestuurd te worden.