6 > Bijzon<strong>De</strong>re BruggeLingen Bijzondere Bruggelingen: de rapste magistraat van België Ik heb een klerejob, I know. Van kroeg naar café, van herberg tot rendez-vouskot, alles tot meerdere eer en glorie van de journalistiek. Loopschoenen heb ik daarvoor niet nodig, van de toog naar “de koer” en terug – ik ook met mijn keunebloaze’” – dat kan je zelfs op teensletsen doen. Een interview, soms is het hilarisch, als je gesprekspartner een grapjas is. Meestal is het een slameur, omdat je moet trekken en sleuren om er iets uit te krijgen. Heel uitzonderlijk is het een leuke ervaring, omdat je er hoop dingen uit kan leren. Zit ik dan rechtover “begijntje”. Geen “bagiene”, wel Thierry Begeyn, als parketmagistraat eerste substituut bij de correctionele rechtbank van Brugge. Over dat gerecht dat vaak heel krom is wil hij het niet teveel hebben. Veel liever praat hij over zijn grote hobby: het duursporten. Ik persoonlijk ken alles van alcoholpercentages, surtout als ik niet teveel gedronken heb. Omer, | de <strong>Commeere</strong> | Benedictus Abt, een tripel van Westmalle, een Damse Viven .. het leven heeft voor mij geen geheimen. Dacht ik. Tot ik een lesje krijg over Iron Mens, hele, halve en een kwart van een schete marathons, dwars door Brugge … Uitslovers, denk ik dan. Het leven is toch te kort om alleen maar bezig te zijn met trainen, op je voeding letten, toeleven naar wedstrijden, de gepaste uitrusting aanschaffen … Thierry bekijkt dat anders. Het is een way of life, zegt hij. Als het op sporten aankomt kan ik heel diep gaan, aan de andere kant ben ik een echte Boergondiër, beter nog, een epicurist. We zitten voor de gelegenheid in “<strong>De</strong> Breydel”, gelegen in, wat dacht je, de Breidelstraat, en hij laat het zich zichtbaar smaken, zowel het vloeibare als het iets meer consistente. Prima adresje, overigens, en niet alleen om een interview af te nemen. Op zo’n locatie? Mijn eerste gedacht is dan altijd: alweer een | de <strong>Commeere</strong> | 7