Hare Krishna, een manier van leven - Govinda

In de geschriften staat dat het bewustzijn, dat men op het
moment van de dood heeft, bepaalt waar de ziel naar toe zal
gaan. Het wordt wel vergeleken met een examen waarna men
— als het met succes is volbracht — niet meer geboren hoeft te
worden. In de Bhagavad-g…tā zegt Heer Krishna:
Wie de bovenzinnelijke aard van Mijn verschijnen
en handelen kent, wordt na het verlaten van zijn
lichaam niet wedergeboren in de stoffelijke wereld,
maar bereikt Mijn eeuwige woning, O Arjuna. (Bg.
4:9)
Een toegewijde laat zijn lichaam meestal cremeren, waarna de
as, indien mogelijk, wordt uitgestrooid in een van de heilige
rivieren in India. Crematie is een eeuwenoude traditie in het
oosten. Het wordt gedaan om de banden, die het fijnstoffelijk
lichaam heeft met het grofstoffelijk lichaam op te heffen, zodat
de ziel ongehinderd verder kan gaan. Tevens is het uit
hygiënisch oogpunt wenselijk, vooral in warme landen waar
ziektekiemen zich snel verspreiden. Een praktisch aspect is dat
men geen plaats voor kerkhoven nodig heeft, noch in de illusie
wordt gehouden dat de persoon aanwezig is in het graf. Als de
ziel nog niet bevrijd is, betekent het overlijden slechts een
overgang van de ziel naar een volgend lichaam, een volgende
leerschool. Dit is echter niet het geval bij zelfmoord. Volgens
de Veda’s geeft zelfmoord géén bevrijding. Men verkort
daarmee op een kunstmatige manier zijn levensduur en krijgt
voor bepaalde tijd geen stoffelijk lichaam, maar leeft als een
geest (schim). In zo’n fijnstoffelijk lichaam lijdt men, omdat
men dan gebukt gaat onder allerlei materiële verlangens, maar
geen lichaam heeft om ze te vervullen. Ook het lichaam
blootstellen aan onnodige, gevaarlijke risico’s of grof misbruik
van het lichaam b.v.b. drugsgebruik, of overmatig alcohol
drinken enz. kan tot zo’n situatie leiden. Het lichaam dat God
gegeven heeft om belangrijke levenslessen te leren, kan men
niet ongestraft misbruiken of doden. Een zuivere toegewijde
keert niet meer terug naar de materiële wereld.