plaatje - SVAT Astatine - Universiteit Twente

Interview Ruud van Damme
“AT’ers vormen een heel hechte groep.”
Vorig jaar won hij de onderwijsprijs Advanced
Technology met een overweldigende meerderheid. Is
dat gek? Nou nee, want hij geeft maar liefst vijf (delen
van) vakken. Verzekerd van veel stemmen dus! Of
steekt er meer achter zijn ogenschijnlijke populariteit?
We maakten een afspraak met hem om te ontdekken
wat het geheim van Ruud van Damme is.
“Ik zou zelf geen AT willen studeren denk ik. Ik heb niet
zoveel met die gammavakken, of zelfs scheikunde.”
Wie ben je?
Ruud van Damme, wel getrouwd, geen kinderen, wel
poezen. Geboren in augustus 1955, dus nu 54 en
moet, of mag, doorwerken tot m’n 66e .
Even een paar standaardvragen. Woon-werk?
Ik woon in Hengelo en kom altijd op de fiets. Dat moet
wel, want ik heb geen rijbewijs, maar als ik een auto
zou kopen werd het een Prius.
Waarom heb je geen rijbewijs?
Het was nooit nodig: ik woonde altijd vlak naast mijn
werk, hooguit 10 minuten fietsen. Voor langere afstanden
was er OV, dus ik ben er eigenlijk nooit aan toe
gekomen. Rond mijn veertigste heb ik besloten het
maar gewoon niet meer te gaan doen. Mijn vrouw mag
wel rijden, dus als het echt heel slecht weer is, word ik
wel eens gebracht naar Drienerlo.
Wat doet je vrouw?
Ze werkt bij de gemeente als trajectmanager. Dat
is een beetje lastig uitleggen, ze helpt mensen die
sociaal wat achterop zijn geraakt weer terug te keren
in de maatschappij; denk aan zoeken naar een baan,
het volgen van een cursus, tot en met het leren fietsen
12
Geert Folkertsma & Pim Muilwijk
aan toe. Een soort sociale activering. Ze komt wel eens
met schrijnende verhalen thuis: vaak van allochtone
vrouwen, die door hun man of door hun cultuur thuis
wegkwijnen in plaats van deel te nemen aan de
maatschappij. Dat soort mensen probeert ze te helpen.
Waar ga je het liefst op vakantie?
Vroeger vaak naar de zee, maar daar ben ik een beetje
op uitgekeken. Nu gaan we altijd naar de bergen: het
liefst Zwitserland, maar ergens anders waar bergen
zijn is ook goed. We gaan ook regelmatig naar Servië,
daar komt mijn vrouw vandaan. Ik heb drie keer
geskied, maar dat is niet mijn favoriet: ergens in mijn
studententijd heb ik van de ene op de andere dag
hoogtevrees opgelopen. Ik weet niet hoe, ik vind het
irrationeel, maar ik kom er ook niet van af. Ik heb er
mee leren leven.
Hoe leer je een vrouw uit Servië kennen?
Ik heb haar hier op de UT ontmoet: ze kwam een
wiskundestage doen. Inmiddels ken ik een paar
honderd Servische woorden, genoeg om me tijdens de
familiebezoekjes te redden. Thuis begonnen we met
Engels, toen ben ik Nederlands gaan spreken en ten
slotte zij ook.
Wat heb je gestudeerd?
Ik ben in Utrecht begonnen met wiskunde, maar toen
we bij een werkcollege moesten bewijzen dat 0=0+0,
ben ik afgehaakt en overgestapt op natuurkunde. Ik
vind natuurkunde leuker dan wiskunde; op de een of
andere manier zijn de vraagstukken leuker.
Eerlijk gezegd verlang ik nog wel eens terug naar toen.
Niet alleen omdat de studententijd de beste tijd van
je leven is – en dat is echt zo, ik geloofde mijn vader
vroeger niet, maar het is echt zo – maar omdat Utrecht
een echte stad is. Enschede is nog wel oké, maar
Hengelo is saai: geen eetgelegenheden, geen musea,
sporadische concerten…
Heb je enige vorm van activisme vertoond?
Nee, gewoon op een rustig tempo gestudeerd. Ik was
wel lid van een studentenvereniging; studieverenigingen
kenden we niet. Alleen maar bier drinken dus.