nummer 1 - VTA

‘Als er minder contracten waren, was er meer marktwerking’
Dat er onder de aardappeltelers nog steeds met contracten gewerkt wordt, begrijpt Rien Remijnse als geen ander; zelf doet
hij dat immers ook. Toch vindt hij dit jammer. “De fabrieken hebben door het vastleggen te veel macht. Hierdoor heb je veel
minder marktwerking.”
Op het eiland Noord-Beveland, vlak bij Kamperland, ligt de
boerderij van Rien Remijnse. Een statig huis met daarachter
gelegen de loodsen. In een ervan is het een drukte van belang.
Er moeten eerstejaars plantuien afgeleverd worden. Tussen
het uien laden door neemt Rien de tijd om ons te woord te
staan. “VTA is voor ons een goede manier om de prijsvorming
in de gaten te houden. Het is uitermate belangrijk zoals de
VTA het prijsinformatiesysteem beheert. Dit moet zeker behouden
blijven. Voor een teler is het enorm belangrijk om
goed geïnformeerd te zijn. Daar wil ik graag een bijdrage aan
leveren”, motiveert hij. Rien is lid van VTA vanaf het eerste
begin. “Omdat ik de doelstelling die de vereniging heeft, het
informeren van de leden over de prijs van de producten, onderschrijf.
Wij telen aardappelen, een gedeelte op contract en
een gedeelte vrij. Vanwege dat laatste is het belangrijk om de
prijs goed in de gaten te houden.” Sinds januari van dit jaar is
Rien lid van de Raad van Toezicht van VTA. “Ik draag de vereniging
al jaren een warm hart toe. Dan is het mooi om nu
achter de schermen mee te kunnen kijken naar het reilen en
zeilen van de vereniging.”
Foto: Rien Remijnse
Marktwerking
Samen met twee broers en een neef (zoon van één van de
broers, red.) runt hij het 270 ha grootte akkerbouwbedrijf. Zij
zijn de vierde generatie akkerbouwers en vormen samen een
VOF. Overigens bestaat het bedrijf uit drie locaties. Bij elk van
de broers staat ook opslagruimte. De taakverdeling is door de
jaren heen gegroeid naar liefhebberij van ieder. Eén van de
mannen houdt zich meer bezig met de mechanisatie, de andere
leeft zich op het teelttechnische meer uit en Rien is de man
die zich weer meer bezig houdt met administratie, registratie
en de markt. Deze vorm van samenwerken bestaat al meer
dan dertig jaar en de vennoten voelen zich er goed bij.
De gebroeders Remijnse teelden de afgelopen jaren zo’n 50
ha consumptieaardappelen. Ze telen twee verschillende rassen.
Het eerste ras, Innovator wordt al jaren geteeld. Het
tweede ras wat het komend jaar geteeld gaat worden is nog
niet bekend. Afgelopen jaar werd Fontane geteeld. “Innovator
is een frietras en een vroeg ras wat voor ons toch wel belangrijk
is. We zitten op zware grond te telen van 50 tot 60 procent
afslibbaar tot lichte kleigrond, afslibbaar van 20 tot 30 procent.
De Innovator kunnen we ook op de zware grond goed telen.
Het tweede ras is een beetje afhankelijk van de grond waar
deze op gepoot gaat worden.” Alle aardappelen gaan in eigen
opslag. “We hebben op elke locatie bewaarloodsen. Soms
maken we een eenvoudige bewaarruimte met wanden van
stro. Dat gaat ook heel goed. We kunnen de aardappelen lang
bewaren.” De aardappelen worden los bewaard.
De op contract geteelde aardappelen zijn voor LambWeston/
Meijer. Voor wat betreft de vrije aardappelen houdt Rien de
markt goed in de gaten. Daarom is hij blij met het prijsinformatiesysteem
van VTA. Maar ook de beurzen en de buitenlandse
markt volgt Rien op de voet. Internet is daar ook een goede
bron voor. Het vrij verkopen vindt hij mooi. “Het blijft een mooi
spel. Dit jaar hebben we voor de vrije aardappelen allemaal 24
tot 27 cent kunnen maken. En dat is goed.” Toch vindt hij dat
het allemaal nog beter kan. “Als er minder contracten zouden
zijn, heb je een betere marktwerking. De industrie heeft veel te
veel in handen. Zij kunnen te veel spelen en hebben daardoor
te veel macht. En dat is jammer. Toen er minder met contracten
gewerkt werd, had je een betere marktwerking en dus een
betere prijs. Het spel wordt door de fabrieken enorm goed
gespeeld.”
Onder kostprijs verkopen
“Het zou ook een hele goede zaak zijn als aardappelen niet
meer verkocht worden onder de kostprijs, iets wat nu nog te
veel en te vaak gebeurt. Zeker gezien de vraag naar friet en
andere aardappelproducten. De wereldbevolking groeit en
welvaart neemt toe, dus de vraag is groot genoeg en dan zou
het ook niet meer dan billijk zijn dat de industrie daarvoor minimaal
de kostprijs biedt, dan wel een eerlijke prijs”, vindt Remijnse.
“De teler moet zich daar veel meer van bewust zijn
want als dit zo blijft, dan kunnen wij geen inkomen verdienen
aan de aardappelteelt en gaan we andere gewassen telen.”
Toch heeft de akkerbouwer zelf ook elk jaar aardappelen op
contract. Het aantal tonnen is per jaar wisselend. Op de vraag
waarom hij dat doet blijft het even stil. Nadenkend kijkt hij voor
zich uit. “Ja, waarom doen we dat. Misschien toch een stukje
zekerheid inbouwen. Overigens overwegen we om het komend
jaar minder aardappelen te gaan telen maar daar zijn
we nog niet helemaal aan uit. Als we minder gaan telen, sluiten
we geen contract meer af. De grond die we dan over houden,
zaaien we in met tarwe of bruine bonen. We hebben nu
in ieder geval nog geen contract afgesloten voor komend jaar.
De contractprijzen zijn niet hoog genoeg en het is toch te zot
voor woorden om onder de kostprijs te gaan verkopen en wel
kwaliteit en duurzame aardappelen te leveren.”
Nieuwe opslagruimte
De suikerbieten worden afgezet via Cosun. Vlas wordt geteeld
voor zowel het zaad als voor vlasvezel waar linnen van gemaakt
wordt. De afzet gaat via Van de Bilt Zaden en Vlas.
Luzerne gaat naar Drogerij Timmerman. Hier wordt het gedroogd
om dan verwerkt te worden in verschillende producten
zoals veevoer. De eerstejaars plantuien zijn voor Agpro Onions
en het spinaziezaad wordt geteeld voor Monsanto. Tarwe
gaat naar CZAV en komt dan in de tarwepool. Tot op heden
zijn ze de broers daar heel tevreden mee. Maar ook hier zit
een verandering aan te komen. Het graan zal de komende
oogst in eigen opslag gaan. “Als alles in de pool gaat, zit je
ergens ook weer te vast. We verwachten dat eigen opslag een
meerwaarde oplevert. Er zal dan heus nog wel een deel in de
tarwepool gaan maar we willen zeker ook een groot gedeelte
zelf gaan verkopen. Ook hierbij zal de VTA voor ons belangrijk