12/11/2011 08:17 - Veer 2: Lustrumveer - VGK

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Het Veer www.vgkgent.be
2

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Tijdschrift van de Vlaamse Geschiedkundige Kring
Hoofdredactie/Lay-out: Tine Verhoeven
Eindredactie: Tine Verhoeven
Cover: Frea Vancraeynest en Willem Roels
Verantwoordelijke Uitgever: Tine Verhoeven p/a Vlaamse Geschiedkundige
Kring, Blandijnberg 2, 9000 Gent
Website: www.vgkgent.be
Rekeningnummer: 733-0015320-24
Rekeningnummer Reis: 737-0164111-30
29 e Jaargang, nr. 2 Lustrumveer november
Inhoudsopgave
Hallo, zei de Praeses
Ola, zei de Lustrumpraeses enthousiast!
VGK-Kalender. Extreme Lustrum Fun
De VGK-geschiedenis: waar zijn de pompiers?!
Het Veerarchief
Interview: de Prosenioren
Proscriptor Willem
De memoires van…
Genot in Gent
Genieten met Michiel in Zweden
Actu-wa?!
Proscriptor Wouter
Dagboek van een eerste bachelor
Column
Verslag Bachelorweekend
Proscriptor Bram
Kortverhaal
Ook dat nog… FK-nieuws
Proscripor Ruben
De Scriptor bekent
De Scriptor bedankt
Het Veer www.vgkgent.be
3
4
6
11
12
21
25
31
32
34
36
38
40
41
43
45
46
48
51
53
55
56
3

Liefste (ere)leden van de VGK,
29e jaargang: Lustrumveer november 2011
het academiejaar is alweer aardig uit de startblokken geschoten, de afwas op
je kot tart bijgevolg de grenzen van het mogelijke terwijl het besef dat dat
eerste semester toch wel snel voorbij gaat, begint te dagen. Aldus heeft het
dagdagelijkse leven van de Gentse student zijn normale sleur weer hernomen.
Wat in augustus nog een gretig uitkijken was naar een enkeltje met de trein
naar Gent, heeft baan geruimd voor klaagzangen aan het adres van de nmbs
terwijl beloftes van temperaturen tot -10°C deze winter zelfs de stoerste
jongens onder ons aanzetten tot vroegtijdig telefoontje naar de mama. Als je
het zo allemaal leest, zou je haast denken dat het toch allemaal maar erg
is, dat leed der Gentse studenten. Maar jij weet beter: gelukkig is de VGK er
nog!
Reeds 80 jaar is de Vlaamse Geschiedkundige Kring immers de in wit en
groen gehulde held van de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte, de steun en
toeverlaat voor aspirant historici in nood, examenstress en vrije momenten.
En ohja: uw geliefkoosde kring is natuurlijk ook ongemeen sexy. En dat zal je
ook dit jaar geweten hebben! Want bij het zien en voelen van al die liefde
en al dat sexappeal dartelden leden, ereleden en sympathisanten allerhande
en masse met een huppelpasje in de warme armen van onze kring. Dat de
eerste lading activiteiten van onze kersverse debat, bachelormama, cultuur-,
sport- en feestduo’s dankzij al dat enthousiasme minstens even verrukkelijk
waren als de chocomousse van mijn mama, spreekt dan ook voor zich. And
believe me, mijn mama maakt lekkere chocomousse.
Stilt één toetje uw honger niet? Dan dekt de VGK het dessertenbuffet! Naar
aanleiding van het 80-jarige bestaan van onze kring trekken we namelijk alle
registers open om je de week van je leven te bezorgen. Voor alle nodige
informatie en antwoorden op je FAQ’s kan je terecht in dit lustrumveer.
Altijd tot je dienst,
En zoals steeds met veel liefs,
Hallo, zei de Praeses
Het Veer www.vgkgent.be
Nikita Vos
VGK Praeses 2011-2012
4

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Het Veer www.vgkgent.be
5

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Ola, zei de Lustrumpraeses enthousiast!
VGK viert haar tachtigste verjaardag: 21-25 november
Beste Veerlezer,
Op moment van schrijven is het 1 november en tel ik -
niet zo- stiekem af naar 21 november. Ze zeggen wel
eens dat de tijd vliegt als je studeert en gelijk hebben ze.
Ik arriveerde in 2007 als onschuldige eerstejaar aan de
Blandijn, alwaar de VGK net haar 75 ste jaar achter de rug
had. Het is dan ook met groen-witte trots dat ik het
programma voorstel voor alweer een lustrumverjaardag. 26
november 1931 vieren we graag zo:
Maandag 21 november: Colloquium “Publieksgeschiedenis tussen onderwijs,
onderzoek en markt”
In dit colloquium staan we stil bij mogelijke spanningsvelden wanneer we als
historici met onze onderzoeksgeest in contact komen met andere spelers op
de markt, zoals de nood aan een ‘publiekstrekker’-aspect in een bepaalde
tentoonstelling. Of subsidies van overheden voor projecten die ze beter in
hun kraam vinden passen.
Dit wordt getoetst aan de hand van twee casussen: de naderende herdenking
van WOI en citymarketing.
Van 10u tot 17u15 bent u – gratis – welkom in de Aula van de universiteit.
Na deze leerrijke dag kan u even napraten op onze openingsreceptie in het
Peristilyum van de Aula vanaf 17u15. Leden en ereleden zijn hier van harte
welkom.
Het Veer www.vgkgent.be
6

De dag zal er zo uitzien:
29e jaargang: Lustrumveer november 2011
10u: Welkomstwoord door vakgroepvoorzitter en propraesidium prof. dr. Erik
Thoen
Tussen herdenken en toerisme: 100jaar WOI
10u15: Opening door prof. dr. Bruno De Wever, Ugent
10u30: Luc Vandael, 100 jaar Groote Oorlog – 2014-18
10u45: dr. Nico Wouters, SOMA
11u: Piet Chielens, In Flanders Fields Museum
11u15: Afsluitend debat
12u-14u Middagpauze
Het verleden in citymarketing
14u: Opening door prof. dr. Gita Deneckere, Ugent
14u15: prof. dr. Anne-Laure Van Bruaene, Ugent
14u30: Guy Dupont, stad Gent: Europese PORTICO-project van Interreg IVB
Noord-West Europa programma
14u45: Carmen Willems, Gallo-Romeins Museum Tongeren
15u: Afsluitend debat
15u45-16u15 Pauze
Slotdebat “Hoe bereiden we historici voor op de spanningsvelden in de
publiekshistorische sector?”
16u15-17u15
moderator:prof. dr. Christophe Verbruggen, Ugent
sessiesprekers en Ronny Gobyn, Tijdsbeeld & Pièce montée
Het Veer www.vgkgent.be
7

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Dinsdag 22 november:
"Variété Historique: een petite histoire van het menselijk plezier"
Professoren Zuiderhoek, Deploige, Van Bruaene en Verbruggen serveren u
samen met medestudenten een menu van anekdotes rond genot en feesten
doorheen de geschiedenis in een kader van voordracht, dans, muziek en
beeld.
Wilt u dit festijn voor oog en oor niet missen? Wees er dan bij wanneer de
deuren om 19u45 open gaan opdat u vanaf 20u mee kan genieten.
U hoeft slechts naar uw geliefde Blandijn te komen, namelijk naar het Hoger
Instituut voor Kunstgeschiedenis en Oudheidkunde in de Sint-Hubertusstraat.
Kaarten in voorverkoop en aan de kassa voor €2, te vinden bij het
praesidium of in de Kelder.
Woensdag 23 november: Lustrumcantus
Prosenioren Ludo Milis, Adriaan Linters en Bruno Debaenst vergezellen senior
Nikita Vos voor een avond vol tradities, muziek en natuurlijk bier. Deze zal
rijkelijk vloeien in VGK-cantuspotten! Plaatsen zijn echter beperkt dus
inschrijven – en hardlopen naar de Kelder- is de boodschap! Inschrijven is
slechts mogelijk als VGKlid en tot en met 15 november zijn er ‘groepen’
waarbij je jezelf inschrijft. Zitten deze niet vol na de 15 e , dan worden deze
plaatsen voor iedereen opengesteld.
We gaan van start om 19u30 in de Koornbloem, Ekkergemstraat 30. De prijs
is €14 voor de hele avond en uw eigen VGK-cantuspot.
Donderdag 24 november: Miniveldvoetbaltoernooi
Wil je de oude generaties eens uitdagen met je jonge benen? Of tacklet u
liever die ene prof/assistent? Het kan ook zijn dat u liever de filologica of
een andere blandijnkring van het gras laat proeven. Er is dan maar één
oplossing: speel mee of kom uw team naar de finale juichen! Dj Vinnie Wax
zweept u alvast op. Dit verteert u best met een bicky en wat drank.
Decaan Freddy Mortier trapt om 17u30 het toernooi in gang op de RUSSvelden
aan de watersportbaan. Ploegen worden gevormd per jaar en betalen
€8 of wel €1 per speler. Er kunnen maximum 12 ploegen deelnemen en we
vragen op zoek te gaan naar minstens één vrouwelijk talent!
Het Veer www.vgkgent.be
8

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Vrijdag 25 november: Lustrumgalabal en –diner
De kers op onze verjaardagstaart is nog steeds ons jaarlijkse galabal. Dit jaar
brengt een pendeldienst u via de Blandijn naar Kasteel Carelshof, Sint-
Amandsberg, alwaar Too Sharp live het bal opent. Na deze swingende muziek
uit de jaren dertig, veertig en vijftig, neemt DJ Maximilian het roer over om u
al shakend naar zaterdag 26 november te loodsen. Dat onze verjaardag
exact samen valt met het bal zetten we graag even in de verf! Doet u dit
ook graag met een thirties touch in uw galaoutfit? Wij verwelkomen u graag
zo of in andere dazzling galatenu en dit vanaf 22u. Kaarten vindt u aan €12
in voorverkoop of aan €13 aan de kassa.
Wilt u graag eerst wat energie opdoen? Dan kan u voor €34 zelf uw menu
samenstellen. Voor deze receptie en drie gangen nodigen we u graag uit om
18u. Inschrijven kan u via galabal@vgkgent.be en meer informatie vindt u op
www.lustrum.vgkgent.be.
Geniet u graag net als wij na van deze feestweek? Dan raden wij u de
lustrumwijn aan om te toosten op onze tachtigste verjaardag/u te troosten
dat het alweer zo snel voorbij vloog. Deze Zuid-Afrikaanse rode AYAMA
Pinotage Shiraz van 2009 kan u kopen in de Kelder, via
www.lustrum.vgkgent.be of het praesidium voor €7 per fles of €39 per kratje.
Dan rest er mij niet anders dan vurig te verlangen om u in deze week te
mogen ontvangen en mysterieus te vragen om ook eens naar die prachtige
Belvédère van de boekentoren by night te kijken.
Het Veer www.vgkgent.be
Your Lustrum truly,
Jolien Voorspoels
9

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Het Veer www.vgkgent.be
10

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
maandag dinsdag woensdag donderdag vrijdag zaterdag zondag
7
Lustrums
Festijn
(loopt tot
10november)
14
Citytrip
Wenen
21
Colloquium
28
Pokertoernooi
8
15
Citytrip
Wenen
22
Variété
Historique
29
Jenever-
avond
9
Dubbellezing
16
23
Lustrum-
cantus
30
Concert
Amatorski
Meer info te vinden op www.vgkgent.be
VGK-Kalender. Extreme Lustrum Fun
10
El Negocito
17
24
Lustrum
Sport
1
Info-
vergadering
Reis
Het Veer www.vgkgent.be
11
Citytrip
Wenen
18
Rock ‘n’
Roll
initiatie
25
Lustrum
Galabal
2
12
Citytrip
Wenen
19 20
26 27
3
13
Citytrip
Wenen
4
11

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
De VGK vanaf 2007: een verhaal van vijven en zessen
De VGK bestaat 80 jaar en dat is een heuglijk feit. In een blad voor historici
vraagt zoiets om een terugblik, een kroniek, een geschiedenis en aangezien
Het Veer zichzelf graag een blad voor en door historici durft noemen, kon dit
ook in deze lustrumeditie niet ontbreken. Niettemin moet hier wel volgende
opmerking gemaakt worden: bij het vorige lustrum van de VGK, toen de kring
wel drie kwart eeuw bestond, werd reeds een uitvoerig relaas gedaan van de
perikelen die onze kring 75 jaar lang heeft mogen meemaken. De
geschiedenis mag dan al cyclisch zijn, bij het Veer houden we het graag
jong, dynamisch en vers van de pers. Kortom: voor de eerste 75 jaar van de
VGK verwijzen wij u graag door naar die bewuste editie van Het Veer of het
meer actuele www.vgkgent.be. Hieronder volgt een uiterst selectieve,
subjectieve en intertekstuele geschiedenis van de laatste vijf jaar. Take that,
literair Vlaanderen.
Als titel werd gekozen voor 'een verhaal van vijven en zessen'. Deze keuze
werd niet lichtzinnig gemaakt. Doorheen de voorbije vijf jaar beleefde onze
kring tal van wilde avonturen, maar durfden er ook al eens opstootjes te
ontstaan. Om de platgetrapte zieltjes met deze terugblik niet opnieuw met
een bulldozer van het asfalt te schrapen, zal daarom regelmatig de
uitdrukking 'na veel vijven en zessen' gebruikt worden. Wie dan nog wil weten
wat er echt gebeurd is, kan zich best wenden tot de betrokkenen in kwestie,
of er gewoon een scriptie over schrijven. Alle partijen consulteren kan daarbij
net zo goed verwarrend als verhelderend werken, maar als historici zijn wij nu
eenmaal gebonden aan het 'uno testis, nullo testis' principe. Met deze frase
uit 'historici en hun métier', de officieuze bijbel voor de geschiedenisstudent,
gaat deze geschiedenis van start. Aarzelt u niet om er al uw waarheids-,
oorspronkelijkheids-, oorsprongs- en welke-idioot-heeft-dat-gezegd-
kritiek op toe te passen.
2006-2007
De VGK-geschiedenis: waar zijn de pompiers?!
Omdat we vermoeden dat er toch enkele pietepeuteraars zullen zijn die het
betreuren dat we deze geschiedenis pas in 2006 beginnen, vatten we de
eerste 75 jaar graag nog eens kort samen. Een of andere droevige ziel
richtte de VGK op in de herfstmaand november van het jaar 1931, we waren
Het Veer www.vgkgent.be
12

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
te links in de oorlog (wat enkele leden met een gevangenisstraf of vlucht
moesten bekopen), te rechts tijdens '68 (wat zorgde voor de oprichting van
de in de jaren '90 opgedoekte 'Sociale Werkgroep Geschiedenis' ofte
SoWeGe) en sindsdien hielden we ons vooral bezig met angstvallig niet links
of rechts te zijn en daar tot in het oneindige over door te emmeren. Toen
werden de eerste 75 jaar afgesloten met een spetterend lustrum en kon een
nieuw half decennium beginnen. Ziezo, u bent weer mee. Dat het lustrum
spetterend was, was nochtans geen sinecure geweest. Zo had toenmalige
praeses Bregt Vermeulen het lumineuze idee gekregen om de week voor het
lustrum nog eens een snoepreisje te boeken, iets wat hem door zijn
vicepraeses niet volledig in dank werd afgenomen. Maar goed, de
lustrumweek was een geslaagde opeenvolging van een colloquium, een potje
voetbal, een cantus en een galabal. Tussendoor werd er ook behoorlijk wat
wijn verkocht om het geheel te financieren. Kwatongen die de huidige
lustrumaffiche bekijken, zullen misschien opmerken dat originaliteit niet altijd
hoog in het vaandel gedragen wordt als het op activiteiten aankomt bij de
VGK. Men kan deze kwatongen bezwaarlijk tegenspreken, al heeft de leuze
never change a winning team hier veel mee te maken.
Eenmaal het lustrum voorbij was, kabbelde het jaar voort en dat uitte zich
onder andere in gekke activiteiten als 'parkspelennamiddag', een literaire
avond met Paul Mennes en de onvermijdelijke Soirée Marginal en Night of
the nineties. Eveneens opmerkelijk is dat men in die tijd nog een cinematicket
kon winnen met Het Veer. Dat had veel te maken met het feit dat
geschiedenisstudenten in die tijd nog dienden te betalen voor het groene
kleinood. Een jaar later werd dit afgeschaft. Deze financiële aderlating werd
gecompenseerd door een veel groter leesbereik en, zo lezen we in een later
vergaderverslag, 'mensen werden niet langer lastig gevallen door opdringerige
praesidiumleden die hun boekje aan de man wilden brengen'. Of het gebrek
aan enthousiasme ook gerelateerd was aan de inhoud, laten we hier in het
midden. We willen Het Veer waarin dit gedrukt staat geen hartaanval
bezorgen.
2007 was ook het jaar waarin de VGK hoge ogen gooide op het IFK
veldvoetbal. De dubbele phalanx haalde in dat jaar de finale en dat liet zich
ook merken aan het enthousiasme rond het veld. T-shirts voor supporters
werden per kubieke meter besteld en op het veld werden talloze
pannenkoeken met stroop smakelijk opgeslokt door de vele supporters die
ons team naar het verlies schreeuwden. In de penalty's stond dame fortuna
immers niet aan onze zijde. Die dame fortuna liet het ook de jaren 2008 tot
2011 met de regelmaat van de klok afweten. Vooral in het minivoetbal
behaalde de VGK-mannen én -vrouwen jaar na jaar de halve finale of finale,
maar telkens waren er wel een enkele onnozelaars van de
Het Veer www.vgkgent.be
13

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
bewegingswetenschappen, enkele pottenstampers uit het boerenkot of
berekende burgi's die een stok in de wielen van onze strijdwagen richting
overwinning staken. Edoch, het weze bij dezen duidelijk: historici zijn
sportiever dan u en ik dachten.
Eveneens opvallend dat jaar: opvallend weinig gezeur in het topic over de
Algemene Ledenvergadering, iets wat de komende jaren nog wel eens zou
durven veranderen. In het verkiezingstopic is er wel enige animo. Zo klaagt
iemand dat er maar één kandidaatlijst is ingediend -wat op zich nobel is-,
omdat er op die manier weinig pintjes getrakteerd worden - wat we
hoogstens verdedigbaar kunnen noemen. Reeds in 2007 gaven notoire
forummers als amjdmg ('Lol, democratie pro forma. 8') en Praetorian ('het zijn
niet de kiezers die de uitslag bepalen, maar degenen die de stemmen tellen')
hun ongevraagde mening over de praktijken die bij een VGK-verkiezing
gepaard gaan. Voor het overige heerste vooral de omerta, al had een zekere
Sander -mofrikaantje- Van der Maelen ook uitgevist welke praesidiumleden
verstek hadden gegeven op de voorstelling voor de eerste bachelors. Jacques
Pottie, Ewoud De Clerq, Sarah Dewaele, Jeroen Reygaert, Elke Van den Ende
en Bram Bombeek sidderen en beven nog steeds op de zwarte lijst van
Animo. Maar goed, na veel vijven en zessen raakte het praesidium voor het
werkingsjaar voor 2007-2008 zonder al te veel moeite verkozen. Wat ons
meteen een jaartje verder brengt.
2007-2008
Na het knuffelbeerduo Bregt en Timothy zwaaiden de twee katjes Emmelien
en Eefje een jaar lang de plak bij de VGK. De vrouw aan het stuur kreeg in
Het Veer de titel 'dominatrix', hoewel die reputatie enigszins werd afgezwakt
dankzij haar jezussandalen en innemende ogen. Eefje was dan weer het party
animal van de twee en zorgde voor een afgetekende piek in de mannelijke
interesse voor de VGK. Eefje besefte tijdens dit jaar snel dat zo veel
mannelijke aandacht nogal atypisch is voor de gemiddelde VGK-vrouw en trok
bij de verkiezing der grootste filoslet - een vrij ironische categorie in de poppoll
van het veer- net niet aan het langste eind. Daar moest zij immers
scriptor Bram Bombeek voorlaten, die zijn lintje aardig had gebruikt om de
webpraeses van de filologica tot zijn eega te maken. De relationele banden
tussen de twee kringen werden de voorbije vijf jaar regelmatig in de verf
gezet. Vooral vicepraesessen speelden daarin een sleutelrol, zo blijkt.
Helemaal onlogisch is dit niet, immers, wat heeft een vicepraeses anders te
doen? Een kring met een beetje doorzicht plaatst haar vice al snel op het
bord als een cruciale pion in de huwelijkspolitiek. Dat was bij de VGK en de
filologica niet anders.
Het Veer www.vgkgent.be
14

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Intussen kabbelde het VGK-werkjaar voort en werden er opnieuw talloze
activiteiten georganiseerd. Stonden tijdens dit jaar onder andere op de
agenda: een nostalgie-avond met wafeltjes en chocomelk, schaken met de
VGK, een Uniform Night (waarbij in de uniformen van verpleegsters, hostessen
en stewardessen danig de knip werd gezet) en voor het eerst ook
departuur, waarover later meer. Ondanks de vermeende cultuurhippie-look van
de praeses werd er dat jaar ook gecantust. Daar viel de senior enerzijds op
met haar kristalheldere stem, anderzijds door het eindeloze gebonk van de
hamer waarmee ze de liederen graag van het juiste metrum voorzag.
Eveneens het vermelden waard is de aanwezigheid van de eerstejaars op de
laatste cantus van het jaar: slechts drie moedige zielen hadden het kunnen
opbrengen om die avond vrij te maken. Dat er ondanks dit lage cijfer in
2008 nog steeds een VGK bestaat, mag een prestatie genoemd worden.
Eveneens aan het einde van het jaar kreeg de VGK ook nog met een
laattijdig ontslag van een praesidiumlid te maken. De feestpraeses gooide een
maand voor het einde van het academiejaar de handdoek in de ring omwille
van een incident op een VGK-cantus. De exacte details van het evement zijn
in de vouwen van de geschiedenis verdwenen, dus laat ons stellen dat na
veel vijven en zessen het ontslag aanvaard werd. Naar een vervanger werd
niet meer gezocht, dus zong haar collega Katrien het tot het einde van het
jaar alleen uit.
2008-2009
Een nieuw academiejaar bracht alweer een nieuwe praeses en in 2008 was
dat niet anders. Aan het het hoofd van de troepen stond ditmaal de
sympathieke spring-in-'t-veld Joeri. Joeri had reeds naam en faam gemaakt
als forumdictator, maar dit jaar kwamen daar bijnamen als der Jührer of
grote Joerganger bij. Wat achteraf misschien nog het waarschijnlijkst de
geschiedenisboeken zal halen, is dat de VGK met deze snaak een straightedge
praeses aan de haak sloeg. Cantussen deed de senior olijk op glaasjes
water of de occasionele fristi en het hele jaar werden er niet minder dan
278 mopjes opgetekend in de trand van "gisteren weer goed zat, Joeri?". De
rest van het dagelijks bestuur werd ingevuld door Laurens, Jelle en Katrien.
Voor de buitenstaander leek het voornaamste criterium voor een plaats in
het db dus de beschikking over twee schuddende borstjes. Voor de
ingewijden was dit een realiteit.
Hoewel het borstjes-criterium het vormen van een dagelijks bestuur schijnbaar
moeilijk had gemaakt, was het uiteindelijk vooral het verzamelen van een
praesidium dat het moeilijkst bleek in dit jaar. Meer dan één afzegging
geschiedde nog voor het academiejaar goed en wel begonnen was en het
Het Veer www.vgkgent.be
15

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
meest uit de band sprong daarbij de functie van bachelorpraeses. Niet
minder dan vier personen gaven achtereenvolgens verstek voor de functie,
vooraleer uiteindelijk Jelka de meubelen kwam redden. Op het
bachelorweekend van dat jaar werd onder andere het 'vakgroepenspel'
opgestart, waar nogal wat getrek en geduw aan te pas kwam. Vooral de
vakgroep nieuwste tijd had de toorn van de andere drie op zich gehaald
door weinig subtiel naar de Duitse recente geschiedenis te verwijzen. Na de
speluitleg was de bachelorpraeses bovendien inkopen gaan doen, waardoor
het spel zo'n drie uur aansleepte en sommige bachelors uit die tijd nog
steeds met oorlogswonden kunnen pronken. Niettemin zorgde dit langdurige
gevecht voor een uitermate vrolijke teamgeest, waardoor de eerstejaars dat
jaar hondstrouw bijzonder veel activiteiten van de VGK bijwoonden, wat niet
voor ieders puntenbriefje even bevorderlijk was.
Nochtans hadden de nieuwe geschiedenisstudenten op de peter en-
meteravond van dat jaar een duidelijke waarschuwing gekregen. Terwijl een
honderdtal historici in spe zich gezellig in de Amber nestelden voor een
gezellig avondje gebabbel bij een goede pint, werd er voor onverwachte
randanimatie gezorgd. Die avond was er in de Blandijn een debat
georganiseerd door de indertijd niet-erkende studentenvereniging NSV, die het
auditorium dan maar gewoon had gehuurd voor een fikse prijs. Enkele linkse
bewegingen waren hier niet mee gediend en besloten om het debat
'vreedzaam te blokkeren'. Wat volgde was een opstoot van jewelste, waarbij
een deel van het NSV alsnog binnenraakte langs de zij-ingang, maar
vervolgens zelf opgesloten werd in een auditorium door enkele gemaskeerde
linkse rakkers. Aan de hoofdingang werd ondertussen vrolijk geprotesteerd,
probeerde de rector te bemiddelen, voerde Voorpost samen met Philippe De
Winter een charge uit en brak de arme rector daarbij zijn bril. Benieuwd wie
onze Paul Van Cauwenberghe uiteindelijk van een nieuw montuurtje voorzag.
Dit hele spektakel kon de VGK rustig van achter de veilige ruiten van café
Amber bekijken.
Scoorde dat jaar ook bijzonder goed: de uitstap van de VGK naar de opera.
Om een of andere gekke reden waren geschiedenisstudenten er altijd als de
kippen bij om naar de sopranen en baritons eens in het echt te zien.
Daarom werd er dat jaar beslist om niet minder dan 40 operatickets aan te
kopen, die ook nog eens allemaal vlot de deur uitgingen. Nooit nog zullen de
decorbouwers zich zo'n zorgen maken over de historiciteit van hun bouwsels
als die avond waarop deze minutieus in de gaten werden gehouden door een
meute aspirant-historici.
Het Veer www.vgkgent.be
16

2009-2010
29e jaargang: Lustrumveer november 2011
In dit academiejaar kwam Loonis -de jongen met de gekke naam- Logghe
aan het roer van het VGK-schip te staan. Aan zijn zijde stond Bertold Van
Der Haeghen, die net zoals zijn voorganger Laurens De Buck weinig
problemen had met de titel van zatte nonkel van de VGK. Sander en Ruben
vervoegden hen opdat er ook jongens met een gewone naam in het DB
zouden zitten. 2009-2010 was ook het jaar waarin de veelgeplaagde
debatpraeses Aljosja, nu ja, veelvuldig geplaagd werd door het voortdurende
afzeggen van sprekers die eerst hadden toegezegd op lezingen en debatten.
Vooral moderatoren durfden het nogal gauw eens laten afweten en liefst op
de dag van het debat zelf. Daarop werd meestal prompt een ietwat mature
geschiedenisstudent aangesproken om het debat alsnog in goeie banen te
leiden. Anton Froeyman, propraesidiumlid van de VGK en momenteel
doctorandus in de filosofie had twee jaar eerder Wouter Van Belle al eens
gered door zo'n verschijning en voor het mediadebat had debatpraeses Van
der Straeten rots in de branding en pro-debatpraeses Koen Colpaert
aangesproken. Het sprookje liep ditmaal net iets minder goed af. Nadat arme
Koen de eerste stelling voor de sprekers hun voeten had gelegd, werd hij
nietsvermoedend aangevallen met de uitspraak "heb jij nu eigenlijk
geschiedenis gestudeerd of hoe zit dat?" De aanvaller in kwestie was
toenmalig hoofdredacteur van De Standaard Peter Vandermeersch. De man
maakte die avond zichzelf tot persona non grata door elke mogelijke kritiek
op zijn krant af te doen als larie en apekool. Wie iets anders beweerde werd
net niet de huid volgescholden. Dat vond het aanwezige publiek niet zo
plezant. Waar de hoofdredacteur voor het debat nog een sympathiek praatje
had staan slaan, kon hij achteraf niet snel genoeg het hazenpad kiezen. Of
dacht u dat de man voor zijn plezier naar Nederland verkaste? Het meest
opzienbarende debat van dat jaar was echter ongetwijfeld dat waar de broers
De Wever en vader en zoon Anciaux samen aan tafel schoven. Door de
massale opkomst werd op het laatste moment besloten om dit debat in
auditorium E te laten doorgaan, dat uiteindelijk tot de nok vol gevuld werd.
Zat ook dit academiejaar voor het tienmiljoenmiljardste jaar in het
praesidium: VGK-coryfee Jacques. Sinds mensenheugenis heeft Jack samen
met een dozijn aan collega's de VGK'ers naar heinde en verre gebracht. De
enige prijs die de reizigers daarvoor moesten betalen was een autorit waar
menig formule 1-piloot de billen zou voor dichtknijpen. Wie met Jacques in
een auto stapte, wist steevast dat hij zich aan een beetje avontuur kon
verwachten. Kaartlezen en rijden ging nooit zo goed samen als in de
Jackmobiel en een GSM-gesprek ging daar gemakkelijk bij. Diezelfde GSM ging
ook met de regelmaat van de klok tijdens elke vergadering af, tenminste als
Jacques erin slaagde om daar op tijd te geraken. Niettemin bezoekte de VGK
Het Veer www.vgkgent.be
17

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
onder zijn auspiciën prachtige bestemmingen, van Berlijn over Egypte tot
Griekenland, van Praag over Venetië tot de beruchte Tafelberg ergens in het
Duitse schone. De schriftelijke neerslag daarvan kan u terugvinden in de
broekzak van Jacques, op bierviltjes neergepend. Het was ook diezelfde
Jacques die er na enkele jaren ijveren in slaagde om de VGK warm te maken
voor medewerking aan de nacht van de geschiedenis. Verhalen over onder
andere het studentenprotest aan de universiteit en feestelijkheden vonden zo
de weg naar een breder publiek.
2010 was ook het jaar waarin Departuur voor de derde keer werd
georganiseerd. Deze literair-muzikale avond werd ook de twee vorige jaren
samen met de vriendjes van de filologica in studentenhuis de Therminal
georganiseerd. Toen de organisatoren aan het begin van het jaar te kennen
hadden gegeven dat ze het evenement in de keldergangen van de Blandijn
wilden laten doorgaan, kwam daarover enig protest op de vrijplaats voor alle
weners: het VGK-forum. De gemoederen bedaarden echter vrij snel en na veel
vijven en zessen kon het team terug aan het werk. In maart trok Departuur
meer dan 300 bezoekers naar de Blandijn. Een hoogtepunt en record in de
geschiedenis van het evenement dat voorlopig niet geëvenaard is. Dat laatste
heeft vooral te maken met het feit dat Departuur sindsdien, ondanks enkele
verwoede pogingen niet meer georganiseerd raakte. Enkele vergaderingen en
veel gelobby ten spijt, moest er het volgende jaar na veel vijven en zessen
besloten worden dat het evenement niet kon doorgaan. Nieuwsgierigen die
willen weten welke artiesten allemaal het mooie weer hebben gemaakt
gedurende die drie jaar kunnen een kijkje gaan nemen op
www.fkserv.ugent.be/filologica/departuur.
In het jaar 2010 kon de VGK ook sinds lang nog eens een prijs binnen
halen. Terwijl de kring er op sportief vlak telkens naast greep, haalden de
blonde deernes Goedele en Wendy op de FK-Knockout van radiozender
Urgent.fm de finale en wonnen overtuigend! Nooit zal iemand nog zo veel
variaties op het beruchte ‘wagen vol geladen’-lied maken. De witte stoel die
zij tijdens de finale in elkaar moesten knutselen is nog steeds te bezichtigen
in ons aller Kelder.
2010-2011
Een nieuw academiejaar, een nieuwe praeses en dat was in 2011 niet anders.
Na Loonis trok een studiepraeses aan het langste eind: Ruben Van De Putte
kwam aan het hoofd van de kring, maar de meesten leerden kenden hem als
Ronny met de baard. De liefdestandem Guillaume-Wendy namen
respectievelijk het papierwerk en de financiën voor hun rekening, terwijl
Limburger Matthias Boyen zich als vicepraeses onder andere met de
Het Veer www.vgkgent.be
18

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
cantussen bezig hield. Cantussen deed de VGK immers nog steeds, en wel op
tal van verschillende locaties. Wat begon met een bezoek van vier VGK'ers
aan Leuven in 2009, mondde uit in een verbroederingscantus op de Graslei
in 2010 met onze vrienden van Historia uit Leuven én Klio uit Antwerpen. In
dit academiejaar ging de VGK zelf op verplaatsing naar Antwerpen voor
alweer een verbroedering. Maar ook in Gent zelf heeft de cantussende VGK
op veel plaatsen haar stempel achtergelaten. Nadat in het begin van deze vijf
jaar de Salamander werd ingeruild voor de ruimere Twieoo, moesten de
historici opnieuw hun stek verleggen. De Twieoo had immers besloten om hun
naam in Twitch te veranderen en alleen nog kerels met een hemdje en een
trui van McGregor binnen te laten, vergezeld door dames in rokken korter
dan de haarband van de miskende voetballer Sandy Martens. Tijdens 2010-
2011 werd dan ook lustig geëxperimenteerd met onder andere een
openluchtcantus op onder andere het terras van een Irish pub (waarop niet
minder dan 130 man kwam zingen), om uiteindelijk een nieuwe vaste stek te
vinden in zaal de Koornbloem. In deze zelfde zaal werd in dat jaar ook de
Mexican Night georganiseerd. Tequilla en chili con carne pleegden daar een
gezamenlijke aanslag op het lijf en leden van menig VGK'er, doch, op enkele
verloren gewaande drinkebroers na, geschiedde deze avond in een uiterst
jolige stemming.
Verliep dat jaar net iets minder vlot: de verkiezing van een nieuw praesidium.
Op zich hoeft dat niet te verbazen. Elk jaar was het wel een beetje
hommeles wanneer een nieuwe lijst diende samengesteld te worden. Veel van
die verhalen zijn hier weggelaten omdat ze te triviaal zouden zijn, te
belachelijk zouden klinken of te veel vijven en zessen zouden vragen. Dit jaar
verschilde de samenstelling van een nieuw praesidium erin dat de twist nogal
openlijk op het VGK-forum werd gevoerd. Wat begon als een onschuldig topic
waarin de nieuwe kandidaatlijst werd voorgesteld, ontaarde in een 29-pagina's
lang monster van loze discussie. Uiteindelijk ging dit ook niet onopgemerkt
voorbij aan de oude garde, waarop nagenoeg elke prosenior van de vorige
vier jaar wel even kwam zeggen dat het nu toch maar gedaan moest zijn.
Het hele verhaal kende een vervolg bij de aankondiging van de jaarlijkse
Algemene Ledenvergadering. Ook in dit topic werd er vrolijk voortgeëmmerd
en op de vergadering zelf dienden niet minder dan 44 voorstellen
bediscussieerd en gestemd te worden. De ALV klokte dat jaar af op 5 uur en
10 minuten, wat waarschijnlijk een record is. Een nieuwe commissie werd
opgericht, wat echter geen unicum was. Twee jaar eerder had de ALV immers
al eens beslist om een gendercommissie op te richten die de statuten
genderneutraal zou moeten maken. Wanneer toenmalig praeses Loonis
Logghe de oproep voor leden lanceerde werd er in vele auditoria gegniffeld.
Uiteindelijk hadden twee vrolijkerds zich kandidaat gesteld, waarop de
commissie zich bij gebrek aan subsidies voor drank en ander amusement
Het Veer www.vgkgent.be
19

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
spontaan had ontbonden. Stonden ook met de regelmaat van de klok op het
programma van de ALV: de spelling van het woord praesidium (voorlopig nog
steeds met ae), de puntjes tussen de letters VGK (sinds vorig jaar afgevoerd),
de politieke neutraliteit van de kring en haar praesidium en de aankoop van
een Thaïse masseuse (nog steeds in onderhandeling, zo wordt gezegd).
In het jaar 2010-2011 waagde sport zich ook aan nog maar eens een nieuwe
activiteit. Nadat geschiedenisstudenten de vorige jaren al hadden kunnen
gaan lasershooten, minigolfen en kanovaren konden de avonturiers ditmaal
zelfs een dagje gaan skiën. Andere activiteiten waarmee de VGK dat jaar uit
de band probeerde te springen waren onder andere het proeven van
wereldkeukens, chillen @ Blaarmeersen, een rock-‘n-roll dansinitiatie en een
hartverwarmende winteravond in de Amber. In diezelfde winter werd ook het
nieuwe jaar feestelijk ingezet, zij het dan op 15 februari, wanneer de examens
voor de studenten geen roet meer in het eten gooiden.
Maar ondertussen ligt ook het jaar 2011 alweer bijna achter ons, hoewel er
de kring natuurlijk nog een schoon lustrum te wachten staat. Met de voorbije
vijf jaar heeft de VGK er weer een heleboel verhalen bij. En daar draait het
uiteindelijk toch zo'n beetje om voor historici. Plezant of onnozel, ernstig of
te belachelijk voor woorden, als er maar iets gebeurt, liefst ook de komende
80 jaar. Ut vivat, crescat, floreat VGK.
Het Veer www.vgkgent.be
Ruben Cassiman
20

Lustrum duikt in de Veren!
29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Het Veerarchief
Het was nog zomer toen Matthias, pro-vice, vroeg of ik iets kon doen met al
die dubbels van het Veerarchief voor het Lustrum. Vol moed aanvaardde ik
een doos vol groene maar ook gele, oranje, rode en zelfs grijze veren met
een al even grote moed om uit dit alles een “best-off” te selecteren voor het
lustrumveer.
Ik kijk met pijn in het hart naar de stapel zonder post-its, ze lijken te
schreeuwen naar de geselecteerde stapel: “Gelle zijt
smeerlappen…klootzakken…” Helaas, één Veer kan nooit 29 jaargangen
virtuositeit samenvatten [ik besef net dat Het Veer volgend jaar een lustrum
heeft te vieren!]. De citaten die ik met jullie wil delen, vielen me op door hun
absurditeit, schoonheid, vunzigheid, associatie,… Tegen het einde van mijn
leesqueeste drong in mijn hersenpan ook door dat ik vaak prachtig
geschreven stukken links liet liggen omdat het zo moeilijk was om één citaat
te filteren uit de gehele context.
Daarom mijn dank en bewondering voor alle scriptoren en redactieleden die
Het Veer telkens weer met vlijt vulden en mijn excuses als uw teksten door
de mazen van mijn net vielen.
Eerst enkele opvallende trends van Het Veer (of De Fleer in 2003):
- Een praeses vergelijkt men steevast graag met historische leiders met
een dictatorisch kantje/Jezus/…
- De verwarring V.G.K. [ondertussen puntjesloos] met V.Ges.K. 1
- Algemene Vergaderingen die steeds weer stof doen opwaaien
- De eeuwige taalstrijd met een focus op de eisen van de West-
Vlamingen...
- De politieke neutraliteit van de VGK
“Ten tweede kan er misschien kritiek komen op de nogal kommunistischarbeiders-oppositie-achtige
inhoud van dit nummer. Als redacteur van een apolitiek
blad kan ik iedere criticus verzekeren dat hier geen links komplot aan
de gang is, noch een Sowjetrussische “desinformatie”campagne, maar dat
louter het toeval speelde. Om de ongelukkigen te troosten brengen wij wel
1 Voor eeuwig en altijd: onze VGK werd geboren op 26 november 1931, vijf jaar vóórdat de geneeskunde haar
VGK oprichtte. “V.Ges.K.” werd ons tijdelijk door het FK opgedrongen maar dit laten we nooit meer toe!
Het Veer www.vgkgent.be
21

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
eens een nummer met een kapitalistisch-conservatieve-patronaat-achtige
inhoud.” 2
- Het eeuwige taboe op the T-word
- Jacques en zijn ladykillercharmes
- Seksmetaforen
“Smaken, zeker muzieksmaken, zijn nogal hoogstpersoonlijk. Intiem zelfs.
Eigenlijk is het equivalent aan het scanderen van uw favoriet bedstandje in
een volle treinwagon. Akte, but we couldn’t care less.” 3
“Toch lijkt aan deze verloedering een positieve kant vast te zitten die een
jarenoud probleem van de kaart veegt. Jarenlang eisten feministen een
vrouwelijk equivalent in het bibliotheeksysteem waarbij gedacht werd aan een
boekentunnel of een paar boekenkoepels. Dit laatste veronderstelt echter
stockeringsproblemen omdat boeken grosso modo rechthoekig of vierkant zijn
en een koepel in se rondingen bevat. Het voorstel kreeg door deze interne
contradictie geen gehoor en werd verticaal geklasseerd.” 4
“Er zijn groenten- en fruitsoorten die omwille van hun vorm speelser zijn dan
zogenaamde afrodisia. Denken we maar aan komkommers, abrikozen, druiven
aan hun ranken, en perzikken, die omwille van hun vorm de fantasie
prikkelen.”
“De meest belangrijke opmerking is echter deze laatste: als u romantiek en
passie wil opwekken door middel van een romantisch dineetje, denk dan met
uw gevoel en laat uw fantasie werken. Het is de vermenging van de juiste
kleuren, geuren, smaken, geluiden, gevoel dat voor de juiste roes zal zorgen.
Romantiek werkt op alle zintuigen, spreek deze dan ook allemaal aan. Enkel
eten volstaat niet. Sluit geregeld de ogen. Dat maakt de andere zintuigen
scherper, waardoor de sfeer door alle zintuigen intens kan worden
opgenomen.” 5
- Aja en bier, veel bier.
Een tip voor de lustrumcantus:
“Symptoon: het bier drinken geeft je geen bevrediging meer, de smaak is
weg, het bier is bleek van kleur en zeer helder.
Oorzaak: je glas is leeg.
2 Evert[Die met excuses kritiek te snel af wou zijn], Het Veer, 2, nr. 2, p. 24.
3 Frederik Descamps [over het klimaat en haar effect op de openheid van de Vlaming], Het Veer, 24, nr.5, p. 42.
4 GioVanni [over het verval van de boekentoren (en zijn fallussymboliek)], Het Veer, 12, nr. 4, p. 23.
5 Delilah [Valentijnmenu], Het Veer, 23, nr. 4, p. 14-16.
Het Veer www.vgkgent.be
22

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Remedie: probeer iemand te overtuigen een nieuw glas voor je te bestellen.” 6
Eveneens waren er tijden – toen men nog Belgische franken vroeg voor Het
Veer – dat de VGK er op los fuifde in de Decadance en de Vooruit wel
galabals toeliet in haar balzaal. Dat wist-je-datjes het groene boekje vulde.
Dat examens enkel in juni vielen en ‘bachelors’ en ‘masters’ nog niets te
maken hadden met kandidaturen en licentiaten.
“Deze onverbiddelijke tableau vivant van deze condition humaine; deze
tsunami van authentieke marginaliteit, genadeloze blootlegging van wat er
allemaal rondloopt in de Benelux is wat televisie televisie maakt.” 7
“Oftewel: hoe intellectualiteit ook hand in hand kan gaan met marginaliteit.” 8
“Van enig illusionisme is er helemaal geen sprake. Waarom is deze Romeinse
traditie verwaterd? Waarom kan een afbeelding van een prof de muren niet –
sieren zou in dit geval slecht gekozen zijn- bedekken? Zolang men er maar
niet begint mee te babbelen. En wat te doen als de persoon in kwestie
zichzelf ontmoet? (zijn memoires schrijven misschien?) Tal van vragen wellen
in ons op en we zijn ons bewust van de draagkracht van zo’n project.” 9
“Het had wel iets majestueus. Twee schriele tieners die door de lege gangen
van een school galoppeerden, als twee bijzonder domme antilopen, gevolgd
door een waggelende godsdienst-leeuw.” 10
“De woorden spreken tot ons en zeggen als het ware “Lees mij. Lees mij
hard”. Het is een belofte van grootsheid, die onmiddellijk op de binnenkaft
een realiteit wordt.” 11
“Wie het meest geliefd is, heeft het meeste kans om decaan te worden.
Vandaar dat mijn aanstelling heel wat voeten in de aarde had.” 12
“De sterrenstatus, met bijhorende groupies, die de redactieleden genoten was
een doorn in het oog van het collectief van burgerlijk ingenieurs, die met
lege handen het succes van de schrijvers moesten aanzien.” 13
“En studentenkringen durven al eens de reputatie te hebben van een bende
navelstaardige zuiplappen te hebben. Daar kan misschien iets van aan zijn,
6
[De survivalgids voor fervente café-gangers], Het Veer, 17, nr. 3, p. 11.
7
Frederik Descamps[over zijn Temptation Island-verslaving], Het Veer, 24, nr. 6, p. 29.
8
Jeroen Wijnendaele [over de Via Zamboni in Bologna maar wij geloven ook graag de Overpoort], Het Veer,
24, nr. 3, p. 37.
9
G.V.A.[over het schilderen van de trappenhal], Het Veer, 14, nr. 2, p. 22.
10
Willem Roels [“Kwaardaardig over mezelf”…”C’est la vie. Of toch niet echt, aangezien het allemaal
verzonnen is.”], Het Veer, 27, nr. 5, p.60.
11
Willem Roels [over, natuurlijk, Het Veer], Metaveer, 28, nr. 5.
12
Johnny Devreker, Het Veer, 17, nr. 3, p. 6.
13
Willem Migom [helaas satire], Het Veer, 26, nr. 5, p. 38.
Het Veer www.vgkgent.be
23

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
maar dat heeft dan vooral te maken met het feit dat het overgrote deel van
de studentenpopulatie zuiplappen zijn, en een zo mogelijk nog groter deel
navelstaardig is.” 14
“Niet langer gebonden door de ketenen van de politieke neutraliteit, zal het
Veer nu een hele sectie wijden aan Loonis en het DB. Verder wordt een
lichte vorm van censuur ingevoerd. Niks serieus, natuurlijk. Gewoon een
poging om het Veer positiever en vrolijker te maken. Ook zal ik een sectie
maken waarin Loonis’ wijsheden neergeschreven kunnen worden. Een
voorproevertje:
‘Voorwaar, dinosaurussen zijn de max.’
‘Liever doof dan filosoof!’
‘Wat doen we met de OAK? We sturen ze de dodo’s achterna!’” 15
Om af te sluiten, onze trouw aan Clio en liefde voor Gent:
“De toekomst is als een vrouw van wie we het gezicht nog niet kennen, maar
waarmee we toch zeker naar bed zullen gaan. Op het gezicht van het
verleden echter kan men geen kussen leggen: het is er, deal with it. Je kan
ervan weglopen of je kan het proberen begrijpen. Dat laatste is wat wij allen
elke dag weer doen.” 16
“Ik zoek naar mijn warme voeten, mijn versbereide koffie. Ik zoek de liefde. Ik
zoek ze in Gent.” 17
Het Veer www.vgkgent.be
Your Lustrum Truly,
Jolien
14
Ruben Cassiman [“Zolang we plezier maken en niemand pijn doen, is het goed”], Het Veer, 28, nr. 5, p. 19.
15
Willem Roels [over Loonis’ aangebroken era], Het Veer, 25, nr. 5, p. 27.
16
Bouke Billiet, Het Veer, 18, nr. 3, p. 2.
17
Nikita Vos [over haar eerstebacheloronschendbaarheid], Het Veer, 27, nr. 3, p. 46. [Sic: Verwarmen kan je in
de week van 7-10/11 aan het lekkers van Lustrums Festijn!]
24

De Prosenioren van de VGK
29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Geen VGK zonder praeses, dus ook geen Veer zonder praeses. Daarom dat
we van deze gelegenheid gebruik maken om onze prosenioren eens aan het
woord te laten.
Joeri
Welke omstandigheden?
Interview: de Prosenioren
Het Veer www.vgkgent.be
Hoe kijk je terug op de afgelopen vijf jaar VGK?
Er is veel veranderd. Als praeses krijg je er een
bepaalde band mee. Je zet een aantal dingen in
gang en dan moet je dat z’n eigen gang laten
gaan. En ik denk dat de VGK zich de afgelopen
jaren goed heeft aangepast aan de
omstandigheden.
Het feit dat je steeds minder en minder mensen hebt die zich interesseren in
het kringleven. Het wordt moeilijker en moeilijker om mensen te lokken. En
als VGK moet je je daar dan ook een beetje aan aanpassen. In mijn tijd, en
dat is nog niet zo heel erg lang geleden, leek het veel makkelijker om
mensen naar activiteiten te lokken en nu is dat –naar het schijnt- iets
moeilijker. Maar ik heb gehoord dat het net Bachelorweekend geweest is en
dat er veel nieuwe eerstejaars mee zijn geweest. Dus ik denk wel dat de VGK
goed blijft verder werken.
Is het een algemene trend of denk je dat het iets is waar de VGK specifiek
mee te maken heeft?
Ik denk niet dat het specifiek aan de VGK ligt, er is gewoon een algemeen
gebrek aan engagement. Veel jongeren komen gewoon naar de unief om een
diploma te halen en voor de rest te feesten maar dat feesten gebeurt niet
meer in kringverband. Ze zitten vaak tot 23u op iemands kot om zich daarna
in de Overpoort verder zat te gaan zuipen, zeg maar. En zo is er niet veel
ruimte meer voor het kringleven. Ik denk dat elke kring het wel moeilijk heeft.
25

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Ik weet niet of het noodzakelijk een nieuwe trend is maar je merkt wel dat
het aantal studenten stijgt en het aantal leden van de VGK niet.
Vorig jaar waren er 150 leden meer dan het jaar daarvoor.
Het aantal actieve leden…
Hoe zie je jouw jaar als praeses ten opzichte van de andere?
Ik denk dat ik een aantal dingen veranderd heb die dringend veranderd
moesten worden. Een beetje professionalisering, vooral wat P.R. betreft. Voor
mijn tijd onderhielden de mensen van P.R. enkel het contact met de ereleden
en de sponsors en maakte elke functie zijn eigen posters wat niet altijd even
goed afliep. In mijn jaar zijn daar ook nog de posters bijgekomen en dat
was, denk ik, geen slechte zet. De VGK had nood aan duidelijke en vooral
uniforme affiches.
Welke waardevolle dingen heb je voor jezelf overgehouden aan je jaar als
praeses?
Stressmanagement, voor een stuk. Als praeses moet je je ervan bewust zijn
dat het soms wel een parttime job is, dat je er bijzonder veel tijd en moeite
in moet steken, maar je leert er ook veel over jezelf: wat je aankan van
stress, hoe je mensen kan aantrekken en motiveren, …
Hoe zie je de toekomst van de VGK en van jezelf?
De VGK zal zich moeten aanpassen aan de huidige omstandigheden. Als kring
hebben we nooit een stoer imago gehad omdat we niet meedoen aan dopen
e.d.m. Zoals de meeste Blandijnkringen, worden we misschien als softer
beschouwd, wat voor sommige mensen waarschijnlijk een drawback is om er
naartoe te gaan. Maar ik denk dat de VGK zich heel open moet stellen, niet
vervallen in klikjesmentaliteit en steeds op zoek gaan naar nieuwe activiteiten.
Niet die van vorig jaar herkauwen. Activiteiten zijn geen heilige dingen. Als
iets niet aanslaat, stop er dan mee en doe iets anders. Zo was dat met
Departuur, dat opgestart is door Emmelien. Herevalueer die activiteiten, kleed
die in in een nieuw kader en luister vooral naar uw leden, naar wat ze
eigenlijk willen. Als de VGK dat doet en dicht bij zijn leden staat, denk ik dat
de VGK zal bloeien en groeien.
Wat mijn eigen toekomst betreft: ik hoop dit jaar eindelijk af te studeren en
dan zou ik graag gaan werken in een onderwijsinstelling als
beleidsmedewerker, of dat nu aan een universiteit of bij de Vlaamse
Interuniversitaire Raad is. En de VGK geeft me daar ook wel de eerste stap
toe gegeven om meer betrokken te zijn bij de universiteit.
Het Veer www.vgkgent.be
26

Door een aantal deuren te openen?
29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Ja, zeker en vast. Maar ook deuren in mijn hoofd: mezelf ervan overtuigen
dat ik dat kan en wil doen.
Een ludieke afsluiter: je krijgt van ons twee tickets voor een dag in
Bobbejaanland. Wie van de vijf voorbije praesides neem je mee?
Nikita, omdat ze zo’n mooie krulletjes heeft.
Loonis
Het Veer www.vgkgent.be
Hoe kijk je terug op de afgelopen vijf jaar VGK?
Ik ben er het eerste jaar na het vorige lustrum,
toen Emmelien praeses was, bijgekomen en ik
heb die ervaringen altijd als heel positief
beschouwd. Ik vind dat de VGK goed bezig is.
Natuurlijk zijn er wel wat ziektes qua engagement
van studenten etc., waar alle kringen momenteel
mee te kampen hebben, maar desondanks zijn die vijf jaar mij goed bevallen.
Hoe zie je jouw jaar als praeses ten opzichte van de andere?
Ik denk dat mijn praesesjaar een redelijk modaal jaar was waarin weinig
spectaculaire dingen gebeurd zijn. Alhoewel, we hebben een heel succesvolle
Departuur gehad, een Nacht van de Geschiedenis die een goede invulling
had. Ik denk dat mijn jaar als weinig merkwaardig in de annalen zal gaan
maar ik vind dat iedereen een goede job heeft gedaan. Ik ben vooral blij dat
er niet veel dingen misgelopen zijn en daar ben ik al heel dankbaar voor.
Welke waardevolle dingen heb je voor jezelf overgehouden aan je jaar als
praeses?
Ik heb heel veel dingen ondervonden, zaken over mezelf ontdekt, dat ik
koppig en streng kan zijn. Ik heb dat niet altijd als positief ervaren maar wat
ik vooral heb ontdekt is dat veel inspanning vaak onopgemerkt voorbij gaat.
Ik heb zelf, als praeses, vaak spijt gehad dat ik aan mijn praesidium niet
genoeg benadrukt heb hoe zeer ik hun inzet waardeerde. Ik heb op dat
moment ook zelf niet beseft wat voor inzet zij toonden en dat dit zeker ook
niet zo vanzelfsprekend is. Je mag mensen hun engagement nooit for given
nemen maar dat, in tegendeel, constant appreciëren. Ik ben daar zelf ook
enorm in gegroeid. Iedereen begint daar onvoorbereid aan en eindigt
27

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
misschien ietsje grimmiger. (lacht) Het is normaal dat er spanningen zijn
tussen mensen, je moet vooral leren hoe je daarmee moet omgaan.
Hoe zie je de toekomst van de VGK en van jezelf?
Voorlopig ziet de toekomst er nog rooskleurig uit. Maar dat zou kunnen
keren door dingen die niet aan de VGK zelf liggen, bv. de toenemende
flexibilisering waardoor mensen minder bereikbaar zullen zijn etc., maar ook
door het feit dat sociale netwerksites nog meer zullen uitgebouwd worden
waardoor mensen meer op hun eigen vriendenkring zullen terugvallen en
minder en minder op mensen uit hun richting. Maar voorlopig denk ik dat het
er voor de VGK nog goed uitziet i.v.m. andere kringen. Ik denk dat de
voornaamste opgave voor de komende jaren erin zal bestaan om een goede
band te vinden tussen vernieuwing en het uitbouwen van tradities.
De toekomst voor mezelf is vaag, net omdat ik een aanvraag wil indienen bij
FWO of BOF om te doctoreren. Mijn zicht op de toekomst is dus beperkt tot
het komende halve jaar waarin ik mijn voorstel ga schrijven. Voor de rest heb
ik niet zo veel plannen.
Een ludieke afsluiter: je krijgt van ons twee tickets voor een dag in
Bobbejaanland. Wie van de vijf voorbije praesides neem je mee?
Ronny, omdat ik denk dat we als twee pro-studies veel gemeen hebben. En
omdat we allebei een baard hebben. En dat kan van Joeri en de twee dames
(Emmelien & Nikita, nvdr.) niet gezegd worden.
Ronny
Hoe kijk je terug op vijf jaar VGK?
[lange stilte] Er zijn uiteraard veel uiterlijke dingen veranderd – elk jaar
nieuwe mensen en nieuwe gewoontes -, maar volgens
mij is er in se weinig veranderd. De VGK is nog
steeds een groep geschiedenisstudenten die
samenkomen om mensen te leren kennen en plezier
te maken.
praesesjaren?
Het Veer www.vgkgent.be
Hoe zie je je praesesjaar tussen de andere
De accenten liggen elk jaar anders, natuurlijk. Dat ligt eerder aan de
omstandigheden en de mensen die elk jaar het praesidium vormen, dan aan
28

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
revolutionaire veranderingen. Het is vrij moeilijk om een organisatie met
zoveel tradities als de VGK revolutionair te hervormen. Ten eerste omdat de
meeste van die tradities ontstaan zijn door ervaring, omdat we weten dat het
werkt. Het is dan ook onze job de goede aspecten te behouden en de
slechte uit te zuiveren. Daar kan je dan af en toe eens iets nieuws bij
voegen, in mijn jaar was de Mexican Night daar een leuk voorbeeld van.
Ik denk niet dat men in de toekomst zal zeggen: “Weet ge nog hoe goed het
jaar met Ronny als praeses was?!”. Maar op zich vind ik dat ook niet nodig.
Ik ben al tevreden dat men in de toekomst mijn jaar niet gebruikt als
voorbeeld van ‘Het Slechte VGK-Jaar’. En als er in de toekomst een nieuw
kiessysteem komt, dan wil ik wel bekend staan als de senior onder wie
beslist werd over te gaan tot een commissie voor het oprichten van dat
nieuwe kiessysteem. Yeah!
Wat heb je geleerd tijdens je jaar als praeses?
Als praeses leer je zeer veel over het omgaan met mensen. Als je het
professioneel wil bekijken, is het een heel goede managementervaring. Ook
op vlak van communicatie en organisatie kan er veel geleerd worden. Op een
persoonlijk niveau leer je ook een andere kant van vele mensen kennen,
maar ook een andere kant van jezelf. Je leert je eigen sterke en zwakke
punten. Een zwak punt bij mij was m’n communicatie, maar sterk was dan
weer mijn rustige en vriendelijke houding, zelfs op moeilijke momenten. Het is
zeker een goede manier om jezelf te leren kennen.
Hoe zie je de toekomst van de VGK en van jezelf?
Op vlak van de VGK: op zich is het een sterk merk met een roemrijke
traditie. Ik ga akkoord met wat mijn twee voorgangers zeiden, namelijk dat
het engagement als vrijwilliger bij de student anders zal zijn de volgende
generaties. Het zal moeilijker zijn mensen te vinden die bereid zijn hun
schouders eronder te zetten, maar ik ben ervan overtuigd dat er altijd wel
zullen zijn – desnoods moet de VGK dan kleinschaliger gezien worden. En
natuurlijk zullen de activiteiten ook studenten blijven lokken.
Ik ben zeker dat de VGK nog honderd jaar zal leven. Deze zal dan wel
veranderen doorheen de tijd, de noden van dat moment reflecterend. Als
men de VGK van twintig jaar geleden met die van vandaag vergelijkt, kan
men spreken van twee verschillende kringen. Een voorbeeld hiervan is het
gegeven van praesidiumlid zijn, hetgeen doorheen de jaren meer en meer
professionaliteit vereiste. Het informele verwijderen heeft wel als voordeel dat
dit het aantal gemaakte fouten verkleint, maar ik hoop wel dat dit er niet
voor zorgt dat er minder mensen bereikt kunnen worden. Binnen een paar
jaar zal dit vast een evenwichtsoefening worden. Ik vind het belangrijk dat de
Het Veer www.vgkgent.be
29

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
sfeer en improvisatie niet verloren gaan. Boxen en versterkers de Blandijn
opsleuren getuigt niet van professionaliteit, maar het is wel een deel van de
charme.
Mijn eigen toekomst... Goh, als je geschiedenis studeert, zijn je
toekomstmogelijkheden sowieso beperkt... Dat moet je niet in het interview
zetten. Nu, ik heb normaal gezien nog één jaar studeren voor de boeg: dat
zou overheidseconomie zijn. Ik hoop daarna iets te vinden dat heel nauw
aansluit bij Geschiedenis, maar ik weet dat dit weinig waarschijnlijk is. Ik hoop
wel iets te doen dat een zekere maatschappelijke relevantie heeft – wat heel
vreemd klinkt voor een geschiedenisstudent, natuurlijk.
En uiteindelijk: welke andere praeses zou jij meenemen naar Bobbejaanland?
Emmelien ken ik niet zo goed, dus het zou een opportuniteit zijn haar beter
te leren kennen. Emmelien dus.
Het Veer www.vgkgent.be
Wouter Peeters en Willem Roels
30

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Proscriptor Willem
Ergens in België staart een Scriptor moedeloos naar haar inbox. De deadline
voor het Veer is gekomen en gegaan, maar één eikel houdt alles op door
zijn artikel niet door te sturen. En eenmaal hij het doet, is het amper
leesbare onzin. De geschiedenis herhaalt zich. Het is nog maar enkele jaren
geleden dat ik degene was die nerveus zat te copy-pasten en zat te vloeken
op de late inzendingen. Het grote verschil is dat ik vandaag de eikel ben die
z’n artikel nog niet doorgestuurd heeft. Normaliter doet dat me weinig. Dan
voel ik me even schuldig, maar vergeet het prompt. Nu voel ik me toch wel
even de grootste hypocriet, want...
In dit artikel moet ik reflecteren op m’n jaar als Scriptor. Dat was m’n eerste
jaar in het presidium, 2009-2010. En ik ben zeker dat de eerste gedachten
van m’n mede-proscriptoren dezelfde waren als de mijne bij het horen van de
opdracht: Je kwaliteit wordt bepaald door je schrijvers en daar heb je niet
veel keuze in. Deadlines zijn grappige wezentjes die iedereen negeert. Geef je
je schrijvers opdrachten? Wie weet wat ze indienen. Als ze iets indienen. En
specifiek voor mijn jaar: columns, columns, columns. Kortweg: het is de
schuld van de schrijvers en vooral niet van mij.
Maar dat is niet zo, natuurlijk. De punten hierboven zijn allemaal waar,
nochtans, maar schrijvers moet je zelf actief rekruteren, deadlines moeten
strikt gehandhaafd worden en je redactie moet je besturen met een ijzeren
hand. Dat is moeilijk. Ik heb het alvast niet gedaan. M’n collega’s deden dat
ieder jaar met meer of minder succes. Maar goed, we deden ons best en
boekten ook resultaten. Persoonlijk kan ik niet zeggen dat m’n jaar de
geschiedenis van het Veer zal ingaan, maar zo slecht was het toch ook niet?
Toch? Toch? Ik heb dus wel het themaVeer ingevoerd en oké – de schrijvers
hielden zich nooit aan het thema, maar uh... ik ben m’n punt ietwat vergeten.
Nu goed, het Scriptorschap zelf laat enkel vrolijke herinneringen achter. Want
het blijft iets speciaals, Scriptor zijn. Ik herinner me de gevleugelde woorden
van Ruben Cassiman nog, die ze zelf van Brambo had: De Scriptor, dat is de
luis in de pels van de VGK. Misschien dat Ruben daar spijt van gekregen
heeft doorheen het jaar. In ieder geval klopt het wel. De Scriptor is een
uitzondering, de vreemde eend in de bijt. Maar dat is hetgeen het net zo
leuk maakt. En hoewel ik nog een tweede jaar had als PR, blijf ik toch
Scriptor in m’n hart. Ik word er zowaar melig van.
Het Veer www.vgkgent.be
Willem Roels
31

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Krachtige, machtige, prachtige Kring,
Blonk en weerklonk het in de stad van d’Artevelden.
Tegenstand jagen we over de kling,
Want door ons lijf stroomt het bloed van d’oude Gentse helden.
Leerkracht zijn is fijn, daar bestaat geen twijfel over. Toch zeker niet als je
fijne oud-leerlingen hebt en zeker niet als die dan geschiedenis studeren.
Behalve als die oud-leerlingen scriptor van de VGK worden. 1
Als die je dan vragen om “een stukje” te schrijven voor het Veer over je
studententijd, want het is lustrum, dan doe je dat. Want, je krijgt er “Eeuwige
Roem en nog iets” voor. Fijn. Doen we dus.
Laat mij direct beginnen met het einde van die studententijd. Omdat het toch
lustrum is. Op 26 november 2001 vierde de Vlaamse Geschiedkundige Kring
zijn 14 de lustrum. De Kring mocht 70 kaarsjes uitblazen. En daar hoorde een
feestje bij. Want de VGK is een studentenkring. Dus een feestje, een ernstig
wel. Een colloquium dus. Het verleden in het heden. Over de plaats van de
historicus in de maatschappij van vandaag. Voorwaar een boeiend thema.
Kwamen die eerste dag aan het woord: Gie van den Berghe, Anne Morelli,
Paul Vandepitte, Arie Wilschut, Marleen Vanderpoorten en Wim Blockmans.
Het was 2001. De tijd dat studenten nog met Belgische frank betaalden.
Verleden en Geschiedenis. De eerste les die mijn leerlingen in het vijfde en
het zesde jaar krijgen. ‘Mannekes, wat is het verschil tussen verleden en
geschiedenis’. En in koor het antwoord (toch bij de zesdes): ‘Geschiedenis is
de reconstructie van het verleden’.
Daar vroeg de scriptor dus iets over. Over een deel van mijn verleden, de
studententijd. Laat ik er dan maar direct een geschiedenis van maken. En
beginnen met het colloquium van 26 november 2001. Op dat moment zat
mijn studententijd er grotendeel op. De thesis was ingediend en het
licentiaatdiploma binnengehaald. Missie geslaagd en toch…. Toch hadden we
het gevoel dat het niet gedaan was. We waren er niet helemaal klaar mee.
Dus probeerden we ‘er nog iets bij te doen’. Voor sommigen zinvol, voor
anderen minder. Achteraf beschouwd wilden we er niets bij doen. We wilden
afscheid nemen. Een jaar lang. Afscheid nemen van elkaar en van het
1 Opmerking van de Scriptor: ook Ruben Cassiman, Cynthia van der Heyden en kersverse eerstejaar Michiel De
Vydt behoren tot zijn lijst van oud-leerlingen.
De memoires van…
Het Veer www.vgkgent.be
32

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
studentenleven. Nog even willen en niet moeten. Voor het laatst. Want daarna
wisten we, zal alles anders zijn, daarna zal de wereld echt zijn. Zal de nacht
nacht zijn en de dag dag. Daarna gaan we werken enzovoort.
Het colloquium kon je als een eindpunt beschouwen, een uitkomst van een
aantal bewerkingen die ik vier jaar daarvoor ondergaan had. Begin oktober
1997 was ik zeventienjarig kereltje die wars van alle goede raad uit zuivere
interesse gekozen had voor geschiedenis. Nog net geen achttien en de
wereld werd plots groot. En anders. Joris in Wonderland. Verbazing over alles.
Al dat nieuwe en dat andere. Een nieuwe manier van denken.
De studententijd is de mooiste tijd van je leven. Een cliché als een huis. Een
cliché word je nooit zomaar, dat moet je verdienen, elke dag opnieuw. Of het
echt de mooiste tijd van je leven is weet ik niet. Maar het is zeker de meest
invloedrijkste. Het is de periode waarin je gevormd wordt, waarin je geest
zich ontwikkelt. Het heeft ervoor gezorgd dat ik vandaag ben wie ik ben. Het
heeft mijn leven in een heel sterke mate beïnvloed. Ik heb er mijn
professionele roeping gevonden, mijn vrouw en het grootste deel van mijn
vrienden.
Logisch dus dat ik heel veel goede herinneringen heb aan die studententijd.
Mijn eerste kandidatuur was niet gemakkelijk. Het blijft aanpassen, van het
secundair naar de universiteit, het is niet bij iedereen even vanzelfsprekend.
Maar eenmaal die klip genomen (met tweede zit weliswaar), moesten de
bloemetjes af en toe wel eens buiten gezet worden. En toen ik in oktober
van mijn tweede kandidatuur kandidatuurverantwoordelijke van de VGK werd
begon ik definitief aan mijn studentenleven. Wat mij daarvan bijblijft? Veel.
Het ene al wat scherper dan het andere. Eén ding: de cantussen. Een
andere: vrienden en heldenverhalen.
En om uitgeleide te doen:
O vrij-studentenheerlijkheid / Waar zijt gij thans verzwonden?/ O keer nog
eenmaal, schone tijd,/ Zo vrij zo ongebonden!/ Ik zoek U langs mijn wegen
weer/ En vind uw sporen nimmermeer!
Drinkt uw glas uit en ga slapen!
Het Veer www.vgkgent.be
Joris De Bremme
33

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Genot in Gent
De zon schijnt in mijn kamer. Als ik naar buiten kijk, zie ik mensen in Tshirt…Waar
ben ik nu weer? Het is het begin van oktober en het is ongeveer
26 graden. Ik ga naar buiten en moet opletten dat een colonne fietsers me
niet overrijdt.
Ah, nu weet ik het al weer! Ik ben in Gent! Ik ben nu sinds twee maanden
hier, maar deze stad verrast me elk dag opnieuw. Nauwelijks 4 uur rijden van
Frankfurt am Main, en onverwachts vind je je weer in een andere wereld. En
die zit vol gekke en heerlijke dingen! Het weer is gewoon maar meer gek dan
heerlijk...
Ik pak mijn knalgele fiets en ga op weg naar de stad. Onvermijdelijk moet ik
aan Frankfurt denken... Daar is fietsen echt nog iets bijzonders. De
onverschrokkene Frankfurters fietsen door de dagelijkse autochaos naar hun
werk. Maar je weet daar nooit of ze ook aankomen... In Gent is fietsen bijna
een levensgevoel. Hier fietsen de mensen naast elkaar, babbelen, lachen...en
niemand moet naar het verkeer kijken. De auto’s kunnen wel wachten. De
Gentenaars zijn blijkbaar trots op hun fietsstad, en ze genieten ervan hun
fietsen kleurrijk te versieren, met fietstassen in alle kleuren en vormen.
In de Overpoortstraat rijd ik over gebroken plastic bekertjes van de laatste
party. Het studentenleven vindt hier plaats van maandag tot donderdag –
want op vrijdag trekken weer oneindig lange rijen van studenten met koffers
naar het St. Pietersstation. Dus genieten de studenten ten volle van de week
die ze in Gent doorbrengen. Elk avond kun je hier naar feestjes gaan, naar
concerten, events... Dat is echt gek: In Frankfurt wacht ik de hele week op
het weekend om uit te gaan. En hier heb ik het weekend nodig om te rusten
van de vele activiteiten op doordeweekse dagen.
Bij de frituur in de buurt staat al weer een rijtje. Een geweldig stereotiep, dat
klopt: De Belgen houden van frietjes, en ze eten ze blijkbaar altijd. Een keer
heb ik zelfs frietjes in mijn kebab gevonden! Maar voor mij is het hier veel
meer dan fast food: Deze schotel is hier op het hoogepunt van zijn evolutie.
Het aantal sauzen is oneindig groot, en om te kiezen heb ik meerdere
minuten nodig. Maar vandaag kies ik toch liever voor een broodje. Ook iets
dat je hier in alle mogelijke en onmogelijke variaties kan kopen. En ook hier
staat een heel lange rij. Maar alles werkt hier rustig en zonder stress, ook de
verkoopster. In Frankfurt heeft iedereen het altijd heel druk, dus moet het
Het Veer www.vgkgent.be
34

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
overal snel gaan. Dat is niet altijd slecht - maar hier is het toch veel meer
relax. Liever spreekt men al af om een pintje te drinken terwijl men wacht.
Ja, met vrienden lekker van biertjes genieten! Dat is nu echt zoals thuis! In
Frankfurt zou ik zonder in de kaart te kijken een biertje bestellen. Ik heb
sowieso alleen maar de keuze tussen klein en groot. Maar dat werkt hier niet
zo eenvoudig. Misschien kan iemand me eens uitleggen, hoe ik bij 20 soorten
bier het beste kan kiezen.
En nu ga ik de avond op de Korenlei doorbrengen. Een beetje mis ik mijn
Frankfurt nu toch wanneer ik hier op de koude grijze stenen zit. Mijn vrienden
liggen op dit moment zeker in het gras aan de waterkant van de Main,
drinken “Äppler” (appelwijn) en zien de zon ondergaan achter de
wolkenkrabbers... Naast mij begint iemand gitaar te spelen en de gevels van
de prachtige gebouwen op de Graslei glanzen in de avondzon. En
onmiddellijk denk ik: Waarvan kan je meer genieten dan daarvan? Dat denken
schijnbaar ook de Gentenaars, en stromen met bier blikken in de hand naar
de Graslei.
Het Veer www.vgkgent.be
Christiane Sommia
Erasmusstudente
35

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Genieten met Michiel in Zweden
In plaats van het studentenleven, de kwaliteit van het onderwijs of het
percentage knappe blondines te hanteren als criteria voor de keuze van mijn
Erasmusplaats, koos ik voor het stadje met de plezantste naam: Uppsala. En
wat bleek, Uppsala scoorde ook nog eens hoog in die andere criteria. Zat
dat eventjes mee! Toen men me echter vertelde dat Uppsala in het hoge
Noorden lag, borg ik ietwat teleurgesteld mijn zonnebril en zwembroek terug
op in de kast, en vertrok ik op 17 augustus met een valies vol warme kleren
richting Zweden.
Eenmaal toegekomen met mijn stevige winterjas, muts en handschoenen,
vervloekte ik meteen mijn gebrek aan zomerkledij. Tegen alle verwachtingen
in, kenden ze dat hier dan toch, een zomer. Wanneer ik dit schijf ben ik hier
exact 2 maand en zijn de blaren al van de bomen aan het vallen. Binnen de
twee weken horen we immers de eerste sneeuw te verwelkomen. Ook komt
de zon elke dag wat later op, en gaat ze elke dag wat vroeger onder, om
uiteindelijk in december slechts van 9 tot 14.30 te schijnen.
Het hele studentenleven is hier gecentraliseerd in de 13 ‘nations’. Nations zijn
vergelijkbaar met de studentenverenigingen die we in België kennen, met dat
verschil dat ze veel groter zijn, en in plaats van ‘de kelder’, elk een heus
kasteel bezitten met een restaurantje, bar, feestzaal en studeerruimte.
Misschien een ideetje voor het Lustrum? Aangezien de pintjes in de nations
een stuk goedkoper zijn - ‘maar’ €2.5 - dan in andere clubs/café’s - waar je
makkelijk €5 euro zou betalen - gaan alle studenten ook studeren, lunchen
en feesten in de nations. Elke nation organiseert op een bepaalde weekdag
een ‘club’, waarbij alle stoelen en banken in het gebouw aan de kant
geschoven worden en plaatsmaken voor dansvloeren, zodat je tijdens het
feestje opeens merkt dat je midden in een bibliotheek staat te dansen.
Aangezien zo’n 40% van de studentenpopulatie internationaal is, is Engels
bijna evenwaardig aan Zweeds als voertaal. Dat betekent natuurlijk wel dat
Zweeds leren niet zo snel gaat.
De Zweedse maatschappij lijkt soms een beetje té perfect. Zweden houden er
van om in een rij te staan. Zelfs op café zul je merken dat iedereen netjes
op een rijtje staat om hun drank te halen. Op straat drinken is helemaal niet
toegelaten. Misschien had ik dat wel moeten weten voor ik met mijn pint
tegen die combi ging leunen. Ook is bijvoorbeeld wildplassen volledig uit den
boze. Mensen zullen je effectief aanspreken en tegenhouden als je probeert.
Dat had ik misschien ook moeten weten voor ik tegen die combi…. Neen dat
Het Veer www.vgkgent.be
36

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
laatste is niet waar. Alcoholische dranken boven 3.5° zijn hier alleen te
verkrijgen in speciale ‘alcoholwinkels’, de zogenaamde Systembolaget. Ze lijken
wat op luxueuze supermarkten met alleen maar alcohol. Heel wat anders dan
de louche nachtwinkels die we gewoon zijn in België.
Hoe netjes de Zweden
overdag ook mogen lijken,
des te wilder zijn ze wanneer
ze uitgaan. Uppsala ligt een
stuk boven de zogenaamde
‘Wodka-belt’, de geografische
afbakening voor die regio’s
waar vooral sterke drank
gedronken worden, en bij het
drinken toxicologische effecten
primeren. Een Zweedse
uitgaansavond begint
gewoonlijk met een preparty
op iemand zijn kot, meestal 2 uur voor er naar het feestje gegaan wordt.
Rond 20.30 begint het feestje, en in tegenstelling tot wat we gewoon zijn in
België, zit de sfeer er al goed in en staat iedereen al te dansen. Om 1 of 2
uur weerklinken de laatste tonen “Swedish House Maffia” uit de speakers, en
gaat iedereen huiswaarts. Dat heeft wel als voordeel dat de ‘morning after’
nooit echt te pijnlijk is.
Ik zou jullie nog zoveel meer kunnen vertellen. Over de prachtige Zweedse
natuur, het feit dat hier elke maand wel een Nobelprijswinnaar komt spreken,
de ervaring om mensen van alle continenten te ontmoeten of over de
vrienden die je hier maakt. Dat zal ik jullie echter besparen, vooral omdat ik
een beetje lui ben en liever kanelbullar ga eten.
Het Veer www.vgkgent.be
Hej så länge
Michiel, Michael [Mikhael] voor de vrienden
37

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Aangezien dit Veer volledig in het teken van genot staat, ging ik op zoek
naar zinnenprikkelende actualiteit. Ik koos er voor u drie uit, uit de wondere
wereld van de media.
Olympische hoeren
Je hebt het gezien, of je hebt het niet gezien, maar in Oekraïne is er
onlangs protest gerezen tegen sekstoerisme. Dit omdat de vrouwen vrezen
dat tijdens de doortocht van de voetballers in 2012 ze allen hun benen
geheid zullen moeten spreiden. De vrees van deze dames is anders wel meer
dan terecht, als je rekening houdt met de miljoenen condooms die zijn
uitgedeeld aan de atleten op de Spelen van Peking in 2OO8. Een
merkwaardig fenomeen in deze hele zaak is echter, dat er van protest van
de Olympische hoeren van Londen 2012 nog geen sprake is. Bij deze is dus
bewezen dat seks voor de sport geen kwaad kan. De filologen maken dus
nog steeds kans om een IFK te winnen dit jaar.
Rock Ter-Nat
Waar anders dan op een muziekfestival kan een Belg het hoogste genot
beleven. Op festivals beleef je niet enkel orgasmes met een tentsletje aan je
zij, maar tevens de alom verwaarloosde “eargasme”. Eargasme zijn orgasmes
die je enkel kan opwekken door het luisteren van muziek. Je bent dan in een
soort extase door de muziek die je lichaam volledig laat trillen. Op Rock
Ternat in het tweede weekend van oktober kan dat, na 250 andere mooie
zomerfestivals, voor het laatst. Naast de muziek kan je uiteraard genieten van
heerlijke bieren. Aangezien Rock Ternat zichzelf beschouwd als enige
herfstfestival wordt hier steevast palm geschonken, wat nog meer het drinken
waard is dan een bekertje Maes. Uiteraard zijn er aan een festival zo laat op
het jaar ook nadelen verbonden. Het is koud en regenachtig, gelukkig kan je
altijd iemand vinden die je steevast wil verwarmen.
Cross festivals van het najaar
Actu-wa?!
In het allerheiligenweekend is uw vliegende reporter een kijkje gaan nemen op
de Koppenbergcross. Daar werd mij het één en ander duidelijk, namelijk dat
er veel gelijkenissen zijn tussen de cross en zomerfestivals. Je roept naar
coureurs in plaats van naar artiesten, maar bier blijft de meest gedronken
Het Veer www.vgkgent.be
38

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
drank. Er is muziek, voor en na de cross. Je bent samen met een grotere
groep mensen om te genieten van dat ene moment dat, ene Kevin Pauwels,
de winnaar bekend raakt. Op een festival wacht je ook steevast op die ene
artiest, aan het einde van de avond. Enkel maar gelijkenissen, weinig
verschillen, bij deze kan ik cross omdopen tot festivals van het najaar.
Het Veer www.vgkgent.be
Jordy “uw vliegende reporter” Sabels
39

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Proscriptor Wouter
Koen Meulenaere schreef ooit eens dat het bij een goede roman is zoals bij
Knack. Als de eerste pagina niet goed is, leest men de rest ook niet. Denk
maar aan kanjers als “Call me Ismaël.” Of “Buffon heeft gezegd dat de stijl
de mens zelf is.” Meulenaere schrijft spijkers met koppen want bij het Veer is
dat ook zo. Als het voorwoord van de praeses niet goed is, dient het Veer
enkel als onderligger bij het schillen van pattaten. Daarbij komt nog eens dat
uw dienaar bij momenten van mindere (of verhoogde, al naargelang)
helderheid, zijn Veren vergeleek met bh’s: twee onmiskenbare sterkhouders
(resp. de eerste en de laatste pagina) die naadloos aan elkaar gebonden
worden door de pagina’s ertussen. Zodoende krijgt men een tandem van
praeses en scriptor, een organische solidariteit die het geheel ondersteunt.
Op de eerste pagina vervult de praeses dan de functie van Rik Van
Cauwelaert: zijnde “tsjeverij en syndicaal gestook”, op de laatste pagina de
scriptoriale pedanterieën van Meulenaere.
Verder is scriptor zijn helemaal niet zo moeilijk. Vergelijk het met knippen-enplakken-voor-gevorderden.
Mensen schrijven teksten en jij plakt ze samen in
een sjabloon dat je aan het begin van het jaar opmaakt. Dan nog wat
grappige prentjes erbij en hopla! Maar tegenwoordig is dat blijkbaar allemaal
niet meer zo vanzelfsprekend. Uw dienaar hoort fluisteren dat zijn opvolgster
moet leren werken met Indesign. In momenten van verminderde, of
verhoogde, opnieuw al naargelang, zouden wij dit stielbederf durven noemen,
maar dit uiteraard geheel off the record. Want wat heeft er nu meer charmes
dan het amateuristisch geknoei met Word? Hoe vaak heeft uw dienaar niet
gevloekt op logo’s van sponsors die ineens, zonder dat hij erom gevraagd
had, opdoken op pagina 18 i.p.v. 5 (of 6, afhankelijk van hoe lang Ronny zijn
“tsjeverij en syndicaal gestook” gerokken had)? Ach ja, de jeugd is verloederd
en vroeger was alles beter. Tine weet niet wat ze mist! Of net wel, ze moet
het mij bij gelegenheid maar eens uitleggen. Misschien dat ik dan mijn
mening zal nuanceren.
Nu voel ik de bui uiteraard hangen. Ook de grote Nederlandse dichter
Hendrik Marsman had zijn eigen dood georakeld in zijn gedicht ‘De overtocht’.
Om te voorkomen dat ik omwille van het bovenstaande een schrijfverbod
opgelegd krijg, anticipeer ik dat alvast door te insinueren dat Nikita haar
bachelorpaper laat schrijven door kleine negerslaafjes en dat Jelle een
buitenechtelijke relatie heeft met Greet Op De Beeck. Zoiets werkt altijd bij
columnisten. Wouter Peeters
Het Veer www.vgkgent.be
40

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Dagboek van een eerste bachelor
23 september. Met een kersverse studentenkaart van de UGent op zak
richting de Blandijn. Ondanks de ingescande pasfoto in verschrikkelijke
kwaliteit was ik toch stiekem fier om mijn naam te zien met daaronder
“student”. Niet langer “leerling 6ASO”, maar “student”. Veel indrukwekkender,
toch?
Na een uiteenzetting die eigenlijk een perfecte herhaling van de infodag in
maart was, kwamen ook al enkele van onze proffen aan het woord.
Memorabel was dit niet, maar we hadden zo toch al een idee van wat het
zou zijn, student nummer “0011...” zijn in een aula die je deelde met
minstens 200 anderen. Dat was dan ook het moment dat ik begon te
twijfelen aan mijn positieve ingesteldheid “ik maak wel snel nieuwe vrienden”,
“Mensen die geschiedenis studeren zijn toch automatisch geweldig?”. Hoe ging
ik in godsnaam mensen leren kennen in die massa? Maar toen waren er
Nikita en Veronique. Nikita bleek de praeses te zijn van de VGK, de Vlaamse
Geschiedkundige Kring. Zij vertelde ons meteen al onze ervaringen met
studentenverenigingen – voor de meesten onder ons waren dit voornamelijk
wilde en “stoere” verhalen van voorgangers – opzij te schuiven, en eventjes
volledig “open minded” te zijn. De VGK hecht immers geen belang aan
ontgroeningsrituelen die voornamelijk draaien om vernedering en vuiligheid. De
VGK is voor iedereen die zin heeft in leuke mensen en leuke activiteiten.
Waarschijnlijk is dit niet meer exact wat ze gezegd heeft, maar dat is wel
mijn omschrijving van de VGK geworden na die eerste 4 weken. Na de
geruststellende woorden van Nikita was Veronique aan de beurt. Onze
bachelorpraeses of, zoals ze zichzelf later zou noemen, “bachelor mama”. Op
enkele minuten tijd heeft ze mij helemaal fan gemaakt van een vereniging
waarvan ik enkele uren daarvoor overtuigd was nooit deel van uit te willen
maken. Ik had direct het gevoel dat deze mensen misschien wel eens “mijn
mensen” konden zijn. Ik herkende mezelf namelijk volledig in de enthousiaste,
chaotische speech van Veronique. “Die klinkt als ik!” zei ik enthousiast tegen
de persoon naast mij, die mij eens raar aankeek.
De rondleiding die daarop volgde was een flashback naar de infodag van het
eerste middelbaar. Hoewel auditorium E al indrukwekkend was, was ik volledig
overweldigd door de Blandijn. Niet dat het zo’n imposant gebouw is, maar ik
zag me nu al verdwaald lopen. “Je kan ook altijd deze trap nemen, dat gaat
sneller; of als je te laat bent: neem dan deze ingang, dan ziet niemand je.”
Ik zou al blij zijn om van de eerste keer het juiste auditorium te vinden, laat
staan via een “short cut”!
Het Veer www.vgkgent.be
41

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Gelukkig was onze eerste les opnieuw in auditorium E. Van de gênante
situatie van in het midden van een gang te staan, gebogen over een
plattegrond met een verwarde, paniekerige uitdrukking en de woorden “eerste
jaar” in fluo op je voorhoofd te hebben staan (of tenminste dat gevoel), bleef
ik dus gelukkig gespaard.
Die eerste week als “student aan de UGent” is voorbij gevlogen. Tientallen
nieuwe namen en nog eens tien keer zo veel meer nieuwe gezichten, van
elke prof een kleine introductie die vaak amper een beeld schetste van wat
het vak zou inhouden. Gelukkig had ik toen de Kroegentocht al meegedaan,
en had ik al verschillende tips over vakken en proffen meegekregen van mijn
studiegenoten uit de hogere jaren. Al snel begonnen we ook zelf meer een
idee te krijgen van hoe de rest van het semester eruit zou zien: naast veel
VGK activiteiten (ik was er toen al volledig van overtuigd dat ik daar goed
zat) een prof die er uit zou kunnen zien als een Farao (mits wat eyeliner) en
die overal later op zou terugkomen, een prof die lijkt op Ben Crabbé, maar
gelukkig met een beter gevoel voor humor en net iets meer inzicht, een prof
die zijn roeping als stand-up comedian gemist heeft, een prof die presentator
op de radio had kunnen zijn, een prof die lijkt op een egel (of dat is mij
toch gezegd geweest; ik ben er nog altijd niet helemaal uit Diethard!) en
onze enige vrouwelijke prof die al snel alle vooroordelen over vrouwen en
technologie wist waar te maken.
Maar wat ik vooral geleerd heb die eerste week, is dat dit een fantastisch
jaar gaat worden. Ik heb daar op de Blandijn met de opleiding Geschiedenis
en bij de VGK mijn plekje gevonden ;-)
Het Veer www.vgkgent.be
Maryline Van Puymbrouck
42

Levensgenieter op blote voeten
29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Column
Het was op een zonnige namiddag aan het strand dat ik Marisol voor het
eerst ontmoette. Ik lag dromerig op mijn rug in de baai en genoot van de
zachte golven die me haast in slaap wiegden. Naast mij lagen Emmet en
Julie, twee andere vrijwilligers die mee in het Costaricaanse dorp Pochote
werkten. Plots klonk er gespetter, geblaf en kindergesnater op het strand. Ik
draaide me om en zag twee meisjes, een jongetje en een hond elkaar
achterna zitten op het hete zand. Ze schaterden het uit toen de hond zich
grijnzend in het zand rolde en bokkesprongen maakte rond een geschrokken
krabbetje. Ik keek Emmet aan en we glimlachten. De ticos, zoals Costaricanen
zichzelf noemen, schenen altijd wel ergens plezier om te hebben.
Inmiddels waren de meisjes de hond in zee gevolgd en daagden ze elkaar uit
tot ‘wie het langste op zijn handen kan staan zonder omver te worden
geworpen door de golven’. Voor we het wisten, waren ook wij bij hun spel
betrokken geraakt en schaterden het uit toen ik na nauwelijks 10 seconden
proestend bovenkwam. Toen we er genoeg van kregen, trokken de meisjes
mij mee naar ‘Doña Luz’, een oude dame die van haar huiskamer een soort
winkeltje had gemaakt. Likkend aan verfomfaaide ijsjes die twee maanden
geleden waren vervallen, zaten we een tijdje op het bankje naast haar huis.
“Jij heet Laura,” zei een van de meisjes wijs. Ik lachte. “Dat is een latino
naam. Ik heet Marisol. Dat is ook een latino naam.” En zo begon onze
vriendschap.
Wat me opviel aan Marisol, was dat ze altijd vrolijk was. Nog vrolijker dan de
meeste andere tico’s -en dat was best moeilijk want de meesten onder hen
zijn pure levensgenieters. Of Marisol nu op school in haar schriftje moest
oefenen, of vissen moest kuisen die haar vader had gevangen, de stoep
moest schoonvegen, of boodschappen deed: altijd huppelde ze door de
stoffige straatjes en waren haar mondhoeken in een lach gekruld.
Nochtans had ze geen gemakkelijk leven. In haar dorp Pochote liepen de
meeste kinderen op blote voeten, speelden ze in weiden met verroeste blikjes
en prikkeldraad, aten ze twee keer per dag rijst met bonen en droegen ze
de kleren van hun oudere broers en zussen tot de stof uiteenviel. En toch
kon je Marisol met geen ander woord beschrijven dan levensgenieter.
Het Veer www.vgkgent.be
43

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Als ik haar met mezelf vergelijk, ben ik rotverwend. Ik eet drie gevarieerde
maaltijden per dag, krijg onnodig vaak gloednieuwe kleren, beschik over
allerlei dure elektronische apparaten (fototoestel, iPod, gsm, pc, …), ik mag
studeren, ik kan reizen, ik zit op kot en ga zo maar door. En toch ben ik
vaak nors. Ik klaag over de zwakke batterij van mijn iPod, over de
hoeveelheid taken voor school, over mijn gsm-rekening, over de asperges die
ik niet lust. Dat geldt ook voor mijn broer. En mijn vrienden. En de studenten
in mijn les. En de mensen op de trein. Eigenlijk voor iedereen die ik ken.
Met al onze luxueuze middelen die ontworpen zijn om ons genot te bieden,
schijnen we ergens onderweg te zijn vergeten hoe dat nu weer moet:
genieten. Hoewel de ijsverkoper in de Verschansingstraat in Antwerpen naar
het schijnt de beste van de stad is, heb ik er tot nu toe nog geen beter ijsje
gegeten dan het oude ijsje bij Doña Luz. En hoewel ik graag foto’s trek met
mijn gloednieuwe Canon Powershot 220 SX heb ik er nog niet méér plezier
aan beleefd dan die namiddag toen Marisol voor haar verjaardag een
wegwerp-Kodak had gekregen.
Genieten van niet-materiële dingen valt ons zwaar. Natuurlijk vindt iedereen
het wel eens ‘leuk’ om een mooie zonsondergang te beleven, of om dromend
in het water te staren, maar zodra onze materiële middelen het begeven,
begeeft ons genot het ook. Probeer maar eens van een prachtige roze hemel
te genieten bij Gent Dampoort als je trein 13 minuten vertraging heeft en je
gsm of iPod is uitgevallen. Marisol zou schuddebuiken van het lachen om
zoveel pech, maar ik zou mijn zuurste gezicht opzetten, alle treinen van de
wereld vervloeken, de batterij van mijn iPod verwensen en voor de roze
wolkenhemel geen oog hebben. Hoe kan je immers genieten als werkelijk
álles tegenzit?! Álles?
Het Veer www.vgkgent.be
Laura Nys
44

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Verslag Bachelorweekend
Het is zo ver! Vrijdagmiddag,
niet geheel zenuwvrij, prop ik
al mijn spullen in een zak
die ik denk nodig te hebben
voor het komende weekend.
Met name: Bachelorweekend.
Bestemming: onbekend. Alle
zenuwen en lichte twijfels
over de bestemming
verdwijnen als sneeuw voor
de zon na een hartelijk
ontvangst aan het Gentse
Sint-Pieters station. Daar
wordt duidelijk dat onze bestemming niet Bokrijk – waar ik stiekem voor
gevreesd had – maar Geraardsbergen wordt. Eenmaal toegekomen op de
bestemming, het chirolokaal van Geraardsbergen (met bedden!), heerst er een
vrolijke en opgelaten sfeer. De avond wordt ingezet met aangename
kennismakingspelletjes. Spelletjes waarbij geheimen worden onthuld (“ik heb
nog nooit…”) en blind dates voor een intieme en gezellig sfeer zorgen. Naast
deze gezellige activiteiten was er ook plaats voor wat actievere en
avontuurlijke spelen. Zoals ondermeer een variant van paintball in de
Geraardsbergse bossen. Ook onze intellectuele zintuigen werden geprikkeld
met een spel gebaseerd op ‘History Channel’. In dit spel konden ook de
creatievelingen onder ons zich volledig laten gaan met het creëren van een
alternatieve versie van het welbekende VGK-lied. (Waarbij groep drie volgens
mijn eigen bescheiden mening voor de dag kwam met de meest originele
versie!) De cantus op zaterdagavond, geleid door onze praeses Nikita, die het
fantastisch deed, behoorde voor vele tot de hoogtepunten. Het gezellig
samenzijn stond voorop en de smaak naar meer was gezet! Eenmaal thuis,
na mijn sprint richting de douche en een korte power nap, kan ik
terugblikken op een geweldig weekend met gezellige mensen! Bachelor
praeses Veronique mag bij deze nog eens in de bloemetjes gezet worden
voor het organiseren van een fantastisch weekend!
En aan allen die thuisgebleven zijn: jullie hebben iets gemist!
Het Veer www.vgkgent.be
Marie Germonpré
45

Een Veerman spreekt
29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Proscriptor Bram
Nooit heb ik enige illusie gekoesterd over het belang van het scriptor-ambt.
Toenmalig praeses Emmelien Werbrouck heeft me gewoon gehaald om mijn
looks, ik denk niet dat ze kon bevroeden wat ik waard was als
hoofdredacteur van een blaadje. Ze lag er hoe dan ook niet wakker van: sois
beau et tais-toi.
Toch heb ik me altijd met veel enthousiasme van mijn taak gekweten. Een
van de eerste veranderingen was het afvoeren van de sprekende ondertitel
“Gewoon beter”. Nu moet u weten dat het landschap van studentenbladen
zeer gevarieerd is en het brede veld tussen “bijzonder slecht” en “matig”
beslaat. “Gewoon beter” is dan verwachtingen creëren die gewoon niet in te
lossen zijn.
Ook de redactionele lijn werd onder mijn bewind grondig gewijzigd. Statutair
moest Het Veer een politiek neutraal medium zijn. Toch bouwde ik het brave
blaadje om tot een propaganda-orgaan van het Vlaams-nationalisme in het
algemeen en de N-VA in het bijzonder. Aanvankelijk subliminaal, later steeds
openlijker de statuten tartend. Er wordt vaak gelachen met de valse profeten
van het postmodernisme en het marxisme die aan de Blandijn aanbeden
worden. Dat is zo goed als altijd terecht. Maar Gramsci is een uitzondering:
de strijd om de culturele hegemonie kan en mag niet onderschat worden.
Ik bewaar vele geweldige herinneringen aan mijn jaar als scriptor. Ik herinner
me het eerste literair festijn Departuur, dat we samen met Filologica
organiseerden: het enige wat ik die avond uitspookte, was de laureaat van de
schrijfwedstrijd zat voeren. Iets wat het verstaanbaar voordragen van het
winnend werk sterk bemoeilijkte. Ik herinner me het gratuit schofferen van
joden, Walen en rosse mensen. Ik herinner me hoe mijn praesidium-carrière
roemloos eindigde: ik werd niet verkozen als scriptor van Filologica, het nec
plus ultrum voor scriptoren. Geen talen studeren bleek een onoverkoombaar
obstakel.
Veel van wat u in vier jaar unief zal leren is nutteloos. Maar het is daarom
niet zonder waarde. Het louter feit dat u geschiedenis studeert, bewijst dat u
gevoelig bent voor dat onderscheid. Ik betwijfel of een engagement opnemen
in een studentenvereniging het nut heeft dat er wordt aan toegeschreven. Ik
weet niet of je er “teamwork” leert (ik heb er vooral geleerd om zo efficiënt
Het Veer www.vgkgent.be
46

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
mogelijk te irriteren), ik weet niet of het een positief of negatief lijntje is op
je cv. Maar de waarde van de ervaringen, van het engagement zal zelfs niet
door de meest cynische vlerk betwist worden.
U hebt het allicht al gemerkt: de toestand van het Avondland is weinig
rooskleurig. Amechtig kreunt onze samenleving onder het onophoudelijke
beuken van een heilloos individualisme en een al even heilloos étatisme.
Twee krachten die broederlijk het kostbare weefsel vermalen. Ook de
universitaire gemeenschap blijft niet gespaard. Afgaande op de
bezoekersaantallen van een initiatief als de Durf Doen!-week taant ook hier
de populariteit van de spontane verbanden, van de facultaire kringen, van de
streekconventen, van politieke en filosofische verenigingen, van Schamper, de
GSR, etc.
We kennen allemaal de cliché-redenen om je niet te engageren in het
studentenleven: ze zuipen teveel (of juist te weinig), teveel een incestueuze
in-crowd met onnozele lintjes. Er is geen cliché dat niet zonder grond van
waarheid is, en nog het minst van al dit cliché: het is wat je er zelf van
maakt. Daarom: engageer u, neem verantwoordelijkheid op. Zelfs iets onnozel
als een klein, groen boekje uitgeven telt. Laat uw PS3 enkele avonden op de
week onaangeroerd, de kans om je een doorligwonde te cocoonen komt nog
wel.
Spijt zal je van dat engagement niet krijgen. Of je zou de eerste moeten zijn.
En daarom nog een laatste, oprecht uitgesproken cliché, nogal clichématig in
het Latijn verpakt: ut vivat, cresceat et floreat VGK!
Het Veer www.vgkgent.be
Bram Bombeek
47

Méér snode complotten aan de UGent
29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Kortverhaal
Beste Veerlezers, voor het vorige Veer ben ik undercover gegaan om voor
eens en voor altijd aan u te onthullen wat de professoren van de
Geschiedenis allemaal bekokstoven in hun onbewaakte uurtjes. De waarheid
bleek schokkender dan we hadden kunnen vermoeden (of in ieder geval
spannender, aangezien de meesten onder u waarschijnlijk al visioenen hadden
van uw professoren die aan het LARPen waren (live action role playing) als
ridders of, in het geval van Gita en Thérèse, jonkvrouwen). Ik ontdekte
immers dat onze proffen hun illustere geesten toelegden op het smeden van
complotten voor de overname van de UGent. Voor deze editie van het Veer
heb ik, om mijn onderzoek naar wat er allemaal speelt in de ondergrondse
wereld van de geschiedenis op te volgen, een beroep gedaan op het talent
en de expertise van mijn goede collega, Karolien. Samen met haar zal ik de
complotten die worden gesmeed aan de UGent verder aan het licht trachten
te brengen.
K: Zoals jullie in het vorige Veer al konden lezen, plant de vakgroep
Geschiedenis een heuse overname van de UGent, dit onder het motto
“Geschiedenis is de toekomst”. Wat Elisabeth echter niet wist, is dat het plan
op dit ogenblik al in werking is gezet. Onlangs botste ik op een vriendin die
geneeskunde studeert en ze begon plotseling tegen mij te babbelen over
Henry VIII. Oké, de man had syfilis, dus hij had ook vanuit geneeskundig
standpunt iets te bieden, maar toch... Ze begon over zijn aantal vrouwen,
over zijn problemen met de paus... Niet veel later kwam ik een oude
klasgenoot tegen die nu voor zoiets banaals als ingenieur studeert. Hij begon
tegen mij over het proces van Galileo te leuteren. Hij somde allerlei
vakkundig voorbereide feiten op, die enkel uit een handboek intellectuele
geschiedenis konden komen. Beide vroeg ik hoe ze aan deze kennis kwamen,
doch, geen van hen kon mij precies vertellen wat hen had bezield om
hierover tegen mij te beginnen. Een van mijn contacten in de psychologie
vertelde me niet veel later dat hij een nachtmerrie had gehad. De arme
jongen werd badend in het zweet uit zijn droom wakker, terwijl hij de
woorden “Tu quoque, fili mi?” uitschreeuwde. Hij kon alleen maar Freudiaans
concluderen dat hij toch beter de edele kunst der geschiedenis had kunnen
studeren. Wat is hier gaande? Hoe plant men deze gedachten bij die arme
stakkers in?
Het Veer www.vgkgent.be
48

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
E: Hoe verbijsterd deze onverwachte ontwikkelingen mijn collega ook mogen
laten, ik heb intussen de hand weten te leggen op meer informatie over de
UGent-overname, die deze fenomenen ten minste ten dele zou kunnen
verklaren. Zoals de meesten onder u (behalve de eerstejaars misschien)
waarschijnlijk weten, heeft de Geschiedenis een minorprogramma uitgewerkt
waarbij studenten in principe vakken uit om het even welke richting kunnen
volgen. De studenten die een minor kiezen in een andere faculteit, hebben zo
onbeperkte toegang tot hele populaties van andersdenkenden die gewoon
smeken om bekeerd te worden. Deze minorstudenten vormen de voorhoede
van ons intellectuele leger, zich wagend in vijandelijk gebied om informatie te
vergaren voor de komende strijd. Zij zijn onze eigen KGB (Krijgers voor de
Geschiedkundige Belangen) en ze verspreiden reeds onder een selecte,
ontvankelijke groep andersdenkenden bepaalde vitale kennis, waarover men
moet beschikken om zich met rechte een geschiedenisstudent te kunnen
noemen. Mijn collega Karolien heeft klaarblijkelijk reeds met een aantal van
hen mogen kennismaken. De minorstudenten worden niet onvoorbereid het
strijdperk in gestuurd: de geachte professor Thoen heeft immers iets
uitgevonden wat hij liefkozend het “geschiedenisvampirisme” noemt om hen
volledig te indoctrineren. Hierover zal mijn collega u meer kunnen vertellen.
K: Ik ben inderdaad sinds kort goed geïnformeerd over dit bizarre fenomeen,
maar omdat deadlines en ik absoluut géén vriendjes zijn, besefte ik niet
onmiddellijk wat er met mijn andersdenkende kennissen aan de hand was.
Toen Elisabeth in het bezit kwam van bovengenoemde informatie stuurde ze
mij immers – omwille van mijn uitgebreide kennis over het onderwerp – de
file met "geschiedenisvampirisme" door, met als onderwerp "a.s.a.p. te lezen".
Wat ik nogal ruim interpreteerde… Pas toen ik mijn vrienden in de
voorgenoemde staat aantrof, begon er een belletje te rinkelen. De meesten
onder jullie hebben slechts een beperkte "twilight"-(pff...)-kennis van het
onderwerp. Toch moet dit voldoende zijn om het vampirisme ter zake te
begrijpen. In de meeste tradities is een bloeduitwisseling noodzakelijk om
iemand in een vampier te veranderen (meest recente tv-programma ter
illustratie "the vampire diaries" met jummy Damon). Onze proffen zijn echter
geen fervente bloeddonors geworden, laat staan bloedzuigers (al zouden
sommigen onder u dat ontkennen ). De uitwisseling van lichamelijke
vloeistoffen van welke aard dan ook zijn hier (gelukkig!) niet noodzakelijk: het
gaat hier om een overdracht van kennis. Het geschiedenisvampirisme
verspreidt zich via een bug die onze KGB inplant in de ppt's van de
andersdenkenden en die een 'subliminale gedachte' overbrengt. Zodoende
hebben de geneeskundestudenten via 'subliminale perceptie' kennis van Henry
VIII gekregen.
Het Veer www.vgkgent.be
49

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
E: Voorlopig blijft de bekering van ongelovigen in andere faculteiten echter,
zoals gezegd, kleinschalig. Het grote offensief gebeurt op dit ogenblik op het
thuisfront, in de Blandijn. De indoctrinatie van onze faculteitgenoten gebeurt
via de colleges van Boone, die hen lesgeeft uit het heilige Boek der
Geschiedenis, “Historici en hun métier”, dat de ultieme waarheid in pacht
heeft. Dankzij zijn lessen wordt het zaad van de historicus in de studenten
geplant: een klein mosterdzaadje dat na verloop van tijd en met voldoende
zorg zal uitgroeien tot een grote boom (Christelijke metafoor voor de
liefhebbers). Het is overigens (en ik spreek hierbij uit eigen ervaring)
onmogelijk om de geboden die onze vereerde geschiedenisprofeet ons heeft
verkondigd, volledig te vergeten. Hoe hard je ze ook uit je gedachten
probeert te bannen, te pas en te onpas komt een stukje zinloze kennis uit
dat boek weer de kop opsteken (zoals het feit dat de Kerkvader Augustinus,
eigenlijk een Arabier was; ironie noemen ze dat!). Als dat geen goddelijke
voorzienigheid is, dan weet ik het ook niet meer! Het is dus duidelijk wat ons
te doen staat: we offeren een vet varken aan Clio, de muze van de
geschiedschrijving, opdat zij ons een overwinning moge schenken, en nemen
de wapens op om het ware geloof verder te verspreiden. Mijn collega en ik
zullen in de voorhoede staan en mochten wij sneuvelen op het slagveld van
de kennis, dan zullen wij de geschiedenishemel binnengaan, waar ons 72
knappe geschiedenisstudenten (contradictio in terminis? Wat denken jullie,
dames?) opwachten. Wij zullen dus met graagte sterven voor onze idealen en
roepen u allen op om aan onze zijde te strijden om van de geschiedenis de
toekomst te maken.
Het Veer www.vgkgent.be
Elisabeth Haerens en Karolien Meskens
50

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
De Gentse Beiaardcantus en de Studentikoze Opening
De maand oktober is werkelijk een feestmaand bij
uitstek geweest. Alle faculteitskringen, waaronder ook
de VGK, hebben hun eerste fuif gehad en dat zal Gent
geweten hebben!
Feesten is echter iets wat ook het FK
zelf niet schuwt. Zo vond op 12 oktober
de langverwachte Beiaardcantus plaats.
Deze cantus van epische proporties ging
door op het Sint-Baafsplein en kende
een opkomst van ruim 500 studenten
verbonden aan een faculteitskring.
Daarmee was de cantus zeker niet van
gelijkaardige omvang als de
alombekende Massacantus, maar dat
was juist iets wat de Beiaardcantus een
bepaalde charme en een heel eigen
sfeer gaf. De Gentse beiaardier wist met
zijn klokkenspel (pun intended) de
cantus op te luisteren in samenspel met
de Studentenfanfare Ghendt. Dit en de
sfeer van faculteitskringen onder elkaar
bleek een succesvolle mix van amusement te zijn!
Velen onder ons waren nog maar net
ten volle bekomen van de cantus, of
er kwam alweer een nieuw evenement
op de proppen. Op 18 oktober vond
namelijk de Studentikoze Opening
plaats in een tent op het Sint-
Pietersplein. En aan het studentikoze
aspect werd er dit jaar zeker genoeg
aandacht besteed! Na een intro van
Ook dat nog…FK-nieuws
© Hilde Christiaens
Het Veer www.vgkgent.be
© Hilde Christiaens
51

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
de Ghendtse studentenfanfare kwam er het officieel gedeelte, bestaande uit
speeches van onder andere burgemeester Daniël Termont, rector Paul van
Cauwenberge en FK-voorzitter Jochen Merlier, en deze waren als voorsmaakje
op wat zou volgen al ferm gekruid met grapjes allerhande. Vooral onze
Burgemeester wist grappig uit de hoek te komen met enkele steken richting
zijn favoriete zwarte schapen: West-Vlamingen en Spaanse Erasmusstudenten.
De echte humor kwam echter pas
na de pauze met de grappen en
grollen van stand-upcomedian Nigel
Williams die opvallend goed had
opgelet tijdens de speeches. Hij wist
goed in te spelen op onderwerpen
die de revue waren gepasseerd, en
kon het niet laten om zijn
opmerkingen te geven over de
© Hilde Christiaens
seksuele driften van de
burgemeester nadat die in zijn
speech had verklaard dat zijn Durf Doen-condoom een vervaldatum had,
namelijk om 6u de ochtend erna.
Na al dat lachen, werden de togen geopend en grepen de 400 aanwezige
studenten en gasten naar hun bierkaarten terwijl DJ Maximilian het ene
nummer na het andere uit de boxen toverde. Er werd naar hartenlust
gedronken en de sfeer zat er dik in, wat er uiteindelijk voor zorgde dat
menig student bleef plakken terwijl zelfs het interieur rondom hen werd
afgebroken na het einde van de receptie.
Verder laten we jullie weten dat het FK zeker niet van plan is stil te zitten
tijdens de rest van het semester! Noteer maar alvast in jullie agenda dat de
de Massacantus doorgaat op 14 december. We verwachten jullie!
Julie Nevejan & Wim Bekaert Jochen Merlier
PR Intern FK 2011-2012 Voorzitter FK 2011-2012
printern@fkserv.ugent.be jochen@fkserv.ugent.be
Het Veer www.vgkgent.be
52

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Proscriptor Ruben
Toen ondergetekende als scriptor aan de bak kwam, had hij er al redelijk
wat redactie-ervaring op zitten bij het Veer. Redactie-ervaring kon in dit geval
gelijk gesteld worden aan vijf maal per jaar een uurtje de vergadering
bijwonen, daar een tweetal consumpties nuttigen en drie weken later net voor
of na de deadline het stuk inleveren. Heel veel veranderde er niet toen ik in
mijn tweede bachelor zelf het hele boekje in elkaar mocht knutselen. Een
redactievergadering organiseren beperkt zich tot eens langsgaan in de Amber
en voldoende bonnetjes vragen aan de vicepraeses. En in plaats van net voor
de deadline aan één stuk te werken, ging ik nu het weekend na de deadline
aan de slag. ‘Aan de slag gaan’ kwam dan meestal neer op foeteren op de
lay-out, grappige prentjes zoeken om schrijfsels wat op te vrolijken en
diezelfde schrijfsels soms volledig herschrijven. Historici zijn geen filologen en
zullen het helaas nooit worden. Vroeger was het onderschrift van Het Veer
‘Gewoon beter’, maar het was mijn voorganger die hier reeds komaf mee had
gemaakt. De waarheid verdient haar rechten.
Scriptor zijn kwam bijgevolg neer op samen met een hoopje mensen een
heleboel voornemens maken op de vergadering, vervolgens hemeltergend lang
wachten tot eindelijk iemand zijn stuk doorstuurde, het vervolgens nalezen –
of laten nalezen, wanneer het allemaal een beetje te veel werd- om dan
uiteindelijk te merken dat de helft van de voornemens niet zo goed
uitkwamen als gehoopt, waarna Het Veer prompt nog een cartoon of twee
extra kreeg. Niettemin hebben er ook goeie stukken het Veer gehaald. Zo
mocht er al eens gelachen worden met de filologica, werden er al eens
boeiende mensen zoals Herman Balthazar, Balthazar the band, Annelies Beck
en een resem proffen geïnterviewd en konden veel mensen zeer onnozele
dingen zeer mooi verwoorden.
Geen enkel individueel stuk kon echter tippen aan het gevoel dat je als
scriptor kreeg wanneer je na lang zwoegen een grote doos vol groene
boekjes in ontvangst mocht nemen en uitdelen. De hongerige blik van
mensen die op het punt stonden om een weinig entertainende les opgefleurd
te zien met het groene boekje, dat was al bij al de schoonste return die je
voor je werk kon krijgen. Helemaal alleen zou dat nooit gelukt zijn en
daarom wil ik graag van deze gelegenheid gebruik maken om iedereen te
bedanken die het ooit de moeite vond om aan het blad der Gentse historici
mee te werken, bij wijze van minicolofon: de praesidiumleden waarvoor ik luis
in de pels moest spelen, iedereen die een stuk ooit op tijd of te laat
Het Veer www.vgkgent.be
53

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
indiende, alle correctoren, lay-outers en computerologen en iedereen die ooit
mijn gezeur over het maken van het minihuzarenstukje heeft moeten
aanhoren. Tenslotte, omdat ook dat een beetje traditie was: bedankt ook aan
Jezus, alle leuke mensen en mijn moeke.
Het Veer www.vgkgent.be
Ruben Cassiman
54

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
De Scriptor bekent
Ik weet het. Dit is geen Indesign of een variant daarvan.
MAAR
het komt in orde.
Voor de rest moet ik niet zoveel bekennen. Al moeten er nu wel een paar
onwaarheden de wereld uit. In het vorige Veer heb ik er meermaals op
aangestuurd dat ik leed aan een trauma gezien het ontbreken van een hond
in mijn leven. Dat was inderdaad zo. Minstens tien jaar lang heb ik op elke
verjaardag, met elke Kerstmis, op elke oudejaar, met Sinterklaas,
Driekoningen, Pasen, op de verjaardag van mijn broer, en elk weekend de
zondagmorgen, de oren van mijn ouders hun hoofd gezaagd. Ik geef toe, op
zo’n momenten wil je mij niet als dochter hebben. Ik praat immers door en
door. Geen stokken tussen te krijgen. Tot als er met de vuist op tafel werd
geslagen. Op zo’n moment dacht ik telkens: wacht maar, binnen x aantal
jaren staat er hier eentje te blaffen aan jullie deur.
Ik stond dinsdagmorgen op, ’s middags stond ik een presentatie te geven in
een stinkend UFO, en om 16u00 kreeg ik een SMS van mijn vader die
allerminst fan was van honden:
“O mores, O tempora, habeamus canem.”
En dat was het dan, het eindpunt van mijn jarenlange strijd, het sumum der
gelukzaligheid. Het klinkt misschien heel belachelijk en kinderlijk, maar ik
stond daar op mijn benen te trillen. Het effect van leven met een trauma.
Maar wat is mijn punt nu eigenlijk? Mijn punt is dat mijn vader en moeder
zijn geëvolueerd tot DE hondenmensen van Aaigem en omstreken.
Het Veer www.vgkgent.be
Erg vind ik dat niet, maar als ze zich ooit
opgejaagd hebben over mijn ‘onmogelijke’
wens, dan hebben ze dat enkel en alleen aan
zichzelf te danken, me dunkt. Want kijk nu…
Tine
55

29e jaargang: Lustrumveer november 2011
De Scriptor bedankt
Nikita Vos, Jolien Voorspoels, Ruben Cassiman, Jelle Coppens, Willem Roels,
Wouter Peeters, Bram Bombeek, Joeri Deryckere, Loonis Logghe, Ruben
Vandeputte, Joris De Bremme, Wim Bekaert, Marie Germonpré, Maryline Van
Puymbrouck, Jordy Sabels, Diethard Vlaeminck, Laura Nys, Karolien Meskens,
Elisabeth Haerens, Frea Vancraeynest, Michiel Degraeve, Christiane Sommia,
Chiara Van Steenberge, Nathan Declerck en mijn ouders.
Het Veer www.vgkgent.be
56

Professoren
Boone Marc
de Hemptinne Thérèse
Dewever Bruno
Heirbaut Dirk
Velle Karel
Vermeir René
Professor Emeritus
Milis Ludo
Vermeulen Urbain
Academisch personeel
Carlier Julie
Vandevoorde Lindsey
Wijnendaele Jeroen
Pro-senioren
Karl Vanheuverbeke
Bruno De Baenst
Emmelien Werbrouck
Joeri Deryckere
Loonis Logghe
Ruben Vandeputte
Sympathisanten
Mares Titouan
Niels Nevejan
Peerlinck Kimberley
Piens Tim (Amber)
Vanneste David
Van de Ponseele Laura
Van Hulle Hans
Pro-Praesidium
Alen An
Bauters Jasper
Bekaert Wim
Billiet Wouter
Bombeek Bram
Boonen Christiaan
Bossuyt Emma
Boyen Matthias
Brunet Bo
29e jaargang: Lustrumveer november 2011
Het Veer www.vgkgent.be
Ereleden Vlaamse Geschiedkundige Kring
2011 - 2012
Buylen Binou
Cassiman Pieter
Cassiman Ruben
Castermans Rebecca
Castryck Geert
Colpaert Koen
De Bruyne Laila
De Buck Laurens
De Clercq Ewoud
de Meyer Michael
De Prins Gerd
De Rijcke Sander
De Schuyteneer Jeroen
De Smet Katrien
De Sutter Bart
De Vos Frederik
Debaere Sarie
Dedobbeleer Willem
Degraeve Michiel
Delafontaine Ramses
Depauw Bruno
Descamps Frederik
Despiegelaere Thomas
Dewaele Sarah
Dossche Kevin
Elegeert Jochen
Fockedey Stijn
Gabriel Hans
Garré Sien
Gevaert Jurgen
Kerckhaert Christophe
Ketelslegers Judith
Lampe Jurgen
Lasoen Kenneth
Lerno Emmanuel
Lisarde Wendy
Maebe Guillaume
Maes Thibault
Meskens Febe
Moens Jelle
Opsomer Goedele
Paeye Koen
Peeters Wouter
Pittoors Jeroen
Reygaert Jeroen
Roels Willem
Roose Hanne
Rousseaux Stephanie
Santy Pieter
Schatteman Kirsten
Schoutteten Koen
Van Belleghem Kim
Van De Kauter Gerd
Van De Putte Eline
Van De Sompele Leen
Van De Velde Tieneke
Van den Driessche Hélène
Van Den Ende Elke
Van Der Herten Greet
Van der Straeten Aljosja
van der Wouden Jan
Van Duyse Jelka
Van Ermen Tom
Van Goethem Jelle
Van Overschee Jan-Frederick
Van Raemdonck Timothy
Vanbelleghem Dries
Vanderhaeghen Bertold
Vanmeerhaeghe Maaike
Vanslembrouck Nele
Vanspeybrouck Matthieu
Velle Elizabeth
Verfaillie Amelie
Vermeulen Tim
Vlaemynck Sigrid
Bevriende Kringen
Filologica
Klassieke Kring
Kring voor Moraal en Filosofie
Kunsthistorische Kring
Oosterse Afrikaanse Kring
Slavia
57