2007_1024_02_07 - GolfWeekly

Strip Toon van Driel
Foto van de weekly
‘Boe!’
Boo (spreek uit boe) Weekley heeft
een allesbehalve fraai ogende
swing, hij is kaal, hij kauwt lekker
op zijn pruimtabak en voor hij met
golf geld kon verdienen liet hij zich
Column
Ik maakte mijn debuut als golfcommentator
een jaar of twaalf terug
bij RTL 5. Van nature ben ik nogal
een praatjesmaker, maar een half
uur voor het begin van de uitzending
(Heineken Classic) werd ik
toch een tikkeltje nerveus. ‘Ik heb
nog nooit tv-commentaar gegeven,
moeten we niet heel even oefenen’,
vroeg ik aan de regisseur. ‘Oefenen?
Hoezo, je weet toch veel van golf,
gewoon lekker praten dan komt alles
goed,’ stelde hij me gerust.
Jan Kees van der Velden, de eerste
commentator, zou de intro doen,
daarna zou ik het overnemen. Tien
seconden voor we ‘de lucht ingingen’
sloop er een kikker in mijn
keel ter grootte van een golfbal.
Nadat Van der Velden de inleiding
had gedaan, knikte hij me toe: ‘Nu
is het jouw beurt.’ Afgezien van
een vreemd piepend geluid – met
afzakken in chemische tanks om
die schoon te maken. Boo Weekley
heeft veel weg van een antiheld.
Drie weken geleden verspeelde hij
de overwinning in de Honda Classic
Een golfbal in de keel
paniek gevulde lucht dat ontsnapte
langs de randen van die golfbal in
mijn keel - bleef het angstwekkend
stil. Van der Velden keek verbaasd
opzij, controleerde even of ik nog
in leven was en ging toen maar
door met commentaar leveren. De
uitzending duurde een uur of drie,
mijn bijdrage kwam neer op het
noemen van de naam van een speler,
de afstand die hij had te gaan
tot de hole, en de club waarmee hij
dat dacht te gaan klaarspelen – en
dat een keer of honderd. Prima om
bij in slaap te vallen, maar van een
golfcommentaar mag je iets meer
verwachten. Heel af en toe, als de
vaste commentatoren van Sport1
echt niet kunnen, kruip ik tegenwoordig
achter de microfoon. Zo zit
ik deze dagen, twaalf jaar na dat onvergetelijke
debuut, voor de tweede
keer naast Jan Kees van der Velden
door van tien meter drie putts te
maken. Vorige week was het geluk
wel aan zijn zijde. Boo chipte in de
slotronde van de Verizon Heritage
de bal zomaar in de hole op hole 17
in een studio, dit keer voor het
Byron Nelson Championship. Mijn
vorige optreden moet ik kunnen
overtreffen. Drie maanden terug,
een vrijdagavond, tweede ronde
Mercedes Benz Championship, gespeeld
op Hawaï. Ik kende de baan
niet of nauwelijks dus dat was een
probleempje. De verzekering dat er
Amerikaans commentaar mee zou
draaien op de koptelefoon en het
Peter Alliss
GOLF Weekly | woensdag 25 april 2007 | www.thisisgolf.tv
én 18. Boo won zijn eerste toernooi
op de PGA Tour. ‘Boe, Boe, Boe,’ scandeerde
het uitzinnige publiek. Boo
Weekley is een held en GOLF Weekly
is een grote fan van Boo.
feit dat er geen andere commentator
beschikbaar was, had me doen
besluiten de drieënhalf uur durende
uitzending in mijn eentje van commentaar
te voorzien. Toen ik bij de
geluidstest naar het Amerikaanse
commentaar op de koptelefoon
vroeg zei de dienstdoende regisseur:
‘Amerikaans commentaar op de koptelefoon,
hoe kom je daar nou bij?’
Ik vluchtte naar de wc en twijfelde
Quotes
‘Hi, nummer 9, hier nummer 8.’
Een sms’je van Luke Donald naar
Sergio Garcia nadat hij de Spanjaard
had gepasseerd op de wereldranglijst.
‘Het is belachelijk. Ze zouden er
iemand voor moeten doodschieten.
Vijf uur en 45 minuten, dat is gekkenwerk.’
Laura Davies over de duur van een
ronde tijdens het Ginn Open.
‘Ik ga minder spelen, me beter voorbereiden
en me helemaal focussen op
de grote toernooien.’
Annika Sörenstam, die met een
rugblessure voorlopig aan de kant
staat, op de Zweedse televisie.
‘Ik dacht er aan terug te gaan naar
school of het als voetballer te proberen.
Nee, niet bij Real Madrid, bij
een kleinere club, als linksbuiten of
linkermiddenvelder.’
Sergio Garcia dacht aan stoppen met
golf tijdens zijn vormcrisis in 2002.
‘Daar trek ik me niets van aan. Ik zou
het zo nog eens aandoen. Er zijn veel
golfers die zich slecht kleden maar ik
hoor daar zeker niet bij.’
Sergio Garcia in Golf World over de
kritiek op zijn kanariegele outfit in
het Brits Open van 2006.
Sergio Garcia
Gerard Louter
tussen laf de benen nemen en toch
maar het commentaarhok induiken.
Na een drieënhalf uur durende
nachtmerrie – welke hole is dit in
vredesnaam? wie is die speler ook al
weer? – rolde ik tegen middernacht
als een zombie het commentaarhok
uit. ‘Nou, dat viel toch best mee’, zei
de regisseur met dezelfde overtuiging
als waarmee ik commentaar
had gegeven. Golfcommentaar
geven is net als golf zelf: het lijkt
gemakkelijk, in de praktijk valt het
een klein beetje tegen. Maar ik geef
nog niet op. Diep in je hart hoop je
dat er toch ergens een Peter Alliss
in je schuilt (en commentaar geven
betaalt ook best aardig). Ik ga het
nog een paar keer proberen, als er
dan geen vooruitgang hoorbaar is,
doe ik er voor altijd het zwijgen toe.
And that’s a promise.
gerard@thisisgolf.nl