Roofvogels van Belgie.

Horen: Op nog verbazingwekkender wijze dan de ogen zijn de oren aangepast aan de
nachtelijke manier van jagen. De ooropeningen zitten bij de soorten die uitsluitend 's
nachts jagen, asymmetrisch in de kop, de ene hoger dan de andere. Door deze asymmetrie
bereiken de geluidsgolven van een geluidsbron het ene oor driehonderdste seconde eerder
dan het andere. Dit minieme tijdsverschil is voor de uil voldoende om de plaats van de
prooi tot op een graad nauwkeurig te lokaliseren. Zelfs wanneer in een pikdonkere nacht
een uil nets meer kan zien, kan hij toch, uitsluitend op zijn gehoor, nog succesvol jagen.
De vaak aanwezige grote gezichtssluiers dienen als geluidstrechters. Zij zijn verstelbaar en
kunnen de geluidsgolven naar het oor leiden.
Vliegen: Ook het zachte verenkleed van de uilen is een aanpassing aan de nachtelijke
jacht. Om eventuele prooidieren niet vroegtijdig te waarschuwen en om eigen akoestiek
niet te verstoren, is de vlucht bij jagende uilen vrijwel geruisloos.
Heb je nog vragen, aarzel niet en stuur een mailtje: vogelsvanbelgie@gmail.com
terug
www.vogelsvanbelgie.be – Rudy Driesen
Torenvalk