Middelpolder (chemische waterkwaliteit: -; oeverontwikkeling: ++)

Flexpeil experiment Naardermeer
• In het Naardermeer wordt in een afgesloten gedeelte het effect van flexibel peil op diverse aspecten van het functioneren
van het watersysteem onderzocht. Met name het effect van een flexibel peilrange tussen -1,40 en – 0,90 m NAP op
hoogveenbos wordt onderzocht, omdat de kwaliteit van dit bijzondere Natura2000 habitat niet achteruit mag gaan.
Hoogveenbos is gevoelig voor wisselende grondwaterstanden. Het hoogveenbos is in Naardermeer ontwikkeld bij het
huidige redelijk stabiele peilbeheer (fp -1,10 en -0,90 m NAP ). Vanuit de oevervegetatie is het wenselijk om de peilrange
van het flexibele peilbeheer te vergroten. Ook een lagere externe aanvoer van fosfaat is wenselijk, die door middel van een
grotere range van flexibel peil kan worden bereikt..
• Het isoleren van het onderzoeksgebiedje is goed gelukt.Door de natte zomers van 2011 en 2012 was het lastig om het
oppervlaktewaterpeil te laten uitzakken. Metingen aan grondwaterporie-chemie laat verschillen zien tussen de verschillende
vegetatietypen en ook in de diepte. De chemische veranderingen van het poriewater als gevolg van veranderde
grondwaterstanden zijn goed terug te meten in het veld. Verlaging van het oppervlaktewaterpeil leidt tot oxidatie van de
oever, waarbij veel sulfaat lijkt vrij te komen dat zou kunnen uitspoelen naar de oppervlaktewaterlaag. De uitspoeling van
sulfaat en mogelijk andere stoffen naar de waterlaag kan leiden tot een verslechtering van de waterkwaliteit en is mogelijk
mede de oorzaak van de waargenomen toename van draadalgen in de Krabbescheersloot in de zomer.
• Het hoogveenbos is gevoelig voor verdroging. Het neerslagoverschot is echter in belangrijke mate sturend voor de
watervoorziening van het bos. De effecten van een lager oppervlaktewaterpeil hebben vermoedelijk slechts tot op een
beperkte afstand van de sloot effect op de waterstanden in het hoogveenbos.
• Met behulp van een zogenaamde SOFIE-cel (Sediment Or Fauna Incubation Experiment, SOFIE, Vink, 2002) is een
ongestoord sediment-watersysteem geïsoleerd. Er zijn lab-metingen met behoud van de heersende redoxcondities
uitgevoerd. Op dit systeem zijn twee peilveranderingen uitgevoerd, conform het scenario van eenmalige droogval (periode
van 7 dagen) en inundatie. Dit scenario zet een aantal geochemische veranderingen in gang die echter niet tot een
irreversibele verandering van het systeem hebben geleid. Ook lijkt geen van de effecten van permanente aard te zijn. Al met
al worden er geen significante risico’s voor de waterkwaliteit verwacht door peilverandering. De flux van fosfaat richting het
oppervlaktewater is door het peilscenario weliswaar verhoogd, maar dit effect zal zich naar verwachting binnen enkele
weken stabiliseren. Hierbij moet worden opgemerkt dat de fosfaatflux in de voorliggende situatie, vergeleken met andere
watersystemen, qua grootte-orde vrij beperkt is.
• Bij het introduceren van flexibel peilbeheer als beheermaatregel kan het echter zo zijn dat de peilveranderingen meer
frequent voorkomen en mogelijk langduriger van aard zijn. Met name in dat laatste geval is het niet uit te sluiten dat
naleveringsprocessen van nutriënten kunnen leiden tot een (tijdelijke) eutrofiering van het oppervlaktewater.
• Het onderzoek wordt in 2013 voortgezet.