Waarheen met het veen landschap - ORAS Veenweidegebieden

De verlanding in de petgaten behield een heel
karakteristieke reeks vegetaties voor Nederland;
waar vroeger in het rivierenlandschap steeds
nieuwe plassen ontstonden door meandering
en afsnijding van oude armen, is dit proces de
laatste twee eeuwen vrijwel gestopt door aanleg
van dijken en kribben. De vervening schiep door
mensenhand nieuwe ondiepe plassen met
zoet water die snel door de vegetatie werden
overgenomen, net zoals dat bij oude rivierarmen
ook vaak gebeurt. De verlanding schreed almaar
voort, en in de laatste decennia kwamen hele
stukken in het eindstadium van elzen- of
berkenbroekbos.
Na het veiligstellen van de eerste laagveenplas,
het Naardermeer, zijn langzamerhand steeds
meer waardevolle stukken natuur in het
veenweidegebied als natuurgebied beschermd.
Denk hierbij aan bloemrijke hooilanden
maar ook aan verlandingslandschappen,
eendenkooien en weidevogelreservaten (oa.
Grutto, Tureluur, Kemphaan, Watersnip, Kievit).
Niet alleen natuurbeschermingsorganisaties,
maar ook boeren zijn tegenwoordig actief bij het
beschermen van natuur, ook in boerenland. In
boerenland kunnen plaatselijk nog interessante
slootkantvegetatie en weidevolgels worden
gevonden zoals kievit, grutto en tureluur. Doch
het voorkomen ervan neemt af.
Geschiedenis van het veenlandschap in vogelvlucht 28