Succes is een keuze; succes dwing je af! - SellingNet

Hoe ‘creatief’ zijn succesvogels?
1. Wat betekent ‘creatief zijn’ eigenlijk?
‘Creatief’ zijn betekent eigenlijk: van uit het niets iets kunnen scheppen, en daarom moeten we met
dit begrip oppassen. Want van uit het niets kàn door menselijk ingrijpen niets ontstaan. Behalve
wellicht voor kunstenaars in woorden, kleur en klank. In de creativiteit die we aan mensen toekennen
pogen we een bestaand ding of een bestaande situatie op grondige manier om te buigen. Ik gebruik
vaak liever het woord: ‘inventiviteit’. Je kunt het ook ‘vindingrijkheid’ noemen, het vermogen, aan een
bestaand materiaal, of een bestaande situatie, een andere toepassing, of een andere verrijkende
betekenis, geven. De creatieve mens is dus eigenlijk een vernieuwer.
Nu zijn niet alle veranderingen steeds verbeteringen en ik heb reeds enkele voorbeelden gegeven,
waarbij lang geploeterd moest worden voor er wèrkelijk nuttige resultaten uit het ‘creatieve’ werk
tevoorschijn kwamen, zoals in het geval van Thomas Alva Edison. Van hem zou de uitlating afkomstig
zijn: “Creativiteit? Deze is voor 1% inspiratie en voor 99% transpiratie !”
En bovendien zijn succesvogels niet permanent bezig, dingen te vernieuwen, te ontdekken of uit te
vinden. Ze zullen vooral ook het bruikbare rondom hen optimaal behouden. Maar ze zijn wel
voortdurend waakzaam, om tijdig te constateren, waar en wanneer vernieuwingen gewenst of
eventueel nodig zijn. Bovendien zijn druk bezige uitvinders zeker niet vanzelfsprekend succesvogels in
hun beroep. Ze maken de mensen die rondom hen werken, soms horendol ! Toch ga ik hier op de
‘creativiteit’ of ‘vindingrijkheid’ van de mens in, omdat het een klein maar belangrijk onderdeel van
het gedrag van de succesvogels kàn uitmaken.
2. Een meer alledaags voorbeeld
Een van mijn beste collega’s bevond zich in Londen en moest, vanwege dringende verplichtingen, naar
Amsterdam terug. Maar heel het openbaar vervoer staakte in Londen. Geen bus, geen underground
en geen taxi kon hem naar het vliegveld Heathrow brengen, van waar uit nog gevlogen werd.
Mijn vriend had ineens een inval die het probleem in eerste instantie oploste. Het was mooi
zomerweer, -daarbij vinden de meeste stakingen nu eenmaal plaats -, en hij kocht ter plekke een fiets.
Hij fietste naar Heathrow, vond daar een juist aangekomen passagier, die graag deze fiets als
noodoplossing kocht tegen een goede prijs. Hij kon van Heathrow naar Schiphol vliegen en had zijn
dringende probleem opgelost en bovendien nog een bescheiden winst kunnen boeken. Deze
inventieve oplossing is niet wereldschokkend. Was dàt nu alles, iedereen had dit toch op zijn sloffen
kunnen uitvinden? Ja natuurlijk, maar niemand deed het op die dag. Behalve de man die op de fiets
naar Heathrow reed, en ook hij, die terugreed van Heathrow naar zijn huis of kantoor in Londen ...
3. Wat belemmert ons in onze zogenaamde ‘creativiteit’?
In onze menselijke creativiteit of inventiviteit worden we belemmerd door wat ik ‘sociale
onderdrukking’ noem. De wereld rondom ons wil, dat men zich aanpast aan háár opvattingen, háár
gebruiken en háár gewoontes. Dat begint reeds in de ouderlijke opvoeding. Wellicht wensen vele
ouders, dat hun kinderen het verder brengen dan ze het zelf brachten, waar ze moeten het liefst toch
bereiken volgens de normen van die ouders. In het schoolse onderwijs wordt dit meestal nog
versterkt, zelfs op universitair niveau. Een voorbeeld?
Veel technisch pionierende uitvinders krijgen eerst na hun dood de erkenning die hun eigenlijk
toekomt! Volgens de geschiedenisboekjes was dit het geval van Edmund Cartwright, (1742-1787) de
[37]