het complete verslag van de Popronde 2007

32
De Drie Uiltjes - Groningen
Om acht uur kwam ik aan in Groningen en ik
bezocht even de lokale platenzaak om te kijken
of ons ceedeetje d’r wel in de bakken stond. En ja
hoor, daar stond ie, in volle glorie ‘The Gospel Of The
Bloody Honkies’, was toch wel ff cool, de eerste in
de winkel… en nou kopen die plaat!!! Heb ‘m gelijk
maar even vooraan in de bakken gezet, zodat jij ‘m
makkelijk kunt vinden…
Onze avond in ‘De Drie Uiltjes’ bleek erg gezellig,
we speelden twee sets met niet alleen eigen werk,
ook The Stooges, Neil Young en Orange Sunshine
kwamen voorbij, ook leuk. Tijdens de eerste set was
het afgeladen en na wat bier naar binnen te hebben
gegoten begonnen we aan de tweede, met minder
publiek, maar meer dansers…
Na het optreden vonden onze cd’s gretig aftrek en
we moesten er zelfs wat signeren, but hey that’s
what being famous is all about…na wat shotjes met
het erg prettig uitziende barpersoneel te hebben
gedronken vertrokken we voor een lange tocht
huiswaarts.
Vier (!) uur later kwamen we aan bij de oefenruimte,
ja met zo’n aanhanger duurt het allemaal wat langer
en het scheelde ook nogal dat we bij elk tankstation
dat nog open was gehaktballen/staven naar binnen
moesten schuiven. Om vijf uur ging ik maffen om
vervolgens om zeven uur weer op te staan, fuck…
Mick O’Connels – Arnhem
Ook Mick O’Connels was stampvol en we speelden
een lekkere show, ook dit keer met wat nummers
van andere helden: Beefheart en natuurlijk The
Stooges. Bij ‘Heretic’ deed onze goede vriend Torre
Florim (www.myspace.com/destaat) mee op mondharmonica,
altijd goed… Na zo’n anderhalf uur was
het gedaan en was het weer tijd om te ouwehoeren
met bekenden, andere muzikanten en zatlappen. Al
met al weer een goed avondje…
Vrijdag spelen we in Leeuwarden, dus kom langs, als
je in de Achterhoek woont kun je wel meerijden…
Groetjes en weer heel veel kusjes, THE BLOODY
HONKIES
The Bloody Honkies
Roy Santiago
Goed onthaal in Wageningen
Ingediend door Roy Santiago
op Vrij, 10/12/2007 - 08:28.
Het optreden in Wageningen was er eentje waar ik
naar uit keek. Uit verschillende hoeken hoorde ik
al dat de Popronde in Wageningen altijd een groot
succes was met flinke opkomsten en enthousiast
publiek. Vorig jaar heb ik hier al aan kunnen ruiken
achter het drumstel in de band van Pien Feith. Toen
waren er vooral logistieke problemen die de avond
minder geslaagd maakten. De complete band heeft
toen een flinke tijd doorgebracht in een wachthokje
van de ANWB omdat de gehuurde bus er aardige
Balkan-gewoontes op nahield. Nou ja, de complete
band op mij na. Ik heb De Krust. En als de Krust
zomaar stuk gaat, dan komen er kamervragen (een
eeuwenoude grap van Thijs).
Deze keer ging het logistiek allemaal stukken beter.
Behalve dan de traditionele file, maar die was
wederom gecovered door mooie muziek (‘Summer
to Summer’ van de Bredase band The Border is echt
een briljante rawkplaat! Denk aan Guided By Voices
en The Beach Boys, check hun Myspace!), drinken
en een baal koude roti. Niks aan de hand.
We hadden er ook gewoon erg veel zin in om samen
te spelen. Ik was de solodingen op de akoestische
gitaar nu al beu (na pas twee optredens op die
manier).
Als je maar veel zin hebt, dan komen de dingen
meestal wel goed. En zo was dat nu ook. We vonden
het Theater (De Junushoff) vrij snel, en troffen daar
een stel erg vriendelijke mensen. De geluidsman
was in klein kwartiertje wel klaar met de monitoren
en het zaalgeluid. Of, cafégeluid. Klonk echt prima.
De organisator van de Popronde in Wageningen was
ook vroeg aanwezig. Kortom, goed onthaal.
De geruchten over de geslaagde Popronde-avonden
bleken te kloppen. Er waren aardig wat mensen
die hun toertje door de stad bij ons lieten beginnen.
Ook vriend Arnoud, die in Wageningen woont, kwam
langs voor het optreden. Het publiek was aandachtig
en stil, en dat is precies wat wij nodig hebben voor
een geslaagde show. De concentratie zat er goed in,
en ondanks een wat rommelig begin speelden we
een goede set.
Veel hebben we verder niet van de Popronde
meegekregen. De volgende dag stond er weer een
werkdag op het programma.
Spoorzoeken naar talent
door Jan-Willem Navis
Geplaatst op donderdag 20 september 2007
Popronde in Nijmegen:
al improviserend fans veroveren
Fans veroveren. Talentvolle bandjes die in hun
eigen stad al volle zalen trekken, moeten tijdens
de Popronde proberen ook aan de andere kant van
het land fans te veroveren. Lukt dat? Metro gaf
Jan-Willem Navis een enkeltje Nijmegen om dat uit
te zoeken.
Zaterdagochtend. O nee, middag. Licht, dat een
beetje pijn doet aan de ogen. Waar ben ik? O ja, in
Nijmegen. Flitsen van de voorbije avond schieten
door het hoofd. Gepiep en de overstuurde geluidsinstallatie
in het theater. Het blonde meisje met
de rastavlechten. Een gewonde soldaat die over de
vloer van een obscure dampend hete krakerskelder
kruipt en een meisje aanrandt. Gierende emorock in
de koffieshop. Stop dierproeven in Venray. Biobier.
Het begint allemaal zo lieflijk. Zangeres Leine met
haar gitaar die zich verlegen glimlachend verbaast
dat zelfs het middeleeuwse steegje voor het oercafé
In de Blauwe Hand vol staat, terwijl de ober met
moeite de laatste borden met etensresten afvoert.
Allemaal kenmerkend voor de Popronde, was me
vooraf verteld. De bands en de café’s zoeken het
onderling maar uit, daar leren muzikanten van. Dat
houdt het ook spontaan en gezellig, al zijn deze twee
eigenschappen in overdaad aanwezig hier langs de
Waaloever.
De artiesten staan aan het begin van een carrière,
die soms een hoge vlucht neemt. In de tienjarige
geschiedenis speelden bijvoorbeeld Krezip, Copark
en The Sheer ook in het rondreizende popcircus, dat
dit jaar veertien steden aandoet.
In café Dollars voeg ik na twee liedjes gezien te hebben
een nieuwe naam aan dat rijtje toe: Jeremy’s.
Ontdekt door Giel Beelen en al omarmd door TMF,
de reden daarvoor is duidelijk: zangeres Katelijn
Schippers heeft een stem als die van Gwen Stefani,
de band klinkt stiekem als No Doubt, maar dan vetter
en harder. “Dit zijn de laatste optredens die we
zelf geregeld hebben”, zegt Katelijn na afloop. Om
met gepaste trots de line-up van Jeremy’s volgende
tour bekend te maken. De andere drie headliners:
de Heideroosjes, The Riplets en Malle Pietje & de
Bimbo’s. Glimmend van zweet en ook ’n beetje van
trots pakken de bandleden hun busje in. Gisteren
zijn ze genomineerd voor een TMF-award.
Lopen gaat makkelijker dan rijden in de Nijmeegse
binnenstad. Anders kom je het steegje waar de
Kronkel zit, niet eens in. Daar móet je heen, werd
gezegd. Voor de emorockers van Believeisadoubt, op
herhaling tijdens deze popronde. Hun zwarte kleding
detoneert nogal in de kantine-achtige koffieshop met
draaihekjes, net als de harde muziek bij het witte
chocolaatje dat bij de koffie wordt geserveerd.
De Onderbroek is een met felroze latex muurverf
beschilderde kelder die broeierig warm is, en een
tikje vies. Zoals dat hoort in obscure kelderbars.
De bar schenkt biologisch (bieren, wijnen, sap) en
water. Op de bar ligt een flyer tegen dierproeven, op
de grond een artiest. In een legerpak, begeleid door
lawaai dat volgens het programma doomnoise is.
Ze confronteren hun publiek, heet het. Met m’n hier
opgedoken gezelschap confronteren we al snel de
mensen die de trap af willen, de kelder in.
Ook in theater Lux moet je een trap af, maar die is
wat breder en het is er nogal druk. Lees: er staat een
rij waar geen beweging in zit. En dat vlak voor het
klapstuk van de avond moet beginnen: Caspian Hat
Dance, een zigeunerorkest met evenveel feestpotentie
als Gogol Bordello. Zes jongens en het meisje met
de viool, dat altijd een tikje geheimzinnig glimlacht.
Dat doet ze alleen vanavond niet, want de geluidsman
weet zich geen raad met alle instrumenten,
het piept en kraakt. Kan gebeuren, was van tevoren
gezegd, hoort bij de Popronde. Maar in een theater?
En twee derde van een concert? De geïmproviseerde
oplossing is uitstekend: een extra lange toegift. Zelfs
de glimlach van de violiste komt daardoor terug.
Popronde
De Popronde gaat vanavond verder in Breda en morgen
in Rotterdam, op popronde.nl staat de rest van
het programma. Negentig bands doen bij toerbeurt
de verschillende Nederlandse steden aan.
33