Margriet - rsd historisch archief

More documents

Recommendations

Info

54 N.D.I. in oorlogstijd Censuur Geleidelijk aan, werd het steeds moeilijker. Het personeelsbestand begon fors terug te lopen. Veel N.D.I.’ers zochten hun toevlucht elders of doken onder om aan een mogelijk gedwongen uitzending naar Duitsland te ontkomen. Een aantal jongeren kon dat niet en zij werden in Duitsland te werk gesteld. Hierbij zijn helaas ook enkele slachtoffers gevallen. Toch probeerde men met het weinige personeel dat er nog was, de zaak zo goed mogelijk draaiende te houden. Een drukkerij zonder papier, dat spookbeeld doemde voor de Nederlandsche Diepdruk Inrichting op. Men was geheel afhankelijk geworden van papiertoewijzing door de Commissie voor Persreorganisatie, gevestigd aan de Smidsweg 2 te Den Haag. Dit viel weer onder het Departement van Volksvoorlichting en Kunsten, ook gevestigd in Den Haag. De mensen die daar dienst deden waren Nederlanders die allen lid waren van de Nationaal Socialistische Beweging (N.S.B.-collaborateurs). Geen propaganda De persreorganisatie kwam erop neer dat alles wat in Nederland gedrukt werd, de Duitse bezetter welgevallig moest zijn en hun goedkeuring moest dragen. Dit hield ook in dat op verzoek van de bezetter, Duitse propaganda opgenomen moest worden in de tijdschriften. Uitgeverij ’t Koggeschip van De Stuwdam, had bij opheffing de afspraak gemaakt dat, als er weer een blad gedrukt moest worden, dit bij de N.D.I. moest gebeuren. Onder druk van de Duitse bezetter publiceerde ’t Koggeschip Duitse propagandafoto’s. Maar in 1942 wordt het tijdschrift in opdracht van de rijkscommissaris voor het bezette Nederlandse gebied ook verboden. De N.D.I. weigerde ook propaganda te drukken en deze weigering kwam hen duur te staan. Ondanks hevige protesten van directeur Piet van de Griendt, werd vanuit Den Haag geen toestemming meer gegeven voor papiertoewijzing aan de diepdruk in Deventer. Van de verschillende tijdschriften werd de één na de ander verboden. De eerste die dat trof was het Noorden in Week en Beeld vanaf 1 januari 1941, vervolgens Gelderland in Woord en Beeld per januari 1942 en daarna Week in Beeld vanaf eind januari 1943. Zo kwam er geleidelijk een einde aan het drukken van tijdschriften. Het laatste blad, <strong>Margriet</strong>, werd op 23 april 1943 verboden. Schaduwdrukkerij voor geld en distributiekaarten Aan alle rampspoed leek geen einde te komen, want ook de Vomag-rotatieboekdrukpers werd door de bezetter gevorderd en afgevoerd. Zo ook de blokken lood die bestemd waren voor de zetterij. Ze werden op een handwagen geladen en vanaf de N.D.I. afgevoerd naar het station. Toch werd de Nederlandsche Diepdruk Inrichting in Deventer aangewezen als filiaal van onze gelddrukker Joh. Enschedé en Zn. Het leek de Duitse bezetter wel zinvol dat er een schaduwdrukkerij voor geld en distributiekaarten zou zijn in het oosten van het land. Dit voor het geval dat Johan Enschede door het oorlogsgeweld getroffen zou worden. Voor de N.D.I kwam dat niet geheel ongelegen want het bood toch een zekere bescherming. Er zijn echter nooit geld of distributie kaarten gedrukt. Wel postzegels, maar die zijn nooit uitgegeven.
Joodse colporteurs werd het werken onmogelijk gemaakt. N.D.I. in oorlogstijd 55
Page 2 and 3: 48 Elisabeth Bode Het bladenpakket
Page 4 and 5: Hannie van de Horst 50 Margriet Mar
Page 6 and 7: De N.D.I. in oorlogstijd 52 N.D.I.
Page 10 and 11: 56 N.D.I. in oorlogstijd Alleen nog
Page 12 and 13: Inventarisatie van de tijdschriften
Page 14 and 15: De officiële schadevaststelling 60

Margriet - rsd historisch archief

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?